"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Σε αυτή την περίπτωση η ανθρωπότητα θα βρεθεί με μια δεύτερη ρωσόδουλη προεδρία στο τιμόνι της κατερχόμενης υπερδύναμης, καθώς όχι μόνο ο Τραμπ αλλά και ο Σάντερς έχει μια γραμμή που υπηρετεί απόλυτα τα σχέδια του νεοναζιστικού Αξονα Ρωσίας Κίνας. (Για την πολιτική πλατφόρμα Σάντερς θα έχουμε ένα πιο αναλυτικό άρθρο στο επόμενο φύλλο της Νέας Ανατολής).
Το ότι δυο άνθρωποι της πουτινικής Ρωσίας είναι πιθανότατα αυτοί που θα διεκδικήσουν την προεδρία των ΗΠΑ στο τέλος του χρόνου δεν είναι απλά αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είναι η ρώσικη υπερδύναμη που, ακολουθώντας στην πιο ανεπτυγμένη της εκδοχή την τακτική του τσαρισμού, χώνει φίλους και πράκτορές της στην ηγεσία του εχθρικού στρατόπεδου της. Είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής της να ξεσηκώνει παντού στον κόσμο με επικεφαλής αυτούς τους φίλους και πράκτορές της αντιδραστικά κινήματα στα οποία συμμετέχουν δυσαρεστημένοι άνθρωποι του λαού, κυρίως ντόπιοι εργάτες των αποβιομηχανοποιημένων περιοχών, συντηρητικά εγκαταλελειμμένα μεσοστρώματα της υπαίθρου, φτωχή διανόηση και μετανάστες. Αυτές τις μάζες οι ρωσόδουλοι φαιο-«κόκκινοι», τις φανατίζουν από τη μια με δεξιές πατριωτικές αντιμεταναστευτικές ρατσιστικές κορώνες και παρωχημένο βιομηχανικό προστατευτισμό, και από την άλλη με ψευτικές «αριστερές» υποσχέσεις για οικονομικές παραχωρήσεις στους φτωχούς από το κράτος των «σοσιαλιστών» που θα μοιράζει τάχα σε αυτούς τα κέρδη των δισεκατομμυριούχων. Στην πραγματικότητα αυτές οι δύο πλατφόρμες είναι συμπληρωματικές της ίδιας γενικής γραμμής που αποκλείει τις μάζες από την οικονομική ταξική πάλη στους χώρους δουλειάς καθώς και από την πάλη για την πολιτική δημοκρατία και αναλαμβάνει αυτήν την πάλη να τη δώσει για λογαριασμό τους το κράτος αρκεί να περάσει στα χέρια των σωτήρων.
Έτσι οι φαιο-«κόκκινοι» συντρίβουν τις παλιές μισοδημοκρατικές και φιλελεύθερες μερίδες της αστικής τάξης από τις οποίες αυτές οι μάζες είναι δίκαια απογοητευμένες γιατί είναι ήδη για χρόνια ριγμένες από αυτές στη φτώχια και στην πιο σκληρή δουλειά. Ετσι παίρνουν στη μια χώρα του ανεπτυγμένου βιομηχανικού κόσμου μετά την άλλη την πολιτική εξουσία για να κάνουν ένα πράγμα: να αφοπλίσουν αυτές τις χώρες πολιτικά και όσο γίνεται οικονομικά απέναντι στο ρωσοκινεζικό αξονα που ετοιμάζει πυρετώδικα τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο επιτιθέμενος στο δεύτερο κόσμο (κυρίως Ευρώπη-Ιαπωνία). Γι αυτό το λόγο οι φαιο-«κόκκινοι» βρίσκονται παντού στον κόσμο απείρως πιο δεξιά από τους φιλελεύθερους και μισοδημοκράτες αντιπάλους τους. Όμως στις θυμωμένες μάζες αυτή η αλήθεια ελάχιστα φαίνεται σε αυτή τη φάση ακριβώς επειδή οι ίδιοι οι ρώσοι ιμπεριαλιστές που κινούν τα φαιο-«κόκκινα» κινήματα είναι εκείνοι που έχουν διαλύσει εδώ και μισό αιώνα τα γνήσια πολιτικά και συνδικαλιστικά κινήματα που ήταν ισχυρά στις παραμονές του β παγκόσμιου πόλεμου και στήνανε τα αντιφασιστικά μέτωπα. Τώρα οι «κόκκινοι» ενωμένοι χέρι-χέρι με τους φαιούς στήνουν τα κοινά αντιφιλελεύθερα μέτωπα των κάθε λογής αγανακτισμένων.
Η άνοδος στην εξουσία των φαιο-«κόκκινων» κινημάτων είναι καταστροφική για οποιαδήποτε χώρα. Όμως η άνοδος των φαιο“κόκκινων” Τραμπ και Σάντερς στις ΗΠΑ για μια δεύτερη τετραετία θα είναι καταστροφική για όλο τον πλανήτη. Μόνο σε τρία χρόνια ο προβοκάτορας Τραμπ έχει καταφέρει να στείλει τη μισή Μέση Ανατολή, τη μισή Βόρεια Αφρική, το Ιράν, το Πακιστάν, τις Φιλιππίνες και τη Βενεζουέλα στην αγκαλιά της Ρωσίας, και πάνω απ όλα να χτυπήσει βαθιά την ενότητα των ΗΠΑ και της Ευρώπης στέλνοντας τη δεύτερη όσο ποτέ πριν πιο κοντά στη Ρωσία και στην Κίνα. Μια δεύτερη τετραετία Τραμπ ή μια τετραετία Σάντερς (στην ελάχιστη πιθανή περίπτωση να γίνει αυτός πρόεδρος με την κούφια ταξικίστικη γραμμή του και όχι να βοηθήσει στην εκλογή Τραμπ) θα σημαίνει κατά τη γνώμη μας καταστροφή κάθε άμυνας της Ευρώπης και περικύκλωσής της και δημιουργία όλων των παραγόντων για να επιχειρήσει ο Άξονας τη νεοχιτλερική του επίθεση.