Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η γειτονική μας χώρα έχει όνομα που είναι το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και κατοικείται από ένα έθνος που λέγεται μακεδονικό

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Το θεατρικό διπλωματικό παιχνίδι, η νέα δόση από το σοβινιστικό δηλητήριο, και ο ρόλος των πραγματικών κομμουνιστών

Η απρόκλητη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έφερε τα πάνω κάτω στις διεθνείς σχέσεις και προκάλεσε παγκόσμιους τριγμούς και ανακατατάξεις. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειές της είναι και η στάση που επέλεξαν να κρατήσουν οι χώρες σʼ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, αφού αυτό δεν αφορά μόνο στη σχέση Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά γενικότερα στη σχέση του ρωσοκινεζικού νεοναζιστικού Άξονα κυρίως με τη ΕΕ, που αυτός θέλει να καταπιεί, και δευτερευόντως τις ΗΠΑ του Δημοκρατικού κόμματος. Τώρα πια φαίνονται σχετικά καθαρά τα δύο μπλοκ, που ποτέ δεν είχαν πάψει να υπάρχουν, παρά την πολιτική της Ρωσίας να κάνει μετά τα 1990 τον ψόφιο κοριό και τον τάχα φιλοδυτικό «εταίρο». Βέβαια, αυτό το ξεκαθάρισμα δεν έχει γίνει ακόμη σε απόλυτο βαθμό, καθώς πολλοί ρωσόφιλοι κρύβονται ακόμη πίσω από παχιά λόγια περί σταματήματος του πολέμου. Όσο όμως η Ουκρανία αντιστέκεται, τόσο όλοι θα είναι αναγκασμένοι αργά ή γρήγορα να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Ο Λαβρόφ τη λέει «Μακεδονία» για να εμπαίζει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το ΑΠΕ μεταφράζει σε «Σκόπια» για να εμπαίζεται ο  ελληνικός λαός

Όταν ανήκεις σε μια ένωση κρατών που δέχεται την επίθεση ενός παγκόσμιου νεοναζιστικού άξονα και εκπονεί μέτρα εναντίον του, τότε δε δικαιούσαι να επιδιώκεις φιλικές σχέσεις με τα κράτη αυτού του άξονα. Κι όμως, στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, που δέχεται έναν άνευ προηγουμένου οικονομικό και διπλωματικό πόλεμο και παρακολουθεί μία κτηνώδη εισβολή από τη ναζιστική Ρωσία στα ανατολικά της σύνορα, υπάρχουν αρχηγοί κρατών που δηλώνουν δημόσια ότι αισθάνονται φιλικά αισθήματα απέναντι στη χώρα αυτή! Μεταξύ των φιλο-ρώσων ηγετών συγκαταλέγεται και ο κύπριος πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος, απαντώντας στην κατηγορία περί μεταστροφής της ελληνικής και της κυπριακής πολιτικής που απεύθυνε στις δύο χώρες ο ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ, σημείωσε: «Το πρόβλημα είναι να γίνεται μια αυτοκριτική γιατί ενδεχόμενα κάποια κράτη έλαβαν μέτρα. Θα ήθελα να επισημάνω πως η φιλική κατά τα άλλα χώρα Ρωσία, μας υποχρέωσε να ακολουθήσουμε τις συλλογικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορεί να ανέμενε (σ.σ. η Ρωσία) ότι θα μπορούσε να ήμασταν το στίγμα της Ευρώπης, δηλαδή οι διαφωνούντες, με τα καθολικά μέτρα που αποφασίζονται» (iefimerida, 19/1).

Ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας υποδέχτηκε με μια χαρά που δεν μπορούσε να κρύψει τον υπουργό εξωτερικών της ρώσικης υπερδύναμης Λαβρόφ. Η συνάντηση Δένδια-Λαβρόφ ήρθε να επιβεβαιώσει το σταθερό προσανατολισμό των ελληνικών κυβερνήσεων στη στρατηγική συμμαχία με τη Ρωσία που συνεχίζει με τη μεγαλύτερη θέρμη η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Το ότι μπόρεσε να γίνει μια τέτοια συνάντηση τη στιγμή που αυτή η κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει τους πιο στενούς δεσμούς με την Ευρώπη και ακόμα πιο πολύ τελευταία με τις ΗΠΑ χωρίς να προκαλέσει την έντονη αντίδρασή τους οφείλεται στο ότι η Ελλάδα εμφανίζεται σήμερα σα θύμα μίας επίθεσης της Τουρκίας, που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν ούτε η ΕΕ ούτε οι ΗΠΑ, οπότε η Ελλάδα επικαλείται το δικαίωμα της να αξιοποιήσει οποιαδήποτε διαθέσιμη βοήθεια, δηλαδή και της Ρωσίας που σήμερα εκλαμβάνεται αν όχι ακόμα σαν εχθρός αλλά έστω σαν αντίπαλος και στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.