Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Όσο ζωντανή παραμένει η δημοκρατική αντιφασιστική εξέγερση του Νοέμβρη του ‘73 σαν συλλογική μνήμη μέσα στην κουλτούρα και τη ζωή του λαού σε ολόκληρη την περίοδο της Μεταπολίτευσης, άλλο τόσο μία έμπρακτη άρνηση και συκοφάντησή της αποτελεί εδώ και πολλά πια χρόνια ο επίσημος, κρατικός “γιορτασμός” της το τριήμερο 15-17 του Νοέμβρη.

Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 η πορεία στην αμερικανική πρεσβεία έχει γίνει όχημα του νέου, μονόπλευρου, δεξιού και φιλορώσικου αντιαμερικανισμού για το ρούφηγμα στις τάξεις του ψευτοΚΚΕ (καθώς και του “εξωκοινοβουλευτικού” στολίσκου που ακολουθεί πολιτικά τον Περισσό) νεολαίων με αριστερές, συχνά και επαναστατικές διαθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το ίδιο το κόμμα που υπονόμευσε και συκοφάντησε ως “δουλειά προβοκατόρων της ΚΥΠ” τη μεγαλειώδη αντιφασιστική εξέγερση νεολαίας και λαού το 73, έχει κάνει τη συγκεκριμένη πορεία τη μεγαλύτερη κομματική του επίδειξη δύναμης κάθε χρόνο, εκείνη στην οποία κατεβαίνει όσο πιο μαζικά μπορεί με τα κομματικά του λάβαρα - κι όχι με τα μετωπικά του “σχήματα” τύπου ΠΑΜΕ, ΜΑΣ κλπ.

Ο τριήμερος γιορτασμός που προηγείται της πορείας, πάλι, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 έχει περάσει κι αυτός οριστικά στη σφαίρα της σοσιαλφασιστικής αντίδρασης, ειδικά μετά τη “σύλληψη” - απόσυρση της ΔΕΚΟ “17Νοέμβρη” το 2002. Από τότε - με την έκθεση “έργων τέχνης” των ρωσόδουλων δολοφόνων κουφοντιναίων μέσα στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου - μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει μαγάρισμα της μνήμης της εξέγερσης που να μην έχει γίνει από το ψευτοΚΚΕ και τη μικροαστική αντιδραστική ουρά του: οι σημαίες των ναζιστικών, ρώσικων κατοχικών “λαϊκών δημοκρατιών” του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ με δικέφαλους αετούς, που φιγούραραν στην πρόσοψη του Πολυτεχνείου, πίσω από την ιστορική πύλη ήδη από το 2014 (πρωτοβουλία του ΝΑΡ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και η αντισημιτική αποχαλίνωση με τους ύμνους στους ισλαμοναζί δολοφόνους της Χαμάς και τα καλέσματα για “διάλυση της σιωνιστικής οντότητας” (του Ισραήλ) μετά την 7η Οκτωβρίου του 2023 είναι τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Γενικά πάντως το ψευτοΚΚΕ για χρόνια, όσο βόλευε τις εκκαθαρίσεις που πραγματοποιούσε στο κράτος από κοινού με τους ρωσόδουλους φίλους του πρωθυπουργούς των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έδινε κάποιο χώρο στον σπασοτζαμάκικο αναρχισμό να ασκεί τη βία του στο πλαίσιο της “τελετουργίας” του σφετερισμένου Πολυτεχνείου, αν και σταθερά τον ράβδιζε για να τον κρατάει υπό έλεγχο (1996 επίθεση με οικοδόμους, 1998 παράδοση των αναρχικών στην αστυνομία κλπ).

Η ΟΑΚΚΕ σε ανύποπτο χρόνο είχε χαρακτηρίσει το Γιώργο Παπανδρέου ρωσόδουλο.

Η πιο ισχυρή αλλά και πιο πρόσφατη επιβεβαίωση του χαρακτηρισμού αυτού ήρθε στις 3 του Σεπτέμβρη (ανήμερα, μάλιστα, της επετείου ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ από τον επίσης ρωσόδουλο πατέρα του!), οπότε επισκέφθηκε το Πεκίνο ύστερα από επίσημη πρόσκληση της κινέζικης κυβέρνησης για να παραστεί στις εκδηλώσεις που γίνονταν υποτίθεται για την 80ή επέτειο από τη λήξη του Β΄ παγκόσμιου πολέμου. Οι εκδηλώσεις αυτές κάθε άλλο παρά αντιφασιστικές ήταν, αφού πέρα από το ότι σε αυτές συμμετείχαν οι κορυφαίοι σοσιαλφασίστες ηγέτες Πούτιν, Σι Τζιν Πινγκ και Κιμ Γιονγκ Ουν (της Ρωσίας, της Κίνας και της Βόρειας Κορέας, αντίστοιχα), κορυφώθηκαν με μια στρατιωτική παρέλαση που κατά γενική ομολογία, είχε χαρακτήρα επίδειξης δύναμης και εκφοβισμού της Δύσης ενόψει του επερχόμενου Γ΄ παγκόσμιου πολέμου. Τρεις μέρες πριν από αυτήν την επέτειο είχε ξεκινήσει μια Σύνοδος του Οργανισμού της Σαγκάης και μια σειρά ηγέτες είχαν συμμετάσχει σε αυτήν. Από αυτούς οι περισσότεροι παρακολούθησαν και την παρέλαση καθώς ο Οργανισμός της Σαγκάης έχει έναν γενικά αντιδυτικό χαρακτήρα. Όμως όσοι δεν θέλανε να δείξουν αντίθεση με τη Δύση δεν παρακολούθησαν την παρέλαση. Τέτοιοι ήταν ο Ερντογάν και ο Μόντι. Ο ΓΑΠ δεν συμμετείχε στη Σύνοδο της Σαγκάης αλλά ήταν στην παρέλαση, δηλαδή έκανε ότι το χειρότερο. Και για να μην υπάρχει αμφιβολία για τις προθέσεις του παρακάθισε και στο επίσημο γεύμα που παρέθεσε «προς τιμήν των διεθνών προσκεκλημένων» ο Σι.

Γράφαμε το 2015 και μετά την εισβολή της Ρωσίας στη Κριμαία όταν με επίσημες κρατικές και κοινοβουλευτικές πράξεις η Ρωσία σχεδίαζε να αναθεωρήσει τη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία στο ζήτημα της ρίψης της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα:

<<Η έλ­λει­ψη σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα α­ντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος με ξε­καθα­ρι­σμέ­νη δη­μο­κρα­τι­κή - ε­πα­να­στα­τι­κή γραμ­μή, αλ­λά και η α­χρειό­τητα και υ­πο­χω­ρη­τι­κό­τη­τα των δυ­τι­κών, οι­κο­νο­μι­κά κυ­ρί­αρ­χων ι­μπε­ρια­λι­στών α­πέ­να­ντι στη ρώ­σι­κη, φα­σι­στι­κή ι­μπε­ρια­λι­στι­κή ε­πι­θετικό­τη­τα έ­χει απο­χα­λι­νώ­σει τε­λεί­ως τους νέ­ους τσά­ρους του Κρεμ­λί­νου.

Α­φού λοι­πόν έ­κα­ναν α­νοι­χτή κα­το­χή στην ου­κρα­νι­κή Κρι­μαί­α και καλυμ­μέ­νη κα­το­χή σε τμή­μα­τα των δύ­ο ου­κρα­νι­κών ε­παρ­χιών Ντο­νέ­τσκ και Λουχάν­σκ, οι Ρώ­σοι ε­θνι­κο-”μπολ­σε­βί­κοι”, ι­δε­ο­λο­γι­κά φαιο-”κόκ­κι­νοι” να­ζή­δες ι­μπε­ρια­λι­στές ε­τοι­μά­ζο­νται να ξα­να­γρά­ψουν την ι­στορί­α α­πό το 1945 και δώ­θε κα­τα­πώς τους βο­λεύ­ει. Με μια μέ­θο­δο, δη­λα­δή, που με­τα­ξύ άλ­λων θα δι­καιώ­νει ι­στο­ρι­κά τους φα­σί­στες και να­ζι­στές, ό­που αυ­τοί α­ντι­πα­ρα­τέ­θη­καν ι­στο­ρικά με τους φι­λε­λεύ­θε­ρους. (...)

Δημοσιεύσαμε στις 16 Ιούνη μια ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ στην οποία διατυπώναμε τη θέση ότι ο πόλεμος που ξεκίνησε με την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν εξυπηρετεί το σχέδιο της πουτινικής Ρωσίας να ανεβάσει με τη βοήθεια του Τραμπ τους πιο δουλικούς υποτακτικούς της στην εξουσία του Ιράν ώστε να ελέγξει όλη τη Μέση Ανατολή και έτσι να περικυκλώσει την Ευρώπη και να τη στραγγαλίσει ενεργειακά. Αυτή η τοποθέτηση μας δεν συμφωνεί αυτή τη στιγμή με εκείνη πολλών δημοκρατών και αντι-αντισημιτών που πιστεύουν ότι το χτύπημα που δίνει το Ισραήλ στο Ιράν ακόμα και με την ηγεσία του ακροδεξιού Νετανιάχου, ακόμα και με τη βοήθεια του φασίστα Τραμπ μόνο καλό μπορεί να κάνει στον κόσμο. Πρόκειται κατά τη γνώμη μας για εκείνο το πολιτικό λάθος που συνίσταται στο να κρύβει ένας μικρότερος αποτρόπαιος εχθρός έναν μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντισημιτική τρομοκρατική δικτατορία του Ιράν που αγκομαχάει για να φτιάξει λίγες πυρηνικές κεφαλές να κρύβει τη νεοχιτλερική Ρωσία, το αληθινό παγκόσμιο αλλά ακόμα καλυμμένο κέντρο του αντισημιτισμού με τις 6000 δικές της πυρηνικές κεφαλές, η οποία απλά αφήνει δυο φασίστες φίλους της, τον Τραμπ και τον Νετανιάχου να της προσφέρουν στο πιάτο ένα εγχειρισμένο και υποταγμένο στην ίδια Ιράν.

Για έναν ανάλογο στόχο του εχθρού που κρύβει έναν πιο μεγάλο, έχει γραφτεί το αρκετά εκτεταμένο κείμενο που ακολουθεί παρακάτω. Αυτό προσπαθεί να καταδείξει πως ο αρχικά δίκαιος, παρά τα λάθη του, πόλεμος της Γάζας τον οποίο προκάλεσε η γενοκτονική πρόβα Ολοκαυτώματος της 7 Οκτώβρη του 2023 από ένα τοπικό τέρας που λέγεται Χαμάς, και μετά η μετατροπή αυτού του πολέμου σε άδικο επεκτατικό στη δεύτερη σημερινή του φάση, αποτελούν πρωτοβουλίες πολιτικών ρευμάτων που έχουν πίσω τους το ίδιο ιμπεριαλιστικό κέντρο, το νεοχιτλερικό ρωσοκινεζικό Άξονα, με ηγέτη τη Ρωσία. Αυτό το κέντρο είχε με την προβοκάτσια της 7 του Οκτώβρη και τον πόλεμο στη Γάζα έναν στόχο: να προκαλέσει μια μοναδική στην ιστορία παγκόσμια έκρηξη του γενοκτονικού αντισημιτισμού. Η λογική της πρότασης μας για την αντιμετώπιση αυτής της έκρηξης είναι η εξής: ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να υπερασπίσει την ασφάλεια του και να αμυνθεί απέναντι στους αντισημίτες, όπως δεν μπορεί αυτό να το κάνει ο κάθε δημοκράτης αντι-αντισημίτης στον κόσμο, παρά μόνο αν αισθανθεί τον εαυτό του και λειτουργήσει σαν μέρος ενός παγκόσμιου αντιφασιστικού μετώπου. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να αμυνθεί στους γενοκτόνους αντισημίτες αν δεν στέκεται απέναντι στους νεοχιτλερικούς αλλά συνεργάζεται μαζί τους ενάντια στα θύματα τους, όπως όταν το Ισραήλ ψήφισε μαζί με μια χούφτα δικτατορίες στο πλευρό της φασιστικής κλίκας Τραμπ υπέρ της Ρωσίας και κατά της Ουκρανίας.(1) Με όσο έντιμα και δημοκρατικά κίνητρα και αν συντάσσονται στην πλειοψηφία τους οι δημοκράτες στο πλευρό του Ισραήλ στους δύο ταυτόχρονους πολέμους που διεξάγει αυτή τη στιγμή, αυτό που μετράει είναι η πολιτική γραμμή που αυτοί υπηρετούν και αυτή είναι μια γραμμή αντιδραστική. Αλλά εκείνον που αναλύουμε στο παρακάτω κείμενο, που στο μεγαλύτερο μέρος του γράφτηκε πριν τον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν, είναι τον πιο βασικό από τους δυο πολέμους που είναι της Γάζας γιατί αυτός έχει το πιο παγκόσμιο και βαθύ αποτέλεσμα, καθώς φουσκώνει το καύσιμο για το μεγάλο έγκλημα που ετοιμάζει ο ρωσοκινεζικός Άξονας, το νέο Ολοκαύτωμα με σημαία τον αντισημιτικό «αντισιωνισμό» που σημαίνει την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ και την εξόντωση των πιο μαχητικών υπερασπιστών της ύπαρξής του σε όλο τον κόσμο.

Ακολουθεί αναδημοσίευση ενός κείμενου της Νέας Ανατολής του 2015 που αναφερόταν σε μια απάντηση του αντιεθνικιστή ιστορικού Γιώργου Νακρατζά σχετικά με τη «γενοκτονία των Ποντίων».

Το ελληνικό κράτος, ιδιαίτερα από τότε που πήρε θέση υπέρ των πρώτων γενοκτόνων στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά  τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο, που ήταν οι Σέρβοι σφαγείς της Σρεμπρένιτσα, και υπέρ των νεοτσαρικών Ρώσων πολιτικών προστατών τους δεν αρκείται απλά στην διαστρέβλωσή της  ιστορικής αλήθειας. Πάει και παίρνει φανατικά θέση στο πλευρό  της πιο άδικης πλευράς σε μια ιστορικού χαρακτήρα πολιτικοστρατιωτική αντιπαράθεση ώστε να στήνει μέτωπα «εθνικής ομοψυχίας», σε βάρος των συμφερόντων του λαού και της ίδιας της χώρας μας, τα οποία μέτωπα εξυπηρετούν μόνο ένα πράγμα:  τη ρώσικη εξωτερική πολιτική. 

 Το Φλεβάρη του 1994 με την ψήφο και του ψευτοΚΚΕ η ελληνική Βουλή αποφάσισε ότι η Τουρκία διέπραξε σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου το έσχατο διεθνές έγκλημα, αυτό της γενοκτονίας. Πρόσφατα σύσσωμο το διακομματικό καθεστώς χρησιμοποίησε το διαγωνισμό της Eurovision για να προβάλει αυτή τη «γενοκτονία» ώστε να καταστήσει τη σημερινή Τουρκία βαθιά ένοχη στα μάτια των λαών της Ευρώπης καταρχήν γιατί αρνείται ότι διέπραξε αυτό το ύψιστο έγκλημα, και μετά για να αποκτήσουν ιστορικό βάθος και ασύλληπτο όγκο τα δυο πραγματικά λάθη της και οι επιθετικές της πλευρές στην Κύπρο και στο Αιγαίο, όπου όμως και η Ελλάδα έχει πελώριες ιστορικές ευθύνες.  Στόχος όλων των πολιτικών κομμάτων, πλην της ΟΑΚΚΕ, γι αυτήν την πρόσφατη έκρηξη του αντιτουρκιμού είναι ένας: να εμποδίσουν την Ευρώπη στο να εντάξει την αμφιταλαντευόμενη Τουρκία στο πρόσφατο αγωνιώδες, μετά την προδοσία Τραμπ, πολιτικοστρατιωτικό της μέτωπο ενάντια στη νεοχιτλερική Ρωσία και τελικά να τη στείλει στην ανοιχτή αγκαλιά της  (δες https://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-26-19/item/1760- ).

Σε μια κλιμάκωση της αντισημιτικής βίας στη χώρα μας προχωράει μια από τις τραμπούκικες οργανώσεις, του πουτινικού νεοχιτλερισμού στα Εξάρχεια, η ΚΕΔ-Avantgarde. Αυτή η οργάνωση, η μόνη που τόσο ανοιχτά και ωμά στη χώρα μας  υπερασπίζει τη νεοχιτλερική εισβολή στην Ουκρανία*, όσο ανοιχτά υπερασπίζει τους νεοναζί γενοκτόνους της Χαμάς, με ανάρτηση της στο Ιντυμίντια** και στο Κινηματόραμα καλεί σε «συγκέντρωση διαμαρτυρίας» έξω από μια εκδήλωση  παρουσίασης ενός βιβλίου που έχει τίτλο:  «Η πάλη ενάντια στο μίσος και τα πογκρόμ κατά των Εβραίων την ιμπεριαλιστική εποχή». Είναι για πρώτη φορά που διοργανώνεται στη χώρα μας αντισυγκέντρωση για να ασκήσει τουλάχιστον  ψυχολογική βία και έμμεσα να απειλήσει με άσκηση φυσικής βίας τους συμμετέχοντες σε μια εκδήλωση που καταφέρεται ενάντια στον αντισημιτισμό. Μάλιστα η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη στο βαθμό που αυτή η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου γίνεται μέσα σε έναν κλειστό χώρο.