Όταν η καταπάτηση του νόμου από το ρώσο ολιγάρχη επικυρώνεται από την ελληνική Βουλή
Στην πρώτη περίπτωση υπήρξε ωμή καταπάτηση του αθλητικού νόμου από το ρώσο ολιγάρχη, ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη που αγόρασε και μία δεύτερη ομάδα που παίζει στο πρωτάθλημα της α΄ εθνικής, την Ξάνθη, κάτι που απαγορεύεται ρητά από τους εθνικούς και διεθνείς κανονισμούς, και σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο επιβάλλεται σε αυτές τις ομάδες ποινή υποβιβασμού. Αυτό σημαίνει ότι πρωτάθλημα δεν θα έβλεπε ο ΠΑΟΚ φέτος, το οποίο με τη σειρά του σημαίνει ότι ο Σαββίδης θα έχανε τη στήριξη της πλατιάς μάζας των οπαδών του ΠΑΟΚ, δηλαδή θα κινδύνευε ένας βασικός πυλώνας της κυριαρχίας του στο Βορρά.
Ρεπορτάζ για το θέμα της πολυιδιοκτησίας από τον Ιβάν Σαββίδη, υπήρχαν από πέρσι το καλοκαίρι, μετά τη σχετική καταγγελία του προέδρου του Απόλλωνα Γ. Γεωργίου, ο οποίος στη συνέχεια αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την προεδρία της ομάδας (!) μετά τη σφοδρή αντίδραση του ΠΑΟΚ (https://www.sportime.gr/paok/georgiou-o-savvidis-echi-agorasi-panetoliko-ke-xanthi/, https://www.thepressroom.gr/sports/exelixi-paraitithike-logo-iban-sabbidi-o-giorgos-georgioy). Οι καταγγελίες του Γεωργίου τότε δεν κίνησαν τότε ούτε υπουργό, ούτε Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, ούτε ΕΠΟ, ούτε αθλητικό εισαγγελέα για να διερευνήσουν το θέμα. Εκεί τελείωσε το θέμα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Στις αρχές Δεκέμβρη σε εκπομπή του καναλιού του Μαρινάκη One έρχονται στο φως στοιχεία για το θέμα της πολυιδιοκτησίας, που αναδημοσιεύονται από τις αθλητικές εφημερίδες τις οποίες ο Σαββίδης απειλεί με μηνύσεις. Ο Ολυμπιακός υποβάλλει επίσημα την καταγγελία στο αρμόδιο θεσμικό όργανο, την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού που διερεύνησε την καταγγελία, και κάλεσε τις δύο πλευρές να υποστηρίξουν τη θέση τους. Η υπόθεση συζητήθηκε άμεσα με δεδομένη τη σοβαρότητα του θέματος και την επίδραση που μπορεί να είχε στην εξέλιξη του πρωταθλήματος ένα φαινόμενο πολυιδιοκτησίας. Η ΕΕΑ στα τέλη Γενάρη αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία ότι υπάρχουν όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν την πολυιδιοκτησία, οπότε το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να εφαρμόσει το νόμο και να εισηγηθεί τον υποβιβασμό στον αθλητικό εισαγγελέα με δεσμευτική γι αυτόν απόφασή της. Ο ΠΑΟΚ είχε όλη την ευχέρεια να προσβάλει στη συνέχεια οποιαδήποτε απόφαση υποβιβασμού.
Αλλά εντελώς αιφνιδιαστικά και ενάντια σε κάθε κανόνα αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας πήρε άμεσα πρωτοβουλία για να κατατεθεί κυβερνητική τροπολογία καταργείται με νομοθετική διάταξη γενικά η ποινή του υποβιβασμού σε περιπτώσεις πολυιδιοκτησίας και επιβάλλεται μόνο αφαίρεση βαθμών με αναδρομική εφαρμογή (!) από τις 31 Ιούλη πριν από την έναρξη του νέου πρωταθλήματος. Αυτή η τροπολογία ελέγχεται συνταγματικά για την αναδρομική της ισχύ, από τη στιγμή μάλιστα που ακυρώνει ουσιαστικά μία ειλημμένη δεσμευτική απόφαση της αρμόδιας να εφαρμόσει τον ισχύοντα νόμο Επιτροπής. Το μεγάλο σκάνδαλο εδώ είναι ότι δεν ελέγχθηκε με κανένα θεσμικό τρόπο η νομιμότητα και η ορθότητα της απόφασης της ΕΕΑ ως προς την ουσία της υπόθεσης, δηλαδή αν υπήρξε πολυιδιοκτησία ή όχι, αλλά ακαριαία άλλαξε η ποινή της αποδειγμένης παρανομίας υπέρ του Σαββίδη. Έτσι απαγορεύτηκε στην πράξη κάθε περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης, αφού αυτή η ίδια η κυβερνητική πρωτοβουλία ήταν η πιο αθέμιτη άσκηση πίεσης και τρομοκράτησης σε ένα θεσμικό όργανο που τόλμησε να θίξει τα ρώσικα συμφέροντα.
Η βάση αυτής της πρωτοφανούς κυβερνητικής αυθαιρεσίας ήταν το ίδιο επιχείρημα που προβλήθηκε με πανό από τον ΠΑΟΚ, αμέσως μετά την απόφαση, σαν να ήταν έτοιμο από καιρό, το ίδιο που υιοθέτησαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και Βελόπουλος, εκπρόσωπος του πρώτου «ρώσικου» κόμματος στην Ελλάδα, διαδόχου στη Βουλή της ρωσόδουλης ναζιστικής συμμορίας της «Χρυσής Αυγής». Πρόκειται για το επιχείρημα του «εθνικού διχασμού» που επαπειλείται όταν θίγονται τα ρώσικα συμφέροντα στη χώρα. Όχι τυχαία το ίδιο επιχείρημα προβάλλουν και στις ανακοινώσεις τους κατά του δημοσιογράφου Αλ. Μασσαβέτα η ρώσικη πρεσβεία και το ρώσικο Υπουργείο Εξωτερικών δηλαδή της «χειραγώγησης της κοινής γνώμης» ενάντια στο εθνικό συμφέρον που είναι η συμμαχία Ελλάδας-Ρωσίας. Κοντολογής όλοι όσοι καταγγέλλουν τους ρώσους ολιγάρχες και το ρώσικο ιμπεριαλισμό αποτελούν «εχθρούς του έθνους». Αυτό είναι το έδαφος που καλλιεργείται σήμερα από σύσσωμο το καθεστώς με τη συνδρομή του ίδιου του ρώσικου κράτους για να επιβληθεί μία δικτατορία κοινοβουλευτικού τύπου στη χώρα υπέρ του πουτινικού αφεντικού.
Είναι γελοίο μάλιστα, το ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να βρει ενότητες στο ποδόσφαιρο με τον κουμπουροφόρο Σαββίδη, που είχε εισβάλει σε γήπεδο για να απειλήσει διαιτητή. Για την εισβολή αυτή δεν έχει δικαστεί μέχρι σήμερα, ενώ η υπόθεση πήρε για τέταρτη φορά αναβολή στα μέσα Γενάρη.
Το ψευτοΚΚΕ δεν πήρε θέση στη σύγκρουση με το επιχείρημα ότι διαφωνεί συνολικά με τον τρόπο οργάνωσης του ποδοσφαίρου που εξυπηρετεί την κερδοφορία επιχειρηματικών συμφερόντων οπότε όλοι είναι το ίδιο ένοχοι, και απείχε από την ψηφοφορία. Έτσι πάντα βάζει πλάτες στο ρώσικο ή το κινέζικο κεφάλαιο, ενώ απαιτεί παραδειγματική τιμωρία μόνο όταν η υπόθεση αφορά το ντόπιο, ή το δυτικό κεφάλαιο.
Το ΚΙΝΑΛ επέπληξε την κυβέρνηση για κακό χειρισμό και γιατί δεν μπορεί να επιβάλει το νόμο στα επιχειρηματικά συμφέροντα στο ποδόσφαιρο, δηλαδή και στον Μαρινάκη για τα στημένα και στον Σαββίδη, ουσιαστικά πήρε μία θέση όμοια με αυτή του ψευτοΚΚΕ. Το ΜΕΡΑ25 μίλησε επίσης για σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα δύο κόμματα απείχαν από την ψηφοφορία. Αποχή έκανε επίσης ο Σαμαράς, ενώ ο Μπαλτάκος γνωστός για τις καλές του σχέσεις με τον Κασιδιάρη, εμφανίστηκε στη συνέχεια σα συνήγορος υπεράσπισης του ΠΑΟΚ στην υπόθεση.
Οι κυβερνητικοί βουλευτές που αιφνιδιάστηκαν και επιφυλάχθηκαν για την ορθότητα της πρωθυπουργικής κίνησης, απειλήθηκαν με ποινή διαγραφής αν δεν υπερψηφίσουν την τροπολογία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε την τροπολογία γιατί κι αυτή τη βρήκε αντι-Σαββιδική, παρά τη διαφωνία του όμως ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία για την τροπολογία για να πάρουν τις ευθύνες τους οι βουλευτές της ΝΔ (!) απέναντι στο έθνος για την πολιτική του «διχασμού στο ποδόσφαιρο» (!), κι έτσι έγινε αρωγός του Μητσοτάκη στην επιβολή της κομματικής πειθαρχίας. Όπως αναμενόταν οι βουλευτές συμμορφώθηκαν και ψήφισαν την τροπολογία.
Ο αρμόδιος υφυπουργός Αυγενάκης παρόλο που είχε στηρίξει μέχρι τη στιγμή της απόφασης την ΕΕΑ συμμορφώθηκε στις υποδείξεις και βγήκε με ανακοίνωση του από την πρώτη στιγμή να αμφισβητήσει την τεκμηρίωση της απόφασης όταν ακόμα δεν είχε προλάβει να καθαρογραφτεί το πόρισμα. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ την υπόθεση ο Αυγενάκης παραμερίστηκε και ανέλαβε από την πρώτη στιγμή την υπόθεση ο υπουργός Επικρατείας Γεραπετρίτης. Ανεξάρτητα από την ανακοίνωσή του ο Αυγενάκης σε ένδειξη της πρωθυπουργικής δυσαρέσκειας αποσύρθηκε από τη Βουλή στη συζήτηση της τροπολογίας την οποία εισηγήθηκε η φιλοσυριζαία υπουργός Πολιτισμού Μενδώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ του επιτέθηκε με σφοδρότητα για πολιτική στοχοποίηση του Σαββίδη με μία ελεγχόμενη από τον ίδιο Επιτροπή. Το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι διόρισε δύο μέλη της Επιτροπής για την αναπλήρωση των αντίστοιχων κενών, αντί να αναθέσει το διορισμό τους στη Βουλή. Όμως κάτι τέτοιο δεν του επιτρεπόταν γιατί η αλλαγή του τρόπου διορισμού της ΕΕΑ έγινε με νόμο του ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίστηκε πριν τη λήξη της θητείας της Επιτροπής. Δεν μπορούσε να αλλάξει ο τρόπος συγκρότησης της στη διάρκεια του πρωταθλήματος όταν η θητεία των διορισμένων με τον παλιό νόμο μελών της δεν είχε λήξει.
Ο Αυγενάκης απομακρύνθηκε και από τις επαφές με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ, που ασκούν εποπτεία στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αντικαταστάθηκε και σ’ αυτές από το Γεραπετρίτη. Σε αυτόν ανάθεσε ο πρωθυπουργός να υποστηρίξει τις κυβερνητικές θέσεις στις διεθνείς αυτές ομοσπονδίες που απαγορεύουν δια ροπάλου την πολυιδιοκτησία. Σημειώνεται ότι ο Αυγενάκης είχε συγκρουστεί ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία έχοντας τη στήριξη της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ, όταν η ΕΠΟ επιχείρησε να ελαφρύνει τις ποινές για τη βία και να σπάσει την απαγόρευση για την πολυιδιοκτησία επιτρέποντας την έως το ποσοστό του 5%. Οι ιστοσελίδες του ΠΑΟΚ τον είχαν καταγγείλει για αυτή του τη στάση. Ο ίδιος ο Σαββίδης του είχε φερθεί απαξιωτικά όταν ο Αυγενάκης πήγε να τον συναντήσει στο ξενοδοχείο του.
Τελικά μία εισαγγελέας παρακάμπτοντας τον προϊστάμενο της διέταξε προκαταρκτική εξέταση κατά του υφυπουργού Αθλητισμού και κατά των μελών της ΕΕΑ ότι «προσπάθησαν να υποκινήσουν επεισόδια και βία», υιοθετώντας ουσιαστικά τη Συριζαίικη και κυβερνητική δημαγωγία περί «εθνικού διχασμού». Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του υπέβαλε μήνυση κατά των μελών της ΕΕΑ.
Για να εφαρμοστεί οποιαδήποτε ποινή πρέπει να συζητηθεί η υπόθεση στο Πρωτοβάθμιο Μονομελές Πειθαρχικό Όργανο της SuperLeague, όπου η υπόθεση έχει ήδη πάρει μία αναβολή, και να εξαντληθούν στη συνέχεια τα ένδικα μέσα εναντίον της απόφασης που θα πάρει. Φαίνεται ότι τελικά μεθοδεύεται μία πολύ ελαφριά ποινή, αν και εφόσον επιβληθεί, που θα ισοδυναμεί ουσιαστικά με αθώωση.
Η αθώωση του Σαββίδη δεν θα μπορούσε παρά να επιβληθεί με πολιτική βία την οποία κάλυψαν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αυτό ήταν το δεύτερο δείγμα της κοινοβουλευτικού τύπου δικτατορίας μετά τη διάλυση του συνεδρίου της ΓΣΕΕ από το ΠΑΜΕ με κρατική συνδρομή, και το πρώτο τέτοιο δείγμα για την υπεράσπιση απευθείας των ρώσικων συμφερόντων.
Γιατί φανταζόταν κανείς ότι θα περνούσε η περίφημη νομιμότητα; Όχι, στην αποικία της Ρωσίας και των ολιγαρχών της, δεν θα μπορούσε να περάσει. Εδώ νόμος είναι ότι συμφέρει το Σαββίδη, και μάλιστα πολλές φορές περισσότερο από ότι νόμος είναι το δίκιο του ψευτοΚΚΕ, του πολιτικού πρακτορείου της ρώσικης υπερδύναμης. Δύο φορές έχει ήδη χαριστεί το ελληνικό κράτος στο Σαββίδη όταν απαίτησε ρύθμιση για τριάντα εκατομμύρια Ευρώ περίπου για τα χρέη του ΠΑΟΚ και την πήρε από τον Τσίπρα, και όταν απαίτησε να του σβηστεί πρόστιμο για λαθρεμπόριο για τη ΣΕΚΑΠ και σύρθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή να ψηφίσει ειδικό νόμο. Αλλά αυτά πήραν το χρόνο τους και είχαν να ξεπεράσουν αντιστάσεις από τμήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για να προχωρήσουν. Τώρα, ο οδοστρωτήρας της πουτινικής επιβολής πέρασε μέσα σε 24 ώρες και με συνοπτικές διαδικασίες.
Τα στοιχεία για την πολυιδιοκτησία και ο ρόλος του Μαρινάκη
Τα στοιχεία που εμφανίστηκαν για την πολυιδιοκτησία ήταν αδιαμφισβήτητα, και ο ΠΑΟΚ βρέθηκε σε τόσο τρωτή θέση που οι δικηγόροι του αναγκάστηκαν να υποστηρίξουν ότι ο Ιβάν Σαββίδης ήταν απλά πρόεδρος του ΠΑΟΚ και όχι ιδιοκτήτης του! Συγκεκριμένα, τα οικονομικά στοιχεία και η ίδια η έρευνα της ΕΕΑ έδειξαν ότι την Ξάνθη αγόρασε ο ανηψιός του Σαββίδη, Καλπατζίδης, ο οποίος ενέργησε για λογαριασμό του ίδιου του Σαββίδη. Τα στοιχεία αυτά δεν πήρε καμία πρωτοβουλία ο Ολυμπιακός να τα αποκαλύψει, ήταν γνωστά στη Θεσσαλονίκη, τα κατάγγειλε ο Γ. Γεωργίου, αποσιωπήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήταν ήδη ένα σκάνδαλο που είχε έρθει στο φως.
Το ερώτημα είναι γιατί ξανακίνησε το θόρυβο και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα oεπίσης ανατολικής κοπής ολιγάρχης Μαρινάκης.
Για το Μαρινάκη έχουμε γράψει ότι είναι ολιγάρχης στην υπηρεσία του ρωσικού μπλοκ (και σαν τέτοιος πήρε τον Ολυμπιακό από τον Κόκκαλη) με ειδίκευση στο να δίνει τον Πειραιά στην Κίνα, όπως ο Σαββίδης δίνει τη Θεσσαλονίκη στη Ρωσία. Η διαφορά είναι ότι ο Μαρινάκης εμφανίζεται σαν δυτικόφιλος, πράγμα που κατά τη γνώμη μας γίνεται στα πλαίσια του καθησυχασμού των ΗΠΑ που για να εγκαταλείψουν την Τουρκία στα χέρια της Ρωσίας πρέπει να πάρουν αρκετές εγγυήσεις από το ελληνικό πολιτικό καθεστώς ότι η ως χθες αντιαμερικάνικη Ελλάδα θα είναι από και μπρος ένας αφοσιωμένος τους σύμμαχος στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Τέτοιες εγγυήσεις τις δίνει το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας με τρεις τρόπους: α) Με τη στρατιωτική αναβάθμιση των σχέσεων με το όλο και πιο διασπασμένο και υφεσιακό προς τη Ρωσία ΝΑΤΟ, β) με το ότι η ρωσόφιλη ηγεσία Ιερώνυμου αναγνώρισε ξαφνικά την ουκρανική εκκλησιαστική ανεξαρτησία στη γραμμή του Βαρθολομαίου κόντρα στη Ρωσία, (αν και νέος μητροπολίτης Κίεβου διορίστηκε ένας φίλος της ρώσικης εκκλησίας), γ) με το δικαίωμα στις ΗΠΑ να κάνει κάποιες επενδύσεις σε χώρους ειδικής σημασίας: ναυπηγεία Σύρου, (ίσως και Ελευσίνας), Ελληνικό. Μέσα στα πλαίσια αυτού του καθησυχασμού ίσως έχει δοθεί το κατασχεμένο από τους ρωσόδουλους συγκρότημα Λαμπράκη που κυρίως στον Τύπο (Βήμα, Νέα) αλλά σε ένα βαθμό και στην τηλεόραση (ΜΕΓΚΑ) ήταν το μόνο που είχε σαφή φιλοδυτικό αλλά και αρκετά ανεξάρτητο από τη ρώσικη πολιτική προσανατολισμό για αυτό δεχόταν τα λυσσασμένα πυρά των φαιο-«κόκκινων» («Χρυσής Αυγής», ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ).
Το ότι ο Μαρινάκης εμφανίζεται με τον Ολυμπιακό του σαν ο κύριος πόλος αντίστασης στο κράτος Σαββίδη, που έχει σχηματίσει πολιτικό φασιστικό στρατό από ό,τι είναι πιο καθυστερημένο ή και φασιστικό μέσα στον ΠΑΟΚ, δεν είναι κάτι που ξεφεύγει από τα όρια αυτού του ρόλου του. Ο ίδιος ο Σαββίδης άλλωστε απέφυγε με οποιονδήποτε τρόπο να ευχαριστήσει την κυβέρνηση για την παρέμβασή της, όπως είχε ευχαριστήσει τον Τσίπρα για τη ρύθμιση στα χρέη του ΠΑΟΚ, και αντίθετα την κατάγγειλε ότι επιχειρεί με φωτογραφικές ρυθμίσεις να δώσει το πρωτάθλημα στον Μαρινάκη. Στην πραγματικότητα ο Μαρινάκης καπελώνει κάθε αντίσταση στο Σαββίδη και την καίει πολιτικά, επειδή ο ίδιος είναι τόσο εκτεθειμένος επειδή για πολλά χρόνια κίνησε έναν αντίστοιχο στρατό τραμπούκων στον Ολυμπιακό, δεμένων μάλιστα και με τη «Χρυσή Αυγή», και κυρίως εξασφάλισε τις νίκες του με ένα αντίστοιχο διαιτητικό όργιο. Από την άλλη είναι αναγκασμένος να καταγγείλει τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη για να μπορέσει να κρατήσει την προεδρία στον Ολυμπιακό, που η βάση του βράζει, ενάντια στο νέο διαιτητικό καθεστώς Σαββίδη. Το κράτος Σαββίδη έχει ήδη προκαλέσει τις πιο έντονες αντιδράσεις στην ίδια τη Θεσσαλονίκη, όπως αυτή των οπαδών του Άρη που καταγγέλλουν κράτος ολιγάρχη (Γράφουν σε ανάρτησή τους ότι «Το Μεντεγίν μπροστά στη Σαλονίκη φαντάζει σαν το Μοντεκάρλο της λατινικής Αμερικής»).
Σε κάθε περίπτωση ανεξάρτητα από το ποιος έφερε την καταγγελία ενώπιον ενός θεσμικού οργάνου, η ουσία είναι ότι αυτό το όργανο είχε να εξετάσει ένα φάκελο με συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία ήταν συντριπτικά.
Αλλά είναι χαρακτηριστική η σιωπή των εφημερίδων και των καναλιών του Μαρινάκη, πάνω στο απώγειο της σύγκρουσης του με έναν πουτινικό ολιγάρχη, για τις απειλές της ρώσικης πρεσβείας και του ρώσικου ΥΠΕΞ κατά του δημοσιογράφου Αλ. Μασσαβέτα για το βιβλίο του «Τρίτη Ρώμη», σιωπή που αποδεικνύει τη σημασία της πολιτικής εξόντωσης του Ψυχάρη. Αντίστοιχα, ενώ η σύγκρουση με το Σαββίδη, βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, η ρώσικη πρεσβεία, δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά στα ΜΜΕ του Μαρινάκη, αλλά εμφανίστηκε το ίδιο το ρώσικο ΥΠΕΞ να στοχοποιεί την Καθημερινή, και τον όμιλο Αλαφούζου επειδή έδωσε βήμα στον Αλ. Μασσαβέτα !!!
Οικουμενική σιωπή μπροστά στην τρομερή πρόκληση της επίθεσης της ρώσικης πρεσβείας και του ρώσικου ΥΠΕΞ ενάντια στο δημοσιογράφο Αλ. Μασσαβέτα και στην Καθημερινή για «αντιρωσισμό»!
Το ρώσικο κράτος ανέλαβε ελέω κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, κοινοβουλευτικών κομμάτων και θεσμικών οργάνων επίσημο ρόλο λογοκριτή στα ΜΜΕ της χώρας, απευθύνοντας εκφοβιστικούς λίβελους σε δημοσιογράφους που υιοθετούν αντιρώσικες θέσεις, όπως ο Αλ Μασσαβέτας, και απαιτώντας από τα ΜΜΕ της χώρας να μην τον προβάλλουν. Στο βιβλίο του ο Αλ. Μασσαβέτας μιλάει για υβριδικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ελλάδας, και αναφέρεται ειδικότερα στη σύγκρουση του Πατριαρχείου Μόσχας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Καθημερινή πήρε συνέντευξη από τον Αλ. Μασσαβέτα στις 28/1 στην οποία παρουσίαζε το βιβλίο του. Το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει πέρσι το φθινόπωρο, και ο Βαρθολομαίος το επαίνεσε.
Ήταν όμως η συνέντευξη του συγγραφέα του στην Καθημερινή που προκάλεσε ανακοίνωση της ρώσικης πρεσβείας στην οποία χαρακτηρίζει το δημοσιογράφο «αδιάντροπο στηλιτευτή», τον κατηγορεί για χειραγώγηση της ελληνικής κοινής γνώμης και για κυνική απροκάλυπτη επίθεση κατά Ελλάδας και Ρωσίας, ενώ «επισημαίνει» ότι είναι «κρίμα που ορισμένα ΜΜΕ παρέχουν υπάκουα το βήμα σ’ αυτόν και σε άλλους παρόμοιους αντιπάλους της συνεργασίας Ελλάδας – Ρωσίας» (!!!) (https://sputniknews.gr/ellada/202001286100696-rosiki-presveia-gia-dimosieuma-efimeridas-aprokalyptes-epitheseis-me-diastrevlosi-ton-gegonoton/ ). Στη συνέχεια έβγαλε δεύτερη ανακοίνωση το ίδιο το ρώσικο υπουργείο εξωτερικών (!) το οποίο στοχοποίησε συγκεκριμένα την Καθημερινή για το βήμα που έδωσε στο Αλ. Μασσαβέτα και διευκρίνισε ότι τέτοιοι δημοσιογράφοι και τέτοια ΜΜΕ αποδεικνύουν την «προσήλωσή τους σε εξωτερικές δυνάμεις που θέλουν να μπουν σφήνα στις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Αθήνας» (https://www.mid.ru/nedostovernie-publikacii/-/asset_publisher/nTzOQTrrCFd0/content/id/4028006?novelty-display-dynamic=novelty&p_p_id=101_INSTANCE_nTzOQTrrCFd0&_101_INSTANCE_nTzOQTrrCFd0_languageId=en_GB).
Δεν είναι δουλειά του ρώσικου κράτους δια της πρεσβείας και δια του υπουργείου εξωτερικών να καλεί ουσιαστικά σε απαγόρευση κυκλοφορίας βιβλίων που έχουν αρνητική άποψη για τη ρώσικη πολιτική στην Ελλάδα, να στηλιτεύει αναγνωρισμένους δημοσιογράφους σαν «αδιάντροπους στηλιτευτές», και να απαγορεύει στα ελληνικά ΜΜΕ να δημοσιεύουν τέτοιες απόψεις. Έχει άπειρες κρατικές πένες το Κρεμλίνο να σχολιάσουν βιβλία και άρθρα που στηλιτεύουν τη ρώσικη πολιτική αν θέλει να αντιδράσει. Το Κρεμλίνο ανησύχησε όταν δόθηκε βήμα από μία εφημερίδα με πολιτική επιρροή στους φιλελεύθερους κύκλους στο συγγραφέα του βιβλίου, γιατί μέσα από μία τέτοια εφημερίδα μπορεί να διαδώσει πλατιά τις απόψεις του και να ενισχύσει ένα αντιρώσικο ρεύμα στην προοριζόμενη για ρώσικη αποικία Ελλάδα (https://www.kathimerini.gr/1062288/article/epikairothta/ellada/o-yvridikos-polemos-gia-ton-8rono-ths-or8odo3ias).
Τέτοιες τοποθετήσεις σε τόσο επίσημο επίπεδο ενάντια στην ελευθεροτυπία, έπρεπε να ξεσηκώσουν θύελλα διαμαρτυριών και επίσημα διαβήματα από την κυβέρνηση. Αντί γι αυτό μία εκκωφαντική σιωπή έδειξε την πλήρη συμπαράταξη των ντόπιων υποτακτικών με παρεμβάσεις που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα στιγματίζονταν σαν αθέμιτες επεμβάσεις στο εσωτερικό της. Αυτό ήταν το δεύτερο επεισόδιο που έδειξε ότι οι πολίτες αυτής της χώρας χωρίς να το καταλάβουν και χωρίς να τους ρωτήσει κανείς μετατρέπονται από πολίτες της ελληνικής επικράτειας σε πολίτες της ρώσικης επικράτειας με όρους φασιστικής δικτατορίας, με τους όρους του πουτινικού φασιστικού κράτους, του δολοφόνου της Πολιτκόφσκαγια.
Ταυτόχρονα στο όνομα του αντιρατσισμού, ο Π. Δημητράς, ενεργώντας σαν εκπρόσωπος του Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα γιατί τόλμησε εκπρόσωπος μίας ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας, του Ολυμπιακού, να καταγγείλει το Σαββίδη σα ρώσο ολιγάρχη (!) Είχαν διαμαρτυρηθεί πρώτα τα ποντιακά σωματεία που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Σαββίδη, τα ίδια που είχαν υποστηρίξει την επίθεση των τραμπούκων στον Μπουτάρη για το μακεδονικό. Σύμφωνα με τον Π. Δημητρά και τα ποντιακά σωματεία το να αποκαλείς το Σαββίδη ρώσο, αποτελεί ρατσιστική επίθεση, γιατί δεν του αναγνωρίζεις την ελληνική καταγωγή του (!!!) Αυτή η μήνυση σημαίνει απαγόρευση για όποιον καταγγέλλει τον Σαββίδη σαν εκπρόσωπο της ρώσικης κρατικής πολιτικής, έναν άνθρωπο που σε όλες τις συνεντεύξεις του μιλάει ρώσικα, έχει ανδρωθεί στη Ρωσία σαν τμήμα της κρατικής ολιγαρχίας, συγκαταλέγεται στον κατάλογο των ρώσων πολυεκατομμυριούχων, έγινε βουλευτής της ρώσικης δούμας με το κόμμα του Πούτιν για δύο θητείες, που όπου σταθεί και όπου βρεθεί επαινεί τον Πούτιν και υπερασπίζεται με ενθουσιασμό τα συμφέροντα του ρώσικου κράτους.
Τέτοιου είδους μηνύσεις που ζητάνε απαγορεύσεις της καταγγελίας των ρώσων ολιγαρχών, ως εκπροσώπων του ρώσικου κεφάλαιου (μήνυση που δεν θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί στην περίπτωση αναφοράς σε αμερικάνο πολυεκατομμυριούχο), δικαιώνουν την πουτινική πολιτική που χαρακτηρίζει ρατσιστές όσους καταγγέλλουν στη Ρωσία τις φασιστικές πρακτικές των θεσμών του ρώσικου κράτους (κυβέρνηση, αστυνομία, διοίκηση) στη βάση της οποίας πολλοί ρώσοι αντιφασίστες έχουν υποστεί μεγάλες ταλαιπωρίες και διώξεις (δες έκθεση της ρώσικης οργάνωσης «SOVACENTER» για την κατάχρηση της αντι-εξτρεμιστικής νομοθεσίας στη Ρωσία του 2016, https://www.sova-center.ru/en/misuse/reports-analyses/2017/04/d36857/) και αποτελούν πρώτα απ’ όλα προσβολή απέναντι στους ρώσους δημοκράτες και αντιφασίστες.
Είναι ακόμα χειρότερο, το ότι τέτοιες μηνύσεις εκφοβισμού γίνονται σε μία χώρα όπου το κράτος έχει ανάγει σε δόγμα τον ελληνορθόδοξο ρατσισμό στο εσωτερικό της στην υπηρεσία της συμμαχίας με την «αδελφή» ορθόδοξη Ρωσία του Πούτιν, και στο ίδιο έδαφος καλλιεργεί τον εθνοφασισμό, όταν αρνείται να αναγνωρίσει τις εθνικές μειονότητες, τη μακεδονική και την τούρκικη, και έφτασε να αφήσει χώρο σε μια ναζιστική δολοφονική συμμορία για να ανδρωθεί και να μπει στη Βουλή, ακριβώς επειδή υμνεί τον Πούτιν που στο όνομα του πίνει νερό ο Σαββίδης. Όχι τυχαία, το ίδιο επιχείρημα περί αντιρώσικου ρατσισμού χρησιμοποίησαν οι δικηγόροι του ναζί Κ. Πλεύρη ενάντια στους μάρτυρες της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας στη δίκη για το αντισημιτικό βιβλίο του «Εβραίοι, όλη η αλήθεια».
Όσο γίνεται φανερή η επιχείρηση επιβολής ρώσικου φασιστικού κράτους τόσο γεννιούνται νέες αντιστάσεις
Χωρίς να χρειάζεται επέμβαση στρατού, χωρίς τανκς, με δουλική κυβέρνηση, δουλικά κόμματα, και δουλική αστική τάξη, διεκπεραιώθηκε από την κυβέρνηση με την έγκριση στην πράξη σύσσωμης της αντιπολίτευσης η πιο κραυγαλέα καταπάτηση κάθε έννοιας νομιμότητας υπέρ ενός πουτινικού ολιγάρχη, και νομιμοποιήθηκε μία ωμή φασιστική παρέμβαση της ρώσικης υπερδύναμης, για τη φίμωση όσων μιλάνε ενάντια στο πουτινικό καθεστώς και στο ρώσικο ιμπεριαλισμό στην Ελλάδα, ένα δικαίωμα που έπρεπε να θεωρείται απρόσβλητο και αδιαπραγμάτευτο με όρους εθνικής κυριαρχίας.
Έστω όμως σε αυτή τη χώρα η Καθημερινή μπόρεσε να βγάλει μία ανακοίνωση απάντηση στο ρώσικο ΥΠΕΞ ότι φιλοξενεί στις σελίδες της και το λόγο και τον αντίλογο, και ότι «δεν πρόκειται να αποκλίνει από τη γραμμή της πολύπλευρης παρουσίασης των θεμάτων και του πλουραλισμού των απόψεων». Αυτή ήταν μία τοποθέτηση αντίστασης στη φίμωση, ακόμα κι αν αναγκάστηκε να δηλώσει ταυτόχρονα ότι ήταν τιμή για την εφημερίδα να φιλοξενήσει άρθρο του Βλάντιμιρ Πούτιν κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα (https://www.kathimerini.gr/1063953/article/epikairothta/politikh/anakoinwsh-ths-k).
Αρκετές ιστοσελίδες εφημερίδων επίσης παρουσίασαν το βιβλίο του Μασσαβέτα (https://www.athensvoice.gr/culture/books/alexandros-massavetas, https://www.lifo.gr/articles/book_articles/261088/i-triti-romi-sto-neo-toy-vivlio-o-aleksandros-massavetas-ereyna-ti-geopolitiki-tis-rosikis-ekklisias, https://eleftheriaonline.gr/stiles/apopseis/item/198012-poso-filellinikes-oi-methodeyseis-tis-tritis-romis).
Καθόλου τυχαία τελικά στην Ελλάδα υπάρχει η ΟΑΚΚΕ που εδώ και τριάντα πέντε χρόνια καταγγέλλει το ρώσικο ιμπεριαλισμό και την επιχείρηση αποικιοποίησης της χώρας.
Η ρώσικη υπερδύναμη στην Ελλάδα δεν θα περάσει εύκολες μέρες, όσο και δουλικό να είναι το πολιτικό καθεστώς, ειδικά όταν οι εργάτες καταλάβουν ότι η πείνα και η φτώχεια τους είναι αποτέλεσμα της πολιτικής του σαμποτάζ που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της.