Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Karl Marx"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα". 


Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Ματιές από το βιομηχανικό σαμποτάζ

  Με το νομοσχέδιο για τα δάση ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ   Το Υ­ΠΕ­ΚΑ ε­τοι­μά­ζει νο­μο­σχέ­διο για τα δα­σι­κά οι­κο­συ­στή­μα­τα, το ο­ποίο υ­πο­τί­θε­ται ό­τι διευ­κο­λύ­νει την α­νά­πτυ­ξη δρα­στη­ριο­τή­των σε δά­ση και δασι­κές ε­κτά­σεις.
Λέ­με υ­πο­τί­θε­ται, για­τί, ό­πως δια­βά­ζου­με (Το Βή­μα, 29-6-2014), ε­νώ ο αρ­χι­κός στό­χος ή­ταν η “ε­νί­σχυ­ση της ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας”, το υ­πουρ­γεί­ο στο τε­λι­κό στά­διο ε­πε­ξερ­γα­σί­ας του νο­μο­σχε­δί­ου “προ­χώ­ρη­σε σε ο­ρι­σμέ­νες βα­σι­κές αλ­λα­γές σε σχέ­ση με το αρ­χι­κό κεί­με­νο”. Βέ­βαια, αυ­τά έ­γι­ναν “προ­κει­μέ­νου να κα­τευ­νά­σει τα κύ­μα­τα α­ντι­δρά­σε­ων α­πό πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές ορ­γα­νώ­σεις”!
Μα αυ­τό α­κρι­βώς δε λέ­ει τό­σα χρό­νια η Ο­ΑΚ­ΚΕ; Ό­τι στην Ελ­λά­δα σα­μπο­τάρε­ται η ό­ποια οι­κο­νο­μι­κή α­νά­πτυ­ξη και με οι­κο­λο­γι­κά προ­σχή­μα­τα;
Ας δού­με ό­μως συ­γκε­κρι­μέ­να τις νέ­ες ρυθ­μί­σεις των σα­μπο­τα­ρι­στών. Η πρώ­τη: “ει­δι­κά για τις του­ρι­στι­κές ε­πεν­δύ­σεις (…) οι ρυθ­μί­σεις αλ­λά­ζουν ε­πί το αυ­στη­ρό­τε­ρο (…) Στο σχέ­διο νό­μου που ε­πε­ξερ­γά­ζε­ται το Υ­ΠΕ­ΚΑ το πο­σοστό δό­μη­σης α­πό 10% μειώ­νε­ται σε 5% και ο συντε­λε­στής δό­μη­σης πε­ριο­ρί­ζε­ται στο 0,05 α­πό 0,1 που ι­σχύ­ει σή­με­ρα”.
Αυ­τή η αλ­λα­γή χτυ­πά­ει στο­χευ­μέ­να το δυ­τι­κό κε­φά­λαιο, α­φού, ό­πως έ­χει πια φα­νεί στην πρά­ξη, το ρώ­σι­κο, το κι­νέ­ζι­κο και τα συμ­μα­χι­κά τους κε­φά­λαια (π.χ. Κα­τάρ) προ­τι­μούν να α­γο­ρά­ζουν κο­ψο­χρο­νιά έ­τοι­μες υ­ποδο­μές (π.χ. εργο­στά­σια, ξε­νο­δο­χεί­α-φι­λέ­τα, βλ. πε­ρί­πτωση Σαβ­βί­δη με το Μα­κε­δο­νί­α Πα­λάς) α­πό ι­διο­κτή­τες που τους έ­χει ο­δη­γή­σει το ελ­λη­νι­κό κρά­τος με τους α­πα­νωτούς φό­ρους στην υ­περ­χρέ­ω­ση, πα­ρά να χτί­ζουν α­πό την αρ­χή με­γά­λους οι­κοδο­μι­κούς ό­γκους.
Η δεύ­τε­ρη ρύθ­μι­ση τώ­ρα. Ε­νώ αρ­χι­κά το Υ­ΠΕ­ΚΑ εί­χε δη­μιουρ­γή­σει μια νέ­α κα­τη­γο­ρί­α ε­κτά­σε­ων, τις δη­μό­σιες γαί­ες, (πε­ριο­χές με φρυ­γα­νι­κή, πο­ώ­δη και δα­σι­κή βλά­στη­ση), για να χω­ρο­θε­τή­σει σ’ αυ­τές χρή­σεις γης ό­πως βιο­μη­χανι­κές, οι­κι­στι­κές κτλ., στη νέ­α μορ­φή του νο­μο­σχε­δί­ου η κα­τη­γο­ρί­α των δη­μό­σιων γαιών ε­ξα­φα­νί­ζε­ται!
Τρί­τη και φαρ­μα­κε­ρή: “Οι ε­πεμ­βά­σεις στα δά­ση (…) θα πρέ­πει να συ­νο­δεύ­ονται με πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά μέ­τρα προ­στα­σί­ας”. Έ­νας λο­γι­κός άν­θρω­πος δε θα έβλε­πε τί­πο­τε κα­κό σ’ αυ­τό. Ποια εί­ναι ό­μως αυ­τά τα “πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά μέ­τρα προστα­σί­ας”; Για κά­θε ε­πέμ­βα­ση, λέ­νε, σε δάσος ή δα­σι­κή έ­κτα­ση “ε­πέρ­χε­ται υπο­χρέ­ω­ση για α­να­δά­σω­ση ί­σης έ­κτα­σης σε ό­μο­ρη ή κο­ντι­νή πε­ριο­χή (…) Ο ε­πεν­δυ­τής θα έ­χει την υ­πο­χρέ­ω­ση να α­πο­δώ­σει κα­τά την εκ­κί­νη­ση της ε­πέν­δυ­σης έτοι­μο δά­σος η­λι­κί­ας τριών ε­τών”. Προ­τού καν δη­λα­δή πραγ­μα­το­ποι­ή­σει κανείς την ε­πέν­δυ­ση, πρέ­πει να έ­χει έ­τοι­μο δά­σος!
Αν πε­ρι­μέ­νου­με μ’ αυ­τά και μ’ αυ­τά να γί­νουν ε­πεν­δύ­σεις στη γη, τό­τε ζή­σε μαύ­ρε μου να φας τρι­φύλ­λι…
 
 
ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ
Έ­να α­πό τα πιο γνω­στά “ε­πι­χει­ρή­μα­τα” με τα ο­ποί­α οι ελ­λη­νι­κές κυ­βερνή­σεις πε­τσό­κο­ψαν μι­σθούς και συ­ντά­ξεις και φόρ­τω­σαν λα­ό και τις πιο παρα­γω­γι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις, ι­διαί­τε­ρα τις βιο­μη­χα­νι­κές ε­ξα­γω­γι­κές με βα­ριούς φό­ρους ή­ταν ό­τι το κρά­τος δεν μπο­ρεί να πλη­ρώσει με άλ­λους τρό­πους τα τρέ­χο­ντα έ­ξοδ­δά “δεν έ­χει πια λε­φτά” (η άλ­λη ό­ψη του “λε­φτά υ­πάρ­χουν” του Γ. Πα­παν­δρέ­ου και της Κα­τσέ­λη).
Ε, λοι­πόν, λέ­νε ψέ­μα­τα συ­νει­δη­τά. Το κρά­τος δεν θέ­λει να ει­σπρά­ξει αυτά που μπο­ρεί ά­με­σα και α­βα­σά­νι­στα να ει­σπρά­ξει α­πό τους χει­ρό­τε­ρους και συ­στη­μα­τι­κό­τε­ρους φο­ρο­κλό­πους και μπα­τα­χτζήδες, οι ο­ποί­οι α­πο­τε­λούν μέ­ρος της κοι­νω­νι­κής  βά­σης των νέ­ων α­να­το­λι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού κο­μπρα­δό­ρι­κων κα­θε­στω­τι­κών δυ­νά­με­ων. Πρό­σφα­τα α­πο­κα­λύ­φτη­κε, για πα­ρά­δειγ­μα, ό­τι η φο­ρο­δια­φυ­γή μό­νο α­πό το ΦΠΑ υ­πο­λο­γί­ζε­ται σε 10 δις ευ­ρώ ε­τη­σί­ως, α­φού σε κά­θε 10 ευ­ρώ που πλη­ρώ­νου­με ως κα­τα­να­λω­τές μό­νο τα 4 α­πο­δί­δο­νται στο Δημό­σιο!
Υ­πάρ­χει τρό­πος να συλ­λη­φθεί αυ­τή η φο­ρο­δια­φυ­γή και να α­να­σά­νει κάπως η α­πελ­πι­σμέ­νη φτω­χο­λο­για και η η πα­ρα­γω­γι­κή οι­κο­νο­μί­α; Ναι, και εί­ναι εύ­κο­λα ε­φαρ­μό­σι­μος λό­γω της σύγ­χρο­νης τε­χνο­λο­γί­ας. Η λύ­ση θα ή­ταν η διασύν­δε­ση των τα­μεια­κών μη­χα­νών ό­σων πω­λούν α­γα­θά και υ­πη­ρε­σί­ες με τον κεντρι­κό υ­πο­λο­γι­στή του υ­πουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών, ώ­στε να φαί­νε­ται σε πραγ­μα­τι­κό χρό­νο το ύ­ψος του προς εί­σπρα­ξη ΦΠΑ και να ει­σπράτ­τε­ται, τε­λι­κά, α­πό το κρά­τος ά­με­σα και χω­ρίς την πε­ριο­δι­κή δή­λω­ση ΦΠΑ. Μό­νο έ­να πο­σό 5,5 δις Ευρώ α­πό τα 10 δις που θα πή­γαι­ναν έ­τσι στα κρα­τι­κά τα­μεί­α θα μπο­ρού­σαν να πάνε στην ε­πι­δό­τη­ση ό­λων α­νε­ξαί­ρε­τα των α­νέρ­γων. Αυ­τό θα άλ­λα­ζε την κα­τά­σταση των ί­διων, την κα­τά­στα­ση των υ­πε­ρεκ­με­ταλ­λευό­με­νων μι­σθω­τών και την κα­τά­στα­ση της α­γο­ράς κα­τα­να­λω­τι­κών ει­δών για την ντό­πια βιο­μη­χα­νί­α.
 
Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΩΣ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ
Στο Βή­μα την τε­λευ­ταί­α βδο­μά­δα του Ιού­νη δη­μο­σιεύ­τη­κε στο έν­θε­το Α­νά­πτυ­ξη μια οι­κο­νο­μι­κή ει­δη­σού­λα για την ε­ται­ρεί­α ΜΕΤ­ΚΑ (βλέ­πε Μυ­τι­ληναί­ος).
Στο άρ­θρο α­να­φέ­ρε­ται ό­τι η ΜΕΤ­ΚΑ α­ντι­με­τω­πί­ζει δυ­σκο­λί­ες “στα έρ­γα ε­κτός Ελ­λά­δος”, ό­πως π.χ. στο Ι­ράκ και τη Συ­ρί­α, που εί­ναι ε­μπό­λε­μες ζώ­νες. Αυτό, λέ­ει το άρ­θρο, “ο­δή­γη­σε τη διοί­κη­σή της να στρα­φεί εκ νέ­ου στα εγ­χώ­ρια έργα υ­πο­δο­μής”. Της έ­δω­σαν, ας πούμε, το σι­δη­ρο­δρο­μι­κό έρ­γο Κιά­το-Ρο­δο­δάφνη ύ­ψους 273 ε­κατ. ευ­ρώ και θα πά­ρει μέ­ρος και στο δια­γω­νι­σμό της “Κα­τα­σκευ­ής Έρ­γων Δια­νο­μής” προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 600 ε­κατ. ευ­ρώ.
Το ση­μα­ντι­κό­τε­ρο ό­μως νέ­ο εί­ναι άλ­λο: “Προ­σφά­τως η ΜΕΤ­ΚΑ εκ­χώ­ρη­σε σε κι­νε­ζι­κή ε­ται­ρεί­α έρ­γο ύ­ψους 1 δις δο­λα­ρί­ων που εί­χε α­να­λά­βει στο κε­ντρι­κό Ι­ράκ”. Πή­ρε δη­λα­δή τη δου­λειά σαν τά­χα­τες δυ­τι­κή και ευ­ρω­πα­ϊ­κή ε­ται­ρεί­α και με­τά την εκ­χώ­ρη­σε στους Κι­νέ­ζους!
Αν αυ­τό δεν εί­ναι ο ο­ρι­σμός του Δού­ρειου Ίπ­που του νε­ο­να­ζι­στι­κού άξο­να Ρω­σί­ας-Κί­νας , τό­τε τι εί­ναι;