"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της. 
ΔΙΑΡΚΩΣ ΝΕΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Συνολικού ύψους περίπου 7 δις ευρώ, η επένδυση θα απασχολούσε συνολικά γύρω στους 70000 εργαζόμενους, οπότε θα έχει σημαντική επίπτωση στη μείωση της ανεργίας και στην αύξηση του ΑΕΠ της χώρας. Η Βουλή ψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο στις 20 Σεπτέμβρη 2016, ενώ κατά ψήφισαν το ψευτοΚΚΕ και η ναζιστική ΧΑ. (http://www.hellenicparliament.gr, πρακτικά της Βουλής: es20160921.pdf). Μετά από αυτή τη συνεδρίαση ο τότε υπουργός Μπαλτάς «χαρακτήρισε την σύμβαση του Ελληνικού ως ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στον δημοκρατικό δρόμο για τον σοσιαλισμό, ενώ ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης την παρουσίασε ως νίκη, απαριθμώντας τις βελτιωτικές τροποποιήσεις» (http://www.protothema.gr/21-9-16). Αυτή η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ, έχει σα στόχο από τη μια (πχ Μπαλτάς) να ενθαρρύνει το μηχανισμό του σαμποτάζ μέσα και έξω από το κράτος να ενεργοποιείται με δύναμη και από την άλλη (Φλαμπουράρης ή Πιτσιόρλας) να καθησυχάσει την ΕΕ που μαζί με όλα τα άθλια και ανόητα μέτρα που ζητάει από την Ελλάδα, ζητάει να ξεμπλοκαριστούν κάποιες από τις μεγάλες επενδύσεις.
Έτσι τον περασμένο Μάη ο δασάρχης Πειραιά ανακοίνωσε ότι στο Ελληνικό υπάρχουν 37 στρέμματα δάσους, που βέβαια κατά σύμπτωση βρίσκονται στη θέση που θα κτιστούν σημαντικά για την επένδυση κτίρια, χωρίς τα οποία αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει. Ανεξάρτητα από το γελοίο του ισχυρισμού, αφού για χρόνια εκεί λειτουργούσε το αεροδρόμιο της χώρας, η επένδυση καθυστέρησε μέχρι μετά από αυτοψίες να αποδειχτεί, αυτό που ήξερε όλος ο κόσμος, ότι δηλαδή εκεί δεν υπάρχει κανένα δάσος εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτή η τακτική με τα δήθεν δάση, η οποία έχει πάντα αναφορά στο άρθρο 24 του Συντάγματος, είναι ένα μόνιμο επιχείρημα των «κινημάτων» ενάντια σε επενδύσεις. Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η επένδυση της Πετρόλα στην Ελευσίνα ή η επένδυση του χρυσού στις Σκουριές στη Χαλκιδική. Μετά από το «δάσος» του Ελληνικού, σειρά είχε, όπως γίνεται συνήθως το άλλο μεγάλο εργαλείο σαμποτάζ, η αρχαιολογική υπηρεσία, στο οποίο μάθαμε μέσα από αυτήν την ιστορία ότι λύνουν και δένουν οι πιο πιστοί φίλοι του Σύριζα οι ανταρσαίοι. Μετά από τρεις συνεδριάσεις το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο αποφάσισε να δεσμεύσει 300 στρέμματα της έκτασης σαν χώρο αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
Στο μεταξύ πριν από την επίσημη ανακοίνωση της απόφασης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε: «Οι υπηρεσίες της Επιτροπής είναι ενήμερες και εξετάζουν την απόφαση του ΚΑΣ. Οι Ελληνικές Αρχές έχουν δεσμευθεί υπό τους όρους του Μνημονίου να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να προωθήσουν την ανάπτυξη του Ελληνικού, το οποίο αποτελεί μια κομβικής σημασίας επένδυση για την δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης» (http://www.protothema.gr/5-10). Είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πίεσε την κυβέρνηση να πάρει γρήγορα απόφαση για την πραγματοποίηση της επένδυσης.
Μετά από την παραπάνω απόφαση της Αρχαιολογικής υπηρεσίας, εγκρίνεται από το υπουργείο Πολιτισμού το Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης (ΣΟΑ) και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), που όμως θέτει 16 όρους.
«Το υπουργείο Πολιτισμού ουσιαστικά επιβάλλει την παρουσία του σε κάθε στάδιο υλοποίησης της επένδυσης, ενώ προδιαγράφει ότι δεν θα εγκρίνει τα ψηλά κτήρια που προβλέπονται στο master plan της ανάπτυξης. Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τον 11ο όρο, «απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση των έργων που αφορούν στα νεότερα μνημεία είναι η υποβολή των σχετικών μελετών (αρχιτεκτονική, στατική και Η/Μ) σε όλα τα στάδια προς έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες», ενώ στον 12ο ορίζεται: «Σε κάθε περίπτωση το υπέρμετρο ύψος δεν συνάδει με την ύπαρξη αρχαιοτήτων και το ιστορικό αττικό τοπίο και κρίνεται σκόπιμο να επανεξεταστούν τα προτεινόμενα υψηλά κτήρια κατά την εκπόνηση των πολεοδομικών μελετών»( http://www.naftemporiki.gr/9-11).
Μετά από αυτές τις εξελίξεις η εταιρεία που θα έφτιαχνε το Ελληνικό ανακοίνωσε μεταξύ άλλων ότι «οι πρόσφατες αποφάσεις Κονιόρδου επηρεάζουν σημαντικό τμήμα του σχεδιασμού του έργου, αυξάνουν σημαντικά και με τρόπο μη προβλέψιμο τους κινδύνους από τη γραφειοκρατία, ενώ δυσχεραίνουν σημαντικά την προώθηση των επιμέρους επενδύσεων. Δημιουργούνται σοβαρές επιπτώσεις στην υλοποίηση του σχεδίου ανάπτυξης της έκτασης. Εγείρονται συνεχώς νέα εμπόδια που διαρρηγνύουν το αναγκαίο κλίμα εμπιστοσύνης. Ως αποτέλεσμα δημιουργείται έντονος προβληματισμός ως προς τη δυνατότητα υλοποίησης της επένδυσης» (http://www.capital.gr/10-11).
Οι σαμποταριστές πολύ δύσκολα θα αφήσουν να πραγματοποιηθεί μια επένδυση που αποτελεί μια ανάσα για τη ρημαγμένη από αυτούς χώρα. Η μόνη περίπτωση να την επιτρέψουν είναι να επιβάλλουν σαν κατασκευαστή της έναν από τους ανατολικούς κρατικο-ολιγάρχες που κάνουν αυτές τις δουλειές: Άκτωρ, Ιντρακατ κλπ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
Τον Αύγουστο ψηφίστηκε ο νόμος 4487/ 2017 του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, με τον πομπώδη τίτλο «Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα».
Αυτό που συνέβη είναι ότι μεγάλες, παραγωγές εκατομμυρίων ευρώ ζήτησαν να γυρίσουν ταινίες στην Ελλάδα .
Ο νόμος λοιπόν διαχωρίζει τις παραγωγές σε 4 κατηγορίες: Μυθοπλασία, Δημιουργική Τεκμηρίωση, Κινούμενα Σχέδια και Ψηφιακά Παιχνίδια. Για να επιλεγεί μια παραγωγή πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον 20 μονάδες από ένα σύνολο 50 μονάδων. Έτσι για το Περιεχόμενο του έργου δίδονται 24 μονάδες, για τους Συντελεστές δίδονται 15 μονάδες και για την Παραγωγή 11 μονάδες. Κάθε μια από τις κατηγορίες αυτές αναλύεται σε επιμέρους υποκατηγορίες με αντίστοιχη βαθμολόγηση. Τα κριτήρια της βαθμολογίας σε κάθε περίπτωση έχουν να κάνουν με το κατά πόσο αυτά έχουν σχέση με την Ελλάδα ή με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο! Και όλα αυτά αφού πρώτα ελεγχθούν από την αρμόδια επιτροπή του υπουργείου. Καταλαβαίνει κανείς πόσο περιθώριο για σαμποτάζ σε χρόνο και σε μίζα δίνουν αυτές οι γραφειοκρατικές απαιτήσεις.
Αλλά έχει και συνέχεια. Για να εισαχθούν τα μηχανήματα στην χώρα μας της παραγωγής του Mamma Mia νούμερο 2 ζητήθηκε από τους συντελεστές της να καταθέσουν εγγυητική επιστολή στο 50% της αξίας των μηχανημάτων και να γίνει πλήρης απογραφή πριν την εισαγωγή τους και μετά την εισαγωγή τους. Φυσικά οι παραγωγοί πήγαν στην Κροατία για να μην μπλέξουν με την ελληνική γραφειοκρατία και να αφήσουν εκεί 35 εκατομμύρια δολάρια. «Δυστυχώς, όμως η γραφειοκρατία δεν περιορίζεται στα μηχανήματα. Όταν ουσιαστικά ζητείται από τον παραγωγό να καταθέσει το σενάριο για να αξιολογηθεί, αυτό είναι το «τελειωτικό κτύπημα» («show stopper»). Υπάρχει κανένας σοβαρός παραγωγός που θα εμπιστευθεί το απόρρητο σενάριό του σε ελληνική επιτροπή; Ο νόμος ουσιαστικά απευθύνεται σε μικρές παραγωγές κυρίως ελληνικές» (http://www.kathimerini.gr/19-11).
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ
Το 2006 κατατέθηκαν τα σχέδια από την Cambas project για μια επένδυση ύψους 220 εκατ. ευρώ που αφορούσε την κατασκευή γραφείων στην Κάντζα Αττικής. Αυτή θα απασχολεί 1600 εργαζόμενους. Για να πραγματοποιηθεί αυτή η επένδυση χρειάζεται «το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων να εκδώσει τη γνωμοδότησή για το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για την πολεοδόμηση της περιοχής, και δεύτερον το υπουργείο Περιβάλλοντος να αποστείλει το σχέδιο π.δ. προς επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ωστόσο, εδώ και δέκα μήνες περίπου, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει λάβει χώρα, καθώς το θέμα δεν έχει καν εισαχθεί στο αρμόδιο ΚΕΣΥΠΟΘΑ με το αίτημα να έχει υποβληθεί στο υπουργείο Περιβάλλοντος από τον Δεκέμβριο του 2014»! (http://www.capital.gr/27-11).
ΣΤΗ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Οι πρόσφατες ρυθμίσεις της κυβέρνησης των σαμποταριστών-ξεπουληματιών της χώρας μπορούν να μειώσουν την τιμή σε συγκεκριμένα φάρμακα έως και 70%. Αυτό έχει σαν συνέπεια ορισμένες φαρμακευτικές εταιρίες να εξετάζουν το ενδεχόμενο να μην προωθήσουν καθόλου στην ελληνική αγορά νέα καινοτόμα φάρμακα για την αντιμετώπιση των ασθενειών, ενώ όσες έχουν ήδη προωθήσει το προϊόν τους στη χώρα μας, συζητούν να ακολουθήσουν το δρόμο της Roche. Nα το αποσύρουν δηλαδή από τη λίστα με τα αποζημιούμενα σκευάσματα. «Σύμφωνα με κύκλους του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, λόγω των περικοπών που έχει προχωρήσει η κυβέρνηση στη φαρμακευτική δαπάνη, τις επιπλέον ανάγκες τις καλύπτουν από τη μία οι ασθενείς αφού από το 9% το 2009 η μέση συμμετοχή ανήλθε στο 26% το 2015 και από την άλλη οι εταιρίες, που με τις υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές χρηματοδοτούν περίπου το 1/3 των φαρμακευτικών δαπανών» (http://www.dealnews.gr/7-11).
Πέρα από αυτά όμως η κυβέρνηση ψήφισε το Mάη του 2017 νέα μέτρα που πλήττουν όχι μόνο τη φαρμακοβιομηχανία αλλά και τη δυνατότητα των ασθενών να προμηθεύονται νέα κατάλληλα φάρμακα, με επιβολή τέλους εισόδου 25% στα νέα φάρμακα, ενοποιημένου rebate (υποχρεωτικής έκπτωσης) και νέων κριτηρίων αποζημίωσης των νέων φαρμάκων καθώς επίσης και ανώτατη φαρμακευτική δαπάνη ανά έτος 1,945 εκατ. ευρώ. Πρόσφατα ψηφίστηκε τροπολογία επί του τρόπου υπολογισμού του rebate, η οποία επηρεάζει όλα τα νέα φάρμακα που έχουν ενταχθεί στην λίστα, αναδρομικά από 1-1-2017. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους: «Tα συγκεκριμένα μέτρα απειλούν τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου που εδώ και καιρό λειτουργεί πάνω από τα όρια αντοχών του, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες εξόντωσης των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, να απειλούνται χιλιάδες θέσεις εργασίας, καθώς και να δημιουργούνται συνθήκες αποεπένδυσης στον κλάδο. H επιχειρηματικότητα πλήττεται, καθώς δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, διαφάνεια, σταθερό οικονομικό και φορολογικό περιβάλλον. Mε τις αιφνιδιαστικές αυτές κινήσεις οι εταιρίες δεν δύνανται να διασφαλίσουν την δυνατότητα προβλέψεων και υπολογισμών και την σταθερότητα των οικονομικών καταστάσεων τους. Όμως, … το βέβαιο είναι πως τα μέτρα αυτά θα αποθαρρύνουν πολλές εταιρίες να φέρουν καινοτόμα προϊόντα στην Eλλάδα ή και θα ενθαρρύνουν την απόσυρση προϊόντων από την χώρα μας» (στο ίδιο). Τα ίδια συμβαίνουν και στις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες οι οποίες στηρίζουν την παραγωγή τους στα γεννόσημα φάρμακα. «Όπως υποστηρίζει η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας, τις διαρκώς αυξανόμενες υπερβάσεις στην φαρμακευτική δαπάνη και τις επιστροφές στο δημόσιο τις πληρώνει ως «πέναλτι» η βιομηχανία με τεράστιο και απρόβλεπτο κόστος για τις επιχειρήσεις. Αυτό επιβαρύνει, όμως, άνισα τα γενόσημα φάρμακα. «H Eλλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που επιβάλλει clawback στα γενόσημα, τα οποία αποτελούν και την κύρια παραγωγή της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας» λένε χαρακτηριστικά» (στο ίδιο).
Η κυβέρνηση καταστρέφει έναν ακόμη σημαντικό κλάδο της παραγωγής.
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΙΚΡΩΝ ΣΚΑΦΩΝ
Όπως προβλέπεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, το οποίο συζητείται στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής θα επιβληθούν τέλη πλόων-κάτι αντίστοιχο με τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων- για κάθε σκάφος που κατασκευάζεται πάνω από τα επτά μέτρα. Το μέτρο αυτό πλήττει άμεσα όχι μόνο τους ήδη ιδιοκτήτες τέτοιων σκαφών αλλά και τους κατασκευαστές αυτών των σκαφών. Το τέλος πλόων είχε νομοθετηθεί και το 2013, αλλά δεν εισπράχθηκε ποτέ. Όπως επισημαίνει σε επιστολή του προς τη Βουλή ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυεστερικών Σκαφών «το αποτέλεσμα των συνεχόμενων φοροεισπρακτικών μέτρων στα σκάφη είναι να μειωθεί ο κύκλος εργασιών των εταιρειών του κλάδου, σταδιακά, σε ποσοστό 89% από το 2002 και μετά. Όπως μάλιστα τονίζει ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ, τα επίσημα στατιστικά στοιχεία από τα Λιμεναρχεία αποδεικνύουν ότι ποσοστό πάνω από 80% των κατ’ έτος λεμβολογούμενων μικρών σκαφών είναι ελληνικής κατασκευής» (www.naftemporiki.gr/17-11). Η Ένωση Μαρινών Ελλάδας εκτιμά επίσης ότι το μέτρο αυτό «θα προκαλέσει ακόμη περισσότερη ανασφάλεια και αβεβαιότητα σε Έλληνες και αλλοδαπούς ιδιοκτήτες σκαφών που ήδη ελλιμενίζονται στη χώρα μας, ενώ ταυτόχρονα θα αποτρέψει χιλιάδες ξένων σκαφών να την επισκεφθούν στην ερχόμενη τουριστική περίοδο» (στο ίδιο).
Δεν υπάρχει κλάδος της οικονομίας που να μην σαμποτάρουν οι ρώσοι νεοαποικιοκράτες και τα πολιτικά και οικονομικά τσιράκια τους.