Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε που η Κόσκο, δηλαδή το κινέζικο φασιστικό κράτος πήρε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το διακομματικό καθεστώς την αποκλειστική νομή και διοίκηση του λιμανιού του Πειραιά για 36 χρόνια (έως το 2052). Τώρα αυτό το κράτος Κόσκο ήρθε η ώρα να αποκαλύψει το αποικιοκρατικό του πρόσωπο.

Το αποικιοκρατικό πρόσωπο του φασιστικού κρατικού μονοπωλίου της ΚΟΣΚΟ που το διακομματικό καθεστώς έχει εγκαταστήσει στο λιμάνι του Πειραιά, αποκαλύπτεται από το ότι ο αγαπημένος «στρατηγικός επενδυτής» του καθεστώτος κάνει ότι μπορεί για να κλείσει την Ζώνη του Περάματος και να την μετατρέψει σε χωρο εμπορευματοκιβωτίων, από τη μία καθυστερώντας και τελικά ματαιώνοντας τις προγραμματισμένες της επενδύσεις, και από την άλλη αυξάνοντας τα τιμολόγια των χρηστών ώστε να χάσει κάθε ανταγωνιστικότητα.

Μέσα στην καταιγιστική ροή ειδήσεων για την κτηνωδία της ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία, στο εσωτερικό πέρασε αθόρυβα και μέσα σε πανηγυρισμούς από τους ψευτοαριστερούς σαμποταριστές, το συντριπτικό χτύπημα του ΣτΕ στην ανάπτυξη της κρουαζιέρας στον Πειραιά. Με δύο αποφάσεις του το ΣτΕ δικαιώνει ουσιαστικά τις καθυστερήσεις και το επίμονο και μακρόχρονο σαμποτάζ που, όπως έχουμε αποδείξει κάνει η ίδια η Κόσκο στις υποχρεωτικές επενδύσεις, και σταματάει άμεσα την ουσιαστικότερη από αυτές, το έργο της επέκτασης της προβλήτας της κρουαζιέρας, βάζοντας τα θεμέλια για τη ματαίωση του. Με αυτές τις αποφάσεις, ο οδοστρωτήρας του κινέζικου φασιστικού μονοπωλίου θα κερδίσει κι άλλο χρόνο και επιχειρήματα για να μετατρέψει όλο το λιμάνι σε ΣΕΜΠΟ, δηλαδή σε αποικιοκρατούμενο έδαφος, βάση της Κίνας στον ιμπεριαλιστικό της «δρόμο του μεταξιού». Για να γίνει κυρίαρχη η Κίνα στο λιμάνι πρέπει να τσακιστεί κάθε μορφή μεγάλης ντόπιας ανάπτυξης, ιδιαίτερα κάθε σύνδεση του Πειραιά με τη Δύση και ένα μεγάλο δυτικό τουριστικό κεφάλαιο όπως είναι αυτό της κρουαζιέρας.

Η ΟΑΚΚΕ συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία των λιμενεργατών ενάντια στην υπογραφή της συμφωνίας κυβέρνησης - Κόσκο για το ξεπούλημα του 67% του ΟΛΠ. Η κινητοποίηση οργανώθηκε από την ΟΜΥΛΕ, την Ένωση Λιμενεργατών του ΟΛΠ και το Σύνδεσμο Αρχιεργατών Εποπτών ΟΛΠ.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος και ακολούθησε η πορεία προς το Ζάππειο όπου η κυβέρνηση είχε ετοιμάσει φιέστα για να γιορτάσει την παράδοση του λιμανιού στο φασιστικό κινέζικο κράτος αφού πρώτα άνοιξε τις πόρτες του Μαξίμου στους κινέζους αποικιοκράτες για να υπογραφεί η συμφωνία παρουσία του πρωθυπουργού!

Δεν υπάρχει τίποτα πιο εξαιρετικό από την άποψη της ταξικής συνδικαλιστικής πάλης από μια αποφασιστική απεργία μεγάλης διαρκείας στο εργασιακό γκέτο της ΚΟΣΚΟ στο λιμάνι του Πειραιά και πιο ειδικά στις προβλήτες 2 και 3, του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων, του λεγόμενου ΣΕΜΠΟ. Εκεί η ΚΟΣΚΟ έχει κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, λειτουργικό, συνδικαλιστικό, ενώ στα άλλα τμήματα του λιμανιού, δηλαδή στους χώρους που τελευταία αγόρασε, όπως στην προβλήτα 1 του ΣΕΜΠΟ δεν έχει ακόμα πλήρη συνδικαλιστική κυριαρχία. Μόνο μια παρατεταμένη απεργία μπορεί να κάμψει το κινέζικο φασιστικό κράτος που με την κάλυψη όλου του επίσημου πολιτικού κόσμου έχει επιβάλει όρους αντεργατικού γκέτο στο χώρο που ελέγχει απόλυτα.

Στο εργασιακό κάτεργο-άβατο της Κόσκο η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία. Αυτό αποδείχτηκε όταν το βράδυ της Κυριακής της 27 Αυγούστου, λίγο πριν τις 11 το βράδυ, ο 45χρονος Διονύσιος Θανόπουλος ένιωσε αδιαθεσία την ώρα εργασίας του στον προβλήτα της Κόσκο στο Πέραμα, και έχασε τις αισθήσεις του. Λίγο μετά κατέληξε στο κρατικό νοσοκομείο της Νίκαιας νεκρός από έμφραγμα.

Δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω την προ­κή­ρυ­ξη που μοί­ρα­σαν, πριν α­πό με­ρι­κές βδο­μά­δες τα μέ­λη του ΕΡ­ΓΑΣ σε συ­να­δέλ­φους τους στην πύ­λη της Ζώ­νης και στα κα­φε­νεί­α του Πε­ρά­μα­τος.

Συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα των λιμενεργατών

Η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με την ου­σια­στι­κή συ­ναί­νε­ση ό­λων των κομ­μά­των και με πα­ρά­νο­μες με­θο­δεύ­σεις προ­ε­τοι­μά­ζει δή­θεν ι­διω­τι­κο­ποί­η­ση, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κρα­τι­κο­ποί­η­ση του λι­μα­νιού του Πει­ραιά σπό το κι­νέ­ζι­κο φα­σι­στι­κό, α­ντερ­γα­τι­κό και διε­φθαρ­μέ­νο κρά­τος.

Ο Κουτσούμπας, σε μια πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την τελευταία πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης του Μητσοτάκη, άσκησε τάχα «κριτική» στο φίλο του, Τσίπρα, ότι ασχολείται πολύ με τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές, αλλά ότι δεν σήκωσε παντιέρα - όπως θα έπρεπε κατά το γραμματέα του ψευτοΚΚΕ - κατά των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία του Πούτιν, «οι οποίες πλήττουν τον ελληνικό λαό». Επανέλαβε δε όλη τη ναζιστικού τύπου πουτινική προπαγάνδα δικαιολόγησης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία περί «ναζί Ουκρανών, Αζόφ κλπ.».

Μολονότι η κριτική αυτή ήταν ξεκάθαρο «ξεκάρφωμα» του Τσίπρα, που κάθε άλλο παρά φίλος των Ουκρανών είναι και έχει μόνιμα αμολυμένα στο διαδίκτυο τα σκυλιά του να αλυχτάν από το πρωί ως το βράδυ υπέρ του Πούτιν, την ώρα που επισήμως «βεβαίως και καταδικάζει την παράνομη εισβολή κλπ.» για τα μάτια της ΕΕ και της αμερικάνικης πρεσβείας, εδώ θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τον Κουτσούμπα και το κόμμα του. Σε ποια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα ένα κόμμα - σημαιοφόρος της άρσης κάθε κύρωσης κατά των Ρώσων ναζί εισβολέων και ισοπεδωτών της Ουκρανίας, αυτών των ωμών δολοφόνων που διαλύουν πολιτικές υποδομές, βιάζουν και σκοτώνουν αμάχους, απάγουν παιδιά Ουκρανών γονιών και τα μεταφέρουν με το ζόρι στη Ρωσία για να τα «εκρωσίσουν» ενώ γκρεμίζουν πολυκατοικίες για να υποτάξουν ένα λαό, θα έχαιρε του γενικού σεβασμού - για την ακρίβεια, κάτι παραπάνω: της γενικής ασυλίας και μάλιστα της αγιοποίησης πρακτικά από το σύνολο του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού;

Δημοσεύουμε εδώ το κείμενο αφίσας της ΟΑΚΚΕ που κολλήθηκε ήδη σε γειτονιές του Πειραιά. Πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές αφίσες της ΟΑΚΚΕ γιατί για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται με τέτοια σαφήνεια ένα βασικό πλοκάμι του νεοχιτλερικού άξονα στη χώρα, δηλαδή όχι έμμεσα σαν πολιτικό πρακτορείο ή σαν ιδεολογικός μηχανισμός αλλά άμεσα σαν κρατικό μονοπωλιακό και μάλιστα σαν αποικιοκρατικό κεφάλαιο μπροστά στο οποίο γονατίζει δουλικά όλη η αστική τάξη και ο αντεπαναστατικός μικροαστισμός