Δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι κυβερνητικοί και διακομματικοί προστάτες των ναζιστών έχουν καταφέρει να τσαλαπατήσουν την ισχυρή λαϊκή καταδίκη και καταγγελία τους μετά το στυγερό έγκλημά τους και την αποκάλυψη του φιλοχιτλερισμού τους. Πιο κατάπτυστη αλλά και πιο αποφασιστική είναι η προστασία και η ώθηση που δίνουν στους ναζιστές τα αυτοαποκαλούμενα αριστερά κόμματα, ιδιαίτερα οι δήθεν αντιφασίστες του ΚΕΕΡΦΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ που το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα έγκλημά τους είναι ότι καθησύχασαν τους δημοκράτες μετά την καταδίκη λέγοντας ότι δήθεν οι ναζί τελείωσαν σαν μαζικό ρεύμα στη χώρα. Τα ψευτοαριστερά κόμματα που ήταν πολιτική αγωγή στη δίκη και ενώ κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγχε 4 κρατικά κανάλια, έκρυψαν από τα μάτια του λαού, δηλαδή από την τηλεόραση και από τις βασικές ενημερωτικές διαδικτυακές πύλες την πολύχρονη δίκη των ναζί η οποία έβγαλε στο φως πολλά από τα χιλιάδες εγκλήματά τους τόσο στον πρώτο βαθμό, όσο και τώρα στο δεύτερο βαθμό, πέρα από τη δολοφονία του ηρωϊκού Παύλου Φύσσα: Έκρυψαν ότι οι ναζί του Μιχαλολιάκου και του Κασιδιάρη βάδιζαν για χρόνια πάνω σε ένα ποταμό αίματος με βίαιες ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον χιλιάδων μεταναστών, αλλά και δημοκρατών νεολαίων, μέχρι που αυτό το ποτάμι ήρθε να πνίξει το μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν και τελικά τον αγαπητό στη νεολαία λαϊκό αντιφασίστα καλλιτέχνη Π. Φύσσα σε κοινή θέα.
Αλλά εκτός από την ουσιαστική απόκρυψη της δίκης από το λαό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μείωσε τις ποινές-χάδι και τις έκανε ακόμα πιο μικρές με τις ευνοϊκές διατάξεις για γρήγορη αποφυλάκιση των δολοφόνων. Στη συνέχεια οι ηγεσίες της ψευτοαριστεράς επέτρεψαν τη δίχρονη καθυστέρηση μέχρι να αρχίσει η νέα δίκη, για να διευκολύνουν το ναζι-Κασιδιάρη να συμμετέχει στις βουλευτικές εκλογές, και σήμερα στις δημοτικές εκλογές. Για τον ίδιο λόγο αρνήθηκαν με λύσσα να ψηφίσουν κάθε νόμο που έκοβε έστω και προσωρινά το δρόμο σε αυτή τη συμμετοχή στις εκλογές, επέτρεψαν στο κόμμα του Κασιδιάρη να κατεβεί με άλλο όνομα στις εκλογές.
Όμως το βασικό έγκλημα σύσσωμου του ελληνικού πολιτικού καθεστώτος είναι ότι προώθησε για δεκαετίες τους ναζιστές στην κεντρική πολιτική σκηνή καλλιεργώντας τις φασιστικές και ρατσιστικές πολιτικές σαν μαζικές συχνά μάλιστα σαν πανεθνικές θέσεις. Έτσι φτάσαμε από το 7% της ΧΑ του 2012-2015, στο 12% των Σπαρτιατών, της Νίκης και της Ελληνικής Λύσης του Βελόπουλου του 2023. Στην πράξη η καταδίκη τους ανέκοψε μόνο για λίγο την αλματώδικη διείσδυσή τους στην πολιτική ζωή της χώρας.
Ουσιαστικά μετά την καταδίκη της ΧΑ, το πολιτικό σύστημα της χώρας απελευθερώθηκε από τη βαριά σκιά για φιλοναζισμό που έπεφτε πάνω στο ελληνικό κράτος στην Ευρώπη και γενικότερα στη Δύση λόγω της ασυδοσίας της ναζιστικής βίας, και διευκολύνθηκε στην εξαπάτηση των δημοκρατών για το ναζιστικό κίνδυνο. Για να πετύχει αυτή η εξαπάτηση, τα ναζιστικά τάγματα εφόδου έχουν αποσυρθεί προσωρινά, αλλά το ναζιστικό ρεύμα έχει δυναμώσει.
Έτσι κυβέρνηση και κοινοβουλευτικά κόμματα, κυρίως η σοσιαλφασιστική πουτινική ψευτοαριστερά:
Α) Συνέχισαν να προσφέρουν κάθε δυνατή στήριξη και προστασία στο ναζι- Κασιδιάρη, να οργανώνει το στίφος του και να μεθοδεύει τη νέα είσοδο του του στη Βουλή μέσα από τις φυλακές, ενώ επέτρεψαν σε απόστρατους αξιωματικούς της αστυνομίας και του στρατού να τον πλαισιώσουν. Σημειώνουμε ότι η ηγεσία Μητσοτάκη από κοινού με τον Σύριζα που πάλι πρωτοστάτησε σε αυτό εκπαραθύρωσαν τη Σοφία Νικολάου που έβαλε ζήτημα ευθυνών του διοικητή των φυλακών για την ασυδοσία του Κασιδιάρη, και τελικά κατάφεραν να την πετάξουν εντελώς έξω από την κεντρική πολιτική σκηνή, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ την κατηγόρησε αστήρικτα όπως αποδείχτηκε για απευθείας αναθέσεις και ο Μητσοτάκης για αυτό το λόγο και πριν προλάβει να αποφανθεί η δικαιοσύνη την έβγαλε από υποψήφια στις βουλευτικές.
Β) Έδωσαν νομιμοποίηση στο ναζιστικό στίφος του Κασιδιάρη να συμμετέχει στις συγκεντρώσεις ενάντια στο μακεδονικό έθνος (τοποθέτηση του αντισημίτη Μ. Θεοδωράκη αποστάτη της δημοκρατίας και της αριστεράς υπέρ τους), έδωσαν βήμα να ακουστεί η φιλοχιτλερική αντιευρωπαϊκή αντισημιτική προπαγάνδα μέσα στο αντιεμβολιασιτκό κίνημα, τους έθρεψαν πάνω απ όλα με τον πολύχρονο σοβινιστικόαντιτουρκισμό που είχε στόχο, όπως αποδείχτηκε, να ρίξει την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας.
Γ) Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με ενθουσιασμό για την επίθεση του νέου Χίτλερ σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι ναζι-Κασιδιαραίοι βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο με την απροκάλυπτα πλέον φιλοπουτινική ψευτοαριστερά.
Δ) Από κοινού τώρα καταγγέλλουν σαν κύριο εχθρό τους, και σαν «ιερατείο» της διαφθοράς και της κλεψιάς κατά του λαού και της χώρας, τη φιλελεύθερη φιλοευρωπαϊκή αστική τάξηκαι όχι τη νέα ανατολική πολύ πιο διεφθαρμένη ανατολική κρατική ολιγαρχία. Πάνω απ όλα είναι οι οπαδοί του ναζι Κασιδιάρη που περηφανεύονται ότι αυτοί είναι που θα συλλάβουν και θα τιμωρήσουν τους «κλέφτες» με τον ίδιο τρόπο που ο σοσιαλφασίστας Πολάκης και τώρα ο εγκάθετος του Κασσελάκης καλούν στην εξόντωση δικαστών και δημοσιογράφων.
Μετά από όλα αυτά ο αρχι-ναζί Κασιδιάρης διαθέτει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση με τους «Σπαρτιάτες» και βρίσκεται ουσιαστικά σε συμμαχία με τη ρατσιστική «Νίκη» της εκκλησίας που παραμένει στο απυρόβλητο, και τη ρώσικη «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου.Τόσο πολύ έχουν ξεσαλώσει οι ναζί που εμφανίστηκαν με τη μαύρη σημαία της «Χρυσής Αυγής» στην πλατεία Συντάγματος καβαλώντας στο νέο μεσαιωνικό κίνημα της αντίθεσης στις ηλεκτρονικές ταυτότητες, στο πλευρό του οποίου στέκεται σαν «αντισυστημική» δύναμη η ψευτοαριστερά.
Η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία προειδοποιούσαν την πανηγυρική μέρα της καταδίκης ότι η πάλη με τους ναζιστές είναι μπροστά μας και για την ανάγκη της συγκρότησης ενός πλατιού αντιφασιστικού μετώπου που θα ζητάει την πολιτική και ιδεολογική συντριβή του ναζισμού. Αυτή η πάλη πρέπει να έχει κύριο σύνθημα το εκτός νόμου, την αποναζιστικοποίηση κυρίως στο στρατό και αστυνομία γιατί μόνο έτσι μπορούν να αποκαλυφθούν οι πολιτικοί προστάτες των ναζιστών.