Αρκούσαν δύο κινήσεις, μια του ΣΥΡΙΖΑ και μια της ηγεσίας Λαλιώτη-Γεννηματά στο ΠΑΣΟΚ, για να γκρεμίσουν τις αυταπάτες όσων νόμιζαν ότι η Ελλάδα θα έχει μια φυσιολογική μεταφορά εξουσίας μετά από μια πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ότι είναι μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα.
Η μία κίνηση ήταν η απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα να κάνει ένα αντισυνταγματικό πραξικόπημα και να ορίσει την νέα ηγεσία του Αρείου Πάγου, την ώρα που εκτελεί ουσιαστικά χρέη υπηρεσιακής κυβέρνησης, ποδοπατώντας τις σαφείς προειδοποιήσεις των πιο έγκυρων συνταγματολόγων ότι μια τέτοια ενέργεια αποτελεί ωμή παραβίαση και καταδολίευση του Συντάγματος. Και σε όσους δεν ήθελαν να καταλάβουν τον πραξικοπηματικό φασιστικό χαρακτήρα αυτής της απόφασης έδωσε ένα ακόμα στοιχείο των προθέσεων της ορίζοντας σαν νέους αρχιδικαστές της χώρας, υπερασπιστές του αρχιφασίστα και δολοφόνου Κουφοντίνα και εκκαθαριστές του συναδέλφου τους Ντογιάκου που είχε την κακή ιδέα να παραπέμψει όλη την «Χρυσή Αυγή», και όχι ένα μέρος της, όπως θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ψευτοΚΚΕ, σαν εγκληματική συμμορία. Εκείνο το στοιχείο που αποκαλύπτει αυτήν την κίνηση και σαν επίδειξη δύναμης πριν από τις εκλογές είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ είχε προειδοποιηθεί από τον πρωθυπουργό, δεν τον απέτρεψε από το να την πραγματοποιήσει, λέγοντας (προς τα έξω) ότι θα αποφασίσει αργότερα.
Η δεύτερη κίνηση ήταν ο εξαναγκασμός του Βενιζέλου σε αποχώρηση του από το ΚΙΝΑΛ, δηλαδή από το ΠΑΣΟΚ, που με πρόσχημα τις συμμαχίες με άλλα ρεύματα άλλαξε το όνομα του επειδή ντρέπεται για το ότι δεν υπήρξε ΣΥΡΙΖΑ. Η διαγραφή του τελευταίου σημαντικού ευρωπαιόφιλου, ή αλλιώς εκσυγχρονιστή αστού, μέσα στο ΠΑΣΟΚ σημαίνει ότι τίποτα πια δεν χωρίζει τον παπανδρεισμό και τον αρχιερέα του Λαλιώτη από το να βρει την ουσία του: το ψευτοΚΚΕ, που σαν κόμμα εξουσίας ενσαρκώνεται στον ευρωπαιοφανή ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα από αυτό που πιστεύει ο πολύς κόσμος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το βαθύ ΠΑΣΟΚ ισχύει το αντίθετο: Το βαθύ ΠΑΣΟΚ ήταν ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμα και από τον ΣΥΡΙΖΑ και γι αυτό το λόγο ο Λαλιώτης που ήταν πάντα η βαθειά, η στρατηγική γραμμή των Παπανδρέου, πατέρα και γιου, και όχι οι τακτικές τους συμμαχίες και οι ελιγμοί, ήθελε πάντα την στρατηγική συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ που γεννήθηκε βελούδινα σαν Συνασπισμός από τα σπλάχνα του ψευτοΚΚΕ ακριβώς για να κάνει εισοδισμό στην παλιά αστική τάξη και στην Δύση.
Η Συριζοποίηση του ΚΙΝΑΛ δεν θα πρέπει να έχει καταπλήξει οποιονδήποτε είχε μπει στον κόπο να διαβάσει το επίτηδες πολύ πληκτικό (για να περάσει απαρατήρητο) εκλογικό του πρόγραμμα όπου όλη η έμφαση ήταν η επίθεση στα μνημόνια και στον «μνημονιακό» ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή η επίθεση στον τακτικό, πλασματικά δυτικό ΣΥΡΙΖΑ, και πάνω απ όλα στην μνημονιακή ΝΔ οπότε και στην μνημονιακή συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ΝΔ, (που σημαίνει στον Βενιζέλο), στην οποία προφανώς η εσωκομματική πραξικοπηματίας Γεννηματά ξέχασε ότι ήταν υφυπουργός Άμυνας από το 2013 ως τις εκλογές του Γενάρη 2015.
Όσο για το ερώτημα που μπαίνει γιατί διάλεξε η Γεννηματά, δηλαδή ο Λαλιώτης, αυτή την προελογική στιγμή για να φάει με τόσο ύπουλο-πραξικοπηματικό και γι αυτό αντιπαθητικό τρόπο τον Βενιζέλο, και όχι απλά να τον παραμερίσει απ΄ όσο έχει κάνει ως τώρα, μετά τις εκλογές, εμείς βρίσκουμε δυο βάσιμους αλληλοενισχυόμενους λόγους: Ο ένας είναι για να αιφνιδιαστεί και να βρεθεί εκτός της νέας Βουλής ο Βενιζέλος γιατί ως βουλευτής με τους λίγους βουλευτές που επηρεάζει θα μπορεί να εμποδίσει πολύ πιο αποτελεσματικά την φιλοσυριζέικη γραμμή –κύριος εχθρός η ΝΔ, «προοδευτικό» μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ - παρά εκτός Βουλής. Ο άλλος λόγος, και κατά τη γνώμη μας ο πιο σοβαρός, είναι ότι με την διαγραφή του Βενιζέλου πριν από τις εκλογές δίνεται στο εκλογικό σώμα και συγκεκριμένα σε όσους ψηφίζουν ανάλογα με το προς τα που γέρνει το ρεύμα της εξουσίας, το σύνθημα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνος του με το 23,76 % του, έχει μαζί του το ΠΑΣΟΚ, και αριθμητικά ισοφαρίζει τη ΝΔ, που επί πλεον είναι μόνη της, δηλαδή δεν έχει κανένα κόμμα μαζί της, που σημαίνει ότι η μόνη διέξοδος γι αυτήν «είναι αυτοδυναμία ή θάνατος»
Αν συνδυάσουμε και τις δυο παραπάνω κινήσεις του κρατικού καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ του Λαλιώτη (που ονομάζεται ΚΙΝΑΛ), τότε αυτές έχουν σαν στόχο να ανακόψουν ένα μεγάλο και επικίνδυνο για τους πραξικοπηματίες ρεύμα φυγής από τον απεχθή στην πλειοψηφία του λαού ΣΥΡΙΖΑ αν αυτός ιδωθεί ως κόμμα υπό διάλυση, με την εξής καίρια υπενθύμιση κυρίως στον στρατό των καιροσκόπων που τον στηρίζουν. Μην χάνετε το ηθικό σας: Το κράτος είναι ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ. ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει τις πολεοδομίες, τις αρχαιολογίες , τις επιτροπές ανταγωνισμού, την αστυνομία, την Αρχιεπισκοπή και σε λίγο τα υπο την κατοχή των ΚΝΑΤ συνδικάτα, θα έχει μαζί του για δυο ακόμα χρόνια τους δικαστές, και μάλιστα χάρη σε αυτούς ειδικά τους δικαστές το κουφοντινέικο σοσιαλφασιστικό παρακράτος θα είναι μέρος του επίσημου κράτους, ενώ θα έχει τη Βουλή με το ΠΑΣΟΚ αν ο Μητσοτάκης δεν είναι αυτοδύναμος.
Αυτές είναι στην ουσία κινήσεις προετοιμασίας μεγάλης πολιτικής ανωμαλίας και κοινοβουλευτικής δικτατορίας, και που η ελεεινή ηγεσία της ΝΔ, έρμαιο του φιλοσυριζαίου Καραμανλή και του εγκάθετου του Σαμαρά, όχι μόνο δεν καταγγέλει σαν τέτοιες αλλά είτε τις θεωρεί καταδικασμένους σπασμωδικούς ελιγμούς του «τελειωμένου» ΣΥΡΙΖΑ, είτε αρνείται να τις σχολιάσει στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ γιατί δεν επεμβαίνει στα εσωτερικά άλλου κόμματος, προφανώς επειδή καρατομείται το λιγότερο εχθρικό της στέλεχος μέσα του.
Το μεγάλο εκλογικό χαστούκι στον ΣΥΡΙΖΑ στις 26 του Μάη δεν θα αποκαλύψει μόνο το βαθύτατα αυταρχικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλων όσων κρύβουν μέσα τους την πολιτική γραμμή και την ιδεολογία του.
Αυτό σημαίνει ότι οι πραγματικοί δημοκράτες και αντιφασίστες και γενικά οι άνθρωποι που θέλουν την ευημερία του λαού καιι την προκοπή της χώρας, σύντομα θα αναζητήσουν λύσεις σε νέες μεγάλες λαικές πρωτοβουλίες και σε πολιτικές δυνάμεις που έχουν ανοίξει νέους δρόμους σκέψης και δράσης τις οποίες οι διακομματικοί φασίστες, ιδίως οι ψευτοαριστεροί κατορθώνουν ακόμα να κρατάνε σε τηλεοπτική φίμωση.