Στη διάρκεια της συνεδρίασης αυτής ένας σύντροφός μας που δεν μπορούσε να συμμετέχει σε αυτήν για αντικειμενικούς λόγους, μας πήρε τηλέφωνο για να διαβάσει έναν σύντομο χαιρετισμό, που έκφρασε το πνεύμα των συντρόφων και χειροκροτήθηκε με συγκίνηση. Δημοσιεύουμε παρακάτω αυτό το χαιρετισμό και επιφυλασσόμαστε να έχουμε σύντομα ένα αρκετά διεξοδικό κομματικό κείμενο για τη σημασία της 30χρονης πορείας της Οργάνωσης μέσα στο ελληνικό και στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Μπορεί στα τριάντα χρόνια της οργάνωσής μας να μην είχαμε εξορίες, φυλακές και βασανιστήρια, όπως το παλιό ηρωικό ΚΚΕ αν και δεχτήκαμε αρκετές φορές τη βία του φασισμού και του σοσιαλφασισμού και συρθήκαμε στα δικαστήρια από το αστικό κράτος. Όμως το βασικό ήταν ότι διανύσαμε μια συνειδητά μακρυά πορεία μέσα στην απέραντη μοναξιά και την απογοήτευση που έφερε στο λαό μας και στους λαούς όλου του κόσμου η ήττα των σοσιαλιστικών επαναστάσεων στις δυό πιο μεγάλες χώρες του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, τη Σοβιετική Ένωση και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Είχαμε κυρίως να αποδείξουμε ότι αυτό που φαίνεται σαν αλήθεια είναι ένα τεράστιο ψέμα, ότι αυτό δηλαδή που φαίνεται σαν κομμουνισμός σήμερα δεν είναι παρά ο απόλυτος φασισμός, ο σοσιαλφασισμός, η τελευταία και πιο επικίνδυνη μεταμφίεση της αστικής τάξης. Παρόλες τις δυσκολίες, τα λάθη μας και τις μικρές μας αριθμητικά δυνάμεις κρατήσαμε στα λόγια και στην πράξη ψηλά τη σημαία του Μαρξισμού -Λενινισμού -Μαοϊσμού που τόσο έχουν ποδοπατήσει και οι ρεβιζιονιστές ανοιχτοί εχθροί της αλλά και οι περισσότεροι κάλπικοι υπερασπιστές της.
Να έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική εργατική τάξη. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η τάξη δημιούργησε το παλιό ηρωικό ΚΚΕ. Αυτή έκανε το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ, αυτή το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και αυτή έδωσε την αντισοσιαλφασιστική πάλη στα 1955 -56 ενάντια στους προδότες παλινορθωτές του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση. Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα παγκόσμια που αυτοί αιχμαλώτισαν, εξόρισαν στις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας, και τελικά δολοφόνησαν τον ηγέτη του Νίκο Ζαχαριάδη. Αυτή είναι μια ανεκτίμητη βαριά ιστορική κληρονομιά για μας.
Φίλοι και Σύντροφοι,
Ας δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, μπροστά στους θυελώδεις ταξικούς αγώνες που αναπόφευκτα θα ξεσπάσουν. Ας δώσουμε ξανά στην ελληνική εργατική ταξη τη χαμένη ταξική και αγωνιστική της αυτοπεποίθηση, αυτήν που, η σοσιαλφασιστική κυριαρχία τόσων χρόνων, της έχει τώρα αποστερήσει, έτσι ώστε ρωμαλέα και δυνατή να σταθεί δίπλα στους λαούς όλου του κόσμου για τον τρίτο γύρο των προλεταριακών επαναστάσεων που νομοτελειακά θα σαρώσουν τον πλανήτη μας βάφοντάς τον κόκκινο.
Αυτό είναι το ιστορικό μας καθήκον.