"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.
Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".
Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024
ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ
Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)
Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΒΟΣΝΙΑΣ ΘΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΩΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟ
Τρίτη, 08 Δεκεμβρίου 2020
Καθώς συμπληρώνονται 25 χρόνια από την υπογραφή της συμφωνίας του Ντέιτον, με την οποία συμφωνία τερματίστηκε ο πόλεμος αλλά όχι και ο διαμελισμός της Βοσνίας, οι αντιθέσεις ανάμεσα στις τρεις βασικές εθνότητες της χώρας έρχονται ξανά στο προσκήνιο. Ολοένα και περισσότερο γίνεται αντιληπτό ότι η συμφωνία αυτή αντί να αποκαταστήσει την ενότητα και κυριαρχία του βοσνιακού κράτους, παγίωσε τα κεκτημένα του σέρβου εισβολέα, του έδωσε ρυθμιστικό ρόλο στις βοσνιακές υποθέσεις και φυσικά οδήγησε σε μόνιμη ψυχική διάσπαση σε εθνοτική βάση του βοσνιακού λαού. Ήταν μια συμφωνία που όπως έλεγε η ΟΑΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της, τιμωρούσε το θύμα και επιβράβευε το θύτη. Από τότε μέχρι σήμερα βλέπουμε τη δυτική υφεσιακή διπλωματία να συνεχίζει την ίδια γουρονόπετση ιμπεριαλιστική πολιτική και να προσφέρει τους ευρωπαϊκούς λαούς στο πιάτο του ρωσοκινεζικού άξονα, παραδίνοντας του σε πρώτη φάση μία-μία τις χώρες του Τρίτου αλλά και του Δεύτερου κόσμου.