Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ "ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-ΠΟΥΤΙΝ" - Ουκρανία - Ισραήλ - Χαμάς, 22/12

 

 

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Η επίθεση με αληθινά πυρά από ρωσικές ειδικές δυνάμεις κατά τριών σκαφών του ουκρανικού ναυτικού, ο τραυματισμός μελών του πληρώματος και η κατάληψη των σκαφών, αποκάλυψε πιο καθαρά από ποτέ σε όλο τον κόσμο την επιθετική φύση της ρωσικής νεοναζιστικής υπερδύναμης.

  Σε νέ­α ι­στο­ρι­κή φά­ση μπή­κε η Ελ­λά­δα με την ά­νο­δο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Αντί­θε­τα ό­μως α­πό ε­κεί­νο που ι­σχυ­ρί­ζε­ται ο ί­διος ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και οι πο­λι­τι­κοί του φί­λοι πα­ντού στον κό­σμο, το ι­στο­ρι­κά ση­μα­ντι­κό σε αυ­τήν την ά­νο­δο δεν βρί­σκε­ται στην ά­νο­δο της α­ρι­στε­ράς στην ε­ξου­σί­α, αλ­λά στην ά­νο­δο μιας α­κρο­δε­ξιάς νέ­ου τύ­που,

Το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα για να κλιμακώσει την επίθεση της στην Ουκρανία και σε όλη την Ευρώπη δείχνοντας την πρώτη σαν υπεύθυνη για αιματοκύλισμα και τη δολοφονία αμάχων. 

Το μεγάλο ζήτημα ποιος έχει διατάξει τελικά μια μαζική σφαγή αμάχων η οποία με τα σημερινά τεχνικά μέσα γίνεται μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας και γι αυτό είναι ότι το πιο πολιτικά αποκρουστικό έχει υπάρξει στην ανθρώπινη ιστορία, ο καλύτερος οδηγός δεν είναι η αστυνομική ανάλυση αλλά η πολιτική. Δηλαδή το ερώτημα που πρέπει να τίθεται είναι ποιος έχει το πολιτικό συμφέρον να δώσει ένα τέτοιο χτύπημα, ποιος έχει την αστυνομική δυνατότητα να το δώσει πολιτικά ατιμώρητα και ποιος έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν έχει καμιά ηθική αναστολή στο να δίνει τέτοια μαζικά χτυπήματα κατά αμάχων. Ο μόνος παγκόσμιος παράγοντας που συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι το ρώσικο πουτινικό κράτος και κανένας άλλος. Είναι αυτό που για να αιτιολογήσει την ισοπέδωση της πρωτεύουσας Γκρόζνυ της Τσετσενίας, τη μαζική σφαγή των κατοίκων του και στη συνέχεια την υποδούλωση της ηρωικής Τσετσενίας αλλά και του γειτονικού της δημοκρατικού Νταγκεστάν οργάνωσε δύο προβοκατόρικες σφαγές των ίδιων των ρώσων πολιτών του. Η πρώτη ήταν η ανατίναξη τεσσάρων πολυκατοικιών της Μόσχας το 1999 με 300 νεκρούς και 1000 τραυματίες, που την είχαν καταγγείλει σαν οργανωμένη από την FSB δύο ηρωικοί ρώσοι δημοκράτες: ο Λιτβινένκο και η Πολιτκόφσκαγια και πλήρωσαν με τη ζωή τους γι αυτό, η δεύτερη ήταν η σφαγή εκατοντάδων θεατών στο θέατρο της Μόσχας το 2002 που την οργάνωσαν ισλαμοφασίστες αποστάτες της δημοκρατικής και πατριωτικής ηγεσίας Μασκάντοφ του τσετσένικου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που πέτυχαν με αυτόν τον τρόπο να τον εκθέσουν και να τον απομονώσουν διεθνώς. 

 

H Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Πούτιν κλιμακώνει τον εκβιασμό της στην Ευρώπη κάνοντας το πρώτο βήμα στην κήρυξη χρεωκοπίας. Όπως κάθε σοσιαλ-φασισμός που σέβεται τον εαυτό του έτσι και ο συριζέικος εμφανίζει τον πόλεμό που έχει κηρύξει στην ενωμένη Ευρώπη σαν ιερή άμυνα του υπέρ των ελλήνων μισθωτών και συνταξιούχων. Όμως είναι  ο ίδιος ο προβοκάτορας Σύριζα που έχει χτυπήσει τελευταία όσο ποτέ άλλοτε την υλική βάση από την οποία αντλούν τους πόρους  τους οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, δηλαδή τη γενική παραγωγή της χώρας.

Με αφορμή την 30η επέτειο από την έναρξη της διαδικασίας ανατροπής των σοσιαλφασιστικών, ψευτοκομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, το 1989, ο Σουηδός πολιτικός Carl Bildt, προσωπικότητα με οικουμενικό σεβασμό από τις βασικές φράξιες της δυτικού τύπου φιλελεύθερης αστικής τάξης ανά τον κόσμο, έγραψε ένα άρθρο στο οποίο ουσιαστικά αποτίει «φόρο τιμής» στη φράξια Γκορμπατσόφ - Γέλτσιν εντός του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλιστικού καθεστώτος, αναλογιζόμενος «πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα» εάν τότε στο Κρεμλίνο είχαν επικρατήσει οι «σκληροί», κλασικού μπρεζνιεφικού τύπου ψευτοκομμουνιστές*.