"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Πως η ΚΟΣΚΟ σε συνεργασία με το κράτος ματαίωσε την επένδυση στη ναυπηγοεπισκευή
Οι διακηρύξεις της ΚΟΣΚΟ περί ανάπτυξης της επισκευής στην μισοπεθαμένη Ζώνη των κάποτε πάνω από 5000 μεταλλεργατών είχαν προκαλέσει την ελπίδα σε αυτούς για μία κάποια ανακούφιση από το εφιαλτικό τους μαρτύριο της ανεργίας στο οποίο τους έχει καταδικάσει το καθεστώς των σαμποτέρ της παραγωγής με πρωτοστάτη το ψευτοΚΚΕ. Η ΚΟΣΚΟ πάτησε το πόδι της στη Ζώνη όταν της δόθηκαν σε ουσιαστικά εξευτελιστική τιμή οι μετοχές και η διοίκηση του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016. Είμαστε σήμερα στο 2018. Η Ζώνη παραμένει σε κώμα, ενώ η ΚΟΣΚΟ, όταν πήρε τον ΟΛΠ, στον οποίο ανήκει και το έδαφος της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, υποσχέθηκε ένα πελώριο επενδυτικό πρόγραμμα που περιλάμβανε 55 εκ ευρώ μόνο για τη ναυπηγοεπισκευή.
Η βασική δέσμευση της Cosco για τη Ζώνη που προκύπτει από τη σύμβαση παραχώρησης ήταν να φέρει μία καινούρια δεξαμενή, ενώ είχε υποσχεθεί και μια πολύ μεγάλη, μία υπερ-δεξαμενή 300.000 τόνων για να έρθουν καράβια, δουλειές και να ανακουφιστούν οι άνεργοι, αλλά αυτή την υποσχέθηκε εκτός σύμβασης, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει το αντίστοιχο κλίμα υπέρ της για να πάρει τον ΟΛΠ, αλλα χωρίς να δεσμεύεταο.
Τελικά τη δεξαμενή που την ανέφερε η σύμβαση, την έφερε η ΚΟΣΚΟ στη Ζώνη τον Μάρτη του 2018 αντί για το Νοέμβρη του 2017 όπως ήταν ο αρχικός προγραμματισμός, και άρχισε να λειτουργεί μόλις τον Μάη του 2018. Η δεξαμενή όμως αυτή ήταν μεταχειρισμένη και μάλιστα κακοσυντηρημένη με αποτέλεσμα λίγους μήνες μετά την τοποθέτησή της να ανασταλεί η λειτουργία της λόγω προβλημάτων που εμφάνισε τον Αύγουστο. Σε επιθεώρηση που έγινε καταγράφηκαν 26 παρατηρήσεις-ελλείψεις σε σχέση με τις προδιαγραφές με τις οποίες αγοράστηκε και για τις οποίες καταβλήθηκαν στην ΚΟΣΚΟ 23 εκ ευρώ από τον ΟΛΠ, ύστερα από διεθνή διαγωνισμό!!!... Μέχρι σήμερα η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένος που είναι αρμόδια για την τήρηση της σύμβασης παραχώρησης δεν έχει μιλήσει για αυτό το σκάνδαλο, δηλ. ότι η Cosco διαγράφει 23 εκ ευρώ από το λογαριασμό των 55 εκ ευρώ για τα οποία έχει δεσμευτεί για επενδύσεις, χωρίς το ποσό αυτό τελικά να έχει διατεθεί για την επένδυση για την οποία προορίστηκε.
Πως ΚΟΣΚΟ και κυβέρνηση στήσανε το πρόσχημα για να κλείσουν τη Ζώνη
Αλλά στη συνέχεια και σε συνεργασία με την κυβέρνηση, η ΚΟΣΚΟ βρήκε το πρόσχημα για να μη λειτουργήσει καθόλου αυτή η δεξαμενή, ούτε μετά από επισκευές, και όχι μόνο αυτό, αλλά βρήκε και το πρόσχημα για να μην υλοποιηθεί και καμία άλλη επένδυση στη Ζώνη.
Συγκεκριμένα η Cosco έβαλε ξαφνικά τον όρο να της δώσει το κράτος άδεια ναυπηγείου στο Πέραμα, ενώ κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν στη σύμβαση της παραχώρησης, και κυρίως δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί!!! Γιατί οι βιομηχανοκτόνοι νόμοι που ισχύουν από τη δεκαετία του 1980 απαγορεύουν τις οχλούσες βιομηχανίες στην Αττική, και αυτό το γνώριζε η Κόσκο.
Στη σύμβαση παραχώρησης προβλεπόταν μόνο η υποχρέωση της ΚΟΣΚΟ να φέρει τη δεξαμενή για να γίνονται επισκευές από διάφορες επιχειρήσεις, συνήθως μικρές και μεσαίες, όπως έκανε πάντα η Ζώνη του Περάματος και όχι ναυπήγηση πλοίων. Ναυπηγήσεις μικρών στο μεγαλύτερο ποσοστό τους πλοίων στα γίνονταν καρνάγια της Ζώνης από μικρομεσαίες ναυπηγικές εταιρείες, ενώ των μεγάλων πλοίων γίνονταν κυρίως στα δύο σαμποταρισμένα και σχεδόν απονεκρωμένα σήμερα μεγάλα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας.
Επιπλέον στη σύμβαση με το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν προβλεπόταν άδεια ναυπηγείου στον ΟΛΠ-ΚΟΣΚΟ, αλλά υπήρχε ρητός περιορισμός να μην γίνει κάτι τέτοιο για να μη θιγούν τα δικαιώματα των επισκευαστικών επιχειρήσεων και των ναυπηγείων που δραστηριοποιούνται ήδη στην περιοχή.
Όπως αναμενόταν η Περιφέρεια Αττικής υπό την αρχισυριζαία Δούρου πανεύκολα αρνήθηκε να δώσει την άδεια του ναυπηγείου γιατί όπως είπαμε στα πλαίσια της σαμποταριστικής πολιτικής του κράτους υπάρχει από τα μέσα του 1980 η σχετική νομοθεσία που απαγορεύει επιχειρήσεις βαριάς όχλησης όπως τα ναυπηγεία στην περιοχή, με το κράτος να έχει τη δυνατότητα μόνο κατ’ εξαίρεση να δίνει τέτοιες άδειες (τέσσερεις τέτοιες έχουν δοθεί). Αλλά το κράτος δεν έκανε πέμπτη εξαίρεση στην περίπτωσή αυτή. Στην ΚΟΣΚΟ λοιπόν που το ίδιο κράτος σκύβει ανελλιπώς το κεφάλι και δίνει άδειες να χτίζει ότι θέλει χωρίς έλεγχο και χωρίς πρόβλημα ταχύτατα στο λιμάνι (http://oakke.gr/sabotaz-crisis/σαμποταζ-–-ρωσοκινεζικη-διεισδυση/item/685-), τώρα ξαφνικά πρόβαλε με σθένος αντίσταση για να δώσει την άδεια του ναυπηγείου. Η απόφαση της Δούρου επικυρώθηκε και από το υπουργείο Οικονομίας. Σύσσωμη η κυβερνητική μηχανή συστρατεύτηκε σε σύγκρουση υποτίθεται με τα συμφέροντα του κινέζικου μονοπώλιου. Η ΚΟΣΚΟ τώρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και μέχρι να τελειώσουν όλα αυτά τα τερτίπια το Πέραμα θα μένει χωρίς νέα δεξαμένη και χωρίς πλοία.
Το βασικό όμως δεν αν έπρεπε η όχι να δώσει την άδεια η κυβέρνηση. Το βασικό είναι τι δουλειά είχε σε κάθε περίπτωση η ΚΟΣΚΟ που σαν ΟΛΠ έχει διαχείριση μόνο των χώρων της Ζώνης να θέλει να πάρει και άδεια ναυπηγείου, πράγμα που δεν προβλέπεται από τη σύμβαση, και να μην θέλει να κάνει αυτό που πρόβλεπε η σύμβαση ;Γιατί αρνήθηκε να εκτελέσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις για την επισκευαστική δραστηριότητα για την οποία είχε δεσμευτεί, και να βάλει σε πλήρη λειτουργία τη δεξαμενή, γερή και χωρίς προβλήματα λειτουργίας, να κάνει τη δουλειά για την οποία την έφερε; Πως ανακάλυψε εκ των υστέρων ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει την πλωτή δεξαμενή μόνο αν τη χρησιμοποιούσε και για ναυπηγικές δραστηριότητες; Πως πρόκυψε ξαφνικά ένα ζήτημα το οποίο δεν είχε προβληθεί ποτέ σαν απαίτηση από την Κόσκο στη σύμβαση μεταβίβασης των μετοχών τη στιγμή που είχε καταφέρει μέχρι και να σταματήσει τη συνεδρίαση της Βουλής όταν ψηφιζόταν ο νόμος που θα την έβαζε σε εφαρμογή για να τον αλλάξει; Πως δηλαδή έφερε η ίδια ένα εμπόδιο που δεν υπήρχε για να συνεχιστεί η επισκευαστική δραστηριότητα στη Ζώνη με τις νέες υποδομές για τις οποίες είχε δεσμευτεί; Και αν ήθελε πραγματικά τόσο πολύ και τη ναυπηγική δραστηριότητα εκτός από την επικευαστική, ποιος την εμπόδιζε ανεξάρτητα από το ζήτημα της λειτουργίας της πλωτής δεξαμενής να κάνει μία, δύο, τρεις, δέκα αιτήσεις για την εγκατάσταση και νέων δεξαμενών ειδικές για ναυπηγήσεις, δίπλα στις επισκευαστικές δραστηριότητες και τις δεξαμενές που είχε υποχρέωση να έχει; Επιπλέον γιατί έφερε όλους τους εργολάβους της Ζώνης σε αντιπαράθεση μαζί της ζητώντας μαζί με την άδεια ναυπήγησης ένα νέο καθεστώς λειτουργίας τους που τους υπαγόρευε ουσιαστικά να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους μόνο στις κατασκευές , επιβαρύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο τη θέση της για το αίτημα της χορήγησης άδειας ναυπηγείου στη Ζώνη;
Αυτό το τελευταίο η ΚΟΣΚΟ το έβαλε προφανώς επίτηδες για να μην πάρει σίγουρα άδεια ναυπηγείου, με το να στρέψει όλο τον κόσμο της Ζώνης κατά του ναυπηγείου που τάχα ‘ηθελε. Εβαλε δηλαδή ξαφνικά το ζήτημα ότι οποιαδήποτε επιχείρηση θέλει να δραστηριοποιηθεί στη Ζώνη πρέπει να παίρνει άδεια από την ΚΟΣΚΟ, που σημαίνει ότι έπρεπε να έχει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα για να μπορεί να αναλάβει οποιαδήποτε δουλειά (!), αλλά και να πάρει ειδική τεχνική πιστοποίηση για ναυπηγικά έργα. Όμως αυτές οι δυο απαιτήσεις σημαίνουν ότι σε αυτή την εποχή που είναι όλες αυτές οι εταιρείες καταχρεωμένες και οι περισσότερες δεν έχουν τέτοιες πιστοποιήσεις θα οδηγούνταν σε κλείσιμο. Ήρθε δηλαδή ένα μονοπώλιο που έχει καταπατήσει κάθε εργασιακή νομοθεσία στη χώρα, που έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις στα πλαίσια έρευνας της OLAF (ευρωπαϊκής επιτροπής για το οικονομικό έγκλημα) για διαπιστωμένο λαθρεμπόριο που έγινε μέσα από το λιμάνι του Πειραιά αφού αυτό είχε περάσει στον έλεγχο της ΚΟΣΚΟ, να επιβάλει ξαφνικά νομιμότητα, τάξη και ψηλά τεχνικά στάνταρ!!! Αν τα έλεγε αυτά στους εργολάβους πριν πάρει το λιμάνι και όχι τα αντίθετα αυτοί δεν θα είχαν ποτέ δεχτεί την αγορά, αλλά ούτε και οι εργάτες που δουλεύουν στους συγκεριμένους εργολάβους και όχι σε κάποιους αλλους.
Το αποτέλεσμα ήταν το σύνολο των εταιρειών της Ζώνης-πλην μιας χούφτας- να εξεγερθούν ενάντια στην ξαφνική αντισυμβατική και παράνομη απαίτηση της ΚΟΣΚΟ και προς μεγάλη χαρά της να σχηματιστεί ένα τόσο πλατύ μέτωπο ενάντια στο ναυπηγείο, που οι συριζαίοι βρέθηκαν να είναι δημοφιλείς όσο ποτέ όταν είπαν το «όχι» που με τόση λαχτάρα περίμενε η ΚΟΣΚΟ.
Πως οι επενδύσεις που δεν γίνονται στη Ζωνη οδηγούν στο κλείσιμο της.
Κι όμως η ΚΟΣΚΟ αυξάνει την ίδια ώρα το νοίκι για τους χώρους επισκευής
Το ότι η ΚΟΣΚΟ θέλει να κλείσει τη Ζώνη δεν συνάγεται μόνο από το ότι δεν τηρεί τις συμβατικές της υποχρεώσεις φέρνοντας και λειτουργώντας τις τόσο απαραίτητες μεγάλες δεξαμενές.
Η δημοσιευμένη επίσημη έκθεση του ΟΛΠ για το 2017 μιλάει από μόνη της. Ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων που ενδιαφέρει ουσιαστικά την ΚΟΣΚΟ για τη διακίνηση των εμπορευμάτων της Κίνας στην Ευρώπη και παγκόσμια, παρουσίασε αύξηση στη διακίνηση 70,6%. Εκεί στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ έχει επιτραπεί στην ΚΟΣΚΟ να εγκαταστήσει το γνωστό εργασιακό της κάτεργο - γκέτο. Αντίθετα η ναυπηγοεπισκευή ζώνη (Ζώνη τη λένε οι πειραιώτες για συντομία) σημείωσε την ελάχιστη αύξηση του 3,9% (!) με ...244 πλοία το 2017 έναντι 235 πλοίων το 2016. Αυτοί οι αριθμοί αφορούν τις επισκευές στις δεξαμενές και τις ναυπηγοεπισκευαστικές περιοχές της ΟΛΠ συμπεριλαμβανομένης της Ζώνης. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση η πορεία των ναυπηγοεπισκευών περιορίζεται σημαντικά από τη χωρητικότητα των υποδομών, δηλαδή των δεξαμενών, και στο πλαίσιο αυτό, όπως αναφέρει η έκθεση ήδη μέσα στο 1ο τρίμηνο του 2018 έπρεπε να είχε εγκατασταθεί στη Ζώνη η νέα δεξαμενή με μεταφορική ικανότητα 80.000 τόνων, και ανυψωτική ικανότητα 22.000 τόνων, που, όπως είπαμε παραπάνω, τελικά αχρηστεύθηκε.
Το πιο αποκαλυπτικό λοιπόν για το ότι η ΚΟΣΚΟ δεν θέλει την λειτουργία της Ζώνης αλλά θέλει να αναχαιτίσει την οποιαδήποτε προσέλκυση πλοίων είναι ότι υπερδιπλασίασε τα τιμολόγια παραμονής των πλοίων στους επισκευαστικούς χώρους, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το συνολικό κόστος των εργασιών για τους πλοιοκτήτες, που σημαίνει ότι δύσκολα θα επιλέγουν τη Ζώνη για να κάνουν επισκευές όταν μπορούν να βρουν πιο φθηνά γειτονικά ναυπηγεία (https://peiraiotika.gr/irthan-oi-ependytes-tis-cosco-kai-afksithikan-ta-timologia-140-anaptyksara-leme/#).
Η ΚΟΣΚΟ έχει την πιο μεγάλη ναυπηγοεπισεκυαστική της δραστηριότητα στην ίδια την Κίνα, και ο Πειραιάς δεν της χρειάζεται, ιδιαίτερα δεν είναι μέσα στους στόχους του αποικιοκρατικού κινέζικου μονοπώλιου να αναπτύξει στις αποικιοκρατούμενες χώρες σύγχρονες παραγωγικές υποδομές, ούτε το ντόπιο κεφάλαιο, ούτε το εργατικό κίνημα που θα προέκυπτε από αυτές. Γι αυτό το λόγο, το καθεστώς το οποίο υπηρετεί τα κινέζικα συμφέροντα κάνει ότι μπορεί για να μην υπάρχει καμία ναυπηγοεπισκευή στο Πέραμα, όπως γενικότερα και καμμιά σύχγρονη βιομηχανία.
Σημειώνουμε ότι την ώρα που υποτίθεται ότι η κυβέρνηση ύψωνε ανάστημα στην ΚΟΣΚΟ, ο Κοτζιάς προγραμμάτιζε μία τριήμερη επίσκεψη στην Κίνα στις 27-29 Αυγούστου (τέταρτη κατά σειρά από το 2015 που ανέλαβε το υπουργείο), προσκεκλήμενος του κινέζου ομολόγου του. Στη διάρκεια της επίσκεψης υπέγραψε οικονομικές συμφωνίες στα πλαίσια του στρατηγικού σχεδίου του κινέζικου ιμπεριαλισμού “Μία ζώνη, ένας δρόμος” που αφορά την ανάπτυξη ενός ευρύτατου δικτύου παγκόσμια για τη διακίνηση εμπορευμάτων το οποίο μπορεί ασφαλώς εύκολα να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο οικονομικής εξάρτησης των χωρών από τις οποίες περνάει αυτός ο διάδρομος (ήδη χρησιμοποιείται έτσι πχ Κεϋλάνη), αλλά και για μεταφορά στρατευμάτων και πολεμικού υλικού. Στην ατζέντα όμως ήταν και μία συνάντηση με τον πρόεδρο της ΚΟΣΚΟ.
Πράγματι στις 29/8 μία βδομάδα περίπου μετά την ...κυβερνητική εξέγερση, ο Κοτζιάς συναντήθηκε με τον πρόεδρο της ΚΟΣΚΟ, Ξου Λιρονγκ, στην έδρα της εταιρείας (!) Παραθέτουμε αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα του ρεπορτάζ της Ναυτεμπορικής (https://www.naftemporiki.gr/story/1386115/epafes-kotzia-me-cosco-kai-aksiomatouxous-tis-sagkais) : <<κοινή επωδός ήταν η σημασία της περαιτέρω ανάπτυξης της συνεργασίας Ελλάδας-Κίνας. Ο Χu Lirong ανέλυσε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της ναυτιλιακής εταιρείας, με ιδιαίτερη έμφαση στον κομβικό ρόλο του λιμένα Πειραιώς για την ανάπτυξη του εμπορίου στην Ευρώπη και την περιοχή της Μεσογείου. Εξέφρασε τέλος, την ικανοποίησή του για τη συνεργασία της ΚΟΣΚΟ με την Ελλάδα, τονίζοντας τη γεωμετρική αύξηση του όγκου εμπορευμάτων που διακινείται μέσω Πειραιώς, αναδεικνύοντας τον σε κορυφαίο λιμένα παγκοσμίως>>.
Τον ένοιαξε τον Ξου Λιρονγκ για το επενδυτικό πρόγραμμα της ΚΟΣΚΟ στο Πέραμα; Όχι, καθόλου. Τον ένοιαξε τον Κοτζιά; Όχι, καθόλου επίσης. Συνεννοήθηκαν και εκεί περίφημα, όπως συνεννοούνται κι εδώ.
Πάντως μόνο το ψευτοΚΚΕ ανάλαβε να θιχτεί για λογαριασμό της ΚΟΣΚΟ, παρόλο που δεν ίδρωσε το αυτί της ίδιας, και μάλιστα σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Έτσι, ο Ριζοσπάστης, αντί να καταγγείλει το κινέζικο μονοπώλιο για την αποικιοκρατική του αλαζονεία, και τον εμπαιγμό των χιλιάδων ανέργων του Περάματος, βρήκε ότι είναι θύμα!!! Σύμφωνα με το Ριζοσπάστη, η ΚΟΣΚΟ έχει εμπλακεί σε μία “δίνη αντιθέσεων” λόγω της οποίας <<θα δυσκολευτεί να αναπτύξει ανταγωνιστική δραστηριότητα στη ναυπηγοεπισκευή, όπου αμερικανικές πολυεθνικές επενδύουν μεγάλα ποσά, όπως έγινε για παράδειγμα στη Σύρο από την ΟΝΕΧ και ενώ εκκρεμεί η πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας. Σε μια παράλληλη εξέλιξη, γερμανικές εφημερίδες κατέγραφαν τη «δυσαρέσκεια» της κυβέρνησης Μέρκελ για τις νέες οικονομικές συμφωνίες που υπέγραψε με τους Κινέζους ομολόγους του ο Ελληνας ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο του σχεδίου «Μια ζώνη, ένας δρόμος», επειδή η παραπέρα αναβάθμιση του λιμανιού του Πειραιά βάζει εμπόδια στην ανάπτυξη παρόμοιων δραστηριοτήτων στο ανταγωνιστικό λιμάνι του Αμβούργου. Θυμίζουμε, επίσης, ότι για άλλους λόγους (γεωπολιτικούς και κυρίως στρατιωτικούς), ενστάσεις είχαν εκφράσει και οι Αμερικανοί για τη διαδικασία πώλησης του λιμανιού στη Θεσσαλονίκη, επειδή αυτό κατέληξε σε σύμπραξη ομίλων όπου μαζί με γερμανικά, συμμετέχουν και ρωσικά κεφάλαια>> (https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9977405&textCriteriaClause=%2BCOSCO). Υπεράσπιση της Κίνας, ως αντι-αμερικάνικης, αντι-ευρωπαϊκής “επενδυτικής” δύναμης στη χώρα, χωρίς υπεράσπιση του πολιτικού αφεντικού, της Ρωσίας του Πούτιν, δεν επιτρέπεται. Τέτοιο κυνισμό μόνο ο σοσιαλφασισμός μπορεί να επιδεικνύει απέναντι στην εγκληματική καταδίκη της Ζώνης και των ανέργων της σε αργό θάνατο από μία αποικιοκρατική δύναμη, την ίδια ώρα που οι λιγοστοί εργαζόμενοι της Ζώνης αναγκάζονται όλο και περισσότερο να δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας, ενώ άλλοι 1500 εργαζόμενοι στενάζουν λίγο πιο δίπλα στο κάτεργο του ΣΕΜΠΟ αφού μέσα σε συνθήκες φρικτής ανεργίας δεν είναι εύκολο να σηκώσουν κεφάλι. Γιατί τι άλλο είναι αυτή η ωμή κάλυψη της παραβίασης των συμβατικών υποχρεώσεων της ΚΟΣΚΟ λόγω κάποιας υποτιθέμενης επίθεσης που δέχεται από αμερικάνους και ευρωπαίους για την οποία μάλιστα η ίδια ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε;
Το τρομερό εδώ δεν είναι ότι ο Ριζοσπάστης και το ψευτοΚΚΕ έχουν αναλάβει εκπρόσωποι τύπου του κινέζικου κράτους. Και ποιο κοινοβουλευτικό κόμμα στη χώρα μας δεν λατρεύει τους κινέζους φασίστες; Το τρομερό είναι ότι αυτό το κόμμα έχει το θράσος να εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος των συμφερόντων των εργατών της Ζώνης, την ώρα που η Κίνα την κλείνει και πετάει στην ανεργία ΟΛΟΥΣ τους μεταλλεργάτες της.
Αυτό το τρομερό γινόταν από πάντα αλλά μόνο τώρα έρχεται στην επιφάνεια. Γιατί πάντα ήταν αυτή η πολιτική δύναμη το ψευτοΚΚΕ, και πάντα αυτό το πουλημένο συνδικάτο του, του ΠΑΜΕ που έκανε ότι μπορούσε για να εμποδίσει οποιαδήποτε ανάπτυξη στη Ζώνη ώστε να μπορέσει να παραδοθεί τζάμπα στην ΚΟΣΚΟ και αυτή να την κλείσει έτσι ρημαγμένη και άδεια από πλοία ώστε κανείς μεταλλεργάτης να μην το καταλάβει σαν μια νέα κατάσταση που εκείνη προκάλεσε και θυμώσει μαζί της;
Αλλά δεν θα περάσει εύκολα στους πράκτορες των ρωσοκινέζων ναζί. Γιατί τα εγκλήματά τους συσσωρεύονται. Τώρα εμπαίζουν τους εργάτες στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, και τους υπόσχονται σαν ΠΑΜΕ και ΕΝΕΔΕΠ μία απελευθέρωση από το κάτεργο των αυθαίρετων ωραρίων, της απλήρωτης εργασίας, των απλήρωτων υπερωριών, των ελλιπών μέτρων ασφάλειας, των τραυματισμών και ατυχημάτων που έχουν γίνει ρουτίνα, εκεί που με τη συμφωνία των ΠΑΜΕ και ΕΝΕΔΕΠ δεν μπαίνει τηλεοπτικό κανάλι και σπάνια βαδίζουν βουλευτές και πολιτικά στελέχη, στο εργοτάξιο που αγνοούν συστηματικά οι επιθωρήσεις εργασίας και όλες οι κρατικές αρχές. Αντί για απελευθέρωση, μέσα από απεργίες πυροτεχνήματα που ελάχιστα καταγγέλουν την ΚΟΣΚΟ, αφού βάζουν συνήθως μπροστά στην ΚΟΣΚΟ σαν υπεύθυνους τους δικούς της εργολάβους και την δικιά της D-port, τους έφεραν μόνο μία υπουργική υπογραφή για βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα που μέχρι σήμερα δεν έχει υλοποιήσει ο αρμόδιος φορέας ΕΦΚΑ. Στο μεταξύ άφησαν να επεκταθεί μέσα στους χώρους εργασίας η τρομοκρατία των τραμπούκων της ΚΟΣΚΟ χωρίς ουσιαστική απάντηση, ενώ άνετα λειτουργούν πλάι πλάι με το νέο σωματείο που από όσο φαίνεται συνεργάζεται με χρυσαυγίτες αλλά και ανοιχτά με την εργοδοσία. Μαζί θα πουλάνε τους εργαζόμενους μέσα από ατελείωτες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με την ΚΟΣΚΟ, ενώ θα καλύπτουν κάθε έγκλημα της.
H OAKKE από κοινού με τον ΕΡΓΑΣ, τη συνδικαλιστική παράταξη της ΟΑΚΚΕ στη Ζώνη, είχαν καταγγείλει με αφίσα και μοίρασμα προκήρυξης την ΚΟΣΚΟ για την καθυστέρηση στις επενδύσεις και την ανεργία, όπως και το ΠΑΜΕ που την καλύπτει ενώ αφήνει ασύδοτους τους ναζήδες της Χ.Α να αλωνίζουν μέσω του ρατσιστικού σωματείου τους (http://oakke.gr/afises/2013-02-16-20-47-31/item/877-). Σήμερα φαίνεται πόσο αναγκαία ήταν αυτή η προειδοποίηση για τις προθέσεις της ΚΟΣΚΟ, αλλά πολύ περισσότερο πόσο αναγκαίο είναι ένα πλατύ δημοκρατικό αντιφασιστικό μέτωπο, συνδικαλιστικό και πολιτικό, για να αλλάξει η κατάσταση της ανεργίας και της υπερεκμετάλλευσης στη Ζώνη, στον ΟΛΠ και σε όλη τη χώρα. Σε αυτό το μέτωπο η ΟΑΚΚΕ ήταν και θα συνεχίσει με πολύ μεγαλύτερη ένταση να είναι ο μπροστάρης. Καλούμε όλο τον Πειραιά και όλους τους πραγματικούς δημοκράτες αντιφασίστες και πατριώτες της χώρας σε σκληρή πάλη για τη σωτηρία της Ζώνης από την καταστροφή και για τη σωτηρία του από το φασισμό και το σοσιαλφασισμό.
Το πιο πάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο φ. 535 της Νέας Ανατολής