Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του αμερικανού υπουργού άμυνας Τζέιμς Μάτις σημειώθηκε σε μια χρονική στιγμή όπου η αμερικανική υπερδύναμη είχε μόλις αρχίσει να αποκτά συνείδηση της πολιτικής πραγματικότητας ενός κόσμου τις τύχες του οποίου ολοένα και λιγότερο μπορεί να ορίζει. Το άλμα αυτό αποκρυσταλλώθηκε στη δημοσίευση του αμυντικού δόγματος των ΕΠΑ για το 2018 όπου κατονομάζονται σαν κύριες απειλές για την αμερικανική ασφάλεια

Tην 1η του Ιούνη, δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της ΟΑΚΚΕ μια κριτική, όχι μάλιστα η πρώτη μας, στο παρακλάδι του συριζαϊκού σοσιαλφασιστικού παρακράτους, που ονομάζεται «Αναρχική Ομάδα Ρουβίκωνας» (http://www.oakke.gr/antifasism/2013-02-16-20-19-25/item/828-).

 

Με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς στη Συρία η ρωσική υπερδύναμη κάνει για πρώτη φορά τη δική της ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση στη Μέση Ανατολή που προετοίμασε επιμελώς και για μια μακρά περίοδο με διάφορες προβοκάτσιες χωρίς η ίδια να φαίνεται σαν επιθετική δύναμη.

Πριν κιόλας από τους τελευταίους ελιγμούς και τον πόλεμο νεύρων του Πούτιν με την αποχώρηση ή την παραμονή των φουσάτων του στα σύνορα της Ουκρανίας, έχουν εδώ και λίγες βδομάδες διαμορφωθεί δύο ειδών αντιλήψεις στην Ευρώπη ως προς τις πιο πιθανές προθέσεις της πουτινικής Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία. Η μια είναι ότι μάλλον η Ρωσία θα εισβάλει τώρα στην Ουκρανία και η άλλη ότι μάλλον δεν θα εισβάλει. Οι χώρες που έχουν την πρώτη εκτίμηση έχουν καλέσει εδώ και μέρες τους πολίτες τους να φύγουν από την Ουκρανία, ενώ αυτές που έχουν τη δεύτερη εκτίμηση αποφεύγουν να κάνουν ένα τέτοιο κάλεσμα ή το κάνουν διστακτικά. Στην κύρια πλευρά τους οι πρώτες είναι αυτές που αντιμετωπίζουν την πουτινική Ρωσία σαν έναν επικίνδυνο επιθετιστή που πρέπει να αντιμετωπιστεί κυρίως με μια καλή στρατιωτική άμυνα και οι δεύτερες εκείνες που την αντιμετωπίζουν σαν μια χώρα που δρα τώρα επιθετικά απλά επειδή αισθάνεται περικυκλωμένη, οπότε πρέπει να καθησυχαστεί κυρίως με υποχωρήσεις που θα αποφασιστούν απέναντι της μέσα από διπλωματικές διαδικασίες.

  Ο­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο ξε­τυ­λί­γε­ται η πα­γκό­σμια ε­πι­θε­τι­κή πο­ρεί­α των νέ­ων χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου, τό­σο πιο δύ­σκο­λη θα γί­νε­ται γι’ αυ­τούς η κα­τά­κτηση της πα­γκό­σμιας η­γε­μο­νί­ας. Τα ε­μπό­δια θα μπαί­νουν ό­χι μό­νο α­πό τα κρά­τη και τους λα­ούς που δέ­χο­νται ά­με­σα ε­πί­θε­ση - όπως εί­ναι σή­με­ρα ο ου­κρανι­κός λα­ός - αλ­λά και α­πό τους συμ­μά­χους των ρώ­σων ε­πι­θε­τι­στών.

 

Την ίδια ώρα που εντείνεται η χιτλερική επέμβαση των ρώσων σοσιαλιμπεριαλιστών στην ανατολική Ουκρανία, τα ελληνόφωνα φερέφωνά τους – που έχουν εδώ το μονοπώλιο της ενημέρωσης – προσπαθούν μάταια να μας πείσουν πως δεν υπάρχει καμία ρωσική εισβολή,ότι τα θύματα είναι αποτέλεσμα της «απροκάλυπτης επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ στη χώρα αυτή» (βλ. π.χ. ανακοίνωση ψευτοΚΚΕ, 29/8)

Και ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας έγιναν «άνευ όρων φίλοι της Αμερικής», επιδεικνύοντας μάλιστα τη νέα, υποτίθεται «στρατηγική» φιλία έως και «υποταγή» τους στην Ουάσινγκτον. Οι πιο πρόσφατες σχετικές παράτες είχαν αφορμή την αφιερωμένη στις ΗΠΑ 83η ΔΕΘ. Τη φιλία αυτή επιβεβαιώνει κάθε τόσο με διθυραμβικές δηλώσεις του ο ομπαμικός Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Πάιατ, ενώ τη θεωρεί βέβαιη και εντελώς ανυπόκριτη και το σύνολο της αντιπολίτευσης, τόσο «φιλοευρωπαϊκής» (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, Λεβέντης), όσο και σοσιαλφασιστικής και ναζιστικής (ναζί της ΧΑ, ψευτοΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Βελόπουλος, Κωνσταντοπούλου κλπ.)

  Σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της ΕΛ­ΣΤΑ το έλ­λειμ­μα του ε­μπο­ρι­κού ι­σο­ζυ­γίου κα­τά το χρο­νι­κό διά­στη­μα Ια­νουα­ρί­ου-Αυ­γού­στου 2014 α­νήλ­θε σε 13.542,4 ε­κατ. Ευρώ, πα­ρου­σιά­ζο­ντας αύ­ξη­ση 5,2% σε σχέ­ση με το α­ντί­στοι­χο χρο­νι­κό διά­στη­μα του 2013, διευ­ρύ­νο­ντας α­κό­μη πιο πο­λύ το ι­σο­ζύ­γιο τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών,

 

ΤΟ ΝΕΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ.

 ΡΕΣΙΤΑΛ ΞΕΝΟΔΟΥΛΕΙΑΣ ΑΠΟ ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ Η ΟΑΚΚΕ

 

Η χιτλερική εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία και η προσάρτηση της Κριμαίας σ’ αυτήν στα 2014 είχε το θετικό ότι επέτρεψε στoυς λαούς της Ευρώπης να συνειδητοποιήσουν για πρώτη φορά μετά τον ψυχρό πόλεμο το θανάσιμο κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για αυτούς η ρωσική ανερχόμενη υπερδύναμη. Ετσι μια σειρά δυτικών κρατών και διακρατικών οργανισμών επέβαλαν τότε στον επιθετιστή οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις. Ανάμεσά τους, η κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) είχε αναστείλει τη δυνατότητα ψηφοφορίας και ανάληψης ανώτερων θέσεων από τη Ρωσία.