Δημοσιεύουμε παρακάτω την απάντηση του γραμματέα της ΟΑΚΚΕ, σ. Ηλία Ζαφειρόπουλου, όπως δόθηκε σε ερώτημα για το μεταναστευτικό κατά τη διακαναλική συνέντευξη τύπου στην προεκλογική καμπάνια του Σεπτεμβρίου 2015.
<<Ερώτηση:
Τι έχετε να πείτε για το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη;
Απάντηση:
Αυτή τη στιγμή παίρνει μια πραγματικά οξύτατη μορφή.
Εμείς νομίζουμε ότι ενώ υπάρχει ζήτημα προσφύγων ασφαλώς στη Συρία, κι εδώ δεν μπαίνει πολιτικά το ζήτημα στο βάθος και στην ποιότητα που χρειάζεται και πάλι λειτουργεί μια προπαγάνδα αντιευρωπαϊκή: «Η Ευρώπη που δεν αφήνει τους πρόσφυγες, που θέλει να κλείσει (τα σύνορα), που ταλαιπωρεί και που σωστά η Ελλάδα άνοιξε τα σύνορά της για να μπουν μέσα». Στην πραγματικότητα πάρθηκαν πρωτοβουλίες από την κυβέρνηση Τσίπρα ιδιαίτερα, από την πραγματικά πιο φιλορώσικη κυβέρνηση όλων των εποχών, να ανοίξουν τα σύνορα με τη Συρία όχι όπως έπρεπε με μια συνεννόηση με την υπόλοιπη Ευρώπη ώστε να μπουν αυτοί οι προσφυγικοί πληθυσμοί ή οι μεταναστευτικοί που ακολούθησαν δίπλα στους Σύρους, ώστε να προετοιμαστούν οι κοινές γνώμες, να χτυπηθούν οι ρατσιστικές ιδέες αυτών που τώρα είναι έτοιμες να φτιάξουν «χρυσές αυγές» παντού σε όλη την Ευρώπη και κυρίως να αποφευχθεί η διάσπαση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δεύτερη μεγάλη διάσπαση μετά απ’ αυτήν που έφερε το ζήτημα του ελληνικού χρέους. Και αυτά, οι ελληνικές αποτυχίες, είναι πάντα πηγές σύγκρουσης για την ΕΕ και όχι τυχαία. Δηλαδή το μεγάλο χρέος, η καταστροφή της Ελλάδας, η αύξηση, η διόγκωση του χρέους της πέφτει στις πλάτες της Ευρώπης και είναι ένας παράγοντας που τη διασπάει. Το μεταναστευτικό έτσι όπως το δούλεψε η κυβέρνηση Τσίπρα, της οποίας η πρώτη πράξη ήταν να ανοίξει τα σύνορα λέγοντας ότι έρχονται με τις βάρκες και πεθαίνουν τώρα από το συριακό πόλεμο. Αυτό είναι το μεγάλο προπαγανδιστικό ψέμα.
Η στάση ενός προοδευτικού ανθρώπου στο συριακό ζήτημα είναι να βοηθήσει το συριακό λαό να χτυπήσει τους δύο μεγάλους σφαγιαστές του: τον ISIS, τους κανίβαλους του ISIS, οι οποίοι, όταν ανδρώθηκαν και ξεκίνησαν, ανδρώθηκαν με κεφάλαια που έβγαιναν μέσα από το Κατάρ – αυτό ξεχνιέται, δηλαδή ενός στρατηγικού σύμμαχου της Ρωσίας και του Ιράν στην περιοχή του Κόλπου – κυρίως όμως ενός Άσαντ, ο οποίος έχει φτάσει στο σημείο να εξοντώνει μαζικά μαζί με τους αντάρτες ή τους αντιφρονούντες να εξοντώνει και τους πληθυσμούς που τους στηρίζουν. Αυτή η γενοκτονική πολιτική έπρεπε να απαντηθεί με όπλα στο συριακό λαό, με υπεράσπιση του δημοκρατικού τους δικαιώματος, ενώ η κυβέρνηση, ειδικά οι ελληνικές κυβερνήσεις και ειδικά η κυβέρνηση Τσίπρα, που υποκριτικά τώρα καμώνεται ότι πασχίζει για τους πρόσφυγες, δεν βρήκε ποτέ μια λέξη καταδίκης για το φασισμό του ΄Ασαντ. Αντίθετα η γενική της γραμμή είναι να ρίχνει την ευθύνη και στο συριακό όπως και παντού στους αμερικάνους, που στη συγκεκριμένη περίπτωση η ευθύνη τους δεν είναι ότι επεμβήκανε, όπως κάνουν αισχρά σε όλη τη Μέση Ανατολή και την έχουν ανατινάξει, αλλά ότι αρνήθηκαν να δοθούν όπλα. Εμείς δε θέλουμε καμιά ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, δε θέλουμε κανέναν να βομβαρδίζει για κανέναν. Δε θέλουμε κανένα μισθοφόρο να εμφανιστεί για να δώσει λύση στους λαούς. Οι λαοί θα τη δώσουν τη λύση, οι λαοί της Συρίας, του Ιράκ, της Ιορδανίας, του Λιβάνου, θα τη δώσουν οι ίδιοι. Αλλά δεν μπορείς να τους στερήσεις το δικαίωμα να έχουν όπλα, να χτυπήσουν το σφαγιαστή τους.
Δεν τους δίνουν όπλα, οπότε τι κάνουν οι Σύριοι;
Πηγαίνουν στην Τουρκία και εγκαθιστούν εδώ και τέσσερα χρόνια αρχίζοντας από το 2011 περίπου, το 2012 τεράστια προσφυγικά στρατόπεδα με δυόμισυ εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι προχθές.
Τι κάνει μια κυβέρνηση που αγαπάει το συριακό λαό;
Δίνει όπλα και πάει στα προσφυγικά στρατόπεδα και λέει: «Κύριοι, επειδή εδώ ζείτε σε μεγάλη εξαθλίωση, βοηθάμε την τουρκική κυβέρνηση να βρείτε δουλειές, να είστε δίπλα στη χώρα σας, να μπορείτε να τη στηρίζετε και πολιτικοστρατιωτικά και διπλωματικά και οικονομικά και εν πάσει περιπτώσει, όπου υπάρχουν γυναικόπαιδα, όπου υπάρχει εξαθλίωση που δεν μπορεί να λυθεί με άλλον τρόπο, σας ανοίγουμε τα σύνορα της Ευρώπης. Τσίπρα! Άνοιξε τα σύνορα της Ευρώπης»!
Αυτό έπρεπε να κάνει η Ευρώπη και έτσι έπρεπε να φερθεί ο Τσίπρας. Να πει: «Κύριοι! Εκεί γίνεται ένα έγκλημα, ελάτε εδώ! Επιτροπή υπεύθυνη των εξωτερικών, συμβούλιο της Ευρώπης, ελάτε να φτιάξουμε ένα σχέδιο για τη βοήθεια». Και να πάνε στη Συρία και να πουν: «Κύριοι, ποιοι είσαστε εσείς; Καταγραφή! Με λεωφορεία, με αεροπλάνα, μέσα από μια επίσημη και παγκόσμια διαδικασία».
Να πει: «Ναι, Κύριοι ελάτε, είναι ανοιχτά, έχουμε σύνορα από την Ελλάδα. Μπαίνετε μέσα ως αξιοπρεπείς άνθρωποι και έχουν φροντίσει όλες οι χώρες της Ευρώπης να σας βρουν και να σας κατανείμουν μέσα τους»!
Και αφού έχεις προετοιμάσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, να δεχτεί αυτούς τους πρόσφυγες. Γιατί πρόκειται για έναν κτηνώδη πόλεμο και για έναν εφιάλτη. Αλλά να έχεις κάνει την πολιτική δουλειά και προετοιμασία.
Τι κάνει ο Τσίπρας; Τι κάνει η Χριστοδουλοπούλου; Ανοίγει τα σύνορα και λένε: «Μου έρχονται»! Δεν σου έρχονται! Εκεί ήταν, στην Τουρκία!
Αλλά, όταν άνοιξες τα σύνορα και είπες ουσιαστικά με τη στάση σου «ελάτε» -γιατί αυτή ήταν η στάση της κυβέρνησης-, ήρθαν. Και δεν ήρθαν επίσημα όμως. Ήρθαν σαν θαλασσοπνιγμένοι και θαλασσοπνίχτηκαν και πραγματικά εμπιστεύθηκαν το μέλλον τους στους χειρότερους ανθρώπους, που είναι αυτοί οι δουλέμποροι, δολοφόνοι, που τους πνίγουν. Και το κάνανε αυτό και θελήσανε και προτίμησαν τους δουλεμπόρους, για να μη δώσουν εξαρχής προετοιμασμένη πολιτική λύση σ’ αυτό το ζήτημα. Να μην το κάνουν ευρωπαϊκό ζήτημα, να μην φτιάξουν την ελληνική και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Κι έτσι φτιάχνουν τώρα και διάσπαση στην Ευρώπη και δυναμώνουν τους φασίστες στην Ευρώπη και δυναμώνουν και τους ναζήδες εδώ μέσα, τους χρυσαυγίτες, οι οποίοι το εκμεταλλεύονται βλέποντας πολλούς ανθρώπους, που ο καθένας έτσι ακριβώς θάκανε, να πάνε στις κεντρικές πλατείες μιας πόλης και να προσπαθήσουν να επιζήσουν. Και οργιάζει ο φασισμός και ο φόβος της Ελλάδας, του λαού, ότι ετοιμάζεται ένα νέο κύμα μετανάστευσης, την ώρα που η χώρα πεινάει. Και σου λέει: «Έχουμε ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες εφεδρικό στρατό ανέργων, πιάσε κι άλλο ένα εκατομμύριο». Βεβαίως ο ελληνικός λαός είναι υποχρεωμένος να βάλει δημοκρατικά το ζήτημα: Ναι στους πρόσφυγες από τη Συρία. Βοηθάτε όμως πρώτα τη Συρία και με όπλα και με χρήμα! Αλλά να γίνει ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη, ευρωπαϊκή προσπάθεια, να δοθεί χέρι σ’ αυτό το λαό. Αλλά αφήστε τον Τσίπρα νάναι αρχηγός του δουλεμπόριου της Μεσογείου για πολιτικούς λόγους, για να στήσει άλλη μια προβοκάτσια, όπως έχει στήσει; (όπως θα προλάβουμε να πούμε ίσως παρακάτω- με το κλείσιμο των τραπεζών)>>.