Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΤΕΣΤ: ΟΞΙΝΟΣ ΣΕ ΟΞΙΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

 

O Μη­τσο­τά­κης φαί­νε­ται έ­νας δυ­τι­κού τύ­που φι­λε­λεύ­θε­ρος και αυ­τό θα λέ­γα­με κι ε­μείς μέ­χρι πριν κα­να δυο μή­νες. Α­πό τό­τε που άρ­χι­σε να καυ­χιέται με στόμ­φο ό­τι θα γί­νει αρ­χη­γός της Νέ­ας Δη­μο­κρα­τί­ας τον ψά­ξα­με πε­ρισσό­τε­ρο. Για­τί ή βλά­κας θα ή­τα­νε ή θα ή­ξε­ρε πολύ κα­λά.

Σή­με­ρα στην Ελ­λά­δα με­τά α­πό τε­τρα­ε­τί­ες ο­λό­κλη­ρες αρ­χη­γί­ας ρω­σό­δου­λων στη Νέ­α Δη­μο­κρα­τί­α, μό­νο με μια ε­πα­νά­στα­ση θα έ­βγαι­νε δυ­τι­κό­φι­λος αρ­χη­γός της Νέ­ας Δη­μο­κρα­τίας και τέ­τοια δεν έ­γι­νε τους δυο τε­λευ­ταί­ους μή­νες.

Αν λοι­πόν ψά­ξει κα­νείς τον Μη­τσο­τά­κη σε αυ­τό το καί­ριο ση­μεί­ο θα εκ­πλα­γεί α­πό το πό­σο πο­λύ δεν μι­λά­ει για ε­ξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή, ι­διαί­τε­ρα για ό­τι α­φο­ρά τη ρώ­σι­κη υ­περ­δύ­να­μη και την Κί­να. Το μό­νο που ε­πι­τρέ­πει στον ε­αυ­τό του να λέ­ει, εί­ναι η λέ­ξη Ευ­ρώ­πη, αλ­λά αυ­τό δεν έ­χει νό­η­μα για­τί και όλοι οι α­ντιευ­ρω­παί­οι που  θέ­λουν να κά­νουν κα­ριέ­ρα εί­ναι πά­ντα φι­λο-ευρω­παί­οι. Ο προ­η­γού­με­νος που εί­χε την ί­δια ι­διό­τη­τα ή­ταν ο Ση­μί­της. Αυ­τός ήταν έ­νας εκ­συγ­χρο­νι­σμέ­νος κνί­της, που εί­χε α­να­λά­βει  α­πό τα  ρώ­σι­κα α­φε­ντικά του το ι­στο­ρι­κό κα­θή­κον, να βά­λει με α­πάτες στην κοι­λιά της Ε­νω­μέ­νης Ευ­ρώ­πης μια α­πα­σφα­λι­σμέ­νη χει­ρο­βομ­βί­δα, την Ελ­λά­δα. Αυ­τός πρό­σε­χε τό­σο πο­λύ τα λό­για του που μέ­χρι και η Ο­ΑΚ­ΚΕ πί­στε­ψε για τέσ­σε­ρις  ο­λό­κλη­ρους μή­νες ό­τι ή­ταν ευ­ρω­παί­ος πα­ρό­λο που τον εί­χε στη­ρί­ξει ο Λα­λιώ­της για την προ­ε­δρί­α του ΠΑ­ΣΟΚ.

Δεν την ξα­να­πα­τά­με λοι­πόν, του­λά­χι­στον στο ί­διο ση­μεί­ο.

Με­τα­φρά­ζου­με  λοι­πόν  στο πο­λι­τι­κό ε­πί­πε­δο το κλα­σι­κό τε­στ της χη­μεί­ας ό­ταν δεν ξέ­ρου­με αν έ­χου­με μπρο­στά μας έ­να ο­ξύ ή μια βά­ση: το εμ­βαπτί­ζου­με σε βάμ­μα του η­λιο­τρο­πί­ου και τό­τε αλ­λά­ζει το χρώ­μα του α­νά­λο­γα με το εί­δος της ου­σί­ας. Στην πο­λι­τι­κή το βάμμα του η­λιο­τρο­πί­ου εί­ναι το ρω­σό­δου­λο πα­χύ­ρευ­στο κα­θε­στω­τι­κό διά­λυ­μα που κυ­βερ­νά­ει για τα κα­λά τη χώ­ρα. Αν ο Μη­τσο­τά­κης δεν ή­ταν α­πό­λυ­τα ε­γκε­κρι­μέ­νος α­πό αυ­τό το κα­θε­στώς θα έ­πε­φτε ο ουρα­νός να τον πλα­κώ­σει μό­λις ί­σα που θα σκε­φτό­τα­νε να γί­νει αρ­χη­γός. Θα δε­χό­ντου­σταν ό­λοι αυ­τοί οι ξε­σκο­λι­σμέ­νοι πρά­κτο­ρες που έ­χουν μπα­στα­κω­θεί στην αρ­χη­γί­α ό­λων των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των για αρ­χη­γό της Νέ­ας Δη­μο­κρα­τί­ας, δη­λα­δή για αρ­χη­γό της α­ξιω­μα­τικής α­ντι­πο­λίτευ­σης και ί­σως πρω­θυ­πουρ­γό της Ελ­λά­δας έναν άνθρωπο των α­με­ρι­κά­νων; Το γιό του α­πο­στά­τη; Τον α­δελ­φό της φι­λό­δο­ξης ε­πί­σης α­με­ρι­κά­νας Μπα­κο­γιάν­νη; Τον άν­θρω­πο που α­πέ­λυ­σε κτη­νω­δώς  και α­δι­καιο­λό­γη­τα -πράγ­μα­τι- χι­λιά­δες υ­παλ­λή­λους ως «ε­γκά­θε­τος των κα­τα­χτη­τών»;

Ή για α­κό­μα  με­γα­λύ­τε­ρη πει­ρα­μα­τι­κή α­κρί­βεια: Αν ο Μη­τσο­τά­κης ήταν έ­νας δυτικόφιλος φι­λε­λεύ­θε­ρος θα τον υ­πο­στή­ρι­ζε στο δεύ­τε­ρο γύ­ρο ο ή­δη σε­ση­μα­σμένος άν­θρω­πος του Ι­βάν Σαβ­βί­δη, δη­λα­δή του Πού­τιν, Τζι­τζι­κώ­στας μα­ζί με όλη του την αυ­λή; Ή ό­λη αυ­τή η  αυ­λή θα ούρ­λια­ζε  χέ­ρι- χέ­ρι μα­ζί με το Μη­τσοτά­κη για να ε­μπο­δί­σει τη θριαμ­βευ­τι­κή ε­κλο­γή του Με­ϊ­μα­ρά­κη στον πρώ­το γύρο ρί­χνο­ντάς πά­νω του την ευ­θύ­νη για την προ­βο­κά­τσια της α­κύ­ρω­σης των εκλο­γών και πε­τυ­χαί­νο­ντας την πα­ραί­τη­σή του α­πό την προ­ε­δρί­α της ΝΔ;

Βε­βαί­ως μπο­ρεί α­πέ­να­ντι σε ό­λα αυ­τά να α­ντι­τά­ξει κα­νείς το ε­πιχεί­ρη­μα ό­τι τον Με­ϊ­μα­ρά­κη τον υ­πο­στή­ρι­ξε ο που­τι­νι­κός Κα­ρα­μαν­λής και τον Μη­τσο­τά­κη ο πα­τριαρ­χι­κός (εν­νο­ού­με με το α­ντι­στε­κό­με­νο στο  ρώ­σι­κο η­γεμο­νι­σμό Πα­τριαρ­χεί­ο της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης) Γε­ωρ­γιάδης. Αλ­λά ο Κα­ραμαν­λής α­πο­δεί­χτη­κε -και ά­φη­σε και ο ί­διος ο Με­ϊ­μα­ρά­κης να υ­πο­νο­η­θεί- ό­τι ήταν βά­ρος για τον Με­ϊ­μα­ρά­κη, για­τί α­ντί­θε­τα α­πό το ό­τι εί­χε κα­τα­σκευα­στεί σαν σπου­δαί­ος στο στε­λε­χι­κό δυ­να­μι­κό της Νέ­ας Δη­μο­κρα­τί­ας, στη βά­ση δεν εί­χε κα­μιά πέ­ρα­ση. Άλ­λω­στε πως να έ­χει πέ­ρα­ση αυ­τός ο προ­βο­κά­το­ρας που α­φού έ­φε­ρε στην ε­ξου­σί­α τον ΓΑΠ την κο­πά­νη­σε στα πί­σω έ­δρα­να της Βου­λής και δεν υ­πε­ρά­σπι­σε πο­τέ το κόμ­μα του; Ο­σο για τον Γε­ωρ­γιά­δη τε­λι­κά α­φού κόντρα­ρε για κά­ποιον και­ρό και αρ­κε­τά τον Σύ­ρι­ζα ευ­θυ­γραμ­μί­στη­κε κι αυ­τός με την α­κρο­δε­ξιά του ι­δε­ο­λο­γί­α και το ά­με­σο πο­λι­τι­κό του συμ­φέ­ρον, σε τέτοιο βαθ­μό ώ­στε μό­λις λί­γο πριν τις ε­κλο­γές στη ΝΔ, στις 19 του Δε­κέμ­βρη δήλω­σε σε μια συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που:

“Η Τουρ­κί­α δεν πρέ­πει να μπει πο­τέ στην Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση γιατί θα αλ­λά­ξει ο χα­ρα­κτή­ρας της Ε­Ε που εί­ναι έ­νας συ­να­σπι­σμός Χρι­στια­νι­κών πλη­θυ­σμών. Το ε­ρώ­τη­μα δεν εί­ναι αν θα μπει η Τουρ­κί­α στην Ε­Ε αλ­λά αν θα μπει η Ρω­σί­α στην Ε­Ε. Η Ρω­σί­α πρέ­πει να μπει στην Ε­Ε, για­τί αν μπει η Ρω­σί­α στην ΕΕ η Ε­Ε θα εί­ναι μί­α πα­γκό­σμια υ­περ­δύ­να­μη. Ο Ιω­άν­νης Κα­πο­δί­στριας ή­ταν ο πρώ­τος που εί­χε ο­ρα­μα­τι­στεί μί­α η­νω­μέ­νη Ευ­ρώ­πη α­πό την Με­γά­λη Βρε­τα­νί­α μέχρι την Ρω­σί­α”.

 Ό­λα λοι­πόν εί­ναι στη θέ­ση τους. 

Το πεί­ρα­μα έ­βγα­λε ό­ξι­νο Μη­τσο­τά­κη, σε ό­ξι­νο πε­ρι­βάλ­λον. Σε πόσο βαθμό αυτός είναι ταυτισμένος με το βαθύ καθεστώς θα το μάθουμε στο δρόμο.

Ταυτισμένος σημαίνει ότι κά­νει πιθανότατα και για πρω­θυ­πουρ­γός.  Με μια προ­ϋ­πόθε­ση: να μην πά­ρει το κόμ­μα του την ε­ξου­σί­α, δη­λα­δή τον κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό. Για­τί η ΝΔ του Μη­τσο­τά­κη, ι­διαί­τε­ρα το ό­ντως φι­λο­ευ­ρω­πα­ϊ­κό και α­φε­λές ρεύ­μα της που τον έ­φε­ρε στην αρ­χη­γί­α,  δεν δια­θέ­τει α­κό­μα την πλη­θώ­ρα των ρωσό­φιλων στε­λε­χών που θα του ε­πι­τρέ­ψουν να δια­τη­ρή­σει και να δυ­να­μώ­σει το ρωσόφιλο  κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό που στή­νει με λύσ­σα ο Σύ­ρι­ζα τον τελευ­ταί­ο χρό­νο. Ο Μη­τσο­τά­κης μπο­ρεί, σύμ­φω­να με την α­νά­λυ­σή αυτή, να εί­ναι σαν πρωθυπουργός μιας ση­με­ρι­νής ΝΔ μό­νο μια «οι­κου­με­νι­κή τσό­ντα» του συ­ριζέ­ι­κου κρά­τους, δη­λα­δή έ­να πρω­θυ­πουρ­γι­κό ι­σο­δύ­να­μο του «γεν­ναί­ου» πρό­εδρου της Δη­μο­κρα­τί­ας Παυ­λό­που­λου.

 Αυ­τό δεν ση­μαί­νει ό­τι ο Μη­τσο­τά­κης στο δι­πλω­μα­τι­κό ε­πί­πε­δο κά­νει μό­νο για τσό­ντα. Α­ντί­θε­τα  μπο­ρεί να α­να­λά­βει έ­ναν ε­ξαι­ρε­τι­κά πο­λύ­τι­μο ρό­λο για τους α­να­το­λι­κούς προ­στά­τες της χώ­ρας. Ό­ταν δη­λα­δή η Ευ­ρώ­πη θα έχει φτά­σει στο ση­μεί­ο να μι­σεί τό­σο α­πό­λυ­τα τον Τσί­πρα μέ­χρι που να μην α­ντέ­χει α­πό τον πό­νο να τον κρα­τά­ει μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη, στο ση­μεί­ο αυ­τό για πα­ρά­δειγ­μα μάλλον δεν θα μπο­ρεί να υ­πάρ­χει κα­λύ­τε­ρο α­ναι­σθη­τι­κό γι αυ­τήν α­πό μια  με­τα­βα­τι­κή πρω­θυ­πουρ­γί­α Μη­τσο­τά­κη.