"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
Η ΟΑΚΚΕ, κόντρα στο ρεύμα, και λίγο καιρό μετά την πρώτη εκλογή του, είδε μέσα στη ζωή ότι ο συγκεκριμένος τύπος υπηρετούσε από πάνω ως κάτω με την τακτική του σε σειρά ζητημάτων, σε αγαστή σύμπνοια με την Κλίντον, τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ όσο και στην εξωτερική πολιτική, μια γραμμή κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες επέκτασης της επιρροής του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού.
Ειδικά η στάση Ομπάμα σε όλη την περίοδο της «Αραβικής Άνοιξης», με κορωνίδα το συριακό και ακόμη περισσότερο στη ρώσικη εισβολή και κατοχή σε τμήματα της Ουκρανίας αποδεικνύει, με την απόσταση του χρόνου, ότι αυτός, σε όλη του την οκταετία, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να στρώνει το χαλί της προετοιμασίας για το ξέσπασμα του Γ΄Παγκοσμίου Πολέμου, τον οποίο όπως όλα σχεδόν δείχνουν θα εξαπολύσουν κάποια στιγμή οι φασιστικές Ρωσία και Κίνα για το αιματηρό ξαναμοίρασμα του πλανήτη.
Ο Ομπάμα λοιπόν εμφανιζόταν και εν πολλοίς ακόμα εμφανίζεται από πολλούς ως ο άκρως αντίθετος πόλος του Τραμπ και της αποκρουστικής πολιτικής φυσιογνωμίας του τελευταίου. Λίγοι άνθρωποι, ακόμη και ανάμεσα στους δημοκράτες, θα συμφωνούσαν μαζί μας μέχρι πριν λίγο καιρό ότι Ομπάμα και Τραμπ ανήκουν στο βάθος στο ίδιο στρατόπεδο και απλώς αλληλοσυμπληρώνονται.
Απ’ ότι φαίνεται όμως, επειδή η αμερικανική αστική τάξη, παρά το γεγονός ότι είναι ιμπεριαλιστική μέχρι μυελού οστών, δεν έχει καμία διάθεση να γίνει, στο μεγαλύτερο τμήμα της, μπασιμπουζούκος του Πούτιν, οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τις σχέσεις Τραμπ – Ρωσίας έφτασαν - και μάλιστα σύντομα - μέχρι την αποκάλυψη του ρόλου του Ομπάμα στη συγκάλυψη της ρώσικης επέμβασης στις αμερικανικές εκλογές.
Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ της WashingtonPost, έκθεση της CIA, στην οποία αναφερόταν ότι ο Πούτιν διεύθυνε προσωπικά την εκστρατεία των Ρώσων χάκερ για ενισχυθεί και τελικά να εκλεγεί ο Τραμπ, έφτασε στα χέρια του Ομπάμα αρχές Αυγούστου του 2016, δηλαδή τρεις ολόκληρους μήνες πριν τις εκλογές.
Με βάση το ρεπορτάζ, τους έξι μήνες μετά τον Αύγουστο κατά τους οποίους έμεινε στην εξουσία η κυβέρνηση Ομπάμα μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων από τον Τραμπ, ο «φιλελεύθερος δημοκράτης και φιλειρηνιστής», τάχα αντίπαλος του Τραμπ, κωλυσιεργούσε κάνοντας συσκέψεις, δήθεν για να «τιμωρήσει» τη Ρωσία, ενώ ουσιαστικά άφηνε ανενόχλητο τον τάχα «αντίπαλό» του, να εκλεγεί πρόεδρος σαν κύριος, με τις πλάτες του Πούτιν.
Στα τέλη Δεκεμβρίου, ο Ομπάμα, ξέροντας ότι πλέον αυτό δεν έχει κανένα νόημα, αφού σε λίγο θα αναλάμβανε ο Τραμπ, ανακοίνωσε ένα πακέτο «αντιρωσικών» μέτρων, κυρίως συμβολικού χαρακτήρα.
Το ερώτημα για κάθε καλοπροαίρετο υποστηρικτή του Ομπάμα είναι προφανές: γιατί αυτός δε σήκωσε στο πόδι όλη του τη χώρα, για να τη σώσει, αυτήν την «μόνη υπερδύναμη», από τον εξευτελισμό να εκλέξει πρόεδρο επηρεασμένη από την άμεση παρέμβαση του βασικού ιμπεριαλιστή ανταγωνιστή της; Ξέροντας μάλιστα την εντελώς φασιστική, ρατσιστική, διασπαστική εντός και εκτός ΗΠΑ πολιτική φυσιογνωμία του Τραμπ, το έγκλημα της συγκάλυψης από πλευράς Ομπάμα γίνεται τερατώδες και έναντι του αμερικανικού λαού, αλλά και των λαών της Ευρώπης και του Τρίτου Κόσμου.
Η συμπαιγνία φαίνεται και από μια άλλη πλευρά: όλες οι βρώμικες πολιτικές Ομπάμα κατά της ενότητας της Ευρώπης, με τη διασπαστική αντιΣόιμπλε γραμμή στο ζήτημα της Ελλάδας, με τον μη εξοπλισμό της Ουκρανίας ενάντια στη ρώσικη ναζιστική επίθεση, με το βρώμικο παιχνίδι με τους Κούρδους σοσιαλφασίστες στη βόρεια Συρία κλπ. συνεχίζονται και επαυξάνονται από τον φασίστα Τραμπ.
Κι εκεί όμως που φαίνεται ότι αυτός πραγματοποιεί στροφή σε σχέση με τον προκάτοχό του, στην ουσία βαθαίνει και εξελίσσει τη φιλορώσικη και φιλοκινέζικη στρατηγική. Με τον προβοκατόρικο τρόπο που αποχώρησε από την παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα, ο Τραμπ επέτρεψε στη Μέρκελ να κάνει σαν Ε.Ε. τάχα «φιλοπεριβαλλοντική» ενότητα με τους Κινέζους φασίστες. Την ίδια ώρα, με την προβοκατόρικη πολιτική του στη Μέση Ανατολή, στέλνει τους σωβινοφασίστες μουλάδες του Ιράν, τον Ερντογάν, αλλά και τους αντιδραστικούς πολιτικά, αλλά ανεξάρτητους εμίρηδες του Κατάρ καρφί στην αγκαλιά της Ρωσίας, οδηγώντας ταυτόχρονα τη Σαουδική Αραβία, στην οποία ο Τραμπ κάνει ψεύτικα τον φίλο, στην απομόνωση.
Πιο απλά: φασίστας τραμπούκος ανοικτά φιλορώσος Τραμπ στην εξουσία δεν θα υπήρχε χωρίς τον «οικουμενικά συμπαθή», «άνθρωπο της ειρήνης» ψευτοδημοκράτη, διπρόσωπο εισοδιστή Ομπάμα να του κάνει πλάτες, παρέα με το κοινό αφεντικό τους, που έχει την έδρα του πίσω τα τείχη του Κρεμλίνου.
-Δημοσιεύτηκε στο φ 525 της Νέας Ανατολής, Ιούνης 2017-