"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί είναι από τους πιο ταλαιπωρημένους και ανασφαλείς μισθωτούς του δημοσίου. Ειδικότερα οι παλιότεροι από αυτούς που έχουν την περισσότερη προϋπηρεσία, δηλαδή που έχουν δουλέψει τους περισσότερους μήνες στην κρατική εκπαίδευση.
Αυτοί αναγκάζονται κάθε Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη ή και επόμενους ακόμα μήνες, να φεύγουν από τα σπίτια τους συνήθως για άλλη πόλη, χωριό ή νησί. Να νοικιάζουν προσωρινά σπίτι και να ζουν εκεί μέχρι το τέλος του Ιούνη, οπότε απολύονται. Με το μισθό τους θα πρέπει να συντηρήσουν τον εαυτό τους στην τοποθεσία της πρόσληψης και ταυτόχρονα να στείλουν χρήματα και στην οικογένειά τους. Γιατί ειδικά όσοι έχουν μεγάλη προϋπηρεσία είναι και αντίστοιχα μεγάλης ηλικίας με οικογένειες και παιδιά. Αυτοί επειδή τόσα χρόνια εργάζονται στη εκπαίδευση, έχουν επίσης οργανώσει τη ζωή τους γύρω από αυτήν.
Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί υπάρχουν μόνο στην κρατική εκπαίδευση. Η απόλυσή τους τον Ιούνη συνοδεύεται με αποζημίωση απόλυσης και επίδομα αδείας σε συνολικό ύψος περίπου όσο ένα μηνιάτικο. Ουσιαστικά δηλαδή οι αναπληρωτές δεν πληρώνονται περίπου δύο μήνες το χρόνο. Δηλαδή η διαφορά στο επιπλέον κόστος του κρατικού προϋπολογισμού είναι πολύ μικρή σε σχέση με το αν αμοίβονταν και για τους μήνες που δεν δουλεύουν όπως οι μόνιμοι συνάδελφοί τους. Με βάση τα παραπάνω, η πρόσληψή τους τώρα σε μόνιμη θέση στο κρατικό σχολείο είναι απόλυτα δίκαιη και δικαιολογημένη καθώς αυτός ο διαχωρισμός μέσα σε δυο ειδών δασκάλους στο ίδιο σχολείο είναι εντελώς διασπαστική για κάθε προγραμματισμό της εκπαιδευτικής δουλειάς, κάθε συνεργασία και κάθε συνδικαλισμό, ενώ είναι και άνιση μέχρι απανθρωπιάς. Δεν είναι δυνατόν ο ένας να είναι μόνιμος με σταθερή δουλειά γενικά στο ίδιο μέρος και κυρίως με σίγουρο μισθό όλο το χρόνο και κάθε χρόνο και ο άλλος να ζει σαν σβούρα ανά την επικράτεια, με λιγότερα λεφτά, με περισσότερα έξοδα και με πλήρη αγωνία για το μέλλον του.
Πριν την κατάργηση της επετηρίδας, δηλαδή ενός καταλόγου στον οποίο γράφονταν όλοι οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί με βάση το χρόνο που απόκτησαν το πτυχίο τους, οι προσλήψεις γίνονταν από αυτόν τον κατάλογο. Από το 1998 όμως με υπουργό τον Αρσένη, η επετηρίδα σταδιακά καταργείται και ορίζεται ένα μικτό σύστημα προσλήψεων. Από τη μια με βάση μια άτυπη επετηρίδα που συντάσσεται για αναπληρωτές με βάση τους μήνες δουλειάς τους στην εκπαίδευση και από την άλλη με τους επιτυχόντες σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, οι οποίοι πραγματοποιούνταν κάθε δύο χρόνια, μέχρι που σταμάτησαν εντελώς. Ο βασικός λόγος που σταμάτησαν ήταν η αντίδραση εναντίον τους του αντιδραστικού μετώπου της ψευτοαριστεράς. Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ έδινε την ευκαιρία και σε άλλους -κυρίως νέους- εκπαιδευτικούς με σχετικά καλή επιστημονική κατάρτιση να διεκδικήσουν την πρόσληψή τους στην κρατική εκπαίδευση. Όμως μετά το ανοιχτό ξέσπασμα της κρίσης το 2009 και τα μνημόνια, οι μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση σταμάτησαν. Δεν τηρήθηκε ούτε η αναλογία 5 αποχωρήσεις=1 πρόσληψη, που ήταν όροι των μνημονίων. Όλο το διακομματικό καθεστώς χρέωσε και τις προσλήψεις που το ίδιο δεν έκανε στην ΕΕ.
ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΣΙΠΡΑ
Ο Τσίπρας στη ΔΕΘ, τον περασμένο Σεπτέμβρη, εξάγγειλε προσλήψεις στην Ειδική Αγωγή, δηλαδή στην Αγωγή ατόμων τα οποία παρουσιάζουν είτε σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες, είτε σοβαρά προβλήματα υγείας (τυφλά ή κωφά παιδιά ή παιδιά, με σύνδρομο Down κλπ) τα οποία τα εμποδίζουν να φοιτήσουν στα σχολεία των παιδιών χωρίς τέτοια προβλήματα. Αυτά τα παιδιά φοιτούν στα σχολεία της Ειδικής Αγωγής είτε της Πρωτοβάθμιας είτε της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ο τομέας της Ειδικής Αγωγής μέχρι σήμερα απασχολεί λίγους ειδικούς εκπαιδευτικούς που έχουν σχέση με την εκπαίδευση τέτοιων παιδιών και έναν μεγαλύτερο αριθμό από εκπαιδευτικούς που δεν είχαν αρχικά καμιά ειδίκευση σε αυτό το αντικείμενο, οι οποίοι όμως σήμερα πια έχουν αποκτήσει με τα χρόνια της εργασίας τους κάποια εμπειρία. Δεν μπορείς ωστόσο να διδάξεις ένα τυφλό παιδί αν δεν ξέρεις γραφή Braille ή τη νοηματική γλώσσα για τα κωφάλαλα παιδιά. Με βάση αυτό το χαρακτηριστικό στην Ειδική αγωγή, δηλαδή τη μη ύπαρξη πολλών εξειδικευμένων εκπαιδευτικών, ο Τσίπρας ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να του επιτραπεί να κάνει 4500 προσλήψεις εκπαιδευτικών με ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή. Είναι γνωστό ότι οι πιο ανεπτυγμένες χώρες έχουν μια μεγαλύτερη φροντίδα για τέτοια παιδιά. Έτσι η ΕΕ ενέκρινε αυτές τις προσλήψεις. Η έγκριση αυτών των προσλήψεων έγινε μέσω του κρατικού Προϋπολογισμού στον οποίο γράφτηκαν τα σχετικά κονδύλια. Έτσι ο υπουργός παιδείας Γαβρόγλου ετοίμασε ένα νόμο σύμφωνα με τον οποίο θα γίνουν οι προσλήψεις. Στο νόμο αυτόν ορίζονται σαν κριτήρια πρόσληψης πέρα από τη μοριοδοτούμενη προϋπηρεσία και τα λεγόμενα «αντικειμενικά» κριτήρια που αφορούν γνώση ξένων γλωσσών, υπολογιστών, μεταπτυχιακά κλπ. Αλλά όλα αυτά τα προσόντα δεν έχουν σχέση με τα παιδιά με ειδικά προβλήματα.
Τα κριτήρια είναι έτσι φτιαγμένα που ο μεγαλύτερος αριθμός μορίων των αντικειμενικών κριτηρίων να είναι 120, όσο και ο ανώτατος αριθμός μορίων από προϋπηρεσία. Με αυτόν τον τρόπο αδικούνται κατάφωρα οι αναπληρωτές, οι οποίοι δεν έχουν πολλά τυπικά προσόντα ή έχουν σαν βασικό τους γνώρισμα το βασικό πτυχίο, γιατί το ουσιαστικό ζήτημα γιαυτούς ήταν πάντα η επιβίωση γυρίζοντας από χωριό σε χωριό και από νησί σε νησί για να δουλέψουν και τα μεταπτυχιακά που είναι όπως είπαμε σε άλλα αντικείμενα από τα σχετικά με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, δεν ήταν εύκολη υπόθεση γι αυτούς τους εκπαδευτικούς.
Η ΟΜΗΡΙΑ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Με την άδεια της ΕΕ μόνο για τις συγκεκριμένες 4500 προσλήψεις ο ΣΥΡΙΖΑ-ειδικός στην εξαπάτηση των πάντων- εξήγγειλλε 15000 προσλήψεις σε τρεις δόσεις (4500+5250+5250). Εννοείται ότι θα προηγούνται οι προσλήψεις στην Ειδική αγωγή. Όμως ο Γαβρόγλου δεν αποσαφηνίζει στο νόμο τα κριτήρια των προσλήψεων στην Ειδική Αγωγή, επιτρέποντας να κάνουν, μετά την ψήφιση του νόμου, αίτηση για πρόσληψη στην Ειδική Αγωγή όλοι οι αναπληρωτές. Όμως είτε έχει κανείς ειδικές γνώσεις ή εμπειρία στην Ειδική Αγωγή, είτε δεν έχει.
Η εξαπάτηση και η ομηρία βρίσκονται ακριβώς εδώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπατά την ΕΕ επιτρέποντας προσλήψεις μη ειδικών στην Ειδική Αγωγή και ταυτόχρονα κρατά ομήρους περισσότερους από 25.000 (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση μαζί) αναπληρωτές στους οποίους τάζει προσλήψεις από φέτος με σκοπό να ψηφίσουν αυτοί και οι οικογένειές τους ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές προκειμένου να διοριστούν. Στο σημείο αυτό, η τοποθέτηση του Μητσοτάκη ότι δεν θα εφαρμόσει το νόμο Γαβρόγλου και όλοι οι διορισμοί στην εκπαίδευση θα γίνουν μέσω διαγωνισμού ΑΣΕΠ έβαλε βούτυρο στο ψωμί του ΣΥΡΙΖΑ σπρώχνοντας τους υπάρχοντες αναπληρωτές και τις οικογένειές τους να ψηφίσουν οπωσδήποτε ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δεν είναι εύκολο να περάσουν τον ΑΣΕΠ μιας και ο ΑΣΕΠ ζητάει πιο κοντινή και φρέσκια επαφή με τα πανεπιστημιακά μαθήματα, ενώ από την άλλη οι νεώτεροι, που συνήθως περνάνε στον ΑΣΕΠ, έχουν ελάχιστη ή καθόλου εκπαιδευτική πείρα. Για να αποφύγει τυχόν προβλήματα, με προσφυγές στην ΕΕ για εξαπάτησή της πριν τις εκλογές, οι διορισμοί θα γίνουν για την Ειδική αγωγή μετά το φετινό Σεπτέμβρη, ενώ στη γενική εκπαίδευση το 2020 και το 2021. Η εξαπάτηση και η εξαγορά των ψήφων είναι επίσης φανερή και από το γεγονός ότι τίποτα δεν εμποδίζει τις προσλήψεις άμεσα, αφού τα κονδύλια είναι ήδη γραμμένα στον προϋπολογισμό. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου να κάνει μόνιμους τους ήδη εργαζόμενους αναπληρωτές.
ΜΙΑ ΣΤΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Το νομοσχέδιο για τις προσλήψεις στην εκπαίδευση εμφανίστηκε ξαφνικά για διαβούλευση μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων. Τότε ο Γαβρόγλου κάλεσε τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, ιδιωτικής και κρατικής εκπαίδευσης σε συνάντηση για να συζητήσουν το νομοσχέδιο. Τόσο η ΟΛΜΕ (το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) όσο και η ΔΟΕ (το αντίστοιχο των δασκάλων και των καθηγητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση) αρνήθηκαν να πάνε στο διάλογο, εντελώς προσχηματικά με τη δικαιολογία ότι ο υπουργός έφερε ξαφνικά το νομοσχέδιο. Αμέσως μετά ξέσπασε ένα κίνημα αναπληρωτών οι οποίοι ζητούσαν ανάκληση του νομοσχεδίου και πρόσληψη των αναπληρωτών με βάση την προϋπηρεσία και μόνο. Το κίνημα αυτό υποστηρίχτηκε από την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ στα λόγια και στηρίχτηκε οργανωτικά κυρίως από το ΠΑΜΕ του ψευτοΚΚΕ και τις Παρεμβάσεις της εξωκοινοβουλευτικής ουράς του. Αλλά αυτό το κίνημα δεν έβαλε σαν πρώτο αίτημα να πάνε στην ειδική αγωγή αυτοί που έχουν τα προσόντα γι αυτήν αλλά να πάνε γενικά όλοι οι αναπληρωτές. Αυτό δηλαδή το κίνημα δεν έβαζε σαν πρώτο ζήτημα το καλό των παιδιών. Στη συνέχεια αντί να δικαιολογήσει τις υπόλοιπες προσλήψεις πέραν της ειδικής αγωγής με το επιχείρημα ότι πρέπει να προηγηθούν πρώτα οι αναπληρωτές με βάση μόνο την προϋπηρεσία για τους λόγους που είπαμε παραπάνω και μετά να αρχίσουν προσλήψεις στη βάση προσόντων, βάλαν σαν κύριο και γενικό αίτημα το να μην ισχύουν ποτέ τα προσόντα, δηλαδή ρίξαν το αντιδραστικό σύνθημα «Όχι στο προσοντολόγιο».
Εννοείται ότι αυτά δεν αποφασίστηκαν σε γενικές συνελεύσεις αναπληρωτών. Κανείς δεν έβαλε το ζήτημα έστω στους συλλόγους των καθηγητών. Το ίδιο και η ΔΟΕ. Είναι βέβαια γνωστό ότι η ΟΛΜΕ, είναι εξ αιτίας της πραξικοπηματικής και γραφειοκρατικής, κυρίως κνιτοσυριζέικης ηγεσίας της, μια γενικά ανυπόληπτη οργάνωση στους καθηγητές και μακριά τους, που δεν εξυπηρετεί τίποτα περισσότερο από τις κομματικο-συμμορίτικες επιλογές των μελών που αποτελούν το ΔΣ της. Έτσι οι απεργίες που ανάγγειλαν ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, όπως και η αντίστοιχη της ΑΔΕΔΥ για το ίδιο ζήτημα δεν είχαν σχεδόν καμιά συμμετοχή. Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν αποκάλυψε στο λαό, στους καθηγητές, στους δασκάλους και στους ίδιους τους αναπληρωτές την απάτη του ΣΥΡΙΖΑ με τις προσλήψεις που επιχειρεί στην Ειδική Αγωγή από όλους τους πίνακες αναπληρωτών και όχι από τους πίνακες των αναπληρωτών κατ αρχήν της ειδικής αγωγής, όπως είναι το σωστό. Το ότι οι περιπλανώμενοι και άγρια αδικημένοι αναπληρωτές είναι ξένο σώμα για τις ηγεσίες των ΔΟΕ-ΟΛΜΕ αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αναγκάζονται να έχουν ξεχωριστούς συλλόγους για να τους εκπροσωπούν, τους οποίους ποτέ δεν τους κάλεσαν οι ΟΛΜΕ-ΔΟΕ να μπουν σε αυτές!!!. Αλλά δυστυχώς άμαζες είναι πια και οι γενικές συνελεύσεις των αναπληρωτών γιατί και σε αυτούς έχουν πιάσει τα πόστα οι ίδιες βρώμικες συνδικαλιστικές ηγεσίες και έτσι τελικά κουμάντο κάνει το ΠΑΜΕ που κατεβάζει στις πορείες των αναπληρωτών κάποιο κομματικό του κόσμο έξω από την εκπαίδευση (πχ φοιτητές) οπότε δείχνει μπούγιο.
Έτσι ουσιαστικά αποκεφαλισμένοι και ανοργάνωτοι οι αναπληρωτές διασπασμένοι επιπλέον σε διάφορους συλλόγους αναπληρωτών, ούτε προσπάθησαν να συσπειρώσουν την πλειοψηφία των μόνιμων εκπαιδευτικών σε ένα μεγάλο κίνημα συμπαράστασης οργανώνοντας οι ίδιοι μαζί και με μόνιμους ομάδες συμπαράστασης και ενημέρωσης γυρίζοντας από σχολείο σε σχολείο για ενημέρωση και συσπείρωση των εκπαιδευτικών -και ειδικά στην Αθήνα που είναι η μεγαλύτερη μάζα εκπαιδευτικών και το κέντρο των πολιτικών εξελίξεων- ούτε αποκάλυψαν την απάτη του ΣΥΡΙΖΑ και αφέθηκαν στα νύχια του ΠΑΜΕ και των Παρεμβάσεων, οι οποίοι τους χρησιμοποίησαν για να ενισχύσουν το μαύρο μέτωπο της καταστροφής της γνώσης με το μεσαιωνικό σύνθημα «όχι στα προσόντα», δηλαδή όχι σε κάθε μετεκπαίδευση, όχι στην παραπάνω γνώση. Μετά από λίγες μέρες από την έναρξη του κινήματος των αναπληρωτών ο νόμος των προσλήψεων ψηφίστηκε από την κυβέρνηση.
Συμπερασματικά: Το αίτημα για πρόσληψη στην εκπαίδευση τώρα με μόνο κριτήριο την προϋπηρεσία είναι σωστό και δίκαιο μόνο σε ότι αφορά στους σημερινούς αναπληρωτές αλλά αυτό όχι σε σχέση με την ειδική αγωγή όπου πρέπει κατ αρχήν να προσληφθούν οι ειδικοί. Είναι όμως λάθος σε ότι αφορά τις επόμενες προσλήψεις ή στις οποίες θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα μόνιμο σύστημα διορισμών, στο οποίο θα πρέπει να μετράνε και τα ακαδημαϊκά προσόντα (ξένες γλώσσες, μεταπτυχιακά κλπ).