Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Δυο χρόνια μετά την ίδρυσή της στα 1987 η ΟΑΚΚΕ επεξεργάστηκε τις βασικές αρχές για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Αιγαίο με πνεύμα φιλίας και με σεβασμό στην κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα των δύο κρατών και σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η πρόταση αυτή αφορούσε κυρίως τα όρια των χωρικών υδάτων (αιγιαλίτιδας ζώνης), του εναέριου χώρου και της υφαλοκρηπίδας (https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1243-)

Λί­γοι διε­θνείς πα­ρα­τη­ρη­τές σχο­λί­α­σαν την ε­λε­ει­νά φι­λο­πρα­ξι­κοπη­μα­τι­κή στά­ση της μο­νο­πω­λια­κής Δύ­σης α­πέ­να­ντι στην Τουρ­κί­α του Ερ­ντογάν, κα­τά τη διάρ­κεια και με­τά την α­πο­τυ­χί­α της α­πό­πει­ρας ε­γκα­θί­δρυ­σης στρα­τιω­τι­κής δι­χτα­το­ρί­ας στη χώ­ρα αυ­τή.

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

Tο αρχηγικό δίδυμο Μητσοτάκη-Δένδια, με τον δεύτερο να προβάλλεται καθαρά πια σαν εθνοσωτήρας μάγος της εξωτερικής πολιτικής, καμώνεται πως προσφέρει στη χώρα αλλεπάλληλες διπλωματικές νίκες με πρώτη την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία και στη συνέχεια με την ανανέωση και εμβάθυνση εκείνης με τις ΗΠΑ με τις οποίες ισχυρίζεται ότι εμποδίζει την Τουρκία να καταπιεί την Ελλάδα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα εμφάνισαν και μια τρίτη συμφωνία συνεργασίας με την Αίγυπτο για την ηλεκτρική διασύνδεση των δύο χωρών, και αμέσως μια τέταρτη με τη Βρετανία. Αν πάρει κανείς υπόψη του και τις προηγούμενες διευθετήσεις των ΑΟΖ με την Ιταλία και τη μισή με την Αίγυπτο

 Η προαναγγελθείσα παραίτηση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Νταβούτογλου από τη θέση του, αλλά και από την προεδρία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) δημιούργησε νέο κύμα επικρίσεων κατά του Τούρκου προέδρου Ερντογάν.

Όσο περνάνε οι μέρες μετά το πραξικόπημα της 15 του Ιούλη στην Τουρκία τόσο δυστυχώς επαληθεύεται η ανησυχία που είχαμε εκφράσει στην ανακοίνωσή μας της επόμενης μέρας γράφοντας ότι παρά τη μεγάλη δημοκρατική νίκη για τον τούρκικο λαό, που ήταν η ήττα των πραξικοπηματιών, υπήρχε ο μεγάλος κίνδυνος η Τουρκία να κυλήσει προς τον ρωσοκινεζικό άξονα. Γράφαμε λοιπόν:

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. Μια ημέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της Ελ­ληνικής Ιστορίας. Διακόσια χρόνια μετά το ξέσπασμα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, όταν οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων έδιω­ξαν από τα ιερά προγονικά εδάφη τους επαίσχυντους Οθωμα­νούς και δημιούργησαν εκείνο το φοβερό και τρομερό κράτος του μεγάλου τέκνου της Ελλάδος Καποδίστρια (του γνωστού υπουργού Εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας), βρέθηκε επιτέλους ο άξιος συνεχιστής των λαμπρών παραδόσεων του έθνους, που είχε τα κότσια να τα βάλει με τους παλιότουρκους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να τους δείξει τι εστί βερίκοκο… Και το όνομα αυ­τού -για να μη μιλάμε γενικά κι αόριστα- Νίκος Δένδιας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.