"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Και αν δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι τόση πολλή κτηνωδία είναι μαζεμένη σε έναν τόσο μικρό καθημερινό χώρο και δοθεί σε όλους αυτούς το ελαφρυντικό ότι δεν φαντάστηκαν ότι η μικρή ρομά είχε εγκλωβιστεί και με συνθλιβόμενα τα πνευμόνια της δεν μπορούσε να πάρει ανάσα και να ζητήσει βοήθεια, πως θα δικαιολογήσουμε ότι κάποιος από αυτούς την πλησίασε και την κλώτσησε για να δει αν ζει λες και ήταν ένα ζώο και στη συνέχεια απομακρύνθηκε μιλώντας στο κινητό του; Ενώ όσοι είδαν το κτήνος και την ίδια πεσμένη καταγής ακίνητη όχι μόνο δεν ξεσηκώθηκαν, αλλά άφησαν το σωματάκι καταγής τόσο πολλά κρίσιμα λεπτά, ώσπου τελικά κάποιος ειδοποίησε ένα ασθενοφόρο που ήρθε να διαπιστώσει το θάνατο, το μαρτυρικό θάνατο, αυτού του οκτάχρονου κοριτσιού;
Ότι υπήρξε μια τέτοια σκηνή κάπου στη σημερινή Ελλάδα είναι από μόνο του αποτρόπαιο. Αλλά δεν είναι αυτό το χειρότερο. Το χειρότερο είναι ότι αυτή τη σκηνή του μαρτυρικού θανάτου την είδε όλη η Ελλάδα γιατί το βίντεο το έδωσε ο δικηγόρος της οικογένειας στην τηλεόραση και η τηλεόραση αποφάσισε να κρατήσει αυτό το συλλογικό, φρικτό έγκλημα «χαμηλά» και όχι να το «σηκώσει» όπως λένε στη δημοσιογραφική γλώσσα, δηλαδή να μην το υψώσει πιο ψηλά από κάθε άλλο νέο και κάθε άλλη δολοφονία των τελευταίων χρόνων. Δηλαδή φρόντισαν τα κανάλια να μην σκεφτεί όλη η χώρα τι θα κάνει με τους βασανιστές και ρατσιστές αυτούς, και πάνω απ όλα τι θα κάνει με μια επιχείρηση που οι υπάλληλοι της επέτρεψαν το έγκλημα και συνέργησαν σε αυτό, και που η ίδια έχει την ευθύνη που η πόρτα δεν είχε αισθητήρα για να μην συνθλίβει έναν άνθρωπο. Το αληθινά πιο αποτρόπαιο και τερατώδες είναι ότι κανένα κανάλι δεν λέει το όνομα αυτής της επιχείρησης το οποίο έγινε γνωστό μόνο και μόνο επειδή λειτουργούν ακόμα ελεύθερα στη χώρα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Δηλαδή τα ΜΜΕ, τα οποία σε άλλες περιπτώσεις και για λιγότερο σημαντικά περιστατικά θα είχαν κολλήσει στον τοίχο τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης κρατώντας το όνομά τους στην επιφάνεια επί μέρες αν όχι βδομάδες, σ’ αυτή την περίπτωση φρόντισαν να κρύψουν το όνομα της που είναι Κ. Σαραντόπουλος- Μύλοι Αλλατίνη. Αλλά ξέρουμε πως λειτουργούν στη χώρα αυτή τα ΜΜΕ. Για να κρύψουν τα ΜΜΕ μια είδηση στη χώρα μας πρέπει να υπάρχει διακομματική συμφωνία, κυρίως συμφωνία των τριών βασικών κρατικών κομμάτων: Της ΝΔ, του κόμματος της κλασικής αστικής τάξης που έχει σαν ηγεσία της τη ρωσόδουλη τριανδρία Καραμανλή-Σαμαρά-Μητσοτάκη, του ΣΥΡΙΖΑ του μετωπικού δυτικοφανούς κυβερνητικού κόμματος της Ρωσίας, αποσπάσματος του ψευτοΚΚΕ, και του ψευτοΚΚΕ του καθοδηγητικού και «ιερού» ρώσικου κόμματος κόμματος που έχει τα μεγαλύτερα καθεστωτικά γραφεία, το μεγαλύτερο πολιτικό στρατό, και ασκεί την πιο ατιμώρητη οργανωμένη πολιτική βία στη χώρα.
Προφανώς η Κ. Σαραντόπουλος-Αλλατίνη έχει άριστες σχέσεις και με τα τρία ηγετικά πολιτικά επιτελεία, αλλά κυρίως έχει με τα δυο ψευτοαριστερά ρωσόδουλα κόμματα, γιατί ακόμα και αν ήταν η ΝΔ με τη φιλοδυτική της πτέρυγα που ήθελε να καλύψει αυτή την εταιρία*, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ψευτοΚΚΕ θα την είχαν ανατινάξει. Αυτό σε ένα βαθμό ήταν υποχρεωμένα να το κάνουν και από την άποψη της πίεσης της βάσης τους. Όμως αποδείχτηκε και από αυτή την πλευρά ότι πρόκειται για φασιστικά κόμματα που ελέγχουν συντριπτικά τη βάση τους. Είναι εντελώς αποκαλυπτικό για την αληθινή ταξική φύση τους το πως το ψευτοΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης, οι φανατικοί κήρυκες του αντιβιομηχανικού αντικαπιταλισμού, δεν ανάφεραν επί 6 μέρες το όνομα μιας εργοδοσίας στο κέντρο του λιμανιού του Πειραιά υπεύθυνης για το μαρτυρικό θάνατο ενός μικρού παιδιού. Και αν αυτή η συμπεριφορά είναι φαινομενικά ανεξήγητη υπάρχει τίποτα πιο ανεξήγητο από το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα δημοσιογραφικά του όργανα, δηλαδή οι μεγαλύτεροι υποτιθέμενοι προστάτες (στην ουσία προβοκάτορες διαφθορείς), των Ρομά κράτησαν κρυφό το όνομα της επιχείρησης που ήταν υπεύθυνη για τον μαρτυρικό θάνατο της μικρής Ολγας; Δεν θα είχε οργανώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΕΕΡΦΑ τις πιο μεγάλες αντιρατσιστικές διαδηλώσεις με τους Ρομά μπροστά για να καταγγελθεί η πιο χτυπητή, η πιο κτηνώδης η πιο αποκρουστική ρατσιστική συμπεριφορά στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες;
Το μόνο που έγινε ήταν μια διαμαρτυρία πρωτοβουλίας γυναικών, που όμως δεν ανακοίνωσε αυτή την πρωτοβουλία της επίμονα πριν, ήταν μια διαδήλωση με λίγα άτομα έγινε για πολύ λίγη ώρα έξω από το εργοστάσιο, η οποία όχι τυχαία πνίγηκε ουσιαστικά απ τα κανάλια χωρίς και πάλι να ανακοινωθεί το όνομα του εργοστασίου.
Η μόνη εξήγηση που μπορούμε να δώσουμε προς το παρόν είναι οτι η Κ. Σαραντόπουλος, η οποία αγόρασε το σήμα της Αλλατίνη (αν και η τελευταία το διαψεύδει αλλά μόνο αφού έσκασε το όνομα στα σόσιαλ μίντια), και της οποίας το εργοστάσιο δεσπόζει στο χώρο όπου η ΚΟΣΚΟ επιδιώκει να φτιάξει τη νέα της προβλήτα αρ. 4, έχει ισχυρούς δεσμούς με τα ανατολικά αφεντικά της χώρας, γι’ αυτό και της παρέχεται τόση μεγάλη πολιτική προστασία.
Δεν βλέπουμε άλλη αιτία γι αυτή την τρομακτική συγκάλυψη, αλλά όποια και αν είναι αυτή, το σίγουρο είναι ότι υπάρχει μια τέτοια πολιτική κατάσταση στη χώρα μας ώστε αυτή η συγκάλυψη να είναι δυνατή. Υπάρχει δηλαδή μια διακομματική πολιτική ηγεσία που έχει ενιαία στρατηγική, αλλά και αρκετά ενιαία τακτική η οποία ελέγχει τα κανάλια και τον μεγάλης κυκλοφορίας έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, τόσο ώστε να υποβιβάζει τη σημασία ενός εγκλήματος που βιντεοσκοπήθηκε και προβλήθηκε στο κοινό και να μπορεί να αποκρύπτει παρόλα αυτά ολοκληρωτικά ως τώρα το όνομα του δολοφόνου, δηλαδή να τον συγκαλύπτει.
Η ΟΑΚΚΕ απαιτεί την απόδοση δικαιοσύνης, και θα κάνει ότι μπορεί για να πάρει και το έγκλημα και ο δολοφόνος τη δημοσιότητα που τους αξίζει. Επίσης καλεί τους φίλους της να μην πάψουν να σχολιάζουν και το έγκλημα και τον δολοφόνο και την ακόμα πιο τρομακτική σιωπή των ΜΜΕ και πάνω απ όλα του κομματικού κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού πολιτικού κόσμου. Στην ουσία έχουμε μπει στην περίοδο μιας ακήρυκτης κοινοβουλευτικής δικτατορίας. Οι ελευθερίες που υπάρχουν ακόμα είναι επειδή οι δικτάτορες θέλουν τη χώρα μας μέσα στην ΕΕ για να διαβρώσουν και να διαλύσουν την τελευταία. Αυτή είναι στο βάθος μια μεγάλη βοήθεια των ευρωπαϊκών λαών στο δικό μας λαό και πρέπει οι έλληνες δημοκράτες να τη χρησιμοποιήσουν για να αποτρέψουν την εκδήλωση της ανοιχτής τρομοκρατικής δικτατορίας των κρυφοφασιστών που κυβερνούν αυτή τη χώρα.
*εδώ αποδείχθηκε πόσο πολύ ελέγχει και το φιλελεύθερο κομμάτι της η ρωσόδουλη ηγετική τριανδρία της ΝΔ