(με πρόεδρο τον Σι Τζινπίνγκ και πρωθυπουργό τον Λι Κεκιάνγκ), που αναδείχθηκε από το συνέδριο του περασμένου Νοεμβρίου». Όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα: «Ο Σαμαράς ποντάρει πολλά σ’ αυτήν την επίσκεψη, που θα έχει αμιγώς επενδυτικό χαρακτήρα. «Δεν πρόκειται για μια-δυο συμφωνίες συνηθισμένου βεληνεκούς, αλλά για «υπογραφές» που, πέραν του οικονομικού οφέλους, θα αναδείξουν τον ρόλο της χώρας ως κόμβου στην περιοχή», λένε αρμόδιοι για το θέμα συνεργάτες του.
Τι εννοούν; Την ανάδειξη της Ελλάδας ως κύριας πύλης εισόδου της Κίνας («και όχι μιας πύλης») στην Ευρώπη και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, μετά και τη θετική εμπειρία από τη δραστηριοποίηση της COSCO στον Πειραιά «που λειτούργησε ως πείραμα».
Ως εκ τούτου, από τις πολύμηνες συζητήσεις προέκυψε ότι το ενδιαφέρον του Πεκίνου εστιάζεται «σε ό,τι έχει σχέση με τις μεταφορές» - ήτοι, λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι». Σε ότι αφορά τα αεροδρόμια, έχουν ήδη ξεκινήσει συζητήσεις με την κυβέρνηση των μεγαλύτερων κινεζικών εταιριών διαχείρισης αερολιμένα, της «Shenzhen Airport» και της «Friedmann Pacific Investment Holdings», για την παραχώρηση ποσοστού του δημοσίου στο «Ελ. Βενιζέλος», ενώ σχετικό ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει και ο όμιλος «Fosun» που διατηρεί ποσοστό 15% στην FF Group και ενδιαφέρεται επίσης για ακίνητα, τουριστικές επενδύσεις (βλ. Αστέρα Βουλιαγμένης), ακόμα και την εκμετάλλευση εταιριών διαχείρισης υποδομών.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις τηλεπικοινωνίες, την αγορά μετοχικού κεφαλαίου τραπεζών που συμβαίνει μπρος στα μάτια μας, αλλά και την ενέργεια, το μονοπώλιο της οποίας εποφθαλμιούν άμεσα οι ηγεμόνες στην Ελλάδα και σύμμαχοι των κινέζων ληστών σοσιαλιμπεριαλιστές της Μόσχας, τότε βλέπουμε τα βασικά γάγγλια της ασθενικής εθνικής μας οικονομίας – χτυπημένης από το χρόνιο παραγωγικό σαμποτάζ – να παραχωρούνται αθόρυβα στους ληστές της Ανατολής την ώρα που όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στη Δύση. Φυσικά, ένα τέτοιο ξεπούλημα σε τόσο ισχυρές και ταυτόχρονα τόσο φασιστικές χώρες δεν μπορεί παρά να γίνει με τους χειρότερους οικονομικούς όρους για τη χώρα μας, που αλλάζει ήπειρο μέρα τη μέρα, και σημειώνει ένα μεγάλο πισωγύρισμα στις παραγωγικές σχέσεις όπως έχει δείξει η πείρα από την εγκατάσταση της κινεζικής κρατικής ΚΟΣΚΟ στο λιμάνι του Πειραιά που μέσα στις συνθήκες της ανεργίας έχει μετατρέψει τους εργαζομένους εκεί σε νεο-δουλοπάροικους.
Οι ιθύνοντες της πολιτικής εξουσίας παραδέχονται πλέον πως η αρχική παραχώρηση της προβλήτας ΙΙ του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική ΚΟΣΚΟ δεν ήταν μια μεμονωμένη ενέργεια αλλά ένα βήμα για την κυριαρχία της Κίνας στο βασικότερο λιμάνι της χώρας και τη μετατροπή του σε κύρια πύλη λαθρεμπορικής εισόδου της στην Ευρώπη. Έτσι σήμερα η ΚΟΣΚΟ βάζει στο στόχαστρό της την αγορά ολόκληρου του ΟΛΠ. Σύμφωνα με την ίδια πηγή: «Ο κινεζικός operator έχει ζητήσει το πράσινο φως για την εξαγορά πλειοψηφικού ποσοστού του ΟΛΠ και για επενδύσεις στον σταθμό εμπορευματοκιβωτίων Ι (τον έναν από τους τρεις που δεν ελέγχει ήδη) στους νέους προβλήτες για κρουαζιερόπλοια, στο car terminal και στη ναυπηγοεπισκευή. Συγκεκριμένα, οι σχετικές πληροφορίες αναφέρουν πως έχει μπει στο τραπέζι και δέσμευση της COSCO για συμβάσεις ναυπηγοεπισκευής τουλάχιστον έξι ποντοπόρων πλοίων της ετησίως στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του ΟΛΠ».
Όμως η επιλογή αυτή από πλευράς κυβέρνησης και κομματικών ηγεσιών οδηγεί την Ελλάδα σε στενότερη πρόσδεση στο άρμα του νεοχιτλερικού άξονα Ρωσίας-Κίνας και σε στρατηγική σύγκρουση με την Ευρώπη, χάρη βέβαια και στην ιμπεριαλιστικά οικονομίστικη πολιτική τύφλα της τελευταίας. «Κυβερνητικά στελέχη που ασχολούνται με την ελληνοκινεζική συνεργασία αναφέρουν ότι οι Κινέζοι έχουν κάνει μια συνειδητή γεωπολιτική επιλογή να χρησιμοποιήσουν τον Πειραιά, «που βρίσκεται πολύ κοντά στο Σουέζ», για να μεταφέρουν γρηγορότερα και φθηνότερα τα προϊόντα τους στην Ευρώπη – και όχι μόνο στην Ανατολική. Ως εκ τούτου, θεωρούν σίγουρη μια «πολεμική» από ευρωπαϊκές χώρες που πλήττονται από αυτήν την επιλογή – για παράδειγμα, σημειώνουν ότι «ο Πειραιάς καθίσταται ανταγωνιστής του Ρότερνταμ». Στην πραγματικότητα τα παραπάνω αποτελούν επιχειρηματολογία της Κίνας για τις πιέσεις που θα δεχτεί από την ΕΕ ενάντια σε μια άνευ όρων παραχώρηση σε αυτήν του λιμανιού του Πειραιά. Λέμε άνευ όρων γιατί μια μονοπωλιακή παραχώρηση ενός μεγάλου λιμανιού της ΕΕ σε μια εμπορική υπερδύναμη που ρίχνει τα κόστη λειτουργίας της χρησιμοποιώντας όπου μπορεί εξευτελιστικούς όρους εργασίας, που χρησιμοποιεί μέθοδες λαθρεμπορίας, όπως απέδειξε η περίπτωση του λιμανιού της Νάπολης, που κλέβει πνευματική ιδιοκτησία και χρησιμοποιεί μέθοδες ηλεκτρονικής βιομηχανικής κατασκοπίας πραγματικά ανταγωνίζεται με άνισους όρους το ευρωπαϊκό εμπόριο και την παραγωγή.
Αυτός είναι ο λόγος που «υποχρεώνει την κυβέρνηση να προχωρεί σε πολύ προσεκτικά βήματα και να μη σπεύδει σε ανακοινώσεις «πριν πέσουν οι υπογραφές»… (στο ίδιο). Σύντομα και η χώρα μας και η ΕΕ θα ξυπνήσουν από το λήθαργο και θα βρεθούν δεμένοι χειροπόδαρα από τα νέα αδίστακτα αφεντικά.
-Δημοσιεύτηκε στο φ. 487 της Νέας Ανατολής-