Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η απόφαση για τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αποτελεί μια προβοκάτσια ιστορικών διαστάσεων, με την οποία ο Τραμπ κλιμακώνει τη ρατσιστική αντιμουσουλμανική εκστρατεία του και είναι ρυθμισμένη έτσι ώστε να στείλει στο παγκόσμιο φασιστικό, αντισημιτικό στρατόπεδο,

Τελικά ο φιλοπουτινικός φασίστας Τραμπ πήρε την προεδρία των ΗΠΑ εξ εφόδου, όπως εξ εφόδου οι ομόλογοι του φιλοπουτινικοί φασίστες είχαν λίγο πριν πετάξει τη Βρετανία έξω από την Ευρώπη. Και στις δύο περιπτώσεις οι δυτικές πολιτικές ηγεσίες αιφνιδιάστηκαν.

Αφού επέστρεψε από το ταξίδι του στην Ευρώπη ο Τραμπ συνέχισε να προκαλεί και να δυναμιτίζει τις σχέσεις των ΗΠΑ με τους συμμάχους τους. Αυτή τη φορά τα έβαλε με το μικροσκοπικό Μαυροβούνιο, μια χώρα 600 χιλ. κατοίκων, μέλος του ΝΑΤΟ και με στρατό που αριθμεί μόλις 1500 άτομα. Καλεσμένος σε εκπομπή του φιλικού του FoxNews ο Τραμπ απάντησε στο ερώτημα του παρουσιαστή: «Γιατί πρέπει ο γιος μου να πάει στο Μαυροβούνιο να το υπερασπιστεί από επίθεση;» λέγοντας τα εξής: «Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Το Μαυροβούνιο είναι μια μικρή χώρα με πολύ δυνατό πληθυσμό. Είναι πολύ επιθετικός λαός. Μπορούν να γίνουν επιθετικοί, και συγχαρητήρια, βρίσκεσαι στον Γ΄ παγκόσμιο πόλεμο» (https://spectator.us/2018/07/why-did-trump-choose-to-parrot-putin-on-montenegro/).

Με την άνοδο του φασίστα Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ η δημοκρατική ανθρωπότητα βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη αποκάλυψη που είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο σοκ. Η Ρωσία, που υποτίθεται είχε καταρρεύσει και διαλυθεί σαν υπερδύναμη το 1991, είναι τώρα αρκετά ισχυρή ώστε να εγκαταστήσει έναν άνθρωπό της στο ισχυρότερο πολιτικό πόστο της ισχυρότερης οικονομικά και στρατιωτικά δύναμης στον πλανήτη. Μάλιστα αυτό της το κατόρθωμα δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να το κρύψει, αφού μπορεί επίσημα να το αρνείται, όμως όταν μιλάει στους φίλους της δεν μπορεί να μην κοκορεύεται για την ταπεινωτική εξέλιξη που επέβαλε στην αμερικάνικη υπερδύναμη.

Η πολιτική ζωή και αντιπαράθεση στις ΗΠΑ για πρώτη φορά θυμίζει τόσο έντονα Ευρώπη. Για πρώτη φορά δηλαδή βλέπουμε τα βρώμικα πλασμα­τικά δίπολα τα οποία έμαθε τόσο καλά να στήνει ο ρώσικος σοσιαλφασισμός στην ευρωπαϊκή ήπειρο από τη δεκαετία του ’70 και ακόμη περισσότερο από τη δεκαετία του ΄90 να μορφοποιούνται με παραπλήσιο τρόπο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.

Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Γκουαϊδό: Πολύ ξαφνικός και πολύ αποδεκτός ήρωας για να είναι αληθινός εχθρός της φασιστικής δικτατορίας Μαδούρο» (δημοσιεύτηκε στις 1/2 στην ιστοσελίδα μας, https://www.oakke.gr/global/item/1106-), είχαμε επισημάνει ορισμένα στοιχεία που μας κάνουν να αμφιβάλουμε για το δημοκρατικό χαρακτήρα του νέου αρχηγού της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα.

Οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ, υποστηριζόμενου από τη ρωσική υπερδύναμη, τη φασιστική Αίγυπτο, τα φιλοπουτινικά πλέον λόγω έχθρας με τους αδελφούς μουσουλμάνους  ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, καθως και τη Γαλλία, που στην Αφρική βγάζει το χειρότερο ιμπεριαλιστικό εαυτό της όπου αυτός αφορά τους υδρογονάνθρακες,

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Ο βασανιστικός θάνατος του 46χρονου Τζορτζ Φλόιντ κάτω από το γόνατο του ρατσιστή αστυνομικού Σόβιν και των συνεργών συναδέλφων του ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει όχι μόνο η οργή της μεγάλης μάζας των αφροαμερικανών ενάντια στην ιδιαίτερα βάναυση και άδικη αντιμετώπισή τους από την αστυνομική και δικαστική εξουσία, αλλά να σαρώσει όλη την Αμερική ένα πρωτοφανές στη μαζικότητά του γενικότερο δημοκρατικό αντιφασιστικό κίνημα.