Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πάνω στην επέτειο ενός χρόνου από την έναρξη του ρώσικου νεοναζιστικού σφαγείου στην Ουκρανία, στα τέλη Φεβρουαρίου, βρήκαν την ευκαιρία να εμφανιστούν στο προσκήνιο οι καλύτεροι και στενότεροι φίλοι του Πούτιν, οι Κινέζοι νεοχιτλερικοί, προβάλλοντας ένα σκαρίφημα δικού τους «σχεδίου ειρήνευσης» μεταξύ του φίλου τους, Ρώσου θύτη και του θύματος-Ουκρανίας.

Πριν λί­γους μή­νες μί­α Α­με­ρι­κα­νί­δα α­να­κά­λυ­ψε, α­νοί­γο­ντας τη συ­σκευα­σί­α ε­νός παι­χνι­διού made in China, μή­νυ­μα α­πό κι­νέ­ζο ερ­γα­ζό­με­νο που ζη­τού­σε απε­γνω­σμέ­να βο­ή­θεια για

 

Όσο ο χρόνος περνά, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό ότι η παράταση της κρίσης δεν ωφελεί κανέναν άλλον παρά το ρωσοκινεζικό άξονα και τους ντόπιους ή ξένους φίλους του. Γιατί αυτός που αγοράζει πάνω στην κρίση σε εξευτελιστικές τιμές στρατηγικής σημασίας κρατική περιουσία, είναι αυτός που ωφελείται από την κρίση και γι αυτό πρέπει για κάθε λογικό άνθρωπο να είναι ο πρώτος ύποπτος ότι την προκάλεσε.

Την ώ­ρα που ο κτη­νώ­δης κι­νέ­ζι­κος σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμός ε­τοι­μά­ζεται για την ε­πί­θε­σή του στον Ει­ρη­νι­κό στο πλευ­ρό της ρω­σι­κής νε­ο­χι­τλε­ρικής υ­περ­δύ­να­μης, α­ντι­με­τω­πί­ζει έ­να μα­ζι­κό κύ­μα λα­ϊ­κής ορ­γής στο ε­σω­τε­ρικό. Τού­τη τη φο­ρά εί­ναι ο η­ρω­ι­κός λα­ός του Χον­γκ Κονγκ που μπαί­νει στην πρω­το­πο­ρί­α των α­γώ­νων του κι­νε­ζι­κού λα­ού για δη­μο­κρα­τί­α και ε­λευ­θε­ρί­α.

 

«Εθνική ανεξαρτησία πάει να πει πρώτα απ’ όλα νάσαι οικονομικά ανεξάρτητος, και αυτό θα το πετύχουμε όταν δίπλα στη λύση του αγροτικού, βάλουμε στο δρόμο της πραγματοποίησης και την ανάπτυξη για τις εσωτερικές παραγωγικές δυνάμεις – ηλεκτρισμός, σίδερο, ατσάλι, νίκελ και άλλα – που θα αξιοποιήσει όχι μονάχα τον ελληνικό πλούτο μα – πράμα που είναι πιο σημαντικό ακόμα – και τη δουλειά του Έλληνα εργάτη, σηκώνοντάς τον οικονομικά, τεχνικά και πολιτικοοικονομικά σε διευθύνουσα θέση και δύναμη» (Συνέντευξη του Ν.Ζαχαριάδη στο Ριζοσπάστη, 31 Μάη 1945).

Η κα­θε­στω­τι­κή προ­πα­γάν­δα μπο­ρεί να ε­ξυ­μνεί τον Τσά­βες σα λα­ϊκό η­γέ­τη ό­μως τα γε­γο­νό­τα βγά­ζουν το προ­φίλ ε­νός ε­πι­κίν­δυ­νου δι­κτά­τορα που μπή­κε στην υ­πη­ρε­σί­α του χει­ρό­τε­ρου ι­μπε­ρια­λι­σμού.

Την άφησαν να ρημάξει τη Ζώνη και να θάψει την Κρουαζιέρα, να μην πληρώσει δεκάρα, και τώρα την ανταμείβουν.

Η παράδοση του 67% του ΟΛΠ στην Κόσκο είναι διακομματικό έγκλημα με υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη που αντί να καταγγείλει, επιβράβευσε την Κόσκο για τις παραβιάσεις της σύμβασης παραχώρησης με παράταση πέντε χρόνων για τις επενδύσεις που δεν έκανε, και άμεση παραχώρηση του 16% (πλέον του 51% που έχει ήδη) που θα έπαιρνε μόνο με την ολοκλήρωσή τους. Πρόκειται για έγκλημα από προδότες της χώρας και του λαού.

Δημοσεύουμε εδώ το κείμενο αφίσας της ΟΑΚΚΕ που κολλήθηκε ήδη σε γειτονιές του Πειραιά. Πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές αφίσες της ΟΑΚΚΕ γιατί για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται με τέτοια σαφήνεια ένα βασικό πλοκάμι του νεοχιτλερικού άξονα στη χώρα, δηλαδή όχι έμμεσα σαν πολιτικό πρακτορείο ή σαν ιδεολογικός μηχανισμός αλλά άμεσα σαν κρατικό μονοπωλιακό και μάλιστα σαν αποικιοκρατικό κεφάλαιο μπροστά στο οποίο γονατίζει δουλικά όλη η αστική τάξη και ο αντεπαναστατικός μικροαστισμός

 

Η ΟΑΚΚΕ συμμετείχε στη συγκέντρωση και πορεία των λιμενεργατών ενάντια στην υπογραφή της συμφωνίας κυβέρνησης - Κόσκο για το ξεπούλημα του 67% του ΟΛΠ. Η κινητοποίηση οργανώθηκε από την ΟΜΥΛΕ, την Ένωση Λιμενεργατών του ΟΛΠ και το Σύνδεσμο Αρχιεργατών Εποπτών ΟΛΠ.

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος και ακολούθησε η πορεία προς το Ζάππειο όπου η κυβέρνηση είχε ετοιμάσει φιέστα για να γιορτάσει την παράδοση του λιμανιού στο φασιστικό κινέζικο κράτος αφού πρώτα άνοιξε τις πόρτες του Μαξίμου στους κινέζους αποικιοκράτες για να υπογραφεί η συμφωνία παρουσία του πρωθυπουργού!

Το αποικιοκρατικό πρόσωπο του φασιστικού κρατικού μονοπωλίου της ΚΟΣΚΟ που το διακομματικό καθεστώς έχει εγκαταστήσει στο λιμάνι του Πειραιά, αποκαλύπτεται από το ότι ο αγαπημένος «στρατηγικός επενδυτής» του καθεστώτος κάνει ότι μπορεί για να κλείσει την Ζώνη του Περάματος και να την μετατρέψει σε χωρο εμπορευματοκιβωτίων, από τη μία καθυστερώντας και τελικά ματαιώνοντας τις προγραμματισμένες της επενδύσεις, και από την άλλη αυξάνοντας τα τιμολόγια των χρηστών ώστε να χάσει κάθε ανταγωνιστικότητα.