Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Μέ­σα στις πρώ­τες βδο­μά­δες της ε­ξέ­γερ­σης, και ε­νώ η Ε­Ε α­ντι­στε­κόταν στην τρι­με­ρή διαπραγ­μά­τευ­ση Βρυ­ξελ­λών-Μό­σχας-Κιέ­βου που ή­θε­λε η Ρωσί­α για την συν-υ­ιο­θε­σί­α της Ουκρα­νί­ας, άρ­χι­σε να α­πο­κτά μί­α δυ­να­μι­κή έ­να σκο­τει­νό μπλοκ νε­ο­να­ζι­στι­κών πο­λι­τι­κών δυνάμε­ων που σύ­ντο­μα έ­γι­νε κυ­ρίαρ­χο μέ­σα στην πλα­τεί­α και άρ­χι­σε να την κα­τευ­θύ­νει.

Μπορεί η ελληνική πολιτική ηγεσία να καταγγέλλει με έμφαση την αναθεωρητική στάση της Τουρκίας – έγινε αναθεωρητική μετά τα 2020 όταν οι ρωσόφιλοι ενίσχυσαν τη θέση τους μέσα σε αυτήν εξαιτίας της προβοκατόρικης αντιτουρκικής πολιτικής των ελλήνων ρωσόφιλων- και να ζητά τη διπλωματική-στρατιωτική απομόνωσή της από τη Δύση, αλλά η συνολικότερη στάση της προδίδει τις πραγματικές προθέσεις της. Όχι μόνο γιατί η ίδια αυτή ηγεσία έχει αντιταχθεί σε κάθε σοβαρή προσπάθεια επίλυσης των χρόνιων διαφορών, αλλά και γιατί επιχειρεί τεχνηέντως να αμβλύνει τις αντιστάσεις των δυτικών κρατών απέναντι στην επιθετικότητα της Νο.1 αναθεωρητικής δύναμης στον πλανήτη που είναι η νεοχιτλερική Ρωσία, η χώρα που επιτίθεται και προσαρτά ανοιχτά εδάφη άλλων κρατών αρνούμενη μάλιστα τον εθνικό τους χαρακτήρα, όπως κάνει τώρα στην Ουκρανία.

 

Την ώρα που οι νέοι τσάροι του Κρεμλίνου και τα φαιο-«κόκκινα» παπαγαλάκια τους σε κάθε χώρα προπαγανδίζουν τη θέση της λεγόμενης περικύκλωσης της Ρωσίας από τη Δύση, η τελευταία (και κυρίως η Ευρώπη) μόλις τώρα έχει αρχίσει να ξυπνάει από το λήθαργό της για να ανακαλύψει με τρόμο ότι είναι oυσιαστικά άοπλη απέναντι στον «περικυκλωμένο» αντίπαλό της.

 

Η ΚΡΙΜΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖI ΟΥΚΡΑΝΩΝ ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥΤΙΝ

Μετά το διαμελισμό της Γεωργίας με την απόσχιση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας το 2008 οι ρώσοι σοσιαλ-ιμπεριαλιστές προχωράνε σε ένα ακόμα μεγαλύτερο βήμα νεοχιτλερικού επεκτατισμού με τον ουσιαστικό διαμελισμό μιας ευρωπαϊκής χώρας, της  Ουκρανίας, μέσα από τη ντεφάκτο απόσχιση  της Κριμαίας.

 

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των συλλόγων της ουκρανικής κοινότητας, εκατοντάδες ουκρανοί συγκεντρώθηκαν την Κυριακή 7/1 στο μετρό του Πανεπιστημίου για να κάνουν πορεία προς την πλατεία Συντάγματος. Εκεί παρατάχθηκαν στο πάνω μέρος της με σημαίες, πανώ και πλακάτ με συνθήματα και εκπρόσωποί τους μίλησαν στους συγκεντρωμένους και στο λαό της Αθήνας για να καταγγείλουν τη ναζιστική επίθεση της Ρωσίας ενάντια στην Ουκρανία που συνεχίζεται με μεγάλη σφοδρότητα ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες. Στη διάρκεια της πορείας και μετά στη συγκέντρωση φωνάχτηκαν τα σύνθηματα: «Ρώσοι, φασίστες, δολοφόνοι», «Κάτω τα χέρια από την Ουκρανία» «Πούτιν, φασίστα, δολοφόνε», «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Η Ουκρανία ποτέ δεν θα λυγίσει, για όλη την Ευρώπη θα νικήσει».

Η Ουκρανική Κοινότητα διοργανώνει στις 17/4 στις πέντε το απόγευμα συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος, για την υποστήριξη του δίκαιου αγώνα του ουκρανικού λαού ενάντια στην κτηνώδη εισβολή του Χίτλερ-Πούτιν που συνεχίζεται εδώ και 50 μέρες. Καλούμε κάθε δημοκρατικό άνθρωπο να συμμετέχει σε αυτή τη συγκέντρωση.

 

Δεν εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που στη Νέ­α Α­να­το­λή α­να­φε­ρό­μα­στε στον βρώμι­κο ρό­λο του προ­έ­δρου της Ου­κρα­νί­ας Πο­ρο­σέν­κο και μιας στε­νής αλ­λά ι­σχυρής δια­κομ­μα­τι­κής η­γε­τι­κής φρά­ξιας ρω­σό­φι­λων προ­βο­κα­τό­ρων μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­ση της μι­σο­κα­τε­χό­με­νης α­πό τη Ρω­σί­α Ου­κρα­νί­ας.

Αφιονισμένο το στίφος των ηγετών και των στελεχών της ψευτοαριστεράς, προκειμένου να αντισταθμίσει και να ανακόψει το κύμα συμπάθειας προς το μαρτυρικό λαό της Ουκρανίας, έχει ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου τις σχετικοποιήσεις, προκειμένου να βγάλει λάδι τους δολοφόνους, βασανιστές και βιαστές του Κρεμλίνου, που είναι και τα αφεντικά του.

Κλασικότερο των επιχειρημάτων του στίφους αυτού είναι ότι η τωρινή πάνδημη συγκίνηση και κινητοποίηση των λαών (και σε κάποιο βαθμό και κυβερνήσεων) πολλών δημοκρατικών χωρών για την Ουκρανία είναι υποκριτική, αφού οι σημερινοί υπερασπιστές των Ουκρανών έδειξαν τάχα μικρότερη ή καθόλου ευαισθησία για τους πολέμους και το αίμα που χύνεται άφθονο σε άλλα σημεία του πλανήτη. Μολονότι πολλές φορές οι ψευτοαριστεροί, με αρχηγούς τους κνίτες του Περισσού, ξεκινούν μια μακρόσυρτη λίστα των μεταπολεμικών επεμβάσεων και εγκλημάτων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από την Κορέα του 1950 και δώθε, συχνά -και προκειμένου να μοιάζουν πιο πειστικοί- μιλούν πολύ για σχετικά πιο πρόσφατες συγκρούσεις (ή παλιότερες που συνεχίζονται και στο σήμερα).

Αναφέρονται έτσι εκείνες σε Υεμένη και Παλαιστίνη, ενώ θυμούνται συχνά και τη «Γιουγκοσλαβία». Με τη λέξη αυτή δεν εννοούν την πολυεθνική Γιουγκοσλαβία του 1945-1991, αλλά το σέρβικο έκτρωμα της «μικρής Γιουγκοσλαβίας», δηλαδή εκείνης των Σερβίας - Μαυροβουνίου (από την οποία οι Μαυροβούνιοι απέδρασαν αμέσως μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, το 2006) που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ το 1999.

Στις 24 Φλεβάρη κλείνει ένας χρόνος από την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, ένας χρόνος ηρωϊκής αντίστασης του ουκρανικού λαού στο νεοχιτλερικό εισβολέα. Οι θηριωδίες του ρώσικου στρατού, η εξόντωση του πληθυσμού, με 8000 άμαχους νεκρούς μέχρι σήμερα, οι συστηματικοί βιασμοί, η στοχευμένη καταστροφή υποδομών, η ανοιχτή άρνηση της ύπαρξης του ουκρανικού έθνους και κράτους, έχουν φανερώσει σε όλη την ανθρωπότητα ότι πρόκειται για έναν πόλεμο που διεξάγει μία δύναμη με βλέψεις παγκόσμιας ηγεμονίας. Η ουκρανική κοινότητα στην Ελλάδα οργανώνει πορεία από τα Προπύλαια στο Σύνταγμα, καλεί σε συμπαράσταση για τη νίκη της Ουκρανίας και ζητάει τη στήριξη όλων των δημοκρατικών χωρών στην ουκρανική αντίσταση με σύγχρονα όπλα και ενίσχυση των κυρώσεων ενάντια στη Ρωσία.

Καλούμε όλους τους φίλους και δημοκράτες να στηρίξουν ιδιαίτερα αυτή την διαμαρτυρία.

  Το σύ­νο­λο της ελλη­νι­κής ψευ­το­α­ρι­στε­ράς έ­χει στα­θεί με αυ­τα­πάρνη­ση στο πλευ­ρό του α­φε­ντι­κού της, Πού­τιν, στο δια­με­λι­σμό της Ου­κρα­νί­ας. Ό­ταν πιέ­ζο­νται, κνί­τες και συ­ρι­ζαί­οι δι­καιο­λο­γούν τη στά­ση τους με τη συμ­με­το­χή α­νοι­χτών φι­λο­να­ζι­στών και να­ζι­στών σε καί­ριες κρα­τι­κές θέ­σεις στη νέ­α ε­ξου­σί­α του Κιέ­βου.