Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο η βιο­μη­χα­νι­κή πα­ρα­γω­γή, το ε­μπό­ριο και οι ε­ξα­γω­γές βυ­θί­ζο­νται και η χώ­ρα με­τα­τρέ­πε­ται σε έ­να πε­δί­ο κα­τα­στρο­φής με το λα­ό να ε­ξα­θλιώ­νε­ται μέ­ρα με τη μέ­ρα μέ­σα σε συν­θή­κες τε­ρά­στιας α­νερ­γί­ας και ε­λεύ­θε­ρης πτώ­σης των μι­σθών. Μέ­σα σε αυτό το πε­δί­ο της κα­τα­στρο­φής η κυ­βέρ­νη­ση και η α­ντι­πο­λί­τευ­ση δεί­χνουν σαν υ­πεύ­θυ­νους του ε­γκλήμα­τος τους τρο­ϊ­κα­νούς δα­νει­στές-μο­νο­πω­λι­στές που πράγ­μα­τι υ­πο­γρά­φουν με εν­θου­σια­σμό τα μέ­τρα πεί­νας και κα­τα­στρο­φής ό­πως κά­νουν σε κά­θε χρε­ω­κοπη­μέ­νη χώ­ρα. Ό­μως δεν υ­πάρ­χει μέ­τρο που να ε­πι­βάλ­λε­ται χω­ρίς να το θέ­λει πραγ­μα­τι­κά το ε­σω­τε­ρι­κό κα­θε­στώς και ο πραγ­μα­τι­κός ε­ντο­λέ­ας του που είναι η ρώ­σι­κη υ­περ­δύ­να­μη.

Σή­με­ρα, α­πό τη μί­α η κυ­βέρ­νη­ση ξη­με­ρο­βρα­διά­ζε­ται σε δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με τους δα­νει­στές δή­θεν για να κά­νει το χρέ­ος βιώ­σι­μο, να βγά­λει τη χώ­ρα α­πό τα μνη­μό­νια και να γλυ­τώ­σει νέ­α μέ­τρα, και α­πό την άλ­λη η  α­ντι­πο­λίτευ­ση ορ­γα­νώ­νει κρα­τι­κές δια­δη­λώ­σεις για να βο­η­θή­σει τη δια­πραγ­ματευ­τι­κή θέ­ση της κυ­βέρ­νη­σης. Αν η Ε­Ε δε­χτεί τις ελ­λη­νι­κές προ­τά­σεις για κού­ρε­μα, για εξα­σφά­λι­ση κά­ποιων νέ­ων δις με πιο “χα­λα­ρά” μέ­τρα και πιο ή­πια ε­πι­τή­ρη­ση, για “προ­λη­πτι­κή γραμ­μή πί­στω­σης” κλπ, αυ­τά θα λει­τουρ­γή­σουν υπέρ μί­ας εν­δε­χό­με­νης κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα που αν πά­ρει την ε­ξου­σί­α θα εί­ναι ε­νι­σχυ­μέ­νος με μί­α ε­ξα­σφα­λι­σμέ­νη α­πό τα πριν “προί­κα”. Ό­ποια α­πο­τε­λέ­σματα ό­μως και αν έ­χουν οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις, η χρε­ω­κο­πί­α θα συ­νε­χί­ζε­ται ό­σο συ­νε­χί­ζε­ται το σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής και της βιο­μη­χα­νί­ας που την έ­χει προ­κα­λέ­σει και ό­σο οι ρω­σόδου­λοι σα­μπο­τα­ρι­στές εί­ναι στην ε­ξου­σί­α, με απο­τέ­λε­σμα νέ­α μέτρα πεί­νας. 

Οι η­γε­σί­ες της κυ­βέρ­νη­σης και α­ντι­πο­λί­τευ­σης δεν πα­σχί­ζουν γα τη σω­τη­ρί­α του λα­ού, αλ­λά για να φέ­ρουν στη χώ­ρα τα νέ­α α­φε­ντι­κά. Θέ­λουν να κρύ­ψουν την α­λη­θι­νή τους πο­λι­τι­κή ε­ξα­πα­τώ­ντας διαρ­κώς το λα­ό με τη θε­ω­ρί­α ό­τι πί­σω α­πό τους τρο­ϊ­κα­νούς  α­κο­λου­θεί η μπότα του γερ­μα­νού. Την ί­δια στιγ­μή δου­λεύ­ουν ε­ντα­τι­κά για να ε­γκα­τα­στή­σουν σαν α­πό­λυ­τα α­φε­ντι­κά στην οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας μέ­σα α­πό την πεί­να και την κα­τα­στρο­φή, τους εκ­προσώ­πους του ρώ­σι­κου κρα­τι­κο­φα­σι­στι­κού μο­νο­πω­λί­ου και των συμ­μά­χων του που ήδη έ­χουν α­πο­κτή­σει τον έ­λεγ­χο των δύ­ο βα­σι­κών χρη­μα­το­δο­τι­κών τρα­πεζών της Πει­ραιώς και της Άλ­φα.

Στην Πει­ραιώς σή­με­ρα στρα­τη­γι­κός μέ­το­χος εί­ναι ο ρώ­σος κρα­τι­κο-ο­λι­γάρ­χης Νέ­σις, ι­διο­κτή­της του ρω­σι­κού ο­μί­λου ICT που πε­ρι­λαμ­βά­νει με­ταξύ άλ­λων την τρά­πε­ζα NOMOS (δεύ­τε­ρη με­γα­λύ­τε­ρη ι­διω­τι­κή τρά­πε­ζα της Ρω­σί­ας) και τη βιο­μη­χα­νί­α ο­ρυ­κτών Polymetal (με­γα­λύτερη στη Ρω­σί­α και τρί­τη στον κό­σμο στον πρω­το­γε­νή άρ­γυ­ρο). Ο Νέ­σις ε­λέγ­χει ου­σια­στι­κά το 10% της Πει­ραιώς με τη βο­ή­θεια ε­νός τσέ­χι­κου κε­φα­λαί­ου του PPF που εί­ναι ε­ξαρ­τη­μέ­νο α­πό το ρώ­σικο ό­μι­λο. Ο Σμετ­ς, μέ­το­χος και διευ­θυ­ντι­κό στέ­λε­χος του PPF, πα­ρέ­χει κά­λυ­ψη στο Νέ­σις σε ό­λες τις ε­ξα­γο­ρές που κά­νει στην Ελ­λά­δα (στρα­τη­γι­κό πα­κέ­το μετο­χών Πει­ραιώς και Ο­ΠΑΠ). Α­πό το 2011 που μπή­κε ο Νέ­σις στην Πει­ραιώς μέ­χρι σήμερα αυ­τή έ­χει γί­νει έ­να τέ­ρας μέ­σα α­πό μί­α σει­ρά ε­ξα­γο­ρών με πρώ­τη και κα­λύ­τε­ρη τη σκο­τει­νή ε­ξα­γο­ρά της Α­γρο­τι­κής και έ­χει ε­ξε­λι­χθεί στο με­γαλύ­τε­ρο τρα­πε­ζι­κό ό­μι­λο της χώ­ρας.

Στην Άλ­φα στρα­τη­γι­κός μέ­το­χος εί­ναι το συμ­μα­χι­κό στη Ρω­σί­α κράτος του Κα­τάρ με πο­σοστό 9% με­τά τις τε­λευ­ταί­ες α­να­κε­φα­λαιο­ποι­ή­σεις.

Πα­ρά αυ­τά τα σχε­τι­κά μι­κρά πο­σο­στά Ρω­σί­α και Κα­τάρ ε­λέγ­χουν τις δύ­ο με­γα­λύ­τε­ρες τρά­πε­ζες στην Ελ­λά­δα και έ­χουν αν­θρώ­πους τους στα διοικη­τι­κά συμ­βού­λια, με μί­α ε­ξου­σί­α εκ­χω­ρη­μέ­νη α­πό το ελ­λη­νι­κό κρά­τος. Αυ­τή η ε­ξου­σί­α εκ­χω­ρή­θη­κε α­φού το κρά­τος δα­νεί­στη­κε περί­που 50 δις κυ­ρί­ως από την Ε­Ε για να στη­ρί­ξει τις τρά­πε­ζες που κα­τέρ­ρε­αν. Το πο­σό αυ­τό διο­χε­τεύτη­κε σε έ­να κρα­τι­κό φο­ρέ­α το Τα­μεί­ο Χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής Στα­θε­ρό­τη­τας (ΤΧΣ) που α­νέ­λα­βε τη δια­χεί­ρι­σή τους. Το ΤΧΣ διέ­θε­σε το με­γα­λύ­τε­ρο τμή­μα των 50 δις στις τέσ­σε­ρεις με­γά­λες ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες και α­πό­κτη­σε το πλειο­ψηφι­κό πα­κέ­το των με­το­χών τους χω­ρίς ό­μως να α­να­λά­βει και τη διοί­κη­ση τους (!) μέ­σω ε­νός ει­δι­κού νό­μου για την α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση. Σή­με­ρα, έρ­χε­ται με ένα δεύ­τε­ρο νό­μο να δώ­σει τη δυ­να­τό­τη­τα στις τρά­πε­ζες να α­πο­κτή­σουν έ­λεγχο και δι­καιώ­μα­τα διοί­κη­σης στις βιο­μη­χα­νί­ες και στις ε­πι­χει­ρή­σεις που δεν μπο­ρούν να πλη­ρώ­σουν τα δά­νεια τους (τα λε­γό­με­να “κόκ­κι­να” δά­νεια) και τε­λι­κά να τις ξε­που­λή­σουν σε α­γο­ρα­στή της α­ρε­σκεί­ας τους. Τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος σε αυ­τά τα δά­νεια την έ­χει η Πει­ραιώς και α­κο­λου­θεί η Άλ­φα. Αυτό το σχέ­διο οι η­γε­σί­ες κυ­βέρ­νη­σης και α­ντι­πο­λί­τευ­σης το ο­νο­μά­ζουν “ε­ξυ­γίαν­ση”, και “ε­νί­σχυ­ση της ρευ­στό­τη­τας” στην α­γο­ρά. Ό­ταν ψη­φι­στεί αυ­τός ο νόμος θα προ­κα­λέ­σει μί­α αλ­μα­τώ­δη ε­πέ­λα­ση των ρω­σο­κι­νέ­ζι­κων κε­φα­λαί­ων και των προ­στα­τευό­με­νων τους ντό­πιων ο­λι­γαρ­χών στην οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας.  

Πως το κράτος εκχώρησε τον έλεγχο και τη διοίκηση των τραπεζών στο ρώσικο μονοπώλιο μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση.

Το ζήτη­μα της α­νά­γκης στή­ρι­ξης των ελ­λη­νι­κών τρα­πε­ζών πρό­κυψε με­τά το κού­ρε­μα του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους προς τους ι­διώ­τες κα­τό­χους ο­μο­λόγων (PSI), α­πό το ο­ποί­ο οι τρά­πε­ζες εί­χαν με­γά­λες α­πώ­λειες ε­πει­δή εί­χαν πολ­λά ομό­λο­γα του ελ­λη­νι­κού δη­μο­σί­ου. Η στή­ρι­ξη αυ­τή θα δι­νό­ταν α­πό το πο­σό των 50 δις που θα χρη­σι­μο­ποιού­σαν οι τρά­πε­ζες σε α­ντί­στοι­χες αυ­ξή­σεις κε­φα­λαί­ου για να έ­χει η τρά­πε­ζα κε­φα­λαια­κή ε­πάρ­κεια, δηλ δια­θέ­σι­μα κε­φά­λαια για να α­ντι­με­τω­πί­σει τις ζη­μιές κυ­ρί­ως α­πό τα ο­μό­λο­γα και τα μη ε­ξυ­πη­ρε­τούμε­να δά­νεια. Σε αντάλ­λαγ­μα αυ­τών των κε­φα­λαί­ων που θα δί­νο­νταν στις τρά­πε­ζες, το ΤΧΣ θα α­πο­κτού­σε α­ντί­στοι­χο α­ριθ­μό με­το­χών. 

Για να γί­νει η α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση χρεια­ζό­ταν να α­πο­φα­σι­στεί έ­να νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση α­πό το κρά­τος και τις ε­ναλ­λα­κτικές λύ­σεις που θα μπο­ρού­σαν να α­κο­λου­θή­σουν οι τρά­πε­ζες για να βρουν έ­να τμή­μα των κε­φα­λαί­ων που τους χρειά­ζο­νταν α­πό ι­διώτες και να α­πο­φύ­γουν τον πλή­ρη έ­λεγ­χο που φαι­νό­ταν τό­τε ό­τι θα α­πο­κτού­σε το κρά­τος. Το πλαί­σιο αυ­τό σύρ­θη­κε για μή­νες και τε­λι­κά α­πο­φα­σί­στη­κε έ­να σύ­στη­μα που α­πο­τελεί ελ­λη­νι­κή …πρω­το­τυ­πί­α για τα δυ­τι­κά τρα­πε­ζι­κά δε­δο­μέ­να. Σύμ­φω­να με το σύ­στη­μα αυ­τό, οι ι­διώ­τες μέ­το­χοι εί­χαν το δι­καί­ω­μα να κρα­τή­σουν τη διοίκη­ση της τρά­πε­ζας αν κά­λυ­πταν το ε­λά­χι­στο πο­σο­στό του 10% της συμ­με­το­χής στην αύ­ξη­ση του κε­φα­λαί­ου. Μά­λι­στα, αυ­τή η δυ­να­τό­τη­τα δό­θη­κε μό­νο στους παλιούς με­τό­χους. Αυ­τή η ρύθ­μι­ση εί­χε κρί­σι­μη ση­μα­σί­α κυ­ρί­ως για τις δύ­ο μεγα­λύ­τε­ρες ι­διω­τι­κές τρά­πε­ζες, την Πει­ραιώς και την Άλ­φα. Η Ε­θνι­κή εί­ναι έτσι κι αλ­λιώς υ­πό κρα­τι­κό έ­λεγ­χο, ε­νώ για την Eurobank ήταν σχε­δόν δε­δο­μέ­νο ότι δεν θα πε­τύ­χει το στό­χο του 10%. 

Ποιοι ι­διώ­τες μέ­το­χοι ή­ταν σε θέ­ση να “σώ­σουν” τις τρά­πε­ζες τη δοσμέ­νη στιγ­μή α­πό τον κρα­τι­κό έ­λεγ­χο με κε­φά­λαια για να πε­τύ­χουν το στό­χο του 10%; Οι Νέ­σις-Σμετ­ς και το Κα­τάρ (που έ­τσι α­νέ­βα­σε το πο­σο­στό του σε 9% α­πό 4% πριν την α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση) . Αυ­τοί δη­λα­δή συμ­με­τέ­χο­ντας με έ­να ε­λά­χι­στο πο­σο­στό στην αύ­ξη­ση δια­τή­ρη­σαν το χα­ρα­κτή­ρα του στρα­τη­γι­κού με­τό­χου, ενί­σχυ­σαν τη θέ­ση τους, και δια­σφά­λι­σαν α­πό δύ­ο θέ­σεις στο διοι­κη­τι­κό συμβού­λιο της κά­θε τράπε­ζας, τό­σες δη­λα­δή ό­σες και το κρά­τος που με πο­σο­στό 80% (80,95% στην Πει­ραιώς και 81,71% στην Άλ­φα) ό­ρι­σε μό­νο δύ­ο εκ­προ­σώ­πους (έ­να για λογα­ρια­σμό του ΤΧΣ, και έ­να για λο­γα­ρια­σμό του δη­μο­σί­ου)!!! 

Με­τά α­πό μί­α νέ­α αύ­ξη­ση κε­φα­λαί­ου που έ­γι­νε πριν λί­γους μή­νες με τη συμ­με­το­χή ι­διω­τών, η συμ­με­το­χή του ΤΧΣ στην Πει­ραιώς πε­ριο­ρί­στη­κε στο 66,93%, και στην Άλ­φα στο 66,36%. Εί­ναι φα­νε­ρό ό­τι μέ­χρι σή­με­ρα και οι δύ­ο τρά­πε­ζες στη­ρί­ζο­νται σε κρα­τι­κά χρή­μα­τα, αλλά τον έ­λεγ­χο συ­νε­χί­ζουν να τον α­σκούν οι “στρα­τη­γι­κοί μέτο­χοι” της Ρω­σί­ας και του Κα­τάρ.

Κι ε­νώ Πει­ραιώς και Άλ­φα α­πο­λαμ­βά­νουν αυ­τή την σκαν­δα­λώ­δη προ­νομια­κή με­τα­χεί­ρι­ση και παίρ­νουν τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος στην α­γο­ρά, η Ε­θνική κά­τω α­πό κυ­βερ­νη­τι­κή πί­ε­ση, που­λά­ει το 40% μί­ας κερ­δο­φό­ρας ε­πέν­δυ­σής της, της τουρ­κι­κής Finansbank για να α­ντλή­σει τα κεφά­λαια που της χρειά­ζο­νται.

Ό­ταν η Ε­θνι­κή α­γό­ρα­σε την Finansbank αυ­τή ή­ταν μί­α ε­πέν­δυ­ση υ­ψη­λού ρί­σκου, που την προ­ώ­θη­σε το κα­θε­στώς ε­δώ για να στη­ρί­ξει τό­τε τον Ερ­ντο­γάν ό­ταν αυ­τός έ­κα­νε την με­γά­λη προ­σέγ­γι­ση του με τη Ρω­σί­α. Η Finansbank α­πο­δεί­χθη­κε τελι­κά κερ­δο­φό­ρα και μά­λι­στα μέ­σα στην κρί­ση έ­γι­νε έ­νας ση­μα­ντι­κός πα­ράγο­ντας στή­ρι­ξης της Ε­θνι­κής. Τώ­ρα ό­μως που άλ­λα­ξε στρα­τη­γι­κή ο Ερ­ντο­γάν και έ­χει συμ­μα­χί­α με τους στρα­τη­γούς, ε­νώ α­πο­φά­σι­σε να κρα­τή­σει α­πο­στά­σεις στην ε­ξω­τε­ρι­κή του πο­λι­τι­κή α­πό τα ρώ­σι­κα συμ­φέ­ρο­ντα, το ί­διο κα­θε­στώς που εί­χε προ­ω­θή­σει την ε­ξα­γο­ρά της Finansbank α­πό την Ε­θνι­κή, τη σπρώ­χνει τώ­ρα να την που­λή­σει με α­πο­τέ­λε­σμα να δια­κιν­δυ­νεύ­ει την κερ­δο­φο­ρί­α της, και να υ­πο­νο­μεύ­ε­ται η θέ­ση της σε σχέ­ση με την Πει­ραιώς και την Άλ­φα. 

Η Eurobank ιδιωτικοποιείται χέρι - χέρι με το Μυτιληναίο!

Η ρω­σό­δου­λη κυ­βερ­νη­τι­κή η­γε­σί­α πα­ρα­χώ­ρη­σε τον έ­λεγ­χο των δύ­ο μεγα­λύ­τε­ρων τρα­πε­ζών σε ρώ­σι­κα/ρω­σό­φι­λα κε­φά­λαια με την κά­λυ­ψη της α­ντι­πολί­τευ­σης που πο­τέ δεν έ­κα­νε ζή­τη­μα την προ­νο­μια­κή με­τα­χεί­ρι­ση των συ­γκεκρι­μέ­νων κε­φα­λαί­ων. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­κα­νε ό­μως με­γά­λο θόρυβο για μί­α αιφ­νι­δια­στι­κή ε­ξέ­λι­ξη που ση­μειώ­θη­κε πριν λί­γους μή­νες στην Eurobank. Δη­λα­δή, η μο­να­δική  τρά­πε­ζα που δεν μπό­ρε­σε να κα­λύ­ψει το ε­λά­χι­στο πο­σο­στό του 10% με ι­διωτι­κή συμ­με­το­χή βρέ­θη­κε ξαφ­νι­κά να εί­ναι η μο­να­δι­κή τρά­πε­ζα που κα­τά­φε­ρε να πε­ρά­σει πλειο­ψη­φι­κά σε χέ­ρια ι­διω­τών και συ­γκε­κρι­μέ­να ε­νός ι­διω­τι­κού κα­να­δι­κού χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού σχή­μα­τος (fund), της Fairfax. Στη μα­κρο­σκε­λή α­να­κοί­νωσή του στην ο­ποί­α κα­τάγ­γει­λε πως το συ­γκε­κρι­μέ­νο fund με ζη­μί­α του ελ­λη­νικού δη­μο­σί­ου πή­ρε τις με­το­χές της Eurobank σε πιο χα­μη­λή τι­μή α­πό αυ­τή που της α­γόρα­σε το ΤΧΣ, πα­ρά­λει­ψε μί­α ση­μα­ντι­κή πα­ρά­με­τρο. Ό­τι η Fairfax πή­ρε “δια­βα­τή­ριο” από τον κα­θε­στω­τι­κό ο­λι­γάρ­χη Μυ­τι­λη­ναί­ο! Η με­τα­βίβαση του πλειο­ψη­φικού πα­κέ­του της Eurobank στη Fairfax έ­γι­νε μό­νο α­φού αυ­τή έ­κα­νε συ­νέ­ται­ρο της το Μυ­τιλη­ναί­ο, και δε­σμεύ­τη­κε για μελ­λο­ντι­κές κοι­νές ε­πεν­δύ­σεις στην ε­νέρ­γεια και στα α­κί­νη­τα. Το ι­στο­ρι­κό πα­ρό­μοιων συ­νερ­γα­σιών Siemens-Ι­ντρα­κόμ στις τη­λεπι­κοι­νωνί­ες, Μπό­μπο­λα-Eldorado Gold στα ο­ρυ­χεί­α της Χαλ­κι­δι­κής έ­χει α­πο­δεί­ξει ότι οι ντό­πιοι α­να­το­λι­κοί ο­λι­γάρ­χες α­να­λαμ­βά­νουν ρό­λο ρυθ­μι­στή της ε­πέν­δυ­σης και κα­τα­λή­γουν να παίρ­νουν τε­λι­κά τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος και οι δυ­τικοί να φεύ­γουν κυ­νη­γη­μέ­νοι και κα­τα­χρε­ωμένοι. 

Η εκ­δού­λευ­ση του κα­θε­στώ­τος στη Fairfax εί­χε σαν κύ­ριο στό­χο να χρυ­σώσει το χά­πι στα δυ­τι­κά κε­φά­λαια που έ­χουν μεί­νει έ­ξω α­πό τις ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες. Η με­γά­λη δια­φο­ρά α­νά­με­σα στον έ­λεγ­χο που α­σκεί η Ρω­σί­α και το Κα­τάρ σε Πει­ραιώς και Άλ­φα, και στην ε­ξα­γορά των με­το­χών της Eurobank α­πό τη Fairfax είναι η ε­ξής: στην πρώ­τη πε­ρί­πτω­ση δύ­ο κρα­τι­κά κε­φά­λαια ε­λέγ­χουν τις τρά­πεζες δί­νο­ντας ε­λά­χι­στα χρή­μα­τα και α­πο­κο­μί­ζο­ντας πολ­λα­πλά­σια κέρ­δη και στρα­τη­γι­κό έ­λεγ­χο στην οι­κο­νο­μί­α, ε­νώ στη δεύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση έ­να δυ­τι­κό κοι­νο­πρα­κτι­κό σχή­μα, που δεν έ­χει κρα­τι­κή υ­πο­στή­ρι­ξη και μπο­ρεί να αλ­λάξει εύ­κο­λα χέ­ρια, α­γο­ρά­ζει με­ρί­διο στην τρά­πε­ζα με το μι­κρό­τε­ρο μέ­γε­θος κου­βα­λώ­ντας στις πλά­τες του έ­να ντό­πιο ο­λι­γάρ­χη. Ση­μειώ­νου­με ό­τι στις 31/3/2013 η Πει­ραιώς εί­χε 30% με­ρί­διο στην ελ­λη­νι­κή α­γο­ρά, ί­δια κε­φά­λαια 1,3 δις ευ­ρώ, που δια­μορ­φώ­θη­καν στα 9,7 δις με­τά την πρώ­τη φά­ση της α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης, ενώ η Eurobank με­τά την πρώ­τη φά­ση της α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης εί­χε ί­δια κε­φά­λαια μόλις 4,5 δις.  

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ενισχύουν τη θέση Ρωσίας και Κατάρ σε Πειραιώς και Άλφα και τους βοηθούν να αρπάξουν τον έλεγχο της οικονομίας της χώρας

Α­κρι­βώς ε­πει­δή το υ­πάρ­χον κα­θε­στώς ω­φε­λεί ως “ι­διω­τι­κή συμ­με­τοχή” τη Ρω­σί­α και το Κα­τάρ, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ε­τοι­μά­ζε­ται να α­να­λά­βει τώ­ρα την ε­ξου­σί­α άλ­λα­ξε ε­ξί­σου αιφ­νι­δια­στι­κά την πά­για θέ­ση του για κρα­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών ώ­στε να ευ­νο­η­θούν οι φτω­χοί δα­νειολήπτες και τα υ­περ­χρε­ωμέ­να νοι­κο­κυ­ριά. Σε πρό­σφα­τη α­να­κοί­νω­σή του α­να­φέ­ρει χο­ντρι­κά ό­τι κα­λό εί­ναι να δια­τη­ρη­θεί η κα­τά­στα­ση ό­πως έ­χει δια­μορ­φω­θεί σή­με­ρα στις τρά­πεζες, και η θέ­ση του για κρα­τι­κο­ποί­η­ση με­τα­τρά­πη­κε σε δια­τή­ρη­ση του ση­με­ρινού πο­σο­στού του ΤΧΣ στις τρά­πε­ζες μέ­χρι το 2017 που α­να­μέ­νε­ται να δια­λυ­θεί το τα­μεί­ο ο­πό­τε θα προ­χω­ρή­σει α­να­γκα­στι­κά η ι­διω­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πεζών! Ξαφ­νι­κά λοι­πόν για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ οι ι­διώ­τες τρα­πε­ζί­τες που ω­φε­λή­θη­καν από τα “χρή­μα­τα του ελ­λη­νι­κού λα­ού”, δη­λα­δή α­πό τον κρα­τι­κό δα­νει­σμό α­πό την Ε­Ε για τη στή­ρι­ξη των τρα­πε­ζών τους, πρέ­πει να α­φε­θούν στην η­συ­χί­α τους και να κά­νουν τη  δου­λειά τους. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν θα ε­πι­στρέ­ψει αυ­τά τα χρή­ματα στο λα­ό δη­λα­δή στο κρά­τος, μέ­σα α­πό την κρα­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών. Ού­τε καν ε­νο­χλεί­ται πλέ­ον που το κρά­τος λει­τουρ­γεί σαν πα­ρα­τη­ρη­τής των Διοι­κη­τι­κών τους Συμ­βου­λί­ων. 

Η αλ­λα­γή αυ­τής της θέ­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ο­φεί­λε­ται στο ό­τι θέ­λει με κάθε τρό­πο να διευ­κο­λύ­νει τα νέ­α α­φε­ντι­κά στο τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα να α­πο­κτήσουν τον έ­λεγ­χο της οι­κο­νο­μί­ας μέ­σα α­πό τις νέ­ες ρυθ­μί­σεις που ε­τοι­μά­ζονται για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση των ε­πι­χει­ρή­σε­ων και τη ρύθ­μι­ση των λε­γό­μενων “κόκ­κι­νων” δα­νεί­ων. Στα ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά δά­νεια πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρό­λο παίζει η Πει­ραιώς, και δευ­τε­ρευό­ντως η Άλ­φα. Το 2011 η Πει­ραιώς εί­χε πο­σο­στό 71% σε ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά δά­νεια στο χαρ­το­φυ­λά­κιο της, και σή­με­ρα έ­χει τα πε­ρισ­σότε­ρα κόκ­κι­να δά­νεια.      

Το νέ­ο ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο που ε­τοι­μά­ζε­ται για τη λε­γό­με­νη “ε­ξυγί­αν­ση” των ε­πι­χει­ρή­σε­ων και την “ε­νί­σχυ­ση της ρευ­στό­τη­τας” της α­γο­ράς είναι μί­α δεύ­τε­ρη εκ­χώ­ρη­ση ε­ξου­σί­ας α­πό το κρά­τος στις δύ­ο τρά­πε­ζες. Ε­νώ το ΤΧΣ πα­ρα­μέ­νει ο πλειο­ψη­φι­κός μέ­το­χος, στο νο­μο­σχέ­διο που ε­τοί­μα­σε η κυβέρ­νη­ση για τη ρύθ­μι­ση των “κόκ­κι­νων δα­νεί­ων” των ε­πι­χει­ρή­σε­ων πα­ρα­χω­ρεί πλή­ρη δια­κρι­τι­κή ευ­χέ­ρεια στις τρά­πε­ζες να πα­ρέ­χουν διευ­κο­λύν­σεις σε όποιους θέ­λουν και ό­σο θέ­λουν ε­νώ τους δί­νει το δι­καί­ω­μα σα δα­νει­στές ε­φόσον έ­χουν το 40% του συ­νο­λι­κού χρέ­ους της ε­πι­χεί­ρη­σης να τη θέ­σουν σε διαδι­κα­σί­α ει­δι­κής δια­χεί­ρι­σης και να την που­λή­σουν σε ό­ποιον αυ­τές ε­πι­λέ­ξουν!

Οι ρυθ­μί­σεις αυ­τές συμ­φω­νή­θη­καν στη συ­νά­ντη­ση του νέ­ου υ­πουργού α­νά­πτυ­ξης και των διοι­κη­τών των τεσ­σά­ρων τρα­πε­ζών. Κε­ντρι­κό ρό­λο στη συ­νά­ντη­ση έ­παι­ξε ο Σάλ­λας της Πει­ραιώς που δή­λω­σε μά­λι­στα ό­τι δεν τον ενδια­φέ­ρει να προ­χω­ρή­σει σε πλει­στη­ρια­σμούς α­κι­νή­των για­τί αυ­τό θα βα­ρύνει την τρά­πε­ζα, αλ­λά εί­ναι έ­τοι­μος να ε­φαρ­μό­σει τις ρυθ­μί­σεις για τις επι­χει­ρή­σεις. Δη­λα­δή, η Πει­ραιώς εμ­φα­νί­ζε­ται τώ­ρα φί­λος των φτω­χών που δεν έ­χουν να πλη­ρώ­σουν τη δό­ση του στε­γα­στι­κού και δη­λώ­νει έ­τοι­μη να “ε­ξυ­γιάνει” την οι­κο­νο­μί­α για λο­γα­ρια­σμό του κρά­τους, παίρνο­ντας τις ε­πι­χειρή­σεις των πλού­σιων που υ­πο­τί­θε­ται ό­τι τις βου­λιά­ζουν για να ε­ξα­σφα­λί­σουν α­το­μι­κό πλού­το. Αυ­τή εί­ναι και η γραμ­μή που βγά­ζουν σε ό­λες τους τις δη­λώσεις οι Χαρ­δού­βε­λης, Στουρ­νά­ρας και τα κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη. Βέ­βαια οι προς ε­ξυ­γί­αν­ση ε­πι­χειρή­σεις δεν πρό­κει­ται να κα­τα­λή­ξουν στους φτω­χούς δα­νειο­λή­πτες, ού­τε στο λα­ό, αλ­λά σε πο­λύ πλού­σιους ο­λι­γάρ­χες ε­ντε­ταλ­μέ­νους των νέ­ων α­ποι­κιο­κρα­τών. Τό­τε με­τά την “ε­ξυ­γί­αν­ση”, οι ί­διες ε­πι­χει­ρή­σεις ως “υ­γιείς” θα πά­ρουν πολ­λές και με­γά­λες πι­στώ­σεις και διευκο­λύν­σεις. Άλ­λω­στε ό­ταν τε­λειώ­σει η “ε­ξυ­γί­αν­ση” θα τε­λειώ­σει και η “προ­στα­σί­α” που πουλά­νε τώ­ρα στο λα­ό οι υ­πο­κρι­τές που οι ί­διοι τον φτώ­χυ­ναν, οι ί­διοι τον έ­ριξαν στην α­νερ­γί­α, και οι ί­διοι φταί­νε που θα χά­σει το σπί­τι του και θα βρε­θεί στο δρό­μο. Οι δο­λοφό­νοι του λα­ού δεν έ­χουν κα­μί­α διά­θε­ση να “χα­ρί­σουν” τί­πο­τα α­πό ό­σα μπο­ρούν να αρ­πά­ξουν για λο­γα­ρια­σμό των α­φε­ντι­κών τους, και το έ­χουν α­πο­δεί­ξει ε­πα­νει­λημ­μέ­να μέ­χρι σή­με­ρα. Αλ­λά και η τω­ρι­νή τους “μεγα­λο­ψυ­χί­α” θα ο­δη­γή­σει σε νέ­α κλει­σί­μα­τα ε­πι­χει­ρή­σε­ων, νέα α­νερ­γί­α και νέ­α πτώ­ση του με­ρο­κά­μα­του α­πό την ο­ποί­α θα ω­φε­λη­θούν οι νέ­οι α­ποι­κιο­κρά­τες.  

Έ­να πρώ­το δείγ­μα για το πώς θα γί­νει αυ­τή η “ε­ξυ­γί­αν­ση” που σχε­διάζουν ή­ταν το ξε­πού­λη­μα του χρε­ω­μέ­νου στην Πει­ραιώς “Ερ­ρί­κος Ντυ­νάν” στο Βγε­νό­που­λο για 110 εκ ευ­ρώ. Για τα νέ­α ξε­που­λή­μα­τα εί­ναι πο­λύ πι­θα­νό να δί­νεται έ­να με­ρί­διο σε κά­ποιο δυ­τι­κό κε­φά­λαιο που θα λει­τουρ­γεί σαν κά­λυ­ψη του ρώ­σι­κου, του κι­νέ­ζι­κου, του κα­τα­ρια­νού. Αυ­τή η πρα­κτι­κή έ­χει ή­δη ξε­κινή­σει με την πρό­σφα­τη ε­πι­λο­γή ως “στρα­τη­γι­κού” ε­πεν­δυ­τή στα 14 πε­ρι­φε­ρειακά α­ε­ρο­δρό­μια της χώ­ρας της ε­ται­ρεί­ας που έ­χει το α­ε­ρο­δρό­μιο της Φρα­γκφούρ­της μα­ζί με τον Κο­πε­λού­ζο. Ι­διαί­τε­ρα το ρώ­σι­κο κε­φά­λαιο θέ­λει πά­ντα να έ­χει μί­α κά­λυ­ψη ό­πως κά­νει και ο Νέ­σις με τον τσέ­χο Σμετ­ς. 

Α­φού κα­τα­χρέ­ω­σαν τις ελ­λη­νι­κές βιο­μη­χα­νί­ες με το πα­νά­κρι­βο ρώ­σικο φυ­σι­κό α­έ­ριο και με την υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση, α­φού στέ­γνω­σαν την οι­κο­νο­μί­α μέ­σα α­πό το πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ, τώ­ρα ε­τοι­μά­ζο­νται εί­τε για νέ­α κλει­σί­ματα εί­τε για ξε­πού­λη­μα στα νέ­α α­φε­ντι­κά με στό­χο να με­τα­τρέ­ψουν τη χώ­ρα σε ρώ­σι­κη α­ποι­κί­α. Αυ­τή η δια­δι­κα­σί­α μπο­ρεί να πε­ρά­σει μό­νο μέ­σα α­πό με­γαλύ­τε­ρη κα­τα­στρο­φή, πεί­να, ε­ξα­θλί­ω­ση του λα­ού και φα­σι­σμό.