"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Η συντρόφισσα ήταν ιδρυτικό μέλος της ΟΑΚΚΕ από εκείνα που έδωσαν πρωτοπόρα την πάλη για το ιδεολογικό, πολιτικό και τελικά οργανωτικό ξεκαθάρισμα με το ρεβιζιονισμό και πάνω απ όλα με το σοσιαλφασισμό. Αφιέρωσε όλες της τις προσπάθειες για να ξεκαθαρίζεται σε κάθε θέση και σε κάθε πράξη η διαφορά ανάμεσα στον κομμουνισμό και στο σοσιαλφασισμό παντού στην κοινωνία, στην εργατική τάξη και μέσα στο ίδιο το κόμμα μας. Έδωσε στην ΟΑΚΚΕ όλη της την πνοή για να μπορέσει αυτή να οικοδομήσει ένα νέο κομμουνιστικό κόμμα, σαν συνέχεια αλλά και σαν ανάπτυξη του παλιού ηρωικού ΚΚΕ σύμφωνα με τις πρακτικές και θεωρητικές αρχές του μαρξισμού-λενινισμού-μαοϊσμού.
Η Ελένη μας πρόσφερε απλόχερα την ασύλληπτη σταθερότητα των πεποιθήσεών της, το αγωνιστικό πείσμα, το οξύτατο πολιτικό της κριτήριο, τη σοφία της στην κατανόηση των ανθρώπων και πάνω απ’ όλα την αισιοδοξία της, το κουράγιο της για να αντέξουμε την πολύ μακριά, μοναχική και ασταμάτητα κόντρα στο ρεύμα πορεία μας. Ήταν το χαμόγελο, η ανθρωπιά, η ευθύτητα, η αξιοπρέπεια, το θάρρος του κόμματος μας μαζεμένα σε έναν άνθρωπο. Είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη η απώλειά της για μας και πιο μεγάλη η στενοχώρια μας που φεύγει σε μια στιγμή που από παντού έρχονται τα μηνύματα ότι οι αλήθειες που πάλεψε σε όλη της τη ζωή αρχίζουν να καρποφορούν.
Η κηδεία της Ελένης μας θα γίνει σήμερα 13/4 στις 1μμ στο νεκροταφείο Νέας Φιλαδέλφειας (Κόκκινος Μύλος, τέρμα Πίνδου).