Έτσι εδώ και δεκαετίες οι ξένες, μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, μειώνονται συνεχώς αφού σχεδόν κανένας σώφρων ξένος επενδυτής δεν έρχεται στη χώρα, ενώ και αυτοί που είχαν έρθει σε προηγούμενες περιόδους φεύγουν. Όσο για τους ρωσοκινέζους καπιταλιστές, που είναι αυτοί που κυρίως έρχονται για να αγοράζουν νευραλγικές υποδομές, αυτοί δεν έρχονται για να επενδύσουν χτίζοντας νέες παραγωγικές μονάδες, αλλά για να αγοράσουν τζάμπα τις υπάρχουσες. Ασφαλώς και οι όποιες παραγωγικές επενδύσεις από τις παλιές και τις νέες ιμπεριαλιστικές χώρες δεν είναι ότι το καλύτερο όταν οι επενδύσεις του ντόπιου κεφάλαιου καταστρέφονται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα από κυβερνήσεις σαμποταριστών και “λαϊκά” κινήματα, οπότε ένα ιδιαίτερα μεγάλο μέρος της παραγόμενης υπεραξίας γυρίζει πίσω στις μητροπόλεις. Όμως όλα αυτά είναι πολυτέλειες για μια χώρα που οι κυβερνήσεις των ανατολικών πρακτόρων και δοσίλογων που πλέον κυριαρχούν έχουν κυριολεκτικά αφανίσει την παραγωγή της σε επίπεδα μιας πολεμικής αναμέτρησης:
«Kοντά στα 1,6 δισ. ευρώ έχουν υποχωρήσει οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Eλλάδα σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Tράπεζας της Eλλάδος. Aπό 2,24 δισ. ευρώ που ανήλθαν το 2014, την περσινή χρονιά έφτασαν σε μόλις 605 εκατ. ευρώ. Kαι όλα αυτά την ώρα που στην Eυρώπη καταγράφηκε αύξηση της τάξεως του 14%, οδηγώντας στη δημιουργία 217.666 νέων θέσεων εργασίας, με την Eλλάδα να παραμένει ουραγός…Eπίσης, το ισοζύγιο των ροών ξένων επενδύσεων από 1,23 δισ. δολ. πριν από έξι χρόνια μειώθηκε σε ποσοστό 50% και πλέον πέρυσι, διαμορφούμενο στα 0,67 δισ. δολ. ενδεικτικό κι αυτό της επενδυτικής «άπνοιας» στη χώρα μας» (www.dealnews.gr, 25-10).
Προς το παρόν οι μόνοι που εισέρχονται στη χώρα είναι οι ευκαιριακοί επενδυτές, τα λεγόμενα «κοράκια» που στόχος τους είναι κυρίως η δημιουργία υπεραξιών και τίποτα παραπάνω και που περιμένουν τις εξελίξεις γύρω από το θέμα των κόκκινων δανείων των τραπεζών οπότε και αναμένεται να «απελευθερωθούν» πολλές ευκαιρίες για distressed deals σε επιχειρήσεις που έχουν προοπτικές βιωσιμότητας και ανάπτυξης.