Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία και η ΟΑΚΚΕ κυκλοφόρησαν αφίσα για την τέταρτη επέτειο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτέμβρη, με τίτλο «Η δολοφονία Φύσσα συνεχίζεται! Όλα τα κόμματα μαζί κρύβουν από το λαό τη δίκη των ναζί». Η αφίσσα κολλήθηκε σε Κερατσίνι, Πειραιά και Αθήνα (http://www.oakke.gr/afises/2013-02-16-20-46-50/item/861- )

.

Δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

 

ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ. 

ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ

 

Το διακομματικό σύστημα σταδιακά ξεπλένει την εγκληματική τους βία. Η ψευτοαριστερά τους αγκαλιάζει πολιτικά στο φαιο"κόκκινο" μέτωπο

 

Σε μια πρωτοφανή, συκοφαντική και πάνω απ' όλα προβοκατόρικη επίθεσή του ενάντια στην ΟΑΚΚΕ, ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας, ηγετικό στέλεχος του ΠΑΜΕ και του ψευτοΚΚΕ στη δίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, Σωτήρης Πουλικόγιαννης, κατέθεσε ότι η ΟΑΚΚΕ, “προάγει ακροδεξιές θέσεις και στο Ικόνιο (Πέραμα) συνάντησε τον Λαγό” δηλαδή συνάντησε το πιο εξέχον εγκληματικό στέλεχος της ναζιστικής συμμορίας στον Πειραιά.

 

ΟΙ ΝΑΖΙ ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΟΝΤΑΙ, ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΥΝ ΜΕΛΗ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ, ΚΑΙΝΕ ΓΡΑΦΕΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΠΡΩΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ: ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΟΜΙΜΗ ΤΗ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»

 Η χρεοκοπία της χώρας, στην οποία οδήγησε με σύστημα η καταστροφή της από τους σαμποταριστές της βιομηχανίας και γενικά των παραγωγικών δυνάμεων από το 1981 και δώθε, έβγαλε από τα έγκατα της γης πολλή κρυμμένη μπόχα, ειδικά σε επίπεδο ιδεολογίας. Η δήθεν «αριστερή - αντιιμπεριαλιστική» Ελλάδα των κνιτών και των χειρότερων πασόκων αποδείχτηκε το μοναδικό στον πλανήτη πολιτικό έκτρωμα που αυτοκαταστράφηκε οικονομικά και γιγάντωσε πάνω κει μια ναζιστική δολοφονική συμμορία.

ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΜΑΥΡΟ ΣΤΟ ΜΩΡΑΛΗ

Ο πρώτος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών σημαδεύτηκε από δύο αντικρουόμενες μεταξύ τους τάσεις. Η πρώτη ήταν η αποτυχία των φαιο-«κόκκινων», παρά το ότι γενικά ανέβασαν τις δυνάμεις τους, να πετύχουν έναν πολιτικό θρίαμβο απέναντι στην κλασσική κάπως φιλοευρωπαϊκή, μη φαιο-«κόκκινη» αστική τάξη.

  Σε ό­σους έ­χουν πα­ρα­κο­λου­θή­σει την ι­δε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τική πο­ρεί­α του ψευ­τοΚ­ΚΕ την τε­λευ­ταί­α 20ε­τί­α, αλ­λά και τις σχε­τι­κές α­να­λύ­σεις της Ο­ΑΚ­ΚΕ για την πο­λι­τι­κή φύ­ση αυ­τού του πο­λι­τι­κού πρα­χτο­ρεί­ου της Μόσχας, η δή­θεν «υ­πε­ρα­ρι­στε­ρή», στην ου­σί­α α­κρο­δε­ξιά, θέ­ση την ο­ποί­α έ­λαβε κα­τά του νό­μου πε­ρί ρα­τσι­σμού,