Τον πρώτο πόλεμο από αυτούς τους δυο ο Πούτιν τον διεξάγει απευθείας για να διαμελίσει και μετά να προσαρτήσει την Ουκρανία σαν το πρώτο βήμα του για να επιτεθεί και να καταβροχθίσει όλη την Ευρώπη. Εδώ ακολουθεί τα βήματα του Χίτλερ, που ξεκίνησε τον αντίστοιχο πόλεμο υποδούλωσης της Ευρώπης με το να διαμελίσει πρώτα και στη συνέχεια να καταπιεί ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία.
Τώρα έχει βάλει σε πόλεμο το Ισραήλ και την Παλαιστίνη μέσω των φίλων του εκεί για να μην κάνει το λάθος του Χίτλερ να βαδίσει ταυτόχρονα εναντίον και της Ευρώπης και των ΗΠΑ χωρίς να τους έχει προηγούμενα διασπάσει και χωρίς να έχει εξασφαλίσει αρκετούς συμμάχους τόσο έξω από αυτούς όσο κυρίως μέσα τους.
Αυτόν τον πόλεμο τον ξεκίνησαν από την παλαιστινιακή πλευρά οι λακέδες της Ρωσίας αντισημίτες γενοκτόνοι της Χαμάς (από τις ελάχιστες οντότητες που αναγνώρισαν την απόσχιση της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας το 2008), που μόνο πατριώτες δεν είναι αφού αντιπαλεύουν εδώ και 35 χρόνια με λύσσα το μόνο ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος που είναι εφικτό, αυτό που έχει ψηφίσει δίπλα στο Ισραήλ από τα 1947 ο ΟΗΕ με επικεφαλής την επαναστατική ΕΣΣΔ. Ο επίσημος στόχος τους είναι να εξαφανίσουν το Ισραήλ και τους εβραίους κατοίκους του από το χάρτη. Όμως τώρα πραγματοποίησαν μια σαδιστική και θριαμβευτική πρόβα Ολοκαυτώματος υπηρετώντας μια προβοκάτσια παγκόσμιας στόχευσης υπέρ του Πούτιν: Να χρησιμοποιήσει τους λαούς του Ισραήλ και της Παλαιστίνης για να εγκαταστήσει μια στρατηγική έχθρα ανάμεσα στους Αραβο-μουσουλμανικούς λαούς και στους λαούς της Δύσης, ειδικά στους Ευρωπαϊκούς που αποτελούν τον κύριο στόχο του Πούτιν. Αυτή η έχθρα μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τον οικονομικό πνιγμό της Ευρώπης επειδή αυτή εξαρτάται από τους αραβικούς υδρογονάνθρακες.
Σε αυτήν την προβοκάτσια έπεσε σύσσωμο το Ισραήλ κάνοντας έναν πόλεμο όπως τον ήθελε ο αφοσιωμένος σύμμαχος του Πούτιν, ο φασίστας Νετανιάχου και το κόμμα του το Λικούντ. Αυτό πάντα και με κάθε πρόσχημα τορπίλιζε τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους σύμφωνα με το πρόγραμμα του επεκτατικού αναθεωρητικού σιωνισμού του Ζαμποτίνσκι από το οποίο προέρχεται. Αυτό το κόμμα πέρασε επί Νετανιάχου σε ανοιχτή συνεργασία με τον Πούτιν και σε έμμεση συνεργασία με τη Χαμάς κατά της Φατάχ, του κόμματος της παλαιστινιακής αστικής τάξης, το οποίο θέλει πραγματικά παλαιστινιακό κράτος. Τώρα ο Νετανιάχου εκμεταλλεύτηκε την οργή του ισραηλινού λαού και διεξάγει επίτηδες αυτόν τον πόλεμο με τέτοιο τρόπο ώστε αυτός να στρέφεται ενάντια σε όλους τους Παλαιστίνιους και όχι αποκλειστικά κατά της Χαμάς. Αυτό φαίνεται όχι μόνο στο βαρύ και μαζικό βομβαρδισμό κατά των αμάχων πίσω από τους οποίους κρύβεται η Χαμάς αλλά κυρίως στη στέρηση σε νερό και τρόφιμα που επιβλήθηκε στον πληθυσμό της Γάζας και την οποία μετρίασε μόνο μετά από δυτικές πιέσεις. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο δεν θα νικηθεί η Χαμάς αλλά θα δυναμώσει γιατί θα γίνει πιο μισητό το Ισραήλ στις παλαιστινιακές και γενικότερα τις αραβικές μάζες.
Εννοείται ότι τίποτα δεν βολεύει τη συμμαχία της Ρωσίας με τους αραβομουσουλμανικούς λαούς, αλλά και γενικά με τους λαούς του τρίτου κόσμου ενάντια στην Ευρώπη όσο μια Γάζα που κείτεται γκρεμισμένη και γεμάτη αίματα δίπλα σε μια κάτω από σκληρή ισραηλινή κατοχή Δυτική Όχθη.
Ταυτόχρονα στο εσωτερικό της Δύσης η Ρωσία παίζει ένα πιο σύνθετο παιχνίδι. Εδώ έχει κάνει ισχυρό ένα τεχνητό Δίπολο από δύο ξεχωριστά είδη φασισμών, που παριστάνουν ότι τα χωρίζει απύθμενο μίσος, ενώ αγαπάνε εξίσου τον Πούτιν και είναι εξίσου εχθρικά στην Ουκρανία και στην ευρωπαϊκή δημοκρατική ενοποίηση. Ο ένας πόλος του φασιστικού Δίπολου υπερασπίζει τη Χαμάς, ενώ ο υποτιθέμενος αντίθετός του υπερασπίζει το είδος του πολέμου που διεξάγει το Ισραήλ.
Ο πρώτος πόλος είναι οι υποτιθέμενοι αριστεροί φίλοι της Ρωσίας και εχθροί των δυτικών αστοδημοκρατιών. Πρόκειται για την αντισημιτική «αριστερά» τύπου Μελανσόν, τύπου υποτιθέμενων σταλινικών “Κ”Κ, και τύπου «Προοδευτικών» του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ κλπ. Αυτοί όλοι είναι ντυμένοι σαν αντισιωνιστές για να μην γίνονται αντιληπτοί σαν αντισημίτες. Οι πρώτοι δάσκαλοι αυτής της μεταμφίεσης ήταν οι μεγαλορώσοι αντισημίτες, παλινορθωτές του καπιταλισμού επί ΕΣΣΔ Σουσλόφ, Χρουστσόφ και Μπρέζνιεφ. Ο βασικός ρόλος των «αριστερών» αντισημιτών είναι να συσπειρώνουν τα εργαζόμενα στρώματα και τους μετανάστες γύρω από έναν μικροαστικό στη μορφή αλλά ιμπεριαλιστικό στο περιεχόμενο αντι-καπιταλισμό και να τους διοχετεύουν στο ευρύτερο ρωσοκινεζικό φασιστικό στρατόπεδο.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο το πιο πλειοψηφικό ρεύμα αυτού του τεχνητού Διπόλου στο φιλορωσικό στρατόπεδο είναι το ακροδεξιό, φασιστικό. Ο παγκόσμιος αρχηγός αυτού του ρεύματος είναι ο Τραμπ, και στην Ευρώπη βασικοί είναι οι Λεπέν, AFD, Ορμπάν, Βίλντερς, και πολλοί όμοιοι τους, που όλοι έχουν αντισημιτικό παρελθόν. Το ότι εδώ και περίπου 10 χρόνια εμφανίζονται σαν φανατικοί φίλοι του Ισραήλ δεν είναι περίεργο. Γιατί ο ρόλος τους δεν είναι να υπερασπίσουν το Ισραήλ αλλά αντίθετα να στηρίζουν την πιο επιθετική μερίδα της αστικής του τάξης και έτσι να το σπρώχνουν σε μια αντιπαθητική στους λαούς πολιτική συμπεριφορά, που θα το κάνει ακριβώς ευάλωτο στους νεοχιτλερικούς ιμπεριαλισμούς και στα γενοκτονικά πογκρόμ που είναι στη φύση τους να ετοιμάζουν. Αλλά η πιο μεγάλη ζημιά που κάνουν σήμερα αυτοί οι φασίστες στις αστοδημοκρατικές χώρες στις οποίες διεκδικούν την εξουσία είναι ότι τις κάνουν μισητές στο μουσουλμανικό και γενικά στον Τρίτο κόσμο όχι μόνο με τη στοχευμένα αντιπαλαιστινιακή τους στάση όσο με το ρατσιστικό τους μίσος στους πρόσφυγες, στους μετανάστες και στη μουσουλμανική θρησκεία που βοηθάει την προπαγάνδα της Ρωσίας και της Κίνας σε συνδυασμό με την αντιδραστική και αντιμαρξιστική πολιτική των «αριστερών» αντισημιτών υπέρ των «ανοικτών συνόρων».
Ταυτόχρονα η Ρωσία και η Κίνα παρόλο που είναι με τη Χαμάς φροντίζουν να εμφανίζονται επίτηδες σαν σχετικά ουδέτερες ανάμεσα στους παγκόσμιους και τοπικούς ανταγωνισμούς που οι ίδιες παροξύνουν ή και κατασκευάζουν κυρίως ανάμεσα στη Δύση και στο Νότο για να μπορούν να ζητήσουν αύριο σαν αντάλλαγμα για πιθανές «διαιτησίες» τους από την περικυκλωμένη από τις ίδιες Ευρώπη κομμάτια εξουσίας τύπου Βισύ για τους κάθε λογής Λεπέν και Μελανσόν, κάθε Τραμπ και Σάντερς, κάθε ΑFD και Λίνκε.
Γι αυτό οι δημοκράτες πρέπει πρώτα απ όλα να συνεχίσουν να στέκονται αποφασιστικά και με όλη τους τη δύναμη στο πλευρό της ηρωικής Ουκρανίας στο μεγάλο εθνικοαπελευθερωτικό της πόλεμο απαιτώντας από όλες τις δημοκρατικές χώρες του κόσμου και πρώτα απ όλες από τις ευρωπαϊκές να κάνουν κάθε θυσία για να τη βοηθήσουν με στρατιωτικό υλικό και οικονομική βοήθεια, και αν αύριο οι ναζήδες σπάσουν την άμυνα της να τη βοηθήσουν ένοπλα και ζωντανά.
Δεύτερον να σταθούν αποφασιστικά απέναντι στην απόλυτη τερατωδία που είναι η αντισημιτική και επιδεικτικά κανιβαλική γενοκτονία της 7 Οκτώβρη και να απαιτούν τη στρατηγική συντριβή πολιτικά και στρατιωτικά της Χαμάς. Ταυτόχρονα δεν μπορεί να στέκεται κανείς απέναντι στη Χαμάς αν δεν καταγγέλλει το είδος του πολέμου που κάνει η κυβέρνηση Νετανιάχου εναντίον της που είναι εχθρικός ενάντια στον παλαιστινιακό λαό και γι αυτό πολιτικά υπέρ της, οπότε σε βάθος χρόνου και στρατιωτικά υπέρ της. Κυρίως δεν μπορεί να υπάρχει πόλεμος αποτελεσματικός ενάντια σε φασίστες όταν ασκείται βία στο λαό και στο όνομα του οποίου αυτοί οι φασίστες επιτίθενται. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τελειώσουν μια για πάντα οι εποικισμοί και η βία των εποίκων στη Δυτική Όχθη και να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΗ στις 8.00μμ
Στα γραφεία της ΟΑΚΚΕ, Χαλκοκονδύλη 35, Αθήνα με ταυτόχρονη διαδικτυακή κάλυψη στο www.facebook.com/oakkepolitikokomma
Αθήνα, 19/12/2023