Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ!

ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ!
  ΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΞΕΣΠΑΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ! ΝΕΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΣΤΕΣ   Την ώ­ρα που η κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά-Βε­νι­ζέ­λου ε­ξα­πα­τά αι­σχρά τη χώ­ρα λέ­γο­ντας ό­τι βγαί­νου­με α­πό τη διε­θνή ε­πι­τή­ρη­ση των δα­νει­στών γιατί πάμε κα­λύ­τε­ρα και η α­ντι­πο­λί­τευ­ση την ε­ξα­πα­τά α­κό­μα αι­σχρό­τε­ρα λέ­γο­ντας ότι δεν υ­πήρ­ξε πο­τέ α­νά­γκη των πι­στω­τών για­τί “λε­φτά υ­πάρ­χουν”
αρ­κεί να τρομο­κρα­τή­σει κα­νείς τους δα­νει­στές για να μειώ­σουν το χρέ­ος και να α­δειά­σει κα­νείς τα σε­ντού­κια των πλού­σιων, με­τα­φρά­ζο­νται πια σε α­ριθ­μούς τα σημά­δια της νέ­ας με­γα­λύ­τε­ρης τρα­γω­δί­ας, που εί­ναι η αύ­ξη­ση του ε­μπο­ρι­κού ελλείμ­μα­τος της χώ­ρας.
Σύμ­φω­να με τα στοι­χεί­α που α­να­κοί­νω­σε η Ελ­λη­νι­κή Στα­τι­στι­κή Αρ­χή (ΕΛ­ΣΤΑΤ), το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα του πρώ­του ε­ξα­μή­νου του 2014 σε σχέ­ση με το ίδιο διά­στη­μα του 2013 αυ­ξή­θη­κε κα­τά 9,6% και έ­φτα­σε στα 10,6 δις Ευ­ρώ α­πό 0,6 δις Ευ­ρώ πέ­ρυ­σι ! 
Στην ε­ξέ­λι­ξη αυ­τή ο­δή­γη­σε σύμ­φω­να με την ΕΛ­ΣΤΑΤ: “1ον . Η αύ­ξη­ση κα­τά 1,2% των ει­σα­γω­γών στα 23,7 δισ., έ­να­ντι 23,4 δισ. (πε­ρί­που 300 ε­κατ.). Χω­ρίς τα πε­τρελαιο­ει­δή πα­ρου­σί­α­σε αύ­ξη­ση κα­τά 1,3 δισ. ευ­ρώ, δη­λα­δή 8,9%. Και 2ον . Η μεί­ω­ση των εξα­γω­γών κα­τά πε­ρί­που 600 ε­κατ., στα 13,1 δισ., ό­ταν στο πρώ­το εξά­μη­νο του 2013 ή­ταν 13,7 δισ. (πτώ­ση 4,6%). Ε­ξαι­ρου­μέ­νων των πε­τρε­λαιο­ει­δών, η μεί­ω­ση πε­ριορί­στη­κε στα 336,6 ε­κατ. ευ­ρώ ή στο 4%”. 
Το πο­σο­στό 9,6% κα­τά το ο­ποί­ο αυ­ξή­θη­κε το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα το 2014 είναι έ­να κα­τα­πλη­κτι­κό νού­με­ρο που θυ­μί­ζει την πε­ρί­ο­δο πριν α­πό την εκ­δή­λωση της κρί­σης ό­που συσ­σω­ρευό­ταν ε­πί­σης ορ­μη­τι­κά ο βα­σι­κός πα­ρά­γο­ντας της κα­τα­στρο­φι­κής κρί­σης χρέ­ους, που ή­ταν και πά­λι ο αυ­ξη­τι­κός ρυθ­μός του εμπο­ρι­κού ελ­λείμ­μα­τος. 
 
Το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα ή­ταν το 2009 η βα­θύ­τε­ρη, η γε­νε­σιουρ­γός αι­τί­α της πε­λώ­ριας συσ­σώ­ρευ­σης του ε­ξω­τε­ρι­κού χρέ­ους της χώ­ρας μας, που τε­λι­κά με­τα­φρά­στη­κε και σε έ­να πε­λώ­ριο δη­μό­σιο χρέ­ος. Το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα οφει­λό­ταν στο ό­τι οι ει­σα­γω­γές με­γα­λώ­να­νε πο­λύ γρή­γο­ρα και οι ε­ξα­γω­γές πολύ αρ­γά ή α­κό­μα και μειώ­νο­νταν. Ε­φό­σον το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα με­γά­λω­νε αλ­ματώ­δι­κα, το έλ­λειμ­μα τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών με­γά­λω­νε ε­πί­σης γιατί ο τουρι­σμός, οι ε­πι­δο­τή­σεις της Ε­Ε και τα ναυ­τι­λια­κά εμ­βά­σμα­τα δεν μπο­ρού­σαν να α­ντι­σταθ­μί­σουν την πε­λώ­ρια αύ­ξη­ση του ε­μπο­ρι­κού ελ­λείμ­μα­τος, ο­πό­τε το ε­ξω­τε­ρι­κό χρέ­ος της χώ­ρας, και εξ αι­τί­ας αυ­τού και το χρέ­ος του κρά­τους, έγι­νε πε­λώ­ριο. Με­τά, με λί­γη δια­φή­μι­ση του χρέ­ους αυ­τού και λί­γο φού­σκωμα του α­πό τον προ­βο­κά­το­ρα, και δεύ­τε­ρης γε­νιάς πρά­κτο­ρα της Ρω­σί­ας Γ. Πα­πανδρέ­ου, αυ­τό το συσ­σω­ρευ­μέ­νο χρέ­ος ο­δή­γη­σε στην άρ­νη­ση των πι­στω­τών να συ­νε­χί­σουν το δα­νει­σμό της χώ­ρας  μας κι ου­σια­στι­κά στη χρε­ω­κο­πί­α. 
Οι α­πα­τε­ώ­νες πο­λι­τι­κοί της χώ­ρας μας, κυ­ρί­ως οι ρω­σό­δου­λοι που ελέγ­χουν ε­δώ και 20 πε­ρί­που χρό­νια την κρα­τι­κή ε­ξου­σί­α στο ι­δε­ο­λο­γι­κό ε­πίπε­δο και οι ε­ξα­γο­ρα­σμέ­νοι α­πό αυ­τούς ή και α­νί­κα­νοι κρα­τι­κοί “οι­κο­νο­μο­λόγοι” κα­θη­γη­τές, πέ­ρα­σαν στον πλη­θυ­σμό της χώ­ρας την α­ντί­λη­ψη ό­τι το χρέος δεν ή­ταν α­πο­τέ­λε­σμα ε­νός πε­λώ­ριου κε­νού στην πα­ρα­γω­γι­κή ι­κα­νό­τη­τα της χώ­ρας, αλ­λά α­πο­τέ­λε­σμα του ό­τι κά­ποιοι, βα­σι­κά οι πο­λι­τι­κοί, έ­κλε­βαν τα κρα­τι­κά τα­μεί­α, κα­θώς και του ό­τι οι πλού­σιοι έ­βγα­ζαν τα λε­φτά τους έ­ξω. Α­πό την άλ­λη σύμφω­να με τους φι­λε­λεύ­θε­ρους ε­πί­σης κρα­τι­κούς αλ­λά πιο δυ­τικούς οι­κο­νο­μο­λό­γους ή­ταν και τα κρα­τι­κά υ­παλ­λη­λι­κά λα­μό­για και η τε­μπέλι­κη γρα­φειο­κρα­τί­α και οι διά­φο­ροι κο­μπι­να­δό­ροι που κλέ­βα­νε το κρά­τος, οπό­τε αυ­τό χρε­ω­κό­πη­σε. 
Το βα­σι­κό που κρύ­ψα­νε ε­δώ ό­λοι οι πα­ρα­πά­νω, ι­δί­ως οι ψευ­το­α­ρι­στε­ροί, ή­ταν ό­τι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν χρε­ω­κό­πη­σε το κρά­τος, αλ­λά η χώ­ρα. Η Ια­πω­νί­α εί­χε δι­πλά­σιο κρα­τι­κό χρέ­ος α­πό την Ελ­λά­δα αλ­λά αυ­τό δεν την ο­δήγη­σε πο­τέ σε χρε­ω­κο­πί­α, δη­λα­δή στο να μην τη δα­νεί­ζει κα­νείς α­πό το ε­ξω­τερι­κό. Κι αυ­τό για­τί το ια­πω­νι­κό κρά­τος χρω­στού­σε -και α­κό­μα χρω­στά­ει- ό­λα αυ­τά τα λε­φτά στους υ­πη­κό­ους του, βα­σι­κά στις ια­πω­νι­κές τρά­πε­ζες που έ­χουν μια πε­λώ­ρια ε­ξα­γω­γι­κή βιο­μη­χα­νί­α πί­σω τους, γι αυ­τό προς τα έ­ξω η χώ­ρα έχει έ­να με­γά­λο ε­μπο­ρι­κό πλε­ό­να­σμα και ένα σχε­τι­κά μι­κρό ε­ξω­τε­ρι­κό χρέ­ος. 
Η Ο­ΑΚ­ΚΕ δεν κου­ρά­ζε­ται ε­δώ και πέ­ντε χρό­νια να ξε­σκε­πά­ζει την οικο­νο­μο­λο­γί­α της “κλε­πτο­λο­γί­ας” ή της κρα­τι­κής σπα­τά­λης λέ­γο­ντας ό­τι και η κλε­ψιά και η κρα­τι­κή σπα­τά­λη α­πό μό­νες τους εί­τε με­τα­το­πί­ζουν ει­σο­δή­ματα α­πό τους εκ­με­ταλ­λευό­με­νους στους εκ­με­ταλ­λευτές εί­τε με­τα­φέ­ρουν κεφά­λαιο α­πό μια σφαί­ρα της πα­ρα­γω­γής σε μια άλ­λη, ό­μως δεν ε­ξα­φα­νί­ζουν α­πό μό­νες τους το πα­ρα­γω­γι­κό κε­φά­λαιο. Ας πού­με στην Κί­να ο κλέ­φτης κομ­μα­τικός κα­πι­τα­λι­στής, ή το υ­παλ­λη­λι­κό λα­μό­γιο ή ο τε­μπέ­λης γρα­φειο­κρά­της θα με­τα­τρέ­ψει το προ­ϊ­όν της λη­στεί­ας του σε βιο­μη­χα­νι­κή ή οι­κι­στι­κή ε­πέν­δυση ή σε τρα­πε­ζι­κή κα­τά­θε­ση που θα γί­νει πά­λι ε­πέν­δυ­ση ή έ­στω θα το με­τα­τρέψει σε ε­πέν­δυ­ση στο ε­ξω­τε­ρι­κό. Σε ό­λες τις πε­ρι­πτώ­σεις, εί­τε πα­ρα­γω­γι­κό κε­φά­λαιο θα ε­πεν­δύ­ε­ται στη χώ­ρα ή κέρ­δη α­πό τις ξέ­νες ε­πεν­δύ­σεις θα ε­πιστρέ­φουν σε αυ­τήν τα ο­ποί­α εί­ναι πο­λύ πι­θα­νό ε­πί­σης κα­τά έ­να μέ­ρος τους να ε­πεν­δυ­θούν στο ε­σω­τε­ρι­κό. Γι αυ­τό ο κι­νέ­ζι­κος κα­πι­τα­λι­σμός α­να­πτύ­χθη­κε πα­ρό­λο που έ­φτια­ξε χι­λιά­δες πά­μπλου­τα φα­σι­στι­κά α­φε­ντι­κά και εκα­τοντα­δες ε­κα­τομ­μύ­ρια ερ­γα­ζό­με­νους κολ­λή­γους.
Το πρό­βλη­μα στην Ελ­λά­δα εί­ναι ό­τι οι υ­παρ­κτοί κλέ­φτες, τα υ­παρ­κτά λα­μό­για μι­κρά και με­γά­λα, η υ­παρ­κτή τε­μπέ­λι­κη γρα­φειο­κρα­τί­α και πο­λύ λι­γό­τε­ρο οι πο­λι­τι­κοί, που οι φαιο-”κόκ­κι­νοι” φα­σί­στες τους υ­πε­ρε­νο­χο­ποιούν για να τσα­κί­σουν τον πα­ρα­παί­ο­ντα α­στι­κό κοινο­βου­λευ­τι­σμό, δεν ε­πιτρέ­πε­ται να ε­πεν­δύ­σουν τα κλεμ­μέ­να τους στην πα­ρα­γω­γή, ή ά­με­σα ή έμ­με­σα μέσα α­πό τις τρα­πε­ζι­κές κα­τα­θέ­σεις. Έ­τσι, εί­τε πά­νε τα κλεμ­μέ­να έ­ξω, ό­που παίρνουν μι­κρό­τε­ρα ε­πι­τό­κια α­πό ό­σο αν τα κα­τέ­θε­ταν στη χώ­ρα τους (πά­ντως αυ­τά τα λε­φτά α­πο­δεί­χτη­καν πο­λύ λι­γό­τε­ρα α­πό ό­σα ι­σχυ­ρί­ζο­νταν αρ­χι­κά οι δη­μα­γω­γοί και φα­σί­στες), ή τα με­τα­τρέ­πουν σε ει­σα­γό­με­να εί­δη πο­λυ­τε­λούς κα­τα­νά­λω­σης, δη­λα­δή δυ­να­μώ­νουν το ε­μπο­ρι­κό ι­σο­ζύ­γιο άλ­λων χω­ρών. Η χώ­ρα μας χρεω­κό­πη­σε για­τί δεν πα­ρή­γα­γε και αυ­τό φά­νη­κε στο ό­τι δεν εί­χε ε­ξα­γωγές, ε­νώ ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο κα­τα­νά­λω­νε προ­ϊ­ό­ντα που πα­ρά­γο­νταν αλ­λού. 
Οι α­πα­τε­ώ­νες που κυ­βέρ­νη­σαν τη χώ­ρα έ­μει­ναν στην “κλε­πτο­λο­γί­α” (αυ­τό κυ­ρί­ως το τό­νι­ζαν οι ψευ­το­α­ρι­στε­ροί), στην κρα­τι­κή “σπα­τα­λο­λο­γί­α” (αυ­τό κυ­ρί­ως το τό­νι­ζαν οι κρα­τι­κοί φι­λε­λεύ­θε­ροι) και στην α­νά­γκη, α­πό κοινού ψευ­το­α­ρι­στε­ροί και φι­λε­λύ­θε­ροι, για έ­να κα­νό­νι στους ι­διώ­τες ξέ­νους και ντό­πιους πι­στω­τές ώ­στε να σβή­σουν έ­να με­γά­λο μέ­ρος του κρα­τι­κού χρέ­ους. Αυ­τό το κα­νό­νι οι θε­ω­ρη­τι­κά πα­ρακ­μα­σμέ­νοι δυ­τι­κοί μο­νο­πω­λι­στές και οι οι­κο­νο­μο­λό­γοι τους το α­πο­δέ­χτη­καν α­πό τρό­μο μή­πως η κρί­ση ε­πε­κτα­θεί και στον ευ­ρω­πα­ϊ­κό νό­το.
Η ελ­λη­νι­κή κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή οι­κο­νο­μί­α αυ­τής της πε­ντα­ε­τί­ας με γε­νι­κά ευ­ρω­πα­ϊ­κή έ­γκρι­ση εί­χε σαν ε­πί­ση­μο στό­χο: 1. να μειω­θεί η κλεψιά, πράγ­μα που έ­γι­νε μό­νο ε­λά­χι­στα κυ­ρί­ως ε­πει­δή δεν υ­πήρ­χε πο­λύς πλού­τος α­πο­μεί­νει και νέ­ος δεν μπο­ρού­σε να πα­ρα­χθεί, και 2. να μειω­θεί η κρα­τι­κή σπα­τά­λη πράγ­μα που έ­γι­νε με διε­στραμ­μέ­νο τρό­πο. Δη­λα­δή έ­γι­νε με μεί­ω­ση των κρα­τι­κών ε­πεν­δύ­σε­ων, με μεί­ω­ση της κοι­νω­νι­κής φρο­ντί­δας της φτω­χο­λογιάς, με το να στυ­φτούν οι μι­σθοί και η κα­τα­νά­λω­ση ό­λων των ερ­γα­ζο­μέ­νων, και ό­λων των συ­ντα­ξιού­χων κλπ, και να στυ­φτεί φο­ρο­λο­γι­κά ό,τι κε­φά­λαιο εί­χαν κα­τα­θέ­σει οι α­στοί, και οι μι­κρο­α­στοί στις τράπεζες. Αυ­τό το τε­λευ­ταί­ο συ­νο­δεύ­τη­κε με έ­να πρω­το­φα­νές για υ­περ­χρε­ω­μέ­νη χώ­ρα πα­ρα­γω­γι­κό έ­γκλη­μα που α­πο­δει­κνύ­ει μό­νο του ό­τι έ­χου­με κυ­βερ­νή­σεις αλ­λά και α­ντι­πο­λι­τεύ­σεις πρα­κτό­ρων και ε­θνο­προ­δο­τών, α­λη­θι­νών σα­μπο­τα­ρι­στών: Την υ­περ­φο­ρολό­γη­ση, ά­με­σα ή έμ­με­σα της βιο­μη­χα­νί­ας. Έμ­με­σα εν­νο­ού­με μέ­σω της πε­λώ­ριας ε­πι­βά­ρυν­σης της τι­μής της ε­νέρ­γειας, η­λε­κτρι­κής και πε­τρε­λα­ϊ­κής, ι­διαί­τε­ρα αυ­τήν της ε­νερ­γο­βό­ρας ε­ξα­γω­γι­κής βιο­μη­χα­νί­ας (χα­λυ­βουρ­γί­α, τσι­μέντο κλπ).
 
Την ί­δια αυ­τή πε­ρί­ο­δο συ­νε­χί­στη­κε α­πτό­η­το και μά­λι­στα εντά­θηκε το ά­με­σο πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ, ι­διαί­τε­ρα στη βιο­μη­χα­νί­α. Σα­μπο­τάζ με διοι­κη­τι­κή και δι­κα­στι­κή κα­θυ­στέ­ρη­ση ή με α­πόρ­ρι­ψη αι­τή­σε­ων για χι­λιά­δες ε­πεν­δύ­σεις (χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή η α­πόρ­ρι­ψη ται­νιο­δρό­μου της χα­λυ­βουρ­γί­ας Α­σπρο­πύρ­γου), ή, α­κό­μα, α­πόρ­ρι­ψη α­πό δι­κα­στή­ρια αι­τή­σε­ων για διά­σω­ση ε­πιχει­ρή­σε­ων που ή­ταν υ­περ­χρε­ω­μέ­νες λό­γω υ­περ­φο­ρο­λό­γη­σης και ταυ­τό­χρο­νης κρί­σης, ή με άρ­νη­ση του δα­νει­σμού τους α­πό τρά­πε­ζες που εί­ναι σή­με­ρα ου­σια­στι­κά υ­πό κρα­τι­κό έ­λεγ­χο, ή με κοι­νο­βου­λευ­τι­κή α­πόρ­ρι­ψη ρυθ­μι­στι­κών σχε­δί­ων, ή με δια­κο­πή με­γά­λων έρ­γων υ­πο­δο­μής με κα­τάλ­λη­λα σα­μπο­τα­ρι­στικά κι­νή­μα­τα της α­ντι­πο­λί­τευ­σης (τα δεν πλη­ρώ­νω κα­τά των ε­θνι­κών δρό­μων), ή με α­περ­γί­ες μέ­χρι να κλεί­σουν υ­περ­χρε­ω­μέ­νες ε­πι­χει­ρή­σεις με το αί­τη­μα “κα­μιά α­πό­λυ­ση” που εί­ναι προ­βο­κα­τό­ρι­κα α­νε­δα­φι­κό όσο δεν υ­πάρ­χει δου­λειά σε μια ε­πι­χεί­ρη­ση (Ε­λίτ), μέ­χρι και με κα­τα­δί­κη ερ­γο­στα­σιαρ­χών και κλείσι­μο των ερ­γο­στα­σί­ων τους που τα έ­κα­ψαν ψευ­το­α­ναρ­χι­κά ντου του κα­θε­στώτος των σα­μπο­τα­ρι­στών (Σπρί­ντερ).
 
Με ό­λους αυ­τούς τους τρό­πους και άλ­λους πολ­λούς α­κό­μα μειώ­θηκαν πο­λύ οι ει­σα­γω­γές για­τί ού­τε οι κα­τα­να­λω­τές εί­χαν πια ει­σο­δή­μα­τα για να πλη­ρώ­σουν ει­σα­γό­με­να α­γα­θά, ού­τε τα ερ­γο­στά­σια βου­λιαγ­μέ­να α­πό την υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση και το σα­μπο­τάζ έ­κα­ναν νέ­ες ε­πεν­δύ­σεις, ο­πό­τε ει­σα­γω­γές μηχα­νη­μά­των και πρώ­των υ­λών. Ό­σο για τις ε­ξα­γω­γές αυ­ξή­θη­καν ε­κεί­νες κυ­ρίως των δύ­ο με­γά­λων δι­υ­λι­στη­ρί­ων Μο­το­ρό­ιλ και ΕΛ­ΠΕ που η κα­τα­σκευ­ή τους ολο­κλη­ρώ­θη­κε μό­λις άρ­χι­σε η κρί­ση, και λί­γο των γε­ωρ­γι­κών προ­ϊ­ό­ντων α­πό νέ­ες α­γο­ρές που διευ­κό­λυ­νε το κα­θε­στώς με τις α­να­το­λι­κές χώ­ρες και τις χώρες του ά­ξο­να. Έ­τσι ό­λα αυ­τά τα χρό­νια το έλ­λειμ­μα του ε­μπο­ρι­κού ι­σο­ζυγί­ου μειω­νό­ταν, ο­πό­τε και οι κυ­βερ­νη­τι­κοί α­πα­τε­ώ­νες ι­διαί­τε­ρα ο ξε­διά­ντρο­πος Μιν­χά­ου­ζεν Σα­μα­ράς έ­λε­γε ό­τι με τη μεί­ω­ση αυ­τή κα­θώς και με την αύξη­ση του του­ρι­σμού δεν θα πα­ρά­γε­ται κά­ποια στιγ­μή νέ­ο ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα και τε­λι­κά θα παύ­σει να αυ­ξά­νε­ται το χρέ­ος. 
 
Λοι­πόν τώ­ρα αυ­τό το πα­ρα­μύ­θι τε­λειώ­νει. Το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα αυξά­νε­ται τώ­ρα με ρυθ­μό 9,6% για­τί τώ­ρα μπαί­νουν στο λο­γα­ρια­σμό τα χι­λιάδες ερ­γο­στά­σια με­γά­λα και μι­κρά που κλεί­νουν, ε­νώ ακό­μα δεν έ­χουν μπει στο λο­γα­ρια­σμό οι βιο­μη­χα­νί­ες και άλ­λες πα­ρα­γω­γι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις που σφίγγουν τα δό­ντια για να μην κλεί­σουν. Οι ρώ­σοι και κι­νέ­ζοι φα­σί­στες κρα­τικο­ο­λι­γάρ­χες που τώ­ρα α­γο­ρά­ζουν τα πά­για της χώ­ρας, βιο­μη­χα­νι­κά και υ­πο­δομές, δεν μπο­ρούν να αλ­λά­ξουν αυ­τά τα νού­με­ρα δρα­μα­τι­κά, για­τί η φύ­ση τους εί­ναι κυ­ρί­ως να λε­η­λα­τούν και ό­χι να συσ­σω­ρεύ­ουν κε­φά­λαιο ε­ντός της χώ­ρας. Έ­τσι η χώ­ρα θα συ­νε­χί­σει να πα­ρά­γει νέ­ο χρέ­ος ο­πό­τε και το κρά­τος θα συνε­χί­σει να μπαί­νει μέ­σα α­κό­μα και αν ο Σα­μα­ράς πε­θά­νει της πεί­νας τους φτω­χο­με­σαί­ους μι­σθω­τούς και συ­ντα­ξιού­χους, και α­κό­μα και αν αύ­ριο ο Τσίπρας σταυ­ρώ­σει τους α­κό­μα υ­πάρ­χο­ντες εύ­πο­ρους ή και πλού­σιους φο­ρο­λο­γούμε­νους, ή α­κό­μα και αν γί­νει ξαφ­νι­κά πα­τριώ­της και φο­ρο­λο­γή­σει τους ρω­σοκι­νέ­ζους και τα ντό­πια τσιρά­κια τους. Οι μό­νοι που μπο­ρούν να δώ­σουν λίγη πο­λι­τι­κή α­νά­σα σε αυ­τά τα κα­θάρ­μα­τα και κυ­ρί­ως να ε­ξα­σφα­λί­σουν λί­γη αρχι­κή ά­νε­ση στον Τσί­πρα, αν α­νε­βεί στην κυ­βέρ­νη­ση για να χω­θεί στο κρά­τος και να το πλημ­μυ­ρί­σει με τις ρώ­σι­κες μι­κρο­α­στι­κές στε­λε­χι­κές βδέλλες του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και του ψευ­τοΚ­ΚΕ, εί­ναι οι ευ­ρω­παί­οι πι­στω­τές. Αυ­τό μπο­ρούν να το κά­νουν με το να χα­ρί­σουν με κά­ποιο τρό­πο έ­να κά­πως ση­μα­ντι­κό μέ­ρος του χρέ­ους πχ να μειώ­σουν πο­λύ τα ε­πι­τό­κια, και να αυ­ξή­σουν πο­λύ το χρό­νο α­ποπλη­ρω­μής ή να δώ­σουν δά­νεια στις ου­σια­στι­κά χρε­ω­κο­πη­μέ­νες ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες μέ­σω της Ε­ΚΤ. 
Αλ­λά αυ­τά ό­λα εί­ναι α­σπι­ρί­νες για­τί η μη­χα­νή πα­ρα­γω­γής του χρέ­ους θα δου­λεύ­ει ό­σο θα αυ­ξά­νε­ται το ε­μπο­ρι­κό έλ­λειμ­μα, δη­λα­δή ό­σο θα μειώνο­νται οι ε­ξα­γω­γές, δη­λα­δή ό­σο θα μειώ­νε­ται η πα­ρα­γω­γή ε­ξα­γώγι­μων βιο­μηχα­νι­κών προ­ϊ­ό­ντων στη χώ­ρα και ου­σια­στι­κά οι ει­σα­γω­γές θα υ­πο­κα­θι­στούν τα προ­ϊ­ό­ντα και των λί­γων μο­νά­δων που πα­ρά­γουν για την ε­σω­τε­ρι­κή α­γο­ρά. Αυ­τός εί­ναι έ­νας λό­γος που α­νε­βαί­νουν οι ει­σα­γω­γές. 
 Ό­σο γί­νο­νται αυ­τά θα αυ­ξά­νε­ται και το κρα­τι­κό χρέ­ος. Ή­δη δύ­ο α­ριθμοί ε­πι­τί­θε­νται στην κυ­βέρ­νη­ση και την α­ντι­πο­λί­τευ­ση των α­πα­τε­ώ­νων. Ο ένας εί­ναι η αύ­ξη­ση των ελ­λειμ­μά­των στα τα­μεί­α α­σφά­λι­σης για­τί αυ­ξά­νο­νται οι ά­νερ­γοι και μειώ­νο­νται οι ερ­γα­ζό­με­νοι, ο άλλος εί­ναι οι λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές των φο­ρο­λο­γουμέ­νων προς το κρά­τος που αυ­ξη­θή­καν με α­σύλ­ληπτους ρυθ­μούς σύμ­φω­να με τα στοι­χεί­α που δη­μο­σιεύ­ει η Κα­θη­με­ρι­νή της 31 Αυ­γού­στου, για τις λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές που δη­μιουρ­γή­θη­καν το 2014 και έχουν ως ε­ξής:
Τον Ια­νουά­ριο οι λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές ή­ταν 0,962 δις, το Φε­βρουά­ριο 2,356 δις, το Μάρ­τιο 3,562 δις, τον Α­πρί­λιο 4,325 δις, τον Μά­ιο 5,198 δις, τον Ιού­νιο 6,225 δις, τον Ιού­λιο 7,237 δις, τον Αύ­γου­στο 8,654 δις.
Αυ­τό χο­ντρι­κά ση­μαί­νει ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση έ­χει ξα­φρί­σει πολ­λές προ­σωπι­κές α­πο­τα­μιεύ­σεις και έ­χει λιώ­σει πολ­λές ε­πι­χει­ρή­σεις κά­θε με­γέ­θους για να βγά­λει τα κρα­τι­κά “πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα” του τρό­μου ώ­στε να μπορεί να πει στους ευ­ρω­πα1ί­ους κυ­ρί­ως πι­στω­τές: “Κύ­ριοι έ­λιω­σα τους πά­ντες εδώ και πά­ω κα­λά. Μην πα­ρα­δώ­σε­τε την Ελ­λά­δα στον Τσί­πρα και στους να­ζί. Χαρί­στε μου λοι­πόν μπό­λι­κο χρέ­ος α­ντί να μου δώ­σε­τε νέ­ο δά­νειο, που ση­μαί­νει νέ­α μνη­μό­νια και πτώ­ση μου α­πό έ­ναν ε­ξορ­γι­σμέ­νο ό­χλο”. Αυ­τό α­κρι­βώς σκέ­φτο­νται τώ­ρα οι δυ­τι­κοί μο­νο­πω­λι­στές, ό­σο μπο­ρούν να σκε­φτούν ό­ταν οι κα­γκε­λα­ρί­ες, οι Κο­μι­σιόν τους και τα Ευ­ρω­γκρούπ τους εί­ναι γε­μά­τα πα­λιούς και νέ­ους φί­λους και υ­πη­ρέ­τες του Πού­τιν. Το πι­θα­νό­τε­ρο εί­ναι για μια α­κόμα φο­ρά να σκε­φτούν μοι­ραί­α λά­θος και να χα­ρί­σουν και κρα­τι­κά δά­νεια. Σε αυ­τήν την πε­ρί­πτω­ση, η χώ­ρα μας δεν θα α­πο­φύ­γει έ­να με­γα­λύ­τε­ρο κα­νό­νι, η Ευ­ρώ­πη δεν θα α­πο­φύ­γει έ­να νέ­ο ρήγ­μα μέ­σα της και ο λα­ός έ­ναν νέ­ο Γολ­γο­θά πεί­νας και α­γω­νί­ας. Αν ό­λη αυ­τή η δια­κομ­μα­τι­κή συμ­μο­ρί­α κο­ρυ­φής δεν φύ­γει μέ­σα α­πό την α­νά­πτυ­ξη ε­νός πα­τριω­τι­κού και δη­μο­κρα­τι­κού με­τώ­που για την πα­ρα­γω­γή και την βιο­μη­χα­νί­α, που θα έ­χει σαν πυ­ρή­να του μια ορ­γα­νω­μέ­νη αρ­κε­τά ι­σχυ­ρή ερ­γα­τι­κή πρω­το­πο­ρί­α, το ε­θνι­κό βα­σα­νι­στή­ριο δεν θα έ­χει τέλος.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ανασχηματισμός εκκαθάρισης των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ, για το δυνάμωμα του σαμποτάζ και της προβοκάτσιας ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ »
επιστροφή στην κορυφή