"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
ΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
Και οι ηγεσίες των προηγούμενων κυβερνήσεων Σημίτη -Καραμανλή- Γ. Παπανδρέου-Σαμαρά επίσης βάζανε εμπόδια στις μεγάλες βιομηχανικές επενδύσεις με διάφορα προσχήματα. Αλλά πάντα «πρωτοπόροι» στο παραγωγικό σαμποτάζ ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ψευτοΚΚΕ (πιο τελευταία και οι αποθρασυμένοι ναζήδες της Χρ.Αυγής, που συμπαραστάθηκαν στο ψευτοΚΚΕ για να κλείσει η Χαλυβουργία Ασπροπύργου και εκστρατεύουν και ενάντια στις Σκουριές κλπ). Τα αντι-βιομηχανικά κόμματα έστηναν επιτροπές αγώνα ενάντια σε όλες τις βιομηχανικές επενδύσεις και υπονόμευαν για δεκαετίες την έρευνα, τη σύγχρονη αγροτική παραγωγή και τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις η επίθεση ξεκινούσε με τερατώδη ψέμματα γύρω από περιβαλλοντικές καταστροφές ή με κίνδυνο για τις αρχαιότητες ή για την ομορφιά του τοπίου. Από την άλλη ισχυρές ηγετικές φράξιες μέσα στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ βοηθούσαν το σαμποτάζ αυτού του είδους δίνοντας εντολή σε καίρια στελέχη της κρατικής μηχανής να καθυστερούν για χρόνια ολόκληρα τις αδειοδοτήσεις ώστε οι επενδυτές να παραιτούνται. Ετσι η Ελλάδα βρέθηκε μέσα σε τρεις δεκαετίες να γίνει μακράν ο βιομηχανικός ουραγός της Ευρώπης ενώ ήταν πιο βιομηχανική από τις Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία.
Το κακό σε αυτήν την υπόθεση είναι ότι η εργατική τάξη μην έχοντας δικό της αληθινό ταξικό πολιτικό κόμμα άφηνε τα ψευτοεργατικά κόμματα να κάνουν αυτές τις εκστρατείες συρρίκνωσης και καταστροφής της, δηλαδή δεν απαντούσε στα ψέμματα για το περιβάλλον και τα αρχαία, ούτε για τις καθυστερήσεις στις άδειες.
Έτσι λόγω αποβιομηχάνισης και ευρύτερου παραγωγικού σαμποτάζ οδηγήθηκε η χώρα στη χρεωκοπία και στα μνημόνια. Ειδικά η συμμορία Τσίπρα-Καμμένου όταν ανέβηκε στην εξουσία όχι απλώς συνέχισε το σαμποτάζ, αλλά εγκληματικά εξακόντισε στα ύψη το προηγούμενο «αργόσυρτο» σαμποτάζ χρεοκοπώντας το 2015 τις τράπεζες επιταχύνοντας έτσι την ασφυξία των μικρών και μεσαίων βιομηχανικών επιχειρήσεων, ενώ στη συνέχεια μπλόκαρε όλες τις μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις. Δεν θεωρούμε, και δεν είναι, παραγωγικές επενδύσεις οι φτηνές εξαγορές βασικών υποδομών που ήδη υπάρχουν, από τη Ρωσία, την Κίνα και από τα φιλικά με αυτές τις χώρες δυτικά κεφάλαια. Οι Τσίπρας- Καμμένος, ψευτοΚΚΕ και ναζιστική Χρ. Αυγή χτυπάνε όλες τις ντόπιες και δυτικές επενδύσεις για να βοηθήσουν την αποικιοποίηση της χώρας από το ρώσικο κεφάλαιο και το φιλικό του κινέζικο που όμως για τα δικά τους συμφέροντα θέλουν την Ελλάδα εντός ΕΕ και ΕΖ. Εξαιτίας του αυξανόμενου παραγωγικού σαμποτάζ οι προσλήψεις σε κάπως μόνιμες δουλειές με κάπως υποφερτούς μισθούς διαρκώς πέφτουν, οι εξαγωγές δεν ανεβαίνουν, οι εισαγωγές είναι πάντα πολύ πιο μεγάλες, οπότε το χρέος δεν μειώνεται, οι φόροι αυξάνονται για να καλύψουν τα διαρκώς νέα δανεικά, οι εισφορές στα ταμεία πέφτουν, τα κρατικά έσοδα δεν ανεβαίνουν παρά τους νέους εξοντωτικούς φόρους, οπότε έρχονται νέες περικοπές στις συντάξεις, και τους μισθούς που τα μνημόνια απλά τις μετατρέπουν σε κρατική υποχρέωση.
Ενώ όμως τα μνημόνια τα φέρνει ειδικά στην Ελλάδα το πολιτικής προέλευσης σαμποτάζ της παραγωγής, οι σαμποταριστές φωνάζουν εδώ και χρόνια στο λαό από την πρώτη στιγμή ότι είναι κυρίως τα ίδια τα μνημόνια, δηλαδή οι δανειστές, δηλαδή η ΕΕ που φέρνουν τη χρεωκοπία και την πείνα. Έτσι πετυχαίνουν το βαθύτερο πολιτικό στους στόχο που είναι με την ενοχοποίηση της Ευρώπης να παραδώσουν τα βασικά κλειδιά του πλούτου της χώρας στα νέα ανατολικά αφεντικά τους τα οποία παριστάνουν τον φίλο της χώρας ενώ την αγοράζουν τζάμπα.
Το ειδικό μένος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ενάντια στη μεταλλουργία χρυσού (ενάντια στην Ελντοράντο τώρα και ενάντια στην TVX προηγούμενα) οφείλεται στο ότι δεν θέλει μια δυτική βαριά βιομηχανία δίπλα στο Άγιο Όρος που το εποφθαλμιά η Ρωσία σαν σύμβολο και βάση γεωπολιτικής ισχύος σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο, στην Ελλάδα και στη Μεσόγειο.
Αν ο Τσίπρας καταφέρει να σκοτώσει τις Σκουριές και να ρίξει στα παγωμένα δολοφονικά νερά της ανεργίας τους χιλιάδες μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής με τις οικογένειές τους, τότε θα έχει δοθεί το οριστικό σύνθημα για το τέλος της σύγχρονης μεγάλης βιομηχανίας στην Ελλάδα, που σημαίνει το σύνθημα για τη διαρκή πείνα όλης της εργατικής τάξης και όλου του ελληνικού λαού σε ένα βαθμό που δεν έχουμε δει ακόμα.
Γι αυτό όλος ο λαός πρέπει να σταθεί δίπλα στους μεταλλωρύχους, και να στηρίξει το άμεσο αίτημά τους που είναι να εκδοθούν οι άδειες για τις Σκουριές.
ΕΡΓΑΤΕΣ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ, ΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ
Αθήνα, 21/9/2017