και υπάρχει απέναντί του ένας υποψήφιος που δεν είναι δεμένος με φασίστες ή φασιστικές πρακτικές ή μπλεγμένος σε κάθε είδους ρεμούλες που τον εκθέτουν στις μάζες, ψηφίζουμε αυτόν μόνο και μόνο για να εμποδίσουμε την άνοδο του φασισμού στην αυτοδιοικητική εξουσία σε οποιαδήποτε βαθμίδα. Δηλαδή δεν τον ψηφίζουμε γιατί πιστεύουμε ότι θα είναι θετική η εξουσία του, δημαρχιακή ή περιφερειακή για το λαό, αλλά ότι δεν θα είναι ολωσδιόλου εχθρική σε αυτόν.
Όμως πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ότι σε σχέση με το 2014 η ΝΔ κυρίως και λιγότερο το ΠΑΣΟΚ έχει κινηθεί δεξιότερα με μοχλό τη φασιστική εκστρατεία στο μακεδονικό, οπότε ο πολιτικός έλεγχος για την πολιτική φύση των νεοδημοκρατών υποψήφιων πρέπει να είναι πιο ενδελεχής, αν και ποτέ δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι το νέο μακεδονικό το κίνησε πραξικοπηματικά και προβοκατόρικα η απόλυτα φασιστική ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως στο Πέραμα της β΄ Πειραιά όπου στο δεύτερο γύρο κατεβαίνει ένας υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, ο ως τώρα δήμαρχος Λαγουδάκης και έχει απέναντί του στο β΄ γύρο τον Λαγουδάκο της ΝΔ έχουμε το στοιχείο ότι η ΧΑ, είχε γεμίσει το 2014 τρικάκια στο Πέραμα υπέρ του Λαγουδάκου, ο οποίος δεν αρνήθηκε αυτή την υποστήριξη, πράγμα που θα έκανε αν επρόκειτο για προβοκάτσια σε βάρος του. Έτσι εκεί στον β΄ γύρο κάνουμε αποχή.
Σε αυτή τη γενική κατεύθυνση κρίνουμε αναγκαίο να κάνουμε δύο παρατηρήσεις: Η μία είναι ότι σε κάποιο δεύτερο γύρο μπορεί να αντιπαρατίθεται ένας υποψήφιος ενός μισοδημοκρατικού κόμματος, όπως η ΝΔ με έναν ενός άλλου πχ του ΠΑΣΟΚ, οπότε κανονικά δεν θα χρειαζόταν να ψηφίσουμε κανέναν από τους δύο, όμως είναι δυνατό ο ένας από τους δύο να είναι ο υποψήφιος του φασισμού. Αυτό συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη όπου στο δεύτερο γύρο είναι ο Ταχιάος της ΝΔ και ο Ζέρβας. Κανονικά θα κάναμε αποχή. Όμως ο Ταχιάος βρέθηκε στο στόχαστρο της θύρας 4 του ΠΑΟΚ, δηλαδή του Σαββίδη, με μία δημόσια ανακοίνωση, ενώ ο αντίπαλος του ο Ζέρβας όχι μόνο εξυμνεί γλοιωδώς τον Σαββίδη, αλλά υποστηρίχτηκε από τον αθλητικό τύπο του ΠΑΟΚ Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να ψηφιστεί ο Ταχιάος που πριν κατεβεί για δήμαρχος είχε καταγγείλει τη «σαββιδοποίηση» της Θεσσαλονίκης. Επίσης συμβαίνει πολύ, ιδιαίτερα σε αυτές τις εκλογές, όταν υπάρχει ένας νεοδημοκράτης που κινείται σε αρκετά συνεπή δημοκρατική κατεύθυνση, ο καραμανλο-σαμαρικός κομματικός μηχανισμός να του αντιπαραθέτει έναν άλλο για να διασπάσει τους ψήφους του. Ένας τέτοιος στον β΄ γύρο δεν πρέπει να ψηφιστεί.
Επιπλέον πρέπει να προσεχθεί σε αυτές τις εκλογές ότι για να αποσπάσει δημαρχίες ο βρώμικος ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζει πολλούς υποψήφιούς του σαν ανεξάρτητους, όπως πχ τον Καραμέρο στο Μαρούσι. Αυτοί ως διπρόσωποι πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν δύο φορές συριζαίοι.
Η άλλη παρατήρηση μας αφορά τους μικρούς δήμους της περιφέρειας όπου είναι ισχυρό και το στοιχείο του προσωπικού χαρακτήρα και της γενικότερης κοινωνικής στάσης των υποψηφίων. Σε αυτήν την κλίμακα τοπικής εξουσίας μπορούν να εχουν και οι ίδιες οι μάζες μια πιο καθαρή εικόνα μέσα από την άμεση εμπειρία τους για πρόσωπα και πράγματα. Ταυτόχρονα συμβαίνει εκεί οι κομματικοί μηχανισμοί, ιδιαίτερα οι φασιστικοί, να είναι σχετικά πιο αδύναμοι από όσο στο κέντρο της χώρας και έτσι όχι μόνο τα τοπικά στελέχη μπορεί να μην είναι τόσο αντιδραστικά όσο αυτά του κέντρου, αλλά συχνά αυτά τα κόμματα μπορουν να στηρίξουν κάπως πιο ανεξάρτητους υποψήφιους με κάποιο κύρος ώστε να μπορούν τα ίδια να χωθούν στους τοπικούς μηχανισμούς εξουσίας. Γι αυτό η γενική οδηγία μας για ψήφιση στο δεύτερο γύρο του αντίθετου από τον υποψήφιο των 3 πρέπει να εξετάζεται στενά σε συναρτηση με τα κριτήρια και την εμπειρία των μαζών σε κάθε περιοχή.
Σε κάθε περίπτωση τέτοιοι ψήφοι σαν αυτούς που προτείναμε του δεύτερου γύρου είναι λύσεις έκτακτης ανάγκης εκεί που μπαίνει εντελώς διλημματικά το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας στην σημερινή περίοδο του ακόμα ασυγκρότητου αντιφασιστικού μετώπου. Αυτοί οι ψήφοι το μόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν και όχι να αναχαιτίζουν την κυριαρχία του φασισμού στη χώρα μας. Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί και επιμένουμε να τονίζουμε τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, τα τελευταία μισοδημοκρατικά κόμματα που διεκδικούν πολιτική εξουσία, είναι στην ηγεσία τους και αυτά στα χέρια του φασισμού στον οποίο περισσότερο ασυνείδητα παρά συνειδητά αντιστέκεται ένα μεγάλο μέρος από το στελεχικό μηχανισμό τους. Στην πραγματικότητα όλα θα κριθούν από το πόσο γρήγορα θα ξεκινήσει και θα αναπτυχθεί ένα πραγματικό αντιφασιστικό μέτωπο, με πυρήνα του το ενιαίο ταξικό μέτωπο της εργατικής τάξης ή σε πρώτη φάση τους πολιτικούς εκπροσώπους του.
*Το ψευτοΚΚΕ είναι φασιστικό στην ηγεσία και στα στελέχη του, αλλά όχι ακόμα στην πλειοψηφία της ψηφοφορικής βάσης του, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φασιστικός στην ηγεσία του και στα ανώτερα στελέχη του.