Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕΚΤΩΝ ΔΙΑΜΕΛΙΖΕΙ ΤΟ ΙΡΑΚ, ΦΕΡΝΕΙ ΤΙΣ ΗΠΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΝΕΙ ΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕΚΤΩΝ ΔΙΑΜΕΛΙΖΕΙ ΤΟ ΙΡΑΚ, ΦΕΡΝΕΙ ΤΙΣ ΗΠΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΝΕΙ ΤΗ ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ
Η σφο­δρή ε­πέ­λα­ση του τζι­χα­ντι­κού σου­νι­τι­κού στρα­τού του “Ι­σλαμι­κού Κρά­τους στο Ι­ράκ και τη Συ­ρί­α” (ISIS) προς την ι­ρα­κι­νή πρω­τεύ­ου­σα ό­ξυ­νε πα­ρα­πέ­ρα τις ή­δη α­ντα­γω­νι­στι­κές σχέ­σεις α­νά­με­σα στις δύ­ο ση­μα­ντι­κό­τερες θρη­σκευ­τι­κές ι­σλα­μι­κές κοι­νό­τη­τες του Ι­ράκ, την πλειο­ψη­φι­κή σι­ι­τική και τη μειο­ψη­φι­κή σου­νι­τι­κή (και δευ­τε­ρευό­ντως α­νά­με­σα στην α­ρα­βι­κή και την κουρ­δι­κή ε­θνό­τη­τα).
Στο βά­θος εί­ναι κύ­ρια οι δι­πλω­μα­τι­κοί και πο­λιτι­κο-στρα­τιω­τι­κοί χει­ρι­σμοί του πα­γκό­σμιου νε­ο­χι­τλε­ρι­κού ά­ξο­να Ρω­σί­ας-Κί­νας, στον ο­ποί­ο συμ­μετέ­χει στρα­τη­γι­κά το Ι­ράν και με τον ο­ποί­ο πρόθυ­μα συ­νερ­γά­ζε­ται προς το πα­ρόν η α­με­ρι­κα­νι­κή δι­πλω­μα­τί­α, που ό­ξυ­ναν αυ­τές τις α­ντι­θέ­σεις με στό­χο να αλ­λά­ξουν οι γε­ω­πο­λι­τι­κές “ι­σορ­ρο­πί­ες” στη Μέση Α­να­το­λή.
Στο ε­σω­τε­ρι­κό του Ι­ράκ ο νε­ο­να­ζι­στι­κός ά­ξο­νας - το πα­γκό­σμιο αυτό κέ­ντρο κά­θε φα­σι­σμού στις μέ­ρες μας - πα­ρεμ­βαί­νει με δύ­ο βα­σι­κά ερ­γα­λεία που συν­δέ­ο­νται με­τα­ξύ τους δια­λε­κτι­κά σε μια α­δια­χώ­ρι­στη ε­νό­τη­τα: το ένα εί­ναι η προ­βο­κα­τό­ρι­κη βί­α της σου­νί­τι­κης αλ-Κά­ι­ντα, που ου­σια­στι­κά η ISIS εί­ναι νε­ό­τε­ρο τμή­μα της, η ο­ποί­α στρέ­φε­ται κυ­ρί­ως ε­νά­ντια στο σι­ι­τι­κό στοι­χεί­ο για να προ­κα­λέ­σει σι­ι­τι­κά α­ντί­ποι­να σε βά­ρος του σου­νί­τι­κου στοι­χεί­ου. Το άλ­λο ερ­γα­λεί­ο εί­ναι η κα­λυμ­μέ­νη φα­σι­στι­κή ε­ξου­σί­α της κυ­βέρ­νη­σης Μα­λί­κι, που πα­ρα­μέ­νει πο­λύ­τι­μος σύμ­μα­χος της Τε­χε­ρά­νης και υ­πέρ­μα­χος στε­νό­τε­ρων στρα­τιω­τι­κών και ε­νερ­γεια­κών σχέ­σε­ων με τη Μό­σχα. Η κυ­βέρνη­ση Μα­λί­κι με πρό­σχη­μα τη βί­α των τζι­χα­ντι­στών ε­φαρ­μό­ζει μί­α πο­λι­τι­κή ά­γριας πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­σης και πο­γκρόμ σε βά­ρος του σου­νι­τι­κού πλη­θυ­σμού (διώ­ξεις πο­λι­τι­κών εκ­προ­σώ­πων, φυ­λακίσεις χω­ρίς δί­κη και ε­κτε­λέ­σεις α­ντι­φρο­νού­ντων, οι­κο­νο­μι­κή υ­πο­βάθ­μι­ση των σου­νι­τι­κών πε­ριο­χών κλπ) ο οποί­ος πλη­θυ­σμός εί­χε ι­στο­ρι­κά τον πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρό­λο στη δη­μιουρ­γί­α και στη δια­τή­ρη­ση της ε­νό­τη­τας του ι­ρα­κι­νού κρά­τους.
Και τα δύ­ο αυ­τά ερ­γα­λεί­α του ρω­σο­κι­νε­ζι­κού ά­ξο­να θα ή­ταν σή­με­ρα α­νε­νερ­γά ε­άν η η­λί­θια ι­μπε­ρια­λι­στι­κή στρα­τιω­τι­κή ε­πέμ­βα­ση του Τζ Μπους, προ­βο­κα­ρι­σμέ­νη α­πό τον Τζ. Τέ­νετ αρ­χη­γό της CIA και άν­θρω­πο του ρω­σό­φι­λου Κλί­ντον στα 2003, δεν εί­χε διώ­ξει α­πό την ε­ξου­σί­α ε­ρή­μην του ι­ρα­κι­νού λα­ού τον τρι­το­κο­σμι­κό δι­κτά­το­ρα Σα­ντάμ Χου­σε­ΐν προς ό­φε­λος τε­λι­κά της Ρω­σί­ας και του Ι­ράν, ό­πως α­πό τό­τε προ­ει­δο­ποιού­σα­με.  
       
Η αλ­λη­λε­πί­δρα­ση των δύ­ο αυ­τών πο­λύ­τι­μων ερ­γα­λεί­ων ο­δη­γεί με μαθη­μα­τι­κή α­κρί­βεια στο δια­με­λι­σμό του Ι­ράκ. Έ­τσι σή­με­ρα, πα­ρά την κα­τα­πί­εση που α­σκεί η ISIS στον πλη­θυ­σμό της ε­πι­κρά­τειας που ε­λέγ­χει ε­πι­βάλ­λο­ντας πά­νω τους τον ι­σλα­μι­κό νό­μο, λί­γοι εί­ναι οι σου­νί­τες ε­κεί­νοι που θα προ­τιμού­σαν να α­ντι­στα­θούν σ’ αυ­τή τη να­ζι­στι­κού τύ­που ε­ξου­σί­α σε συμ­μα­χί­α με την πο­λύ κα­τα­πιε­στι­κή γι’ αυ­τούς κυ­βέρ­νη­ση της Βα­γδά­της. Άλ­λω­στε εί­ναι ο ί­διος ο Μα­λίκι που τορ­πί­λι­σε τις δια­κοι­νο­τι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις α­πορρί­πτο­ντας τη δη­μιουρ­γί­α ε­νός σου­νι­τι­κού στρα­τού, του μό­νου ί­σως σή­με­ρα που θα μπο­ρού­σε να συ­σπει­ρώ­σει τους σου­νί­τες της χώ­ρας ε­νά­ντια στην ι­σλαμο­φα­σι­στι­κή ε­πέ­λα­ση, ό­πως πριν λί­γα χρό­νια εί­χε γί­νει με τις ο­μά­δες ε­παγρύ­πνη­σης, τις ο­ποί­ες διέ­λυ­σε και τι­μώ­ρη­σε ο Μα­λί­κι με την έ­γκρι­ση του Ο­μπά­μα. Την ί­δια στιγ­μή, μπρο­στά στην ά­τα­κτη υ­πο­χώ­ρη­ση των τα­κτι­κών ι­ρα­κι­νών στρα­τιω­τι­κών δυ­νά­με­ων, που προ­φα­νώς ο ί­διος με την σκαν­δα­λώ­δη α­δρά­νειά του διευ­κό­λυ­νε, ο ι­ρακινός πρω­θυ­πουρ­γός κα­τέ­φυ­γε στη βο­ή­θεια των διαφό­ρων σι­ι­τι­κών πο­λι­το­φυ­λα­κών που στη­ρί­ζο­νται α­πό το κα­θε­στώς του γει­τονι­κού σι­ι­τι­κού Ι­ράν κι έ­χουν διεισ­δύ­σει μέ­σα στις κρα­τι­κές δυ­νά­μεις α­σφα­λεί­ας. Αυ­τές προ­βαί­νουν σε με­γά­λες ω­μό­τη­τες ό­πως ή­ταν π.χ. η ε­κτέ­λε­ση των 44 σου­νι­τών κρα­του­μέ­νων στη Μπα­κού­μπα πά­νω στην έ­φο­δο που έ­κα­νε το ISIS για να κα­τα­λά­βει το α­στυ­νο­μι­κό τμή­μα. Στο κά­λε­σμα του πρω­θυ­πουρ­γού για ε­θελο­ντι­κή στρά­τευ­ση πρώ­τη α­ντα­πο­κρί­θη­κε η πο­λι­το­φυ­λα­κή του ι­σλα­μο­φα­σί­στα ι­ρα­νό­φι­λου σι­ί­τη κλη­ρι­κού Σα­ντρ που μέ­χρι πρό­σφα­τα εμ­φα­νι­ζό­ταν σαν πο­λέ­μιος του κόμ­μα­τος του Μα­λί­κι. Στο με­τα­ξύ οι Κούρ­δοι ε­θνι­κι­στές του Μπαρ­ζα­νί, ά­θλια και κο­ντό­θω­ρα φε­ρό­με­νοι, ό­πως κά­θε ε­θνι­κι­στής, ά­δρα­ξαν την δή­θεν ευ­και­ρί­α που πα­ρου­σιά­στη­κε και κα­τέ­λα­βαν το Κιρ­κούκ πραγ­μα­το­ποιώ­ντας μ’ αυ­τό τον τρό­πο έ­να βα­σι­κό μέ­ρος α­πό το δια­με­λι­στι­κό του Ι­ράκ αντι­δρα­στι­κό ό­νει­ρό τους για μια διευ­ρυ­μέ­νη κουρ­δι­κή ε­πι­κρά­τεια, σε σύ­μπλευ­ση αυ­τή τη φο­ρά με το ως χθες ε­χθρι­κό τους κα­θε­στώς της Βα­γδά­της. Λέ­με αντι­δρα­στι­κό αυ­τό το ό­νει­ρο για­τί ε­σω­τε­ρι­κά έ­να κουρ­δι­κό κρά­τος σή­μερα εί­ναι δυ­να­τό με ε­θνο­κά­θαρ­ση των άλ­λων ε­θνο­τή­των που ζουν στο ι­ρα­κι­νό Κουρ­δι­στάν και διε­θνώς εί­ναι δυ­να­τό  μό­νο με α­ντί­στοι­χη ε­θνο­κά­θαρ­ση και δια­με­λι­σμό της Τουρ­κί­ας και της Συ­ρί­ας ο­πό­τε και με την ε­πι­διαι­τη­τι­κή, δη­λα­δή με την κα­τα­στρο­φι­κή ε­πέμ­βα­ση της Ρω­σί­ας.
Γί­νε­ται πλέ­ον φα­νε­ρό ό­τι ο ί­διος ο πρω­θυ­πουρ­γός του Ι­ράκ ε­πι­θυμεί το δια­με­λι­σμό του κρά­τους του υ­πέρ τρί­των, α­φού με ό­σα έ­χει κά­νει σπρώχνει τους σου­νί­τες στην αυ­το­κτο­νι­κή ε­νό­τη­τα με την ISIS, ο­πό­τε στο λε­πί­δι των σι­ι­τών, και ταυ­τό­χρο­να σπά­ει την ως τώ­ρα ε­νό­τη­τα σου­νι­τών και κούρ­δων στέλ­νο­ντας τους τε­λευ­ταί­ους να κυ­νη­γά­νε τη χί­μαι­ρα του με­γά­λου Κουρ­δι­στάν. Έ­τσι, ο ά­με­σα ευ­νο­η­μέ­νος θα εί­ναι οι σι­ί­τες φα­σί­στες του Ι­ράκ και κυ­ρί­ως το γει­το­νι­κό κα­θε­στώς των σι­ι­τών ι­ρα­νών μου­λά­δων που τους προ­στα­τεύει και το ο­ποί­ο έ­χει την ο­λο­έ­να με­γα­λύ­τε­ρη δι­πλω­μα­τι­κή στή­ρι­ξη α­πό τη Ρωσί­α και α­πό τον φι­λο­ρώ­σο προ­βο­κά­το­ρα Ο­μπά­μα*, ό­πως θα δού­με πα­ρα­κά­τω. Ό­μως για να πε­τύ­χει αυ­τό το σχέ­διο θα πρέ­πει η ISIS να πά­ρει με το μέ­ρος της τον α­ραβι­κό σου­νι­τισμό που ως τώ­ρα έ­χει σαν κύ­ριο ε­χθρό του το φι­λο-ι­ρα­νι­κό αλα­ου­ί­τι­κο (οι α­λα­ου­ί­τες εί­ναι μια θρη­σκευ­τι­κή σέ­χτα συγ­γε­νι­κή με τους σιί­τες) κα­θε­στώς Ά­σα­ντ στη Συ­ρί­α και έ­χει πο­λύ φι­λι­κές σχέ­σεις με την σου­νίτι­κη και πο­λύ ε­χθρι­κή προς τον Ά­σα­ντ και την Αλ Κά­ι­ντα Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α. Η ISIS έ­χει στιγ­μα­τι­στεί στη Συ­ρί­α για­τί δεν κά­νει α­ντί­στα­ση στον Ά­σα­ντ, αλ­λά τα βά­ζει με τις άλ­λες ι­σλα­μι­κές σου­νί­τι­κες ορ­γα­νώ­σεις που έ­χουν την στή­ρι­ξη της Σα­ου­δι­κής Α­ρα­βί­ας.  Τέ­λος οι ι­ρα­κι­νοί σου­νί­τες, τη στή­ρι­ξη των οποί­ων πά­νω απ όλα θέ­λει η ISIS, έ­χουν πο­λύ μί­σος στην Αλ Κά­ι­ντα για­τί έ­νας άν­θρω­πός της ο Ζαρ­κά­ου­ι, εί­χε η­γη­θεί πριν α­πό με­ρι­κά χρό­νια μιας εκ­στρατεί­ας για τη δη­μιουρ­γί­α ε­νός ι­σλα­μι­κού χα­λι­φά­του στη Με­σο­πο­τα­μί­ας, δη­λαδή την ε­πι­βο­λή  της φα­σι­στι­κής ε­ξου­σί­ας της Αλ Κά­ι­ντα. Στο τέ­λος αυ­τή η εκστρα­τεί­α κα­τέ­λη­ξε να  ε­ξο­ντώ­νει τους ι­ρα­κι­νούς σου­νί­τες που της α­ντι­στέκο­νταν, και αυ­τοί θύ­μω­σαν τό­σο πο­λύ ώ­στε έ­κα­ναν τα­κτι­κή συμ­μα­χί­α με τις αμε­ρι­κά­νι­κες κα­το­χι­κές δυ­νά­μεις για να τσα­κί­σουν τη συμ­μο­ρί­α του Ζαρ­κά­ου­ι-Αλ Κά­ι­ντα. Τέ­λος η ISIS έ­πρε­πε να φρο­ντί­σει να μην α­νη­συ­χή­σει πο­λύ τις ΗΠΑ ώ­στε να μην υ­πο­χρε­ω­θεί ο προ­βο­κά­το­ρας Ο­μπά­μα  να χτυ­πή­σει την ISIS πρό­ω­ρα και α­πο­φα­σι­στι­κά
 
Για να τα πε­τύ­χει ό­λα αυ­τά η ISIS εί­χε φρο­ντί­σει προ­η­γού­με­να να έρ­θει σε φαι­νο­με­νι­κή πο­λι­τι­κή ρή­ξη με την ο­μπρέ­λα της Αλ-Κά­ι­ντα που το συ­ντηρού­σε ως τώ­ρα, ε­νώ κυ­ρί­ως εί­χε φρο­ντί­σει γι αυ­τή τη φαι­νο­με­νι­κή ρή­ξη και ο διά­δο­χος του Μπιν Λά­ντεν, αρ­χη­γός της Αλ Κά­ι­ντα Αλ-Ζα­ουά­χρι, εκ­παι­δευ­μένος α­πό την KGB στο Ντα­γκε­στάν. Αυ­τό το υ­πο­κεί­με­νο δεν έ­χει κά­νει πο­τέ κά­τι που δεν έ­χει διευ­κο­λύ­νει με προ­βο­κα­τό­ρι­κο τρό­πο τα ρώ­σι­κα σχέ­δια. Χά­ρη σε αυ­τήν την ξαφ­νι­κή και ό­ψι­μη α­πο­κή­ρυ­ξη α­πό την Αλ Κά­ι­ντα κα­τά­φε­ρε το ISIS να συ­σπει­ρώ­σει έ­να τμή­μα του δια­λυ­μέ­νου ι­ρα­κι­νού στρα­τού μα­ζί με πρώ­ην μπα­αθι­στές και να μπει στη Μο­σού­λη σαν ε­πικε­φα­λής αυ­τού ε­νός σου­νι­τι­κού μετώ­που. Η συ­γκα­τοί­κη­ση με τους μπα­α­θι­κούς, πέ­ρα α­πό κά­ποιες τρι­βές, βο­ή­θησε πα­ρα­πέ­ρα τους ι­σλα­μο­φα­σί­στες να α­πο­κτή­σουν έ­να κά­ποιο έ­ρει­σμα μέ­σα στις σου­νι­τι­κές πε­ριο­χές. Έ­τσι η το­πο­θέ­τη­ση ε­νός πρώ­ην α­πό­στρα­του ι­ρα­κι­νού α­ξιω­ματικού σαν κυ­βερ­νή­τη της Μο­σού­λης και η πα­ρο­χή ρεύ­μα­τος σε 20ωρη βά­ση και ό­χι για 2-3 ώ­ρες τη μέ­ρα, ό­πως ί­σχυε ε­πί κα­θε­στώ­τος Μα­λί­κι, χαι­ρε­τίστη­καν α­πό τον ντό­πιο πλη­θυ­σμό σαν μέ­τρα α­να­κου­φι­στι­κά (βλ. αλ-Ακ­μπάρ, 16/6).
 
Το Φλε­βά­ρη λοι­πόν του 2014 η Αλ-Κά­ι­ντα διέ­κο­ψε και ε­πί­ση­μα κά­θε δε­σμό της με την ISIS, που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται σε Συ­ρί­α και Ι­ράκ έ­χο­ντας ε­πι­κεφα­λή της έ­ναν τύ­πο ο­νό­μα­τι Μπα­γκντά­ντι. Α­ντί αυ­τού το πα­γκό­σμιο δί­κτυο τζι­χα­ντι­στών προ­τί­μη­σε να στη­ρί­ξει το πιο κα­λά πλα­σα­ρι­σμέ­νο ι­σλα­μι­κό “Μέτω­πο αλ-Νούσ­ρα”, που πο­λε­μά το κα­θε­στώς Ά­σα­ντ μα­ζί με άλ­λες δυ­νά­μεις της συ­ρια­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης εμ­φα­νι­ζό­με­νο σαν πιο πλα­τύ και με­τριο­πα­θές αλλά και λι­γό­τε­ρο έ­τοι­μο για ε­ξου­σί­α α­πό το ISIS. Ο βα­σι­κός λό­γος που προ­βλή­θηκε για να δι­καιο­λο­γή­σει τη ρή­ξη ISIS-Νούσ­ρα ήταν η άρ­νη­ση της δεύ­τε­ρης να απορ­ρο­φη­θεί α­πό το πρώ­το. Σύμ­φω­να με την Αλ Ακ­μπάρ της 4/2: “Στην πραγ­μα­τι­κότη­τα, ό­λες οι εν­δεί­ξεις ο­δη­γούν στο συ­μπέ­ρα­σμα ό­τι ο η­γέ­της του Με­τώ­που αλ-Νούσ­ρα, Α­μπού Μο­χά­με­ντ αλ-Γκο­λά­νι, στα­σί­α­σε ε­νά­ντια στον Μπα­γκντά­ντι, τον άν­θρω­πο που εί­χε αρ­χι­κά στεί­λει τον Γκο­λά­νι στη Συ­ρί­α. Αυ­τή δεν εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που η αλ-Κά­ι­ντα α­πο­κη­ρύσ­σει το ISIS, αλ­λά αυ­τό τα ε­πει­σό­διο δεί­χνει το βά­θος της δια­φω­νί­ας τους. Το Νο­έμ­βρη του 2013, ο Α­ϊ­μάν αλ-Ζα­ουα­χί­ρι, η πιο δια­κε­κρι­μέ­νη μορ­φή στο πα­γκό­σμιο κί­νη­μα της τζι­χά­ντ, α­παί­τη­σε τη διάλυ­ση της ISIS, και α­να­κή­ρυ­ξε το α­ντί­πα­λο της ISIS Μέ­τω­πο αλ-Νούσ­ρα σαν το ε­πί­ση­μο πα­ρα­κλά­δι της αλ-Κά­ι­ντα στη Συ­ρί­α. (σ.σ. Αυ­τό βέ­βαια δεν τον ε­μπό­δι­σε το Μάη να α­πα­γο­ρέ­ψει στο Νούσ­ρα να ε­πι­τί­θε­ται στο ISIS). Λί­γο αρ­γότε­ρα, το Μέ­τωπο αλ-Νούσ­ρα πή­ρε μέ­ρος σε κά­ποιες μά­χες μα­ζί με το υ­πο­στη­ρι­ζό­με­νο α­πό τη Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α Ι­σλα­μι­κό Μέ­τω­πο ε­νά­ντια στην ISIS”.   
Το ό­τι η Αλ -Κά­ι­ντα α­να­κή­ρυ­ξε την Αλ Νούσ­ρα σαν τον α­λη­θι­νό εκ­πρόσω­πό της στη Συ­ρί­α έ­χει δι­πλή προ­βο­κα­τό­ρι­κη λει­τουρ­γί­α κα­θώς ό­χι μό­νο α­ποε­νο­χο­ποιεί στα μά­τια των σου­νι­τών ε­θνι­κι­στών την ISIS αλ­λά ε­νο­χο­ποιεί τη Σαου­δι­κή Α­ρα­βί­α στα μά­τια και των σου­νι­τών και κυ­ρί­ως των Δυ­τι­κών. Η Σ. Α­ραβί­α πριν α­πό λί­γους μή­νες α­να­κή­ρυ­ξε την φι­λο-Ά­σα­ντ και φι­λο-Αλ Κά­ι­ντα ISIS σαν κύ­ριο ε­σω­τε­ρι­κό ε­χθρό του Ι­σλα­μι­κού Με­τώ­που που η ί­δια ί­δρυ­σε και που έ­γι­νε η κύ­ρια α­ντι-Ά­σα­ντ έ­νο­πλη δύ­να­μη στη Σύ­ρια. Μό­λις ό­μως σχη­μα­τί­στηκε αυ­τό το μέ­τω­πο η Αλ-Νούσ­ρα α­ντί να πα­ρα­τα­χθεί ε­νά­ντια στην Σα­ου­δι­κή Α­ραβί­α, πή­γε κο­ντά στο Ι­σλα­μι­κό Μέ­τω­πο και στη Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α, παί­ζο­ντας ωστό­σο έ­να δι­φο­ρού­με­νο, κε­ντρί­στι­κο παι­χνί­δι με την ISIS . H Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α αντί να χτυ­πή­σει και την Αλ-Νούσ­ρα θε­ώ­ρη­σε κα­λό να συ­νερ­γα­στεί μα­ζί της ε­νάντια στην ISIS. Σύ­ντο­μα θα πλη­ρώ­σει αυ­τόν τον ο­πορ­του­νι­σμό κα­τη­γο­ρού­με­νη για συνερ­γα­σί­α με την Αλ-Κά­ι­ντα, που ση­μαί­νει ό­τι θα δί­νει στην η­γε­σί­α Ομπά­μα έ­να α­κό­μα πρό­σχη­μα  να την πα­ρα­με­ρί­ζει υ­πέρ του Ι­ράν.
Υ­πό την προ­ε­δρί­α του Ο­μπά­μα στις Η­ΠΑ - του δεύ­τε­ρου με­τά τον Κλί­ντον ρω­σό­φι­λου προ­έ­δρου μιας υ­περ­δύ­να­μης σε πτώ­ση που εί­ναι ο­λο­έ­να και πιο υ­φε­σια­κή α­πέ­να­ντι στους ρώ­σους α­ντα­γω­νι­στές της - και του Ρου­χα­νί στο Ιράν οι δύ­ο χώ­ρες έ­χουν α­να­θερ­μά­νει τις δι­πλωμα­τι­κές τους σχέ­σεις (ι­διαίτε­ρα με α­φορ­μή το θέ­μα του ι­ρα­νι­κού πυ­ρη­νι­κού προ­γράμ­μα­τος) πε­τυ­χαί­νο­ντας την πρώ­τη με­τά α­πό 34 χρό­νια επί­ση­μη με­τα­ξύ τους συμ­φω­νί­α. Σή­με­ρα, και οι δύ­ο χώ­ρες συν­δρά­μουν στρα­τιω­τι­κά τον Μα­λί­κι προ­κει­μέ­νου να κερ­δί­σει τον πό­λε­μο με το ISIS. Το μεν Ι­ράν έ­χει α­πο­στεί­λει μο­νά­δες των “φρου­ρών της ε­πανά­στα­σης” μα­ζί με τρί­α τάγ­μα­τα της ε­πί­λε­κτης δύ­να­μης Κου­ντς για να α­ναλά­βουν ε­πι­χει­ρή­σεις κα­τά των α­νταρ­τών. Οι δε Η­ΠΑ α­πο­φά­σι­σαν να στεί­λουν στρα­τιω­τι­κούς συμ­βού­λους ε­νώ ή­δη πα­ρέ­χουν α­να­γνω­ρι­στι­κή υ­πο­στή­ρι­ξη στην κυ­βέρ­νη­ση της Βα­γδά­της. Η συ­νερ­γα­σί­α των δύ­ο κρα­τών στο Ι­ράκ δε μπο­ρεί πα­ρά να ε­πη­ρε­ά­σει τη σχέ­ση τους πάνω σε άλ­λα πα­γκό­σμια ζη­τή­μα­τα και περι­φε­ρεια­κές κρί­σεις. Η α­πει­λή των τζι­χα­νι­στών έ­δω­σε ε­πί­σης την ευ­και­ρί­α στο φι­λο­ρώ­σο Κά­με­ρον να προ­α­ναγ­γεί­λει την α­να­θέρ­μαν­ση των βρε­τα­νο-ι­ρανι­κών δι­πλω­μα­τι­κών σχέ­σε­ων ξε­κι­νώ­ντας απ’ την ε­πα­να­λει­τουρ­γί­α της βρε­τανι­κής πρεσβεί­ας στην Τε­χε­ρά­νη.
Με άλ­λα λό­για η κρί­ση στο Ι­ράκ συ­νε­τέ­λε­σε στο να βγει το Ι­ράν α­πό τη δι­πλω­μα­τι­κή του α­πο­μό­νω­ση, κυ­ρί­ως α­πό τη Δύ­ση, και να έρ­θει σε πο­λύ δυ­σχε­ρή θέ­ση η α­ντί­πα­λός του, Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α.
 
Αυ­τό που πά­ντα φο­βό­ταν η Σα­ου­δι­κή Α­ρα­βί­α ή­ταν η ε­ξά­πλω­ση της ι­ρανι­κής πο­λι­τι­κής ε­πιρ­ρο­ής στην πε­ριο­χή. Οι ε­ξε­λί­ξεις σε Συ­ρί­α, Ι­ράκ και αλ­λού θα μπο­ρού­σαν πράγ­μα­τι να δη­μιουρ­γή­σουν έ­να με­σα­να­το­λι­κό “σι­ι­τι­κό τόξο” υ­πό την πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α της ι­σλα­μο­φα­σι­στι­κής Τε­χε­ρά­νης και στο βά­θος της που­τι­νι­κής Ρω­σί­ας, που πα­ρι­στά­νει τον φί­λο και της Σ. Α­ρα­βί­ας παί­ζοντας το γνω­στό κε­ντρί­στι­κο παι­χνί­δι τη. Η συ­νερ­γα­σί­α με την Αλ Νούσ­ρα στη Συ­ρί­α και η χρη­μα­το­δό­τη­ση του ISIS α­πό ο­ρι­σμέ­νους πλού­σιους Σα­ου­δά­ρα­βες και α­νε­ξάρ­τη­τα σα­ου­δα­ρα­βι­κά ι­δρύ­μα­τα έ­δω­σε την ευ­και­ρί­α στον Μα­λί­κι να κα­τη­γο­ρή­σει το Ριά­ντ για υ­πό­θαλ­ψη της τρο­μο­κρα­τί­ας και για γε­νο­κτο­νί­α σε βά­ρος του λα­ού του. Το φι­λο­ρώ­σι­κο Κα­τάρ, που κι αυ­τό σε έ­να βαθ­μό υ­πο­στηρί­ζει τους σου­νί­τες στη Συ­ρί­α, για να μην τους α­φή­σει στα χέ­ρια α­πο­κλει­στικά της Σ. Α­ρα­βί­ας έ­χει στραφεί και αυ­τό ε­νά­ντια στη Σ. Α­ρα­βί­α κα­θώς υ­πο­στη­ρί­ζει τους α­δελ­φούς μου­σουλ­μά­νους  που η Σ. Α­ρα­βί­α θε­ω­ρεί ως το με­γα­λύ­τερο ε­χθρό της και γι αυ­τό υ­πο­στη­ρί­ζει την φι­λο­ρώ­σι­κη φα­σι­στι­κή δι­κτα­το­ρία Σί­σι της Αι­γύ­πτου. Στην ου­σί­α η Σ. Α­ρα­βί­α μα­ζί με τα φι­λι­κά της Αρα­βικά Ε­μι­ρά­τα εί­ναι ά­σχη­μα  α­πο­μο­νω­μέ­νη. Αν κά­ποια στιγ­μή η Αί­γυ­πτος συμ­μα­χήσει με το Ι­ράν ε­νά­ντια στη Σ. Α­ρα­βί­α ο Κόλ­πος των πε­τρε­λαί­ων θα πε­ρά­σει στα χέ­ρια του νε­ο­να­ζι­στι­κού ά­ξο­να, πράγ­μα τρα­γι­κό για την Ευ­ρώ­πη και την Ιαπω­νί­α. Και δυ­στυ­χώς, ό­πως γί­νεται πά­ντο­τε με τους πε­ρί­τε­χνους σχε­δια­σμούς της ρω­σι­κής σο­σιαλ-ι­μπε­ρια­λι­στι­κής δι­πλω­μα­τί­ας και των συμ­μά­χων της, οι μα­ζι­κές σφα­γές α­μά­χων, οι δια­με­λι­σμοί ε­θνι­κών κρα­τών, η α­πο­κτή­νω­ση, ο τρό­μος και ο ό­λε­θρος που προ­κα­λούν ό­λα αυ­τά στους λα­ούς θε­ω­ρού­νται α­πό τους δυ­τι­κούς χο­ντρό­πε­τσους ι­μπε­ρια­λι­στές πα­ρά­πλευ­ρες α­πώ­λειες. 
Ασία
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΑΠΟΚΤΑ ΦΙΛΟΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΤΩΝ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ-ΛΙΜΠΕΡΜΑΝ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ Ο προβοκατόρικος υπέρ της Χαμάς ρόλος της κυβέρνησης Νετανιάχου-Λίμπερμαν »
επιστροφή στην κορυφή