Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η πιο μεγάλη τραγωδία για το λαό μας, μεγαλύτερη ακόμα και από το ότι ξαφνικά καταστράφηκε η ζωή του, είναι ότι ακόμα δεν ξέρει με σιγουριά ποιος πραγματικά φταίει γι αυτό, δηλαδή ποιος είναι ο εχθρός που πρέπει να πολεμήσει. Έτσι ζει προς το παρόν μέσα στην αγωνία και στην ανημποριά. Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις μέσω των ΜΜΕ του δείχνουν επίμονα τους δυτικούς δανειστές και κυρίως τη Γερμανία σαν τον αληθινό εχθρό. Η αντιπολίτευση τον δείχνει ανοιχτά, ενώ η κυβέρνηση τον δείχνει «με τρόπο», λέγοντας ότι ναι μεν αυτός φταίει για τα βάσανά μας αλλά δεν μπορούμε προς το παρόν να του πάμε κόντρα. Η αντιπολίτευση που παριστάνει τη νέα «εθνική αντίσταση» εξηγεί τη συμπεριφορά του εχθρού, λέγοντας ότι μας καταστρέφει για να μας αγοράσει φτηνά και να μας υποδουλώσει. Η θεωρία αυτή θα καταρρέει όσο περνάει ο καιρός για ένα βασικό λόγο: Γιατί δεν αγοράζει η Γερμανία την Ελλάδα αλλά την α­γο­ρά­ζει αθόρυβα, ουσιαστικά τζά­μπα, με αδιαφανείς διαδικασίες, και αποσπώντας τα νευρικά της οικονομικά γάγγλια, η Ρω­σί­α, που δίνει μερικά καλά κομμάτια και στη σύμμαχό της Κί­να. Οι γερμανοί μονοπωλιστές έχουν βαριές ευθύνες για τη σημερινή εξαθλίωση της χώρας αλλά είναι η ρώσικη υπερδύναμη που ύπουλα προετοίμασε και πραγματοποιεί την υποδούλωση της χώρας μας καλυπτόμενη τώρα πίσω από τη Γερμανία.

Εί­ναι λοιπόν η Ρω­σί­α που με τον κρατικο-ολιγάρχη Νέ­σις α­γό­ρα­σε πάμφθηνα πάνω στην κρίση και με διακομματική αποδοχή  το μειοψηφικό ακόμα αλλά συντριπτικά μεγαλύτερο πα­κέ­το με­το­χών της Πει­ραιώς (10%). Αμέσως μετά όλα τα κόμ­μα­τα με έγκριση ή πρακτική ανοχή δώ­σα­νε στην Πει­ραιώς χω­ρίς δια­γω­νι­σμό την κρατική ΑΤΕ (Α­γροτική τράπεζα), δη­λα­δή το κλει­δί του ε­λέγ­χου της α­γρο­τι­κής οι­κο­νομί­ας της χώρας. Μετά, με βρώμικο διαγωνισμό και πάλι με την πολιτική συγκατάθεση όλων, παραδώσανε  στη  Ρωσία (στον κρατικό τραπεζίτη Ζέκτσερ) το εργοστάσιο Δωδώνη της ΑΤΕ. Η Δωδώνη είναι κλειδί της κτηνοτροφικής οικονομίας της Ηπείρου και η Ήπειρος είναι η οδική και ενεργειακή πύλη των νότιων Βαλκανίων προς την ΕΕ! Ακολούθησε η πώληση της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ της Ξάνθης, επίσης θυγατρικής της ΑΤΕ, στη ρώσικη πρώην κρατική Ντονσκόι Ταμπάκ, με μεγαλομέτοχο τον Ιβάν Σαββίδη, ύστερα από διαγωνισμό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του. (Ο Ιβάν Σαββίδης, είχε ήδη αγοράσει τον ΠΑΟ και το «Μακεδονία Παλλάς», είναι στέλεχος του καθεστώτος Πούτιν και βουλευτής της ρώσικης δούμας. Πρόσφατα το ελληνικό κράτος του έδωσε πανηγυρικά την ιθαγένεια για τις «εξαιρετικές υπηρεσίες του στην Ελλάδα»!). Στο μεταξύ οι κομματικές ηγεσίες που έ­χουν ε­ξαρ­τή­σει ενεργειακά τη χώ­ρα α­πό το πανάκριβο ρώσικο φυ­σι­κό α­έ­ριο σχεδιάζουν να δώ­σουν στην Γκάζπρομ τον έλεγχο όλου του αερίου που θα μπαίνει στην Ελλάδα δηλαδή και τον έλεγχο των εγκαταστάσεων του υ­γρο­ποι­η­μέ­νου α­έ­ριου της Ρεβυθούσας  που λει­τουρ­γεί ακριβώς σαν ε­φε­δρεί­α αν η Γκάζπρομ, που είναι εργαλείο της ρώσικης εξωτερικής πολιτικής, κλείσει εκβιαστικά τις στρόφιγγες(!) Δηλαδή, σε συνδυασμό με το ότι σαμποτάρουν το λιγνίτη σαν καύσιμο της ΔΕΗ αλλά και τις ανανεώσιμες πάνε να κάνουν τη χώρα μας κυριολεκτικά ενεργειακή αποικία της Ρωσίας. Παράλληλα η Ρωσία διεκδικεί τον ΟΣΕ ώστε, μαζί με τη σύμμαχό της Κίνα στην οποία δόθηκε το λιμάνι του Πειραιά με αποικιακούς όρους εργασιακής γαλέρας, να κάνει την Ελλάδα εμπορική, ναυτική και ενεργειακή της βάση στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο.

Από τη διείσδυση και το σαμποτάζ στη χρεωκοπία

Την πολιτική της πρόσδεσης της χώρας μας στο άρμα του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού την ξεκίνησε ο Α. Παπανδρέου σε συμμαχία με το ψευτοΚΚΕ, όργανο των παλινορθωτών του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ μετά τα 1956. Την ίδια πολιτική συνέχισαν οι Σημίτης, Καραμανλής ανηψιός, και Γ. Παπανδρέου που παριστάνανε τους φιλοδυτικούς, όπως τώρα το κάνουν οι επίσης διπρόσωποι Σαμαράς (ο προωθητής από το ΄90 της ρώσικης πολιτικής του «ορθόδοξου τόξου»),  Βενιζέλος, και  Κουβέλης. Τώρα τη σύμπλευση με τη Ρωσία την προπαγανδίζουν αρκετά ανοιχτά ο ΣΥΡΙΖΑ, ωμά οι ΑΝΕΛ του Καμμένου, και εντελώς  ξετσίπωτα οι ναζήδες της Χρ. Αυγής. Γι αυτό τα τρία παραπάνω κόμματα έχουν μεταξύ τους σχέσεις αλληλο-ανοχής ή έμμεσης ή άμεσης συνεργασίας.
Επί δε­κα­ετί­ες οι άνθρωποι της Ρωσίας  σαμποτάρανε τη βιομηχανία και γενικά τη σύγχρονη παραγωγή με περιβαλλοντικά, αρχαιολογικά, γραφειοκρατικά και φιλεργατικά προσχήματα έχοντας πάντα σαν πολιορκητικό κριό τα δήθεν «αντικαπιταλιστικά» αντιβιομηχανικά κινήματα της ψευτοαριστεράς (των ΣΥΝ -ψευτοΚΚΕ). Επειδή τα καθαρά πολιτικά μέσα του σαμποτάζ δεν ήταν αρκετά, οι συμμορίες των ρωσόδουλων σκοτώνανε βιομήχανους της βαριάς βιομηχανίας και καίγανε δάση για να ματαιώνουν τουριστικές επενδύσεις και χωροταξικά σχέδια ανάπτυξης. Την ίδια ώρα όλοι μαζί δυ­να­μώ­να­νε έ­να τμή­μα του μεγάλου κε­φά­λαιου που ήταν κρατικοδίαιτο και δεμένο με τη ρώσικη πολιτική. Σε αυτό προσφέρανε με σκαν­δα­λώ­δεις απευθείας α­να­θέ­σεις τομείς κλειδιά της οικονομίας (δρόμους, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ορυχεία, τράπεζες και μερικές καλές σύγχρονες επιχειρήσεις) και το υπερπαχύνανε. Πρόκειται για την κρατικο-ολιγαρχία ρώσικου τύπου Κόκ­κα­λη (που τε­λι­κά πού­λη­σε την Ι­ντρα­κόμ στη Ρω­σί­α), Μπό­μπο­λα,  Κο­πε­λού­ζου, Μυ­τι­λη­ναί­ου, Γερ­μα­νού, Βγε­νό­που­λου και με­ρι­κών άλ­λων μικρότερων. 
Για να πετύχουν την καταστροφή της ντόπιας σύγχρονης παραγωγής μεγάλης κλίμακας οι ρωσόδουλοι δυνάμωσαν, διέφθειραν και προσεταιρίστηκαν με κάθε λογής παροχές και επιδοτήσεις δύο αρκετά μαζικούς στρατούς που δεν ήθελαν την σύγχρονη βιομηχανική παραγωγή: τα πιο παρασιτικά τμήματα της κρατικής γραφειοκρατίας και την πιο κρατικοδίαιτη μικροαστική τάξη στην πόλη και στην ύπαιθρο. Τα λεφτά γι αυτήν την εξαγορά τα βρήκαν από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και από τα δανεικά που τους έδωσαν οι δυτικοί μετά την είσοδό τηςχώρας στο Ευρώ. Με αυτούς τους τρόπους οι άνθρωποι του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού και τη χώ­ρα α­πο­βιο­μη­χα­νο­ποίησαν και τα χρέη της αύξησαν οπότε εύκολα την κατάλληλη στιγμή την οδήγησαν στη χρεωκοπία.

Γιατί οι ρωσο-κινέζοι δεν φοβούνται να αγοράσουν

Οι σημερινές στρατηγικές εξαγορές των ρώσων καπιταλιστών δεν οφείλονται στο ότι μόνο αυτοί επιλέγονται για επενδυτές από το πολιτικό σύστημα αλλά επίσης γιατί μόνο αυτοί (και οι σύμμαχοί τους κινέζοι) ξέρουν ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους επειδή οι ανθρώποί τους στην εξουσία θα σαμποτάρουν όλους τους άλλους ανταγωνιστές τους και θα ευνοούν σκανδαλωδώς τους ίδιους.
Ξέρουν δηλαδή, μόνον αυτοί, ότι τα πουλημένα στο δικό τους καθεστώς κόμματα και συνδικάτα (ΓΣΕΕ και ΠΑΜΕ) δεν θα απεργήσουν ποτέ ενάντιά τους, ότι τα επιλεκτικά «αντικαπιταλιστικά» κινήματα των ψευτο-οικολόγων και των ψευτοαναρχικών, οι επιθεωρήσεις εργασίας, τα ΣΔΟΕ, το σαμποταριστικό Ε΄ τμήμα του ΣτΕ κλπ, δεν θα ενοχλήσουν ποτέ τις επενδύσεις τους και ότι τα κανάλια, επειδή είναι εξαρτημένα από το κράτος (αδειοδότηση, ΕΣΡ, κρατικές διαφημίσεις) θα σιωπούν για τις οργιώδεις κρατικές παραχωρήσεις σε αυτούς. Ας αναλογιστούμε πχ τι θόρυβο κάνουν όλοι αυτοί για τις μίζες της Ζήμενς και πως κρύβουν ότι μαζί με τη Ζήμενς ήταν και η Ιντρακόμ, ή τι θόρυβο κάνουν για τα γερμανικά υποβρύχια ενώ σχεδόν σιωπούν για το πολλαπλάσιο σκάνδαλο των ρώσικων ΤΟΡ Μ1, ή τι θόρυβο έκαναν ενάντια στα μεταλλεία της Κασάνδρας όταν τα είχε ο Αθανασιάδης και η ΕΤΕ (σκότωσαν με την 17Ν και τον Αθανασιάδη και τον Βρανόπουλο της ΕΤΕ) ή όταν τα είχαν οι Καναδοί της TVX, ή πόσο σιώπησαν όταν τα πήρε ο Μπόμπολας και πως ξαναρχίζουν τώρα τελευταία που τα πήραν πάλι άλλοι Καναδοί. Όλη αυτή τη διακριτική μεταχείριση, που εκδηλώθηκε για δεκαετίες απέναντι στις επιχειρήσεις των ανατολικών μεγαλοβδελών τύπου Μπόμπολα-Κόκκαλη κλπ, μπορεί κανείς να τη δει τώρα συμπυκνωμένη απέναντι στην ΚΟΣΚΟ και το εργασιακό της κάτεργο.
Είναι επίσης εντελώς χαρακτηριστικό πώς τα 7 κόμματα βοηθάνε τώρα πάνω στην κρίση κυρίως τη Ρωσία να αποκτήσει ακριβή γη με το φορολογικό νόμο που πρακτικά απαγορεύει στους ντόπιους ιδιοκτήτες της μεσαίας και μεγάλης γαιοκτησίας είτε να την κρατάνε, είτε να τη μεταβιβάζουν στα παιδιά τους, οπότε τους υποχρεώνει να την πουλάνε όσο-όσο στους ρωσοκινέζους πλούσιους για τους οποίους ο νέος νόμος θα μειώνει πολύ το φόρο μεταβίβασης. Γιατί οι δυτικοί δεν αγοράζουν επειδή τρέμουν τη μεγάλη φορολογία και την πολιτική αστάθεια, ενώ το καθεστώς με το ΣτΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται στις μεγάλες επενδύσεις στη γη των δυτικόφιλων αστών (Μωλ, ξενοδοχεία). Επιπλέον η κυβέρνηση, χωρίς η αντιπολίτευση να αντιδράσει, προανήγγειλε ένα νόμο που θα δίνει άδεια μόνιμης παραμονής σε όσους αγοράζουν γη αξίας 250.000 Ευρώ και πάνω ώστε να διευκολύνεται ο εποικισμός της χώρας από τους ρωσοκινέζους αστούς κατακτητές. Το φαινόμενο αυτό είναι ήδη τυπικό στη Χαλκιδική, τη γειτονιά του Αγίου Όρους που τo εποφθαλμιά η Ρωσία. Γι' αυτό επελαύνει τώρα στην ίδια περιοχή με διακομματικές ευλογίες ο άνθρωπος του Πούτιν Ιβάν Σαββίδης που αγοράζει τα πάντα, ενώ σαμποτάρεται η καναδική επένδυση του  χρυσού. Έτσι πουλήθηκε φτηνά η νησίδα Οξειά δίπλα στην Ιθάκη, στον εμίρη του Κατάρ, σύμμαχο της Ρωσίας, όπου μετά την πώληση προωθείται ειδική πολεοδομική τροποποίηση για αύξηση της δυνατότητας δόμησης στη νησίδα από 80 τμ σε 2500 τμ!!! Ακολούθησε η πώληση του Σκορπιού στο ρώσο ολιγάρχη Ριμπολόβλεφ, όπου το ελληνικό δημόσιο παραιτήθηκε από τα δικαιώματα που έδινε η διαθήκη του Ωνάση στο νησί.
Όταν λοιπόν οι ηγέτες της αντιπολίτευσης μιλάνε για γερμανική κατοχή είναι για να κρύψουν την απόπειρα αληθινής κατοχής της χώρας από τα αφεντικά τους. Η Γερ­μα­νί­α κά­νει αυτό που κάνουν ό­λες οι ιμπεριαλιστικές χώ­ρες-δανειστές στις ο­φει­λέ­τριες που χρε­ω­κο­πούν: επι­βάλ­λει σκλη­ρή δί­αι­τα στην ό­λο και πιο κα­χε­κτι­κή φτωχολογιά τους. Όμως στην ελληνική περίπτωση την πιο μεγάλη καχεξία, και μάλιστα σχεδόν σε όλο το έθνος, τη φέρνουν οι εσωτερικοί σαμποταριστές για αυτό μόνο η Ελλάδα βυθίζεται τόσο ασταμάτητα και τόσο βαθιά στην άβυσσο σε σχέση με όλες τις χώρες που έχουν μπει στα διάφορα διεθνή  προγράμματα δανειοδότησης τα τελευταία 25 χρόνια. 

Το εγκληματικό σαμποτάζ πάνω στην κρίση

Οι εγκληματικές 7 κομματικές η­γε­σί­ες κάνουν αυτό που δεν έγινε ποτέ στην ιστορία: διώχνουν κεφάλαια ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ κάνοντας τρία πράγματα: Σαμποτάρουν τις ντόπιες και δυτικές επενδύσεις, αυξάνουν τα κόστη παραγωγής, και μειώνουν την εσωτερική ζήτηση.
 Διώχνουν κεφάλαια σημαίνει ότι πχ ματαίωσαν διακομματικά και μέσω του ΣτΕ το χρη­μα­το­δο­τού­με­νο α­πό την Ε­Ε στρατηγικό έργο της ε­κτρο­πής  του Α­χε­λώ­ου, που εκτός από τον κόσμο που θα απασχολούσε θα μείωνε συντριπτικά τα κόστη της αγροτικής παραγωγής και θα αύξαινε πελώρια τον όγκο της. Στραγγάλισαν πάνω στην κρίση την πελώρια ροή κεφαλαίων για τους αυτοκινητόδρομους (α­νά­με­σα στα άλ­λα χρησιμοποίησαν και το κί­νη­μα "δεν πλη­ρώ­νω" του ΣΥΡΙΖΑ, το ο­ποί­ο ά­φη­σε μό­νο τον Μπό­μπο­λα να τε­λειώ­σει το δρό­μο του Τρί­πο­λης- Κα­λα­μά­τας και δεν ε­νό­χλη­σε τα χρυσοφόρα διό­διά του στο Ρί­ο-Α­ντίρ­ριο και στην Ατ­τι­κή Ο­δό). Ακυρώσανε το βιο­μη­χα­νι­κό και του­ρι­στι­κό χω­ρο­τα­ξι­κό  της Ατ­τι­κής και με τη βοήθεια του ΣτΕ ακυρώσανε κά­θε άλλο με­γά­λο χω­ρο­τα­ξι­κό στην Ελ­λά­δα. Πνί­ξα­νε το Ε­ΣΠΑ με αλ­λε­πάλ­λη­λες α­να­βο­λές και ε­γκρί­να­νε α­πό αυ­τό ό,­τι ήταν λιγότερο α­να­πτυ­ξια­κό. Ματαίωσαν όταν ήταν απαραίτητοι τους νέ­ους λι­γνι­τι­κούς σταθ­μούς της ΔΕ­Η και μια σειρά υδροηλεκτρικά έργα. Ταυ­τό­χρο­να ε­πι­δο­τή­σα­νε υ­περ­βο­λι­κά τα πα­νά­κρι­βα φω­το­βολ­τα­ϊ­κά οπότε επιβάρυναν την τιμή του ρεύματος(. Όμως μόλις άρχισαν να παράγουν τα τσάκισαν). Ε­μπό­δι­σαν ή μα­ταί­ω­σαν ω­μά κά­θε ση­μα­ντι­κή βιο­μη­χα­νι­κή ε­πέν­δυ­ση (ό­πως πχ  τη με­ταλ­λουρ­γί­α του χρυ­σού στη Ροδόπη, τη βιο­μη­χα­νί­α γυα­λιού στην Κα­βά­λα, τον ται­νιό­δρο­μο στη Χα­λυ­βουρ­γί­α Α­σπρο­πύρ­γου και χιλιάδες άλλες). Όλοι μα­ζί ε­μπό­δι­σαν την του­ρι­στι­κή α­ξιο­ποί­η­ση του Ελ­λη­νι­κού διώχνοντας τον πλειοδότη Ντ. Τραμπ, ενώ σαμποτάρανε πε­λώ­ριες ξε­νο­δο­χεια­κές μο­νά­δες στην Κρή­τη, στην Η­λεί­α και αλ­λού. Το πιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό έγκλημά τους εί­ναι ό­τι καθυστέρησαν την έ­ρευ­να - ε­ξό­ρυ­ξη των πε­λώ­ριων κοι­τα­σμά­των υδρογοναθράκων. Αυξάνουν τα κόστη της υ­πάρ­χου­σας βιο­μη­χα­νί­ας και κάθε άλλης επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι υ­περ­φο­ρο­λογούν με γιουρούσια τις εταιρείες, όχι για να μαζέψουν περισσότερα χρήματα αλλά για να τις σκοτώσουν, οπότε αυτές δεν θα μπορούν να δώσουν νέους φόρους στις επόμενες χρήσεις. Την ίδια στιγμή δεν επιστρέφουν φόρους. Κυρίως υπεραυξάνουν την τιμή του ηλεκτρικού και την τιμή του πετρελαίου και όπου μπορούν ξεκινάνε μια άκαιρη απεργία που αποτελειώνει μια επιχείρηση που παραπαίει. Το σαμποτάζ με την υπερφορολόγηση ήταν πιο καθοριστικό στην καταστροφή της οικοδομικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας που πήρε στο λαιμό της και κατέστρεψε σχεδόν τη βιομηχανία που προμήθευε με υλικά την οικοδομή. Έτσι έκλεισαν μονάδες της Σέλμαν και της ΑΓΕΤ Ηρακλής στη Χαλκίδα και οδηγούν στο κλείσιμο όλες τις μεγάλες μονάδες χαλυβουργίας, όχι μόνο αφήνοντας άνεργους χιλιάδες εργαζόμενους, αλλά δίνοντας ένα στρατηγικό, ιστορικά μοναδικό χτύπημα στην παραγωγική βάση της χώρας.
Η πιο βασική μέθοδος σαμποτάζ είναι να χρησιμοποιούν την ανάγκη να μειωθεί το κρατικό έλλειμμα σαν πρόσχημα για να συντρίβουν τη συνολική κατανάλωση του πληθυσμού, δηλαδή να μειώνουν την εσωτερική ζήτηση. Ήδη με το σαμποτάζ της παραγωγής μειώνεται ο όγκος των φόρων αλλά και των εισφορών στα ταμεία οπότε το δημοσιονομικό έλλειμμα, που είναι η «γεννήτρια» του δημόσιου χρέους, μεγαλώνει αντί να μικραίνει. Η εγκληματική πρόθεση τους να μη μειώσουν το έλλειμμα φαίνεται πολύ χαρακτηριστικά από το ότι αρνούνται διακομματικά να εισπράξουν χρήμα εκχωρώντας για αξιοποίηση τα άδεια πανάκριβα δημόσια ακίνητα τουριστικά και μη, ιδιαίτερα τα ολυμπιακά που τα αφήνουν να σαπίζουν και στο ότι σαν κυβερνήσεις δεν έχουν κουνήσει το δαχτυλάκι τους να πιάσουν την πραγματική φοροδιαφυγή και μάλιστα  αποσάθρωσαν τις εφορίες. Αφού έτσι έχουν  σαμποτάρει κάθε άλλη πηγή δημοσίων εσόδων, μειώνουν το έλλειμμα υπερφορολογώντας και εξαθλιώνοντας διαρκώς μισθωτούς και συνταξιούχους, οπότε ρίχνουν στα τάρταρα την εσωτερική ζήτηση. Έτσι βυθίζονται οι περισσότερες επιχειρήσεις, κυρίως οι βιομηχανικές, που στην Ελλάδα απευθύνονται στην εσωτερική αγορά.
 Με αυτούς τους 3 τρόπους συνδυασμένους (διώξιμο κεφαλαίων, αύξηση του κόστους παραγωγής, μείωση εσωτερικής ζήτησης) οι εγκληματίες σαμποταριστές κλείνουν περίπου μια βιομηχανία τη μέρα (!) και ρίχνουν στην ανεργία εργαζόμενους με ρυθμό μεγαλύτερο από όσο σε κάθε άλλο κλάδο παραγωγής (Πρώτο θέμα, Κέρδος, 23/12/2012).

Οι ευθύνες των Γερμανών μονοπωλιστών και πως οι σαμποταριστές κρύβονται πίσω τους

Οι σαμποταριστές με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε ότι όλη η κρίση οφείλεται ουσιαστικά στη μία από τις τρεις παραπάνω αιτίες της καταστροφής: στη μείωση της ζήτησης λόγω των μέτρων υπερ-λιτότητας. Ταυτόχρονα βέβαια κρύβουν ότι την κύρια ευθύνη γι αυτά τα μέτρα την έχουν στην ουσία οι ελληνικές κυβερνήσεις καθώς αρνούνται να μειώσουν το έλλειμμα με άλλους τρόπους. Έτσι ρίχνουν όλο το βάρος της κρίσης στους δανειστές και ειδικά στη Γερμανία και οι ίδιοι τη γλυτώνουν εντελώς.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας και πολλοί οικονομολόγοι έξω από τη χώρα, που δεν μπορούν εύκολα να δουν το σαμποτάζ στην παραγωγή, αποδέχονται τη θέση των σαμποταριστών ότι για όλα φταίει η χαμηλή ζήτηση οπότε η λύση για την Ελλάδα είναι η παραγραφή του χρέους. Δηλαδή βλέπουν σαν μόνη λύση το να χάσουν όλα τα λεφτά τους όσοι έκαναν το λάθος, ιδιώτες και ξένες κυβερνήσεις να δανείσουν τη χώρα μας. Όμως το επιχείρημα περί κρίσης, που οφείλεται τάχα στη μείωση της ζήτησης που προκαλούν οι δανειστές με τα μέτρα λιτότητας, καταρρέει   κυρίως σε ένα σημείο: Στο ότι εκτός από την εσωτερική ζήτηση υπάρχει και η εξωτερική ζήτηση, δηλαδή η ζήτηση για εξαγωγές της χώρας, ιδιαίτερα για βιομηχανικές. Αυτή η αύξηση των εξαγωγών είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο μπορεί να μειωθεί το εξωτερικό χρέος μιας χώρας χωρίς αυτή να καταστραφεί, και αυτό γίνεται παντού. Οι εξαγωγές λοιπόν στην Ελλάδα θα έπρεπε κανονικά να έχουν εκτιναχθεί στα ύψη λόγω της τεράστιας πτώσης των μεροκάματων και της χαμηλής βάσης από την οποία ξεκινάνε όντας για χρόνια βυθισμένες. Όμως η αύξηση αυτή είναι ασήμαντη για τα 3 χρόνια της κρίσης (8%,9%,5% πλην πετρελαιοειδών) και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση εξαγωγών αγροτικών προϊόντων κυρίως στην Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών και στη Βόρεια Αφρική, δηλαδή στη Ρωσία και στις χώρες επιρροής της. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση Σαμαρά μείωσε το προσωπικό του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών για να μειώσει τα έξοδα του δημοσίου!
Με αυτή την ύπουλη και προβοκατόρικη πολιτική  είναι φυσικό να μισεί ο λαός μας τους ευρωπαίους δανειστές και πιο πολύ τη Γερμανία, ώστε εύκολα να πέσει στην αγκαλιά της Ρωσίας. Πολλοί μάλιστα λένε από θυμό ότι καλύτερα να είναι η Ρωσία αφεντικό μας παρά η Γερμανία. Πέρα από το ότι κανείς λαός δεν πρέπει να διαλέγει αφεντικά αυτή η λογική είναι  πολιτικά πολύ λαθεμένη γιατί η σημερινή Γερμανία είναι κάτι το ισχυρό μόνο σε μια μεγάλη πολυκέφαλη και γενικά δημοκρατική ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι και να ήθελε δεν μπορεί να είναι μια συγκεντρωμένη κατακτητική υπερδύναμη, δηλαδή να έχει μια πανίσχυρη ενιαία διπλωματική και στρατιωτική μηχανή και κυρίως ένα φασιστικό κρατικό μηχανισμό που να μπορεί να ασκεί ωμη βία και άγρια εκμετάλλευση σε άλλους λαούς, όπως η πουτινική Ρωσία.  Η ευθύνη των γερμανών και των άλλων δανειστών είναι ότι εγκρίνουν και προωθούν όλα τα μέτρα πείνας του λαού γιατί αυτό που πρώτα τους ενδιαφέρει είναι να μειωθεί το έλλειμμα και να σωθούν από μια απότομη ελληνική χρεωκοπία που θα απειλούσε το Ευρώ. Από την άλλη όμως δεν επιμένουν σε μερικά θετικά μεταρρυθμιστικά μέτρα αύξησης της παραγωγής που ζητάνε στα μνημόνια τους (πχ το χτύπημα της γραφειοκρατικής καθυστέρησης και της φοροδιαφυγής, το ξεμπλοκάρισμα των επενδύσεων, την απελευθέρωση των κρατικά ορισμένων αμοιβών μιας σειράς επαγγελμάτων), γιατί το ύψιστο για αυτούς και για όλο το δυτικό μονοπώλιο κριτήριο υγιούς οικονομικής πολιτικής είναι το χτύπημα των μισθών και των συντάξεων. Παράλληλα υποδεικνύουν εκβιαστικά στον ελληνικό λαό να ψηφίσει τις κυβερνήσεις των μέτρων πείνας που βλακωδώς μέσα στην αδυναμία τους σαν ιμπεριαλιστές δεύτερης γραμμής, θεωρούν φιλικές τους, ενώ δεν τους πολυνοιάζει που στην Ελλάδα δυναμώνουν οι ναζί και που οι φασιστικές Ρωσία και Κίνα σπρώχνουν τα πιόνια τους. Με την πολιτική τους των οικονομικών επεμβάσεων και υποδείξεων από τα έξω οι μονοπωλιστές αστοί της Γερμανίας και της ΕΕ ευρύτερα κάνουν το έγκλημα να μην αφήνουν τον ελληνικό λαό να δει τους εσωτερικούς εχθρούς του, δηλαδή να καταλάβει πόσο ψεύτες είναι αυτοί που σαν κυβέρνηση και σαν αντιπολίτευση διαμορφώνουν τη σκέψη και τη δράση του. Στην ουσία δεν τον αφήνουν να στηριχθεί στις δυνάμεις του, δηλαδή να αντιπαλαίψει τους υπεύθυνους των μέτρων πείνας και να τους πολεμήσει με συνέπεια για να σώσει το μέλλον του από τους κάθε λογής νεο-δουλοκτήτες, ανατολικούς και δυτικούς που βρήκαν την ευκαιρία να τον γδάρουν. Κι αυτό γιατί κάθε τόσο οι δανειστές του λένε: Ή θα δεχτείς τα μέτρα ή φεύγεις από το Ευρώ και θα πάθεις χειρότερα. Οι ρωσόδουλοι «αντιστασιακοί» με επικεφαλής πάντα τον ΣΥΡΙΖΑ απαντάνε σε αυτό το δίλημμα λέγοντας στους πολίτες: Μην υποκύπτετε, απλά δεν θα πληρώνουμε το χρέος και αυτοί θα μας πληρώνουν το έλλειμμα γιατί φοβούνται τη χρεωκοπία μας. Η απάτη εδώ -εκτός από την πολιτική αχρειότητα -είναι ότι οι δανειστές πληρώνουν το έλλειμμα μας μόνο όσο ο λαός μας τους πληρώνει με την πείνα και τον καθημερινό θάνατό του, δηλαδή μόνο όσο σέβεται τον εξαθλιωτικό πυρήνα των μνημονίων.
Γι αυτό το λόγο εμείς έχουμε τη θέση ότι η χώρα μας ώσπου να πατήσει παραγωγικά και πολιτικά στα δικά της πόδια της πρέπει να βγει από το Ευρώ (στο οποίο την έβαλε με απάτη ο Σημίτης), για να σωθεί και η ίδια και το Ευρώ. Αυτό πρέπει να γίνει με έναν φιλικό δανειστικό διακανονισμό με την ΕΕ για τη μεταβατική περίοδο από το Ευρώ προς το εθνικό νόμισμα. Αυτός ο διακανονισμός δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει καμιά οικονομική κηδεμονία και επιτήρηση. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πάρει αρκετά κεφάλαια για να μην καταστραφεί στη μεταβατική περίοδο αλλά το αν θα σωθεί τελικά ή θα χρεωκοπήσει θα είναι μόνο δικιά της ευθύνη, οπότε ο λαός θα αναμετρηθεί κύρια με τους εκπροσώπους του και όχι με την όποια επιτήρηση της ΕΖ. Η ΕΖ από την πλευρά της θα διαθέσει κάποια τελευταία σημαντικά κεφάλαια, αλλά θα πάψει να αιμορραγεί διαρκώς πιστωτικά ειδικά στο Νότο της λόγω των ψηλών επιτοκίων που θα φέρνει εκεί μοιραία το άπατο Ελληνικό χρέος. Είναι στρατηγική της Ρωσίας αλλά και της Κίνας να μην ξεχρεώνεται ποτέ η Ελλάδα και διαρκώς να ζητάει νέα κουρέματα και νέα δανεικά και αγύριστα από την Ευρώπη ώστε και αυτή με τη σειρά της να αιμορραγεί και, κυρίως, να βυθίζεται σε πιστωτική ανυποληψία ο Νότος της, οπότε η ΕΖ να διασπάται  και να αποσαθρώνεται εκλιπαρώντας για κινέζικη δανειοδότηση και ρώσικη μεσολαβητική διείσδυση (το τελευταίο το ζητάει και ο Τσίπρας με τη διεθνή διάσκεψη για το χρέος που προτείνει). Παρόμοια στρατηγική ακολουθεί η Ρωσία και για την Κύπρο. Εκεί, όταν στην εξουσία βρισκόταν το ρωσόδουλο ΑΚΕΛ, οι κυπριακές τράπεζες αγόρασαν πολλά ελληνικά κρατικά ομόλογα ενώ είχε ήδη αρχίσει η χρεωκοπία με αποτέλεσμα αυτές να βουλιάξουν από το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Τελικά η πολιτική ηγεσία της Κύπρου υπέκυψε στην απαίτηση της Ρωσίας να μη θιγούν οι ρώσικες τράπεζες της Κύπρου, και χάρη στο γνωστό «όχι» των ρωσόφιλων στην κυπριακή Βουλή, έκαναν τη χειρότερη δυνατή συμφωνία με την ΕΕ οπότε οι δύο μεγάλες κυπριακές τράπεζες οδηγήθηκαν σε συντριβή και, το χειρότερο, το κατατεθειμένο μεγάλο χρηματικό κεφάλαιο σε αυτές εξατμίστηκε, οπότε η Κύπρος καταστράφηκε. Στη διάρκεια της κρίσης, η Ρωσία από τη μια αρνήθηκε οποιαδήποτε βοήθεια στην Κύπρο για να τη βουλιάξει μια ώρα αρχύτερα, και από την άλλη χώθηκε στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ σα διαμεσολαβητής. Τώρα θα προσπαθήσει να καταβροχθίσει το οικονομικά εξουθενωμένο νησί καθώς ο κυπριακός λαός βλέπει σαν άμεσο στραγγαλιστή του τη Γερμανία και την ΕΕ που παίρνουν την ευθύνη για τον επαχθή διακανονισμό και για κάθε μέτρο πείνας που θα ακολουθήσει.

Δημοκρατικό και πατριωτικό μέτωπο ενάντια στο σαμποτάζ, στη λεηλασία και στην επαπειλούμενη φασιστική δικτατορία

 Ε­πει­δή κάποια στιγμή ο ελ­λη­νι­κός λα­ός θα κα­τα­λά­βει ποιοι πραγ­μα­τι­κά τον κα­τα­στρέ­ψα­νε και τον σκλα­βώ­σα­νε και θα ε­ξε­γερ­θεί ε­νά­ντιά τους, οι επικεφαλής των 7 κομμάτων έ­χουν νο­μι­μο­ποιή­σει και προστατεύουν πολιτικο-δικαστικά την αρχιρωσόδουλη ναζιστική «Χρ. Αυ­γή» η οποία ανοιχτά καλεί το ρώσικο στρατό να εγκατασταθεί στην Ελλάδα (Κασιδιάρης στη Βουλή). Αυτή εξοικειώνει το λαό με τον κανιβαλισμό χύνοντας ατιμώρητα αίμα μεταναστών (που έχουν προβοκαριστεί και με την ψευτοαριστερή πολιτική των «ανοιχτών συνόρων»). Όμως ο βασικός ρόλος της είναι να α­σκή­σει αύ­ριο την πιο κτη­νώ­δη βί­α στους δη­μο­κρά­τες και στους πραγ­μα­τι­κούς πα­τριώ­τες.
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ κα­λεί το λα­ό να σχη­μα­τί­σει έ­να πλα­τύ δη­μο­κρα­τι­κό και πα­τριω­τι­κό μέ­τω­πο ενάντια στο παραγωγικό σαμποτάζ και την εθνική λεηλασία, ενάντια στα μέτρα πείνας και πάνω απ όλα ενάντια στη νέα σοσιαλφασιστική δικτατορία που έρχεται με γοργά βήματα. Το δημοκρατικό μέτωπο πρέπει να καταγγέλει τις ηγεσίες της ψευτοαριστεράς και των ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που χτυπάνε στα λόγια τη «Χρ. Αυγή» αλλά στην πράξη την έχουν νόμιμη, τη στέλνουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης  και την αφήνουν να σφάζει και να απαγορεύει εκδηλώσεις δημοκρατών χωρίς να το κάνουν αυτό το πιο κεντρικό πολιτικό ζήτημα στη χώρα.
Επίσης το δημοκρατικό μέτωπο πρέπει σταθερά να αντιπαλεύει και την τραμπούκικη βία που ασκεί η ψευτοαριστερά πάνω στους ίδιους κύριους αντιπάλους με εκείνους που έχει η Χρυσή Αυγή. Πρόκειται σε αυτή τη φάση για τους μη ρωσόφιλους γενικά κάπως αναπτυξιακούς και φιλοευρωπαίους πολιτικούς της αστικής τάξης, είτε για τους αντι-σοσιαλφασίστες προοδευτικούς διανοούμενους. Οι πρώτοι συχνά εκκαθαρίζονται με αστήρικτες ποινικές κατηγορίες. Από την άλλη οι δημοκράτες πρέπει να καταδικάσουν το προβοκατόρικο παιχνίδι του φιλοχρυσαυγίτη Σαμαρά να κυνηγάει τελευταία τις ιδεολογικά λιγότερο αντιδραστικές και πολιτικά πιο αντιναζιστικές πλευρές του αναρχισμού χτυπώντας αστυνομικά και χωρίς λόγο κάποιες από τις παλιές καταλήψεις σπιτιών. Στόχος του είναι να στείλει τον αναρχισμό σαν ρεύμα στη σοσιαλφασιστική τρομοκρατία, αφού ήδη τον έχει χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για χρόνια στις δικές του προβοκατόρικες διεθνείς καταστροφικές παραστάσεις «φωτιάς και δακρυγόνου» στο κέντρο της πόλης.  
Οι πατριώτες και δημοκράτες πρέπει να προωθήσουν παντού μορφές πλατιάς λαϊκής αλληλεγγύης για την επιβίωση του λαού και για την άμυνά του σε κάθε λογής εκμεταλλευτές και τραμπούκους. Αλλά καμιά αλληλεγγύη δεν θα έχει αποτέλεσμα αν δεν χτυπάει τον εχθρό κεντρικά πολιτικά και στο παραγωγικό σαμποτάζ και στη δημοκρατία οργανώνοντας το λαό.
ΑΘΗΝΑ 25/4/2013