"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Αφού το αντιευρωπαϊκό, στην πραγματικότητα ρωσόδουλο, πολιτικό μπλοκ με μια σειρά πρωθυπουργούς και με αιχμή του δόρατος αρχικά το ψευτοΚΚΕ και μετά το μετωπικό του σχήμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ αποδυνάμωσε μέσα από ένα πολύμορφο σαμποτάζ που διήρκεσε 35 χρόνια την ελληνική βιομηχανία, και αφού έτσι οδήγησε τη χώρα στη χρεωκοπία, τελικά κλιμακώνοντας αυτό το σαμποτάζ μέσα στην ίδια την κρίση, τσάκισε σχεδόν απόλυτα τη βιομηχανική παραγωγή. Έτσι έφερε την απόλυτη παραγωγική οπισθοδρόμηση της χώρας, τη μεγάλη φτώχεια και το ατέλειωτο χρέος. Τώρα αυτό το μπλοκ με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση επιχειρεί να σκοτώσει με ένα χτύπημα τη μεσαία -με ευρωπαϊκά μέτρα- και μικρή αγροτική εκμετάλλευση, που αποτελούν την κύρια μορφή αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Αυτή η μορφή επιτρεπόταν να επιβιώνει ως τώρα ακριβώς γιατί δεν ενοχλούσε, όπως ενοχλούσε η σύγχρονη συγκεντρωμένη βιομηχανική παραγωγή, το σχέδιο της αποικιοποίησης της χώρας από το ρώσικο, και δευτερευόντως από το σύμμαχό του, κινέζικο σοσιαλιμπεριαλισμό.
Τώρα όμως που η Ρωσία, η Κίνα και οι ντόπιοι και οι δυτικοί φίλοι τους αγοράζουν πατώντας πάνω στα βιομηχανικά ερείπια τα στρατηγικά οικονομικά γάγγλια της χώρας, ειδικά την ενέργεια, τα λιμάνια, τις τράπεζες- σε τακτική συνεργασία με τους αμερικάνους χρηματιστές- και όλο και περισσότερο την ακριβή τουριστική γη, το μεσαίο και μικρό αγροτικό παραγωγικό κεφάλαιο αρχίζει να γίνεται με τη σειρά του θανάσιμα ενοχλητικό καθώς μέσα από τους κόλπους του μένει πάντα ανοιχτός ο δρόμος για μια ισχυρή, σύγχρονη και πιο συγκεντρωμένη γεωργική παραγωγή, για μια αρκετά ισχυρή ντόπια αστική τάξη των φάρμερ, για μια γερή βιομηχανία τροφίμων, και κυρίως για ένα ντόπιο, ελληνικό ή μεταναστευτικής προέλευσης, αγροτικό προλεταριάτο, την ώρα που το βιομηχανικό έχει μισοεξοντωθεί. Κυρίως, ξέρουν οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους ότι αν δεν ελέγξουν την ύπαιθρο η χώρα θα χαθεί πολιτικά από τα χέρια τους. Κάτι ανάλογο, αν και σε μικρότερη κλίμακα, ισχύει για την επίθεση που γίνεται την ίδια ώρα με όπλο το ασφαλιστικό ενάντια στα επιστημονικά μεσοστρώματα, ιδιαίτερα ενάντια στο πιο παραγωγικό, τους ελεύθερους επαγγελματίες μηχανικούς. Αυτούς προηγούμενα οι σαμποταριστές τους αποδυνάμωσαν λεηλατώντας τα εύρωστα ασφαλιστικά ταμεία τους και βέβαια τσακίζοντας φορολογικά την οικοδομική βιομηχανία για να τους κάνουν τελικά κρατικούς εισπράκτορες προστίμων και τελών νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων και ενεργειακών πιστοποιητικών.
Η εξαθλίωση των επαγγελατιών μικρών και μεσαίων παραγωγών στρατηγικός στόχος της ψευτοαριστεράς
Ο στόχος της απόλυτης εξαθλίωσης των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών παραγωγών είναι ο λόγος για τον οποίο παρατηρούμε αυτή τη στρατηγική στροφή της ψευτοαριστεράς που ήρθε στην εξουσία σε συμμαχία με το φασιστο-ΑΝΕΛ, γιατί μόνο μέσω των ΑΝΕΛ μπορεί να ελέγξει το στρατό και να επιβάλλει σε επόμενη φάση μια φιλορώσικη δικτατορία στην Ελλάδα.
Εδώ και δεκαετίες, ο κύριος στόχος των ψευτοαριστερών κομματικών αστών νέου τύπου, όπως και των ρωσόφιλων ηγεσιών των κυβερνήσεων, ήταν η συντριβή της ντόπιας βιομηχανικής αστικής τάξης. Έτσι, αυτοί συμμαχούσαν εν μέρει με τη μεσαία αγροτιά, ιδιαίτερα μάλιστα με την αρκετά πλούσια αγροτιά των επιδοτήσεων, για να σπαταλούν στο χειρότερο παρασιτισμό, στην απάτη και στην κρατική διαφθορά τα πελώρια κονδύλια της ΕΕ, αντί να τα πηγαίνουν στη σύγχρονη παραγωγή-και την αγροτική και τη βιομηχανική- καθώς και στην έρευνα. Αυτή ήταν η εποχή των μπλόκων με κέντρο τη Λάρισα που είχαν τότε κοινωνικό ηγέτη την πλούσια θεσσαλική αγροτιά των επιδοτήσεων και πολιτικό ηγέτη το «προλεταριακό» ψευτοΚΚΕ. Τα μπλόκα αυτά, ήταν στην κύρια πλευρά τους ένας πολιτικός εκβιασμός στη χώρα και ταυτόχρονα μια μορφή παραγωγικού σαμποτάζ μέσω του στραγγαλισμού των συγκοινωνιών.
Όμως κιόλας από το 2013 και μετά το 2014 το ρωσόδουλο μπλοκ, με τον δήθεν φιλο-ευρωπαίο Σαμαρά, ξεκίνησε την επίθεση στους μεσαίους παραγωγούς, ιδιαίτερα αυτούς που φοβόταν περισσότερο, εκείνους δηλαδή που εκσυγχρόνιζαν την παραγωγή τους επειδή δεν ζούσαν από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και τη διαφθορά στα μετρήματα. Τότε με πρόσχημα τις επιταγές των δανειστών, άρχισε να αφαιρεί κάθε φορολογική ελάφρυνση σε μια αγροτική παραγωγή που με σαμποταριστικές τακτικές έμεινε τεχνολογικά καθυστερημένη, με αδύναμες υποδομές και εξαιρετικά τεμαχισμένη σε σχέση με την υπόλοιπη ευρωπαϊκή. Από αυτή την τελευταία περίοδο οι κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν συνολικά λαϊκό προοδευτικό χαρακτήρα παρόλο που κάνουν το λάθος της προηγούμενης περιόδου να χρησιμοποιούν σαν κεντρική μορφή πάλης τους συγκοινωνιακούς αποκλεισμούς, γιατί αυτή τη μορφή έχουν δοκιμάσει σαν νικηφόρα, ενώ στην πραγματικότητα τις νίκες τις παραχωρούσε το ίδιο το βαθύ καθεστώς. Όμως τώρα που το κίνημα αυτό ωριμάζει πολιτικά αυτή τη μορφή δεν τη χρησιμοποιεί με ασφυκτική διάρκεια, όπως έκαναν παλιότερα οι Μπούτας-Πατάκης, για να μη χάσει τις συμπάθειες της κοινής γνώμης. Αλλά το βασικό είναι ότι τώρα τα δύο κεντρικά τους αιτήματα είναι εντελώς δίκαια και σωστά: «όχι στην υπερφορολόγηση (26% συν προκαταβολή 75% το 2016 και 100% το 2017), και όχι στον τριπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών και τη σύνδεση με το φορολογητέο εισόδημα». Αυτά τα φορολογικά και ασφαλιστικά πλήγματα είναι συντριπτικά, επειδή συνδυάζονται με τα χτυπήματα του ’13-’14 όταν μειώθηκαν οι φοροελαφρύνσεις στο αγροτικό πετρέλαιο, και όταν στη συνέχεια αυξήθηκε ο ΦΠΑ των αγροτικών εφοδίων από το 13% στο 23%.
Απόπειρα διάσπασης και πολιτικής έκθεσης του κινήματος των αγροτοπαραγωγών.
Επειδή τώρα αυτό το κίνημα είναι δίκαιο και τόσο μαζικό και τόσο οργισμένο όσο κανένα άλλο προηγούμενο, ακριβώς γι αυτό επιχειρείται από τους ρωσόδουλους η διάσπασή του και η πολιτική έκθεσή του. Η διάσπαση του επιχειρείται από το ψευτοΚΚΕ με το λεγόμενο «Πανελλαδικό Συντονιστικό των μπλόκων των μικρομεσαίων αγροτών» με κέντρο την Νίκαια της Λάρισας, το οποίο αντιπαρατίθεται στο γνήσιο κίνημα των αγροτοπαραγωγών που ξεκίνησαν σαφώς πρώτοι τις κινητοποιήσεις τους με φορέα την «Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Αγροτών».
Η πολιτική έκθεση του κινήματος επιχειρείται με την απόπειρα επίσημης εισόδου και αποδοχής των ναζί της ΧΑ σαν τέτοιων στα προοδευτικά μπλόκα. Όμως αυτό πουθενά δεν έγινε δεκτό και μπορεί να δει κανείς φωτογραφίες που δημοσιεύουν οι ναζήδες στα μπλόκα, όπου τα στελέχη της Χ.Α. είναι απομονωμένα από τους αγρότες. Είναι φανερό ότι όλη αυτή η ιστορία είναι μια προβοκάτσια που μεθοδεύτηκε από το ρωσόδουλο μπλοκ για να δίνει τη δυνατότητα στα μπλόκα του ψευτοΚΚΕ να συκοφαντούν ασταμάτητα το προοδευτικό κίνημα των αγροτών σαν τάχα φιλοναζιστικό. Από την άλλη όμως είναι γεγονός ότι στα μικροαστικά κινήματα χωρίς προλεταριακή καθοδήγηση μπορούν τα φιλοναζιστικά στοιχεία να φωλιάζουν και να επηρεάζουν τις μάζες καλυπτόμενα από την απολίτικη κρυφοφασιστική γραμμή «δεν υπάρχουν χρώματα στον αγώνα μας» και κυρίως από την εθνικο-καθεστωτική γραμμή «κύριος εχθρός οι ευρωπαίοι δανειστές». Στην τελευταία πρωταθλητής είναι η ηγεσία του ψευτοΚΚΕ, που είναι ο μεγάλος μαιτρ κάθε διάσπασης του λαϊκού κινήματος.
Η διάσπαση του αγροτικού κινήματος επιχειρείται από τον Μπούτα και τα μπλόκα της Νίκαιας με την πολιτική καθοδήγηση του ψευτοΚΚΕ και σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση
Από την αρχή των κινητοποιήσεων το ψευτοΚΚΕ επιχειρεί και στους αγρότες τη διάσπαση και την υπονόμευση του αγώνα με αριστερή μορφή, εδώ με το σύνθημα: «όχι στα μπλόκα των μεγαλοαγροτών καπιταλιστών» που τους κατηγορούν ότι είναι με την ΕΕ, την ΚΑΠ και τους βιομήχανους και έχουν αίτημα το 13% με αφορολόγητο 12000 Ευρώ μόνο για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
Το «Συντονιστικό των μπλόκων» έβαλε σαν κεντρικό το ξεχωριστό «ταξικό» κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών και μάλιστα με αίτημα 30000 Ευρώ οικογενειακό αφορολόγητο (!) και από κει και πάνω φόρος 45% για τους πλούσιους αγρότες. Αυτό είναι αίτημα που από τη μια είναι επίτηδες προβοκατόρικο για να φέρει τη μάζα του λαού σε σύγκρουση με το αγροτικό κίνημα, καθώς 30000 Ευρώ αφορολόγητο καμιά σχέση δεν έχει με αίτημα μικρομεσαίων, και από την άλλη εξυπηρετεί μόνο τους μικρούς ή μεγαλύτερους γαιοκτήμονες που νοικιάζουν σε αγρότες γη και κάνουν άλλη κύρια δουλειά όπως πχ κρατικοί υπάλληλοι, δικηγόροι, γιατροί κλπ και τους οποίους το ψευτοΚΚΕ θέλει να εντάξει στους αγρότες για να φοροδιαφεύγουν ή να ασφαλίζουν τους συγγενείς τους στον ΟΓΑ, ενώ οι επαγγελματίες αγρότες αντιδρούν σε αυτό και ζητούν εδώ και χρόνια μητρώο επαγγελματιών αγροτών.
Επίσης το 45% φόρος με 100% προκαταβολή το 2017 σημαίνει πλήρη εξόντωση του σύγχρονου μεσαίου αστού φάρμερ, που παίζει γενικά παραγωγικό ρόλο. (Αστός, μεσαίος ή μικρός, είναι κάθε αγρότης που μισθώνει εργατική δύναμη στα χωράφια του, πράγμα που το κρύβει η ψευτοαριστερά). Πρόκειται για πολιτική αντίστοιχη με αυτήν που ακολουθεί το ψευτοΚΚΕ στη βιομηχανία, όπου θέλει την υπερφορολόγηση για να σκοτώνει όχι τον καπιταλισμό, αλλά την παραγωγική δύναμη που εκπροσωπεί ο κάθε καπιταλιστής και πάνω απ όλα το προλεταριάτο που ζει από αυτήν την παραγωγική δύναμη και τη χρειάζεται ζωτικά για τη μελλοντική του κοινωνική απελευθέρωση και την ευημερία του.
O ΣΥΡΙΖΑ δίνει ώθηση στις κινητοποιήσεις των Μπούτα - ΠΑΜΕ και απομονώνει αυτούς που ξεκίνησαν τον αγώνα για να τον διαλύσει
Η ψευτοταξική δημαγωγία του ψευτοΚΚΕ εξυπηρετεί κυρίως το στοχευμένο χτύπημα της αγροτικής παραγωγής που σχεδιάζει η κυβέρνηση με τα μέτρα, γι’ αυτό και ο Μπούτας ανέδειξε σε αιτία πολέμου το οποιοδήποτε αίτημα για διαχωρισμό σε κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και σε αγρότες που το αγροτικό επάγγελμα είναι δευτερεύον. Αυτή την πολύτιμη βοήθεια στο κυβερνητικό σαμποτάζ της παραγωγής, ο Τσίπρας την αντάμειψε ανοίγοντας τους δρόμους στα τρακτέρ του Μπούτα μέχρι το Σύνταγμα, και στη συνέχεια τις πόρτες του Μαξίμου για να προσφέρει μόνο σε αυτόν την κυβερνητική υποχώρηση για αφορολόγητο 9500 έως 12000 Ευρώ σε συνδυασμό με την εξαίρεση από το φορολογητέο εισόδημα των επιδοτήσεων. Την ίδια στιγμή έκλεινε την πόρτα στους εκπροσώπους του πραγματικού πρωτεργάτη του αγώνα του Πανελλήνιου Συντονιστικού τιμωρώντας τους ουσιαστικά επειδή ήταν οι μόνοι που αντιπαρατέθηκαν στην τηλεόραση με τον Μπούτα και τον κατάγγειλαν για προβοκάτορα και κομματικό εγκάθετο. Στην ουσία τιμωρήθηκαν από το Μαξίμου γιατί έκαναν την ιεροσυλία να καταγγείλουν το ψευτοΚΚΕ του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απλά το μετωπικό σχήμα, το υπεύθυνο για τις κυβερνητικές υποθέσεις. Να γιατί ο «αδιάλλακτος» Μπούτας μπήκε μετά βαΐων και κλάδων στο Μαξίμου χωρίς να έχει αποσυρθεί ούτε το ασφαλιστικό ούτε το φορολογικό, και να γιατί αφού η κυβέρνηση δέχτηκε τον Μπούτα σαν τον τελικό της συνομιλητή, τάχα εκπρόσωπο της φτωχής αγροτιάς αποφάσισε τώρα να κινήσει την εισαγγελία ενάντια στα μπλόκα των τάχα «πλούσιων» αγροτών για να διαλύσει τελείως οποιαδήποτε πραγματικά αντικυβερνητική κινητοποίηση. Δεν είναι τυχαίο ότι τα φιλικά προς τη Νίκαια μπλόκα του Προμαχώνα και του Ισθμού ηδη άνοιξαν για να αποθαρρύνουν και να υποχρεώσουν και τα μπλόκα της πραγματικής αντίστασης να παραδοθούν. Ήδη άλλωστε η Νίκαια μιλάει για «παρακαταθήκη» για τα όσα επιτεύχθηκε, δηλαδή προετοιμάζει να εμφανίσει σα νίκη το σπάσιμο του αγώνα και την εξόντωση των πιο παραγωγικών επαγγελματιών αγροτών.
Η παρατεταμένη άρνηση της κυβέρνησης να δεχθεί διάλογο με το Πανελλήνιο Συντονιστικό των Αγροτών (που στην αρχή συμπεριλάμβανε και τα Τέμπη) ήταν αυτή που ανέδειξε τον «αδιάλλακτο» υποτίθεται Μπούτα σε ηγετικό παράγοντα στα μπλόκα των αγροτών, και συνέβαλε αποφασιστικά στη διάσπαση των μπλόκων που ξεκίνησαν τον αγώνα, με το διαχωρισμό του πιο συμβιβαστικού κέντρου, του μπλόκου των Τεμπών από τα πιο μαχητικά Κερδύλια (κέντρο του Πανελλήνιου Συντονιστικού), και την αποστολή χωριστών αιτημάτων από τα δύο αυτά κέντρα μπλόκων για συνάντηση με τον Τσίπρα. Παίζοντας το παιχνίδι της διάσπασης, Μπούτας και κυβέρνηση έκαναν το φίλο πότε στο ένα και πότε στο άλλο κέντρο μπλόκων της μικρής και μεσαίας επαγγελματικής αγροτιάς. Η διάσπαση αυτή βάθυνε και οξύνθηκε από το γεγονός ότι μόνο το Πανελλήνιο Συντονιστικό σήκωσε τελικά το βάρος της σύγκρουσης με το διασπαστή Μπούτα, ενώ τα μπλόκα που ακολούθησαν τα Τέμπη στην πράξη αποδέχτηκαν και συνεχίζουν να αποδέχονται τον Μπούτα, σα «συναγωνιστή» στον αντικυβερνητικό αγώνα. Αλλά ο Μπούτας ήταν ο πρώτος από όλους που μίλησε με την κυβέρνηση, και πριν από οποιαδήποτε υποχώρησή της για να οργανώσει τη μεγάλη φιέστα του στο Σύνταγμα, που ουσιαστικά ήταν ένα αποφασιστικό χτύπημα στα δύο βασικά κέντρα μπλόκων και ενάντια στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και όχι ενάντια στα κυβερνητικά φορολογικά-ασφαλιστικά μέτρα. Αυτή τη φιέστα του Μπούτα τη συνδράμανε όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και ιδιαίτερα η ΝΔ του φιλο-Τσίπρα και φιλο-ψευτοΚΚΕ Μητσοτάκη που επηρεάζει κυρίως τους αγρότες των Τεμπών. Οι δεσμοί της ηγεσίας των Τεμπών με τη μητσοτακική ΝΔ εκτιμάμε ότι είναι ένας από τους λόγους που αυτοί μέχρι σήμερα αρνούνται να καταγγείλουν το διασπαστικό ρόλο του ψευτοΚΚΕ στις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι το ψευτοΚΚΕ και ο Τσίπρας επικαλούνται την ίδια πλατφόρμα για να χτυπήσουν τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Αυτό αποκαλύφθηκε εντελώς όταν ο Τσίπρας δήλωσε στη Βουλή ότι οι αγρότες με χαμηλό εισόδημα τάχα θα προστατευθούν, ενώ οι αγρότες με «πλούσιο» εισόδημα δεν θα προστατευθούν. Η κυβέρνηση υποχωρεί μόνο στο αφορολόγητο, ενώ παραμένει σταθερή στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών και της προκαταβολής, αλλά και στη σύνδεση εισφορών και φορολογητέου εισοδήματος που θα πλήξει κυρίως τους επαγγελματίες μικρούς και μεσαίους αγρότες που παρουσιάζουν κάποια κερδοφορία μέσα από τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής τους χωρίς να βασίζονται στις επιδοτήσεις, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι επιδοτήσεις εξαιρούνται από το φορολογητέο εισόδημα μετά την κυβερνητική παροχή στον Μπούτα. Αυτός είναι ένας διαχωρισμός που δούλεψε τόσο ο Μπούτας όσο και η κυβέρνηση για να χτυπήσουν κυρίως το πιο σύγχρονο κομμάτι της παραγωγής που βρίσκεται στο βορρά απέναντι στον όγκο των επιδοτούμενων που βρίσκεται στον κάμπο της Λάρισας (οπότε και σε ένα βαθμό στα Τέμπη που ήδη αποφάσισαν να αποχωρήσουν και να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις), και για να περάσει πιο εύκολα το σύνολο των κυβερνητικών μέτρων ενάντια στην παραγωγή (κατάργηση αφορολόγητου πετρελαίου, αύξηση ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια κ.α) από το οποίο θα χτυπηθούν σε ένα βαθμό όλοι οι αγρότες, δηλαδή και οι μη επαγγελματίες μικρομεσαίοι.
Χτύπημα του κινήματος των μικρομεσαίων στο όνομα της φτωχολογιάς. Μόνο το χτύπημα του παραγωγικού σαμποτάζ μπορεί να σώσει τις συντάξεις
Αλλά η ψευτοαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του ψευτοΚΚΕ προδίνεται σε ένα κεντρικό σημείο, στη στάση τους απέναντι στους εργάτες γης, ιδιαίτερα τους μετανάστες. Ενώ το ψευτοΚΚΕ εμφανίζεται υπέρμαχος του φτωχού αγρότη ενάντια στον πλούσιο και ενάντια στο κράτος και στην ΕΕ δεν υπερασπίζεται πουθενά σε όλο τον απέραντο κουβά από τα αιτήματα του «Συντονιστικού των μπλόκων», τους εργάτες γης, δηλαδή το πραγματικό αγροτικό προλεταριάτο. Αυτό , το ξεζουμίζουν και οι μεσαίοι και μικροί καλλιεργητές που μισθώνουν εργάτες γης και βέβαια οι μισοαγρότες δημόσιοι υπάλληλοι και οι μικρογαιοκτήμονες ραντιέρηδες που αποτελούν την άμεση κοινωνική βάση του ψευτοΚΚΕ και τους οποίους αυτό ποτέ δεν καταγγέλλει. Τουλάχιστον, οι πραγματικά μικροί και μεσαίοι αγρότες, στα πλαίσια της Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών είχαν βάλει από την αρχή το αίτημα για ασφάλιση των 300.000 περίπου μεταναστών εργατών γης και νομιμοποίησή τους, δηλαδή βάζουν το ζήτημα να χτυπηθεί η μαύρη εργασία, σε αντίθεση με τον Μπούτα που δεν έχει βάλει ποτέ τέτοιο αίτημα, κάτι που αποκαλύπτει τη μαύρη φασιστική και αντεργατική γραμμή του ψευτοΚΚΕ. Αυτό το θετικό δεν το ζητάνε βέβαια οι παραγωγικοί μικροί και μεσαίοι αγρότες από φιλεργατισμό αλλά γιατί αυτοί και μόνο σαν επιχειρηματίες φάρμερ έχουν λόγο να δηλώσουν στα έξοδά τους τα μεροκάματα για να τα δικαιολογήσουν αντίθετα με όσους συστηματικά και απόλυτα φοροδιαφεύγουν. Δεν είναι τυχαίο ότι τελικά οι αντιμετανάστες και δουλοκτήτες χρυσαυγίτες συμπαρατάχθηκαν με τον Μπούτα και το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, παρά τους μύδρους του τελευταίου εναντίον τους.
Το κέντρο βάρος του αιτηματολογικού «κουβά» του Μπούτα (http:// www.onlarissa.gr/2015/10/18/ta-etimata-pouethese-apo-ti-larisa-i-panelladiki-sintonistikiepitropi-ton-agrotikon-blokon), το μόνο πράγμα που υπερασπίζεται δημαγωγικά, κόντρα σε κάθε προοδευτική και μαρξιστική αντίληψη, είναι η ιστορικά καταδικασμένη πολύ μικρή παραγωγή που μπορεί να ζήσει μόνο με άπλετη βοήθεια από το κράτος, δηλαδή με κατανάλωση δουλειάς από την υπόλοιπη κοινωνία. Στην πραγματικότητα το λεγόμενο ΚΚΕ δεν υπερασπίζεται τους μικροπαραγωγούς, όπως το κάνουν οι μαρξιστές, δηλαδή μέσα από τη βοήθεια και την ενθάρρυνση από το κράτος της συνεταιριστικής τους ένωσης, αλλά δίνοντάς τους όπιο κρατικής, δηλαδή αστικής (αφού το κράτος είναι το κατ εξοχήν όργανο της αστικής εξουσίας) φιλανθρωπίας. Σε ένα πρώτο επίπεδο αυτό είναι μια αντιδραστική υποστήριξη της μικρής καθυστερημένης παραγωγής κατά της σύγχρονης μεγάλης παραγωγής, όμως στην πραγματικότητα μια τέτοιου είδους μεγάλη κρατική υποστήριξη της πολύ μικρής παραγωγής δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική στον καπιταλισμό, γι αυτό στην ουσία είναι ένα πρόσχημα εξόντωσης της μεγάλης σύγχρονης αγροτικής παραγωγής για λογαριασμό των ρωσοκινέζων νεοαποικιοκρατών που με την ΚΟΣΚΟ δείχνουνε τι σημαίνει εργασιακό γκέτο και εθνική λεηλασία.
Η επίκληση του φτωχού αγρότη για να τσακιστεί ο σύγχρονος μικρός και μεσαίος καπιταλιστής φάρμερ δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό του ψευτοΚΚΕ αλλά με άλλο τρόπο και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που όλη της την επίθεση στους αγρότες καθώς και στους επιστήμονες επαγγελματίες την εξαπολύει πάλι «από τα αριστερά» λέγοντας ότι θέλει να σώσει τάχα τους συνταξιούχους από τη μείωση των συντάξεών τους όπως τάχα επιβάλουν οι δανειστές. Οι απατεώνες αυτοί, επίσης ψευτομαρξιστές όπως το ψευτοΚΚΕ, κρύβουν από το λαό, ότι οι συντάξεις, ιδιαίτερα σήμερα που έχουν φαγωθεί σχεδόν όλα τα αποθεματικά των ταμείων, προέρχονται αποκλειστικά από την ενεργή παραγωγή άμεσα ή μέσω των φόρων από όλους τους τομείς της οικονομίας, που σημαίνει ότι η καταστροφή ή η πτώση της συνολικής παραγωγής, ιδιαίτερα της βιομηχανικής και της αγροτικής, υποχρεωτικά οδηγεί στην ανάλογη πτώση των συντάξεων και δεν έχει να κάνει με καμιά επιβολή των δανειστών. Μάλιστα όταν για να πληρωθούν οι συντάξεις καταστρέφεται για μια περίοδο μέρος του υπάρχοντος παραγωγικού κεφάλαιου και όχι απλά η διευρυμένη του αναπαραγωγή, τότε η πτώση των συντάξεων δεν είναι απλά ανάλογη αυτής της καταστροφής αλλά εκθετικά ανάλογη. Στην ουσία η συμμορία Τσίπρα-Καμμένου κρατάει προσωρινά τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις στο προηγούμενα ακρωτηριασμένο ύψος τους για να τις ξανα-ακρωτηριάσει σε μεγαλύτερο βαθμό αργότερα. Άλλωστε ήδη ξεδιάντροπα ακρωτηρίασε τις συντάξεις αυτών που θα βγουν από δω και μπρος στην σύνταξη, ενώ έκοψε και τις υπάρχουσες κατά 6% μόλις πριν δυο μήνες.
Ο μόνος ουσιαστικός τρόπος να παραμείνουν στο ύψος τους οι σημερινές συντάξεις και μάλιστα για να ανέβουν είναι με το χτύπημα του παραγωγικού σαμποτάζ και πιο εδικά με την άμεση απελευθέρωση των μπλοκαρισμένων παραγωγικών επενδύσεων ιδιωτικών ή κρατικών σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Ως τότε, αν θέλει κανείς να διατηρήσει τις συντάξεις, κι αυτό για λίγο ακόμα, το μόνο που έχει να κάνει είναι να φορολογήσει τον κρυφό πλούτο των ανατολικών κρατικοολιγαρχών βδελλών, της εκκλησίας, των μεγαλογαιοκτημόνων της υπαίθρου και εκείνον του διεφθαρμένου κομματιού της κρατικής υπαλληλίας και των ιδιωτών συνεργατών της που ποτέ καμιά κυβέρνηση και ιδιαίτερα καμιά κρατικοφασιστική ψευτοαριστερά δεν χτύπησε, αλλά αντίθετα προστάτεψε.
Αληθινά εξεγερτικά κινήματα με δημοκρατία στη βάση και όχι 24ωρες σκηνοθεσίες εξέγερσης
Για όλους τους παραπάνω λόγους πρέπει ο λαός να υποστηρίξει αποφασιστικά τους αγρότες παραγωγούς αλλά και τους ελεύθερους επαγγελματίες επιστήμονες ενάντια στα εξοντωτικά σαμποταριστικά μέτρα της κυβέρνησης. Βεβαίως υποστήριξη δεν σημαίνει υποστήριξη του αντιευρωπαϊκού και αντιπαραγωγικού πλαισίου με το οποίο έχουν καπελώσει οι κνίτες και οι εθνοφασίστες κάθε είδους τον αγώνα τους, όπως και να αποδεχτούν τη δημαγωγία των παραπάνω ότι οι κρατικές 24ωρες ή 48ωρες γενικές απεργίες που σκαρώνουν μια φορά κάθε τόσο οι ηγεσίες αυτών των κινημάτων είναι πραγματικά αποτελεσματικές. Αποτελεσματικές μπορεί να είναι μόνο παρατεταμένες δημοκρατικές απεργίες, δηλαδή επικυρωμένες από τις συνελεύσεις βάσης των συνδικάτων, που σημαίνει καλά ζυμωμένες, καλά οργανωμένες, που να μπορούν να πάρουν μαζί τους και τμήματα του προλεταριάτου του ιδιωτικού τομέα. Αυτό δεν έγινε ποτέ μέσα στην κρίση. Για όλα αποφασίζουν οι εγκάθετες κομματικές καθεστωτικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ. Ανατροπή τέτοιων πολιτικών μπορούν να γίνουν χοντρικά με αληθινά εξεγερτικά κινήματα βάσης και όχι με τις γνωστές 24ωρες «απεργίες» στην ουσία τελετουργίες του «κινήματος», τις πλαισιωμένες με φωτιές και δακρυγόνα. Αυτές διαμορφώνονται από το καθεστώς με τη βοήθεια ενός ορισμένου ψευτοαναρχισμού στο κέντρο της πόλης έτσι ώστε να αποτελούν σκηνοθετικό πλατώ μιας διεθνούς τηλεοπτικής εκπομπής που δείχνει την Ελλάδα εξεγερμένη χωρίς να υπάρχει εξέγερση. Αν υπήρχε εξέγερση δεν θα υπήρχαν ατέλειωτες ήττες για το λαό επί 5 ολόκληρα χρόνια. Αυτά είναι μόνο για πολιτική πίεση στους δανειστές τους οποίους οι ρωσόδουλες ελληνικές κυβερνήσεις έχουν μετατρέψει σε κύριους υπεύθυνους της πείνας του λαού ενώ όπως είπαμε στην αρχή οι αληθινές υπεύθυνες είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις και η ψευτοαριστερά που επί χρόνια έχουν σαμποτάρει την παραγωγή της χώρας και τελικά την οδήγησαν στη χρεωκοπία. Επίσης πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι σήμερα τα μπλόκα δεν είναι μορφή πάλης που μπορεί να οδηγήσει σε αληθινές νίκες. Μόνο όταν οι αγρότες έχουν μαζί τους το αληθινό βαθύ καθεστώς νικάνε με τα μπλόκα. Όταν δεν το έχουν τα μπλόκα διαλύονται εύκολα από την κάθε αστυνομία γιατί δεν έχουν μαζί τους το λαό, που βλέπει και σωστά τα παρατεταμένα μπλόκα σαν ομηρία του. Τώρα που ο Τσίπρας μετά την προδοσία του Μπούτα θέλει να σπάσει τα μπλόκα ήδη έχει κινήσει τη δικαιοσύνη να τα απειλήσει με χρήση αστυνομικής βίας. Η αληθινή δύναμη των αγροτών είναι η ενότητα με όλο τον εργαζόμενο λαό. Μόνο έτσι αυτοί μπορούν να κυριαρχούν στη ύπαιθρο.
Τέλος χρειάζεται αντίσταση στην προσπάθεια των ναζί της ΧΑ να μπουν στο αγροτικό κίνημα όχι μόνο για να μην προβοκαριστεί το τελευταίο, αλλά για να μην βρει εκεί για πρώτη φορά ο ναζισμός στην τσακισμένη μικροαστική μάζα, που ιστορικά είναι το στοιχείο του, μια συνδικαλιστική νομιμοποίηση και μια βάση στην ύπαιθρο, που ως τώρα ελάχιστα διαθέτει. Πρέπει οι δημοκράτες να ανησυχήσουν ιδιαίτερα από το ότι η κρυφοφασιστική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με διευθυντή της ΕΡΤ τον άνθρωπο του Περισσού Τσακνή, παρέδωσε ακριβώς πάνω στην ώρα των αγροτικών και μικροεπαγγελματικών κινητοποιήσεων στην ώρα της μεταναστευτικής κρίσης στους ναζί της ΧΑ το κρατικό κανάλι για να παρουσιάσουν για πρώτη φορά τη συγκέντρωση τους και την ομιλία τους για τα Ίμια της 30/1. Οι ρωσόδουλοι βιάζονται να κάνουν κεντρική δύναμη της χώρας τη ΧΑ το πιο δουλικό στη Ρωσία και το πιο κτηνώδες κόμμα αφήνοντάς το πολιτικά να εμφανίζεται σαν πατριωτικό.
Πάμε ή για μεγάλη προοδευτική εξέγερση ή για μια μεγάλη φασιστική δικτατορία. Οι παράγοντες για το δεύτερο είναι ισχυρότεροι αν οι ναζιφασίστες και οι ψευτοαριστεροί σοσιαλ-φασίστες δεν ανατραπούν από ένα πραγματικά δημοκρατικό κίνημα του λαού.
Αθήνα 26/2/2016