Πρόκειται ονομαστικά και μόνο για μία συμμαχία γερμανικών, γαλλικών και ελληνικών συμφερόντων για τον έλεγχο του λιμανιού. Γιατί η γερμανική εταιρεία που συμμετέχει είναι μία επενδυτική εταιρεία με εξαιρετικά στενούς δεσμούς με τη ρώσικη κυβέρνηση, ενώ η γαλλική εταιρεία είναι γαλλοκινέζικη με κυρίαρχη σε αυτή μία κρατική κινέζικη εταιρεία που συνεργάζεται με την Κόσκο στα λιμάνια σε διεθνές επίπεδο. Όσο για τον «έλληνα» Σαββίδη αυτός σαν κεφάλαιο και σαν πολιτική δράση είναι ένας ρώσος πουτινικός εγκάθετος ως το κόκκαλο. Χωρίς την πολιτική ισχύ που προσδίδει στον Σαββίδη η εξουσιοδότηση του Πούτιν να κάνει ότι θέλει με τους πράκτορες της συμμορίας Τσίπρα που κυβερνάει τη χώρα, κανένα γερμανικό και κανένα γαλλικό κεφάλαιο δεν θα πάταγε το πόδι του στον ΟΛΘ. Το 20% που θα είναι το ονομαστικό ποσοστό του Σαββίδη, είναι μόνο για ξεκάρφωμα στην Ευρώπη και γενικότερα στη Δύση. Από ουσιαστική άποψη αυτός θα κάνει κουμάντο στο Λιμάνι.
Ο Σαββίδης έχει έρθει στην Ελλάδα σα «στρατηγικός» επενδυτής έχοντας χτίσει την επιχειρηματική του καριέρα στη Ρωσία από το 1992 και την πολιτική του καριέρα στο κόμμα του Πούτιν σα βουλευτής της ρώσικης Δούμας. Αυτούς τους πολιτικούς δεσμούς ποτέ δεν τους έκοψε ο Σαββίδης, ο ίδιος άλλωστε ανακοινώνει με περηφάνια στην ιστοσελίδα του πως του απονεμήθηκε μετάλλιο στη Μόσχα το Νοέμβρη του 2016 για την προετοιμασία του ταξιδιού του Πούτιν στο Άγιο Όρος τον ίδιο χρόνο (http://www.ivansavvidis.gr/events_gr/3471/), ενώ στην ίδια σελίδα το πρώτο που βλέπει κανείς μόλις την ανοίγει είναι η φωτογραφία μιας θερμής χειραψίας του με τον Πούτιν.
Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε το ρωσόδουλο διακομματικό καθεστώς που κυβερνάει εδώ και χρόνια τη χώρα, φρόντισε να κάνει ότι χρειαζόταν για την εγκατάσταση του στη Βόρεια Ελλάδα με την απόκτηση του ΠΑΟΚ, της ΣΕΚΑΠ, της Σουρωτής, ξενοδοχειακών μονάδων, και ιστορικών ακινήτων, ενώ η σημερινή πιο ρωσόδουλη κυβέρνηση όλων των εποχών, όχι μόνο έκανε μία σκανδαλώδη νομοθετική ρύθμιση για να ξεφορτωθεί ο Σαββίδης ένα πρόστιμο 38 εκ ευρώ από λαθρεμπόριο που είχε χρεωθεί στη ΣΕΚΑΠ, αλλά καταβάλει επίμονες προσπάθειες για να του παραδώσει το μεγαλύτερο και ως χθες λιγότερο ρωσόφιλο κανάλι της χώρας, το ΜΕΓΚΑ.
Το τίμημα της εξαγοράς ήταν των 232 εκ ευρώ με υποχρέωση υλοποίησης επενδύσεων από την κοινοπραξία 180 εκ ευρώ. Πρόκειται για ένα εξευτελιστικό τίμημα όπως προκύπτει από μία απλή σύγκριση της προσφοράς που είχε δώσει τότε η Hutchison με έδρα το Χονγκ Κονγκ, σήμερα πια συνεταίρος της Κόσκο. Το 2008 η Hutchison για την παραχώρηση μόνο του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων είχε δώσει προσφορά 420 εκ ευρώ με πρόβλεψη για επενδύσεις 490 εκ ευρώ! Σήμερα που αγοράζει ο Σαββίδης η χρηματιστηριακή αξία του ΟΛΘ έχει υποχωρήσει 40% (http://www.capital.gr/epixeiriseis/3208436/otan-i-hutchinson-edine-420-ekat-gia-kommati-tou-olth). Το πόσο χαμηλό είναι αυτό το τίμημα προκύπτει και από τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΟΜΥΛΕ σύμφωνα με την οποία εκτός από την κερδοφορία που έχει ο ΟΛΘ, έχει 80 εκ. χρηματικά διαθέσιμα και 76 εκ αποθεματικά.
Για τη σύνθεση της κοινοπραξίας που πήρε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης
Α) Η γερμανικών συμφερόντων DIEP έχει στενή συνεργασία με τη ρώσικη κυβέρνηση
Μετά από αλλεπάλληλες παρατάσεις του διαγωνισμού που δόθηκαν για να απαξιωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο ΟΛΘ, να ενταθούν οι συνθήκες αποσταθεροποίησης της οικονομίας και της χώρας, και να αποθαρρυνθούν οι δυτικοί επενδυτές, η διαδικασία της λεγόμενης ιδιωτικοποίησης ολοκληρώθηκε στα τέλη Απρίλη με πλειοδότη την κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει ο όμιλος Σαββίδη με 20% τελικά αντί για 15% που είχε ανακοινωθεί αρχικά, η γερμανική «Deutsche Invest Equity Partners GmbH» (με 47%), και η γαλλοκινέζικη «Terminal Link SAS» (με 33%).
Το πιο ψηλό ποσοστό στην κοινοπραξία το έχει μία γερμανική εταιρεία, οπότε η συμμετοχή του Σαββίδη φαίνεται απλά σαν μία παραχώρηση ενός μειοψηφικού τμήματος του ελέγχου του λιμανιού σε ρώσικα συμφέροντα, δηλαδή σαν μία βολική συμμαχία του γερμανικού κεφάλαιου με έναν επιχειρηματία που έχει ισχύ στη χώρα και δεσμούς με την κυβέρνηση, κάτι ανάλογο με την συμμετοχή του Μπόμπολα στην καναδική επένδυση στη Χαλκιδική. Μάλιστα, αυτή η εντύπωση ενισχύεται από το γεγονός ότι ο όμιλος των αμιγώς ρώσικων συμφερόντων, η RZD (Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι - JSC) αποσύρθηκε στην τελική φάση από το διαγωνισμό.
Αλλά η Deutsche Invest Equity Partners (DIEP), μία εταιρεία που λειτουργεί σαν διαχειριστής κεφαλαίων για τη χρηματοδοτική στήριξη εταιρειών, δηλαδή είναι στην ουσία ένα ΗedgeFund που διαχειρίζεται άγνωστα κεφάλαια τρίτων, και που ως τώρα δεν είχε καμιά δραστηριότητα στη διαχείριση των λιμανιών πριν συνεταιριστεί με τον όμιλο Σαββίδη για τον ΟΛΘ, δεν είναι μία τυχαία γερμανική εταιρεία.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ειδησεογραφικής πύλης euro2day «HDIEP “είναι 100% θυγατρική της γερμανικής εταιρείας TransConnect Unternehmensberatungs- und Beteiligungs AG (TCAG) που εδρεύει στο Μόναχο. Ηγετικό ρόλο στο συγκεκριμένο επενδυτικό σχήμα υπό την TCAG φαίνεται πως διαδραματίζει ο Γερμανός δικηγόρος Stephan Goetz, ιδρυτής και μεγαλομέτοχος της συμβουλευτικής εταιρείας goetzpartners, η οποία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις δέκα μεγαλύτερες του κλάδου στη Γερμανία, με προσωπικό που πλησιάζει τα 300 στελέχη σε 11 χώρες του κόσμου (δύο εκ των γραφείων βρίσκονται στην Κίνα)…. Η κοινοπραξία για τονΟΛΘ είναι στην ουσία ένα σχήμα όπου τον ισχυρότερο ρόλο διαδραματίζει, προς το παρόν, η goetzpartners του κ. Stephan Goetz. Σήμερα ο κ. Goetz συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια πλήθους εταιρειών στη Γερμανία, ενώ διατηρεί ισχυρές σχέσεις και με τον ρωσικό παράγοντα» (http://www.euro2day.gr/news/enterprises/article/1535140/o-dr-stephan-goetz-kai-oi-alloi-germanoi-toy-olth.html).
Ποιες είναι αυτές οι ισχυρές σχέσεις με το ρώσικο παράγοντα; Σε επίσημο δελτίο τύπου της εταιρείας goetzpartners της 4/2/2010, αναφέρεται ότι εξαγόρασε μία γερμανική εταιρία με δραστηριότητα και γραφείο στη Μόσχα, ώστε από κοινού σαν goetzpartnersRussia να δραστηριοποιηθούν στην Ευρώπη, στη Ρωσία και στην Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών (το διεθνή οργανισμό που συστήθηκε με πρωτοβουλία της Ρωσίας για τον έλεγχο των κρατών της πρώην ΕΣΣΔ και στην οποία συμμετέχουν όλες σχεδόν αυτές οι χώρες εκτός από τις Βαλτικές). Αυτή η νέα εταιρεία goetzpartnersRussia έγινε μέλος του ρώσικου πρακτορείου επενδύσεων “InvestinRussia” («Επενδύστε στη Ρωσία»), το οποίο συστάθηκε από το υπουργείο περιφερειακής ανάπτυξης της Ρωσίας για να προωθήσει ξένες επενδύσεις στη Ρωσία. OVladimirMatias, διευθύνων σύμβουλος της goetzpartnersRussia, συμμετείχε στην εκδήλωση που διοργάνωσε το υπουργείο για την ενεργοποίηση του πρακτορείου, με παριστάμενο το ρώσο υπουργό IgorSlyunyaev(www.goetzpartners.com/media/news/article/attracting-investments-in-russia/, www.prnewswire.com/news-releases/invest-in-russia-agency-is-about-to-launch-next-year-235539901.html). Με λίγα λόγια ο StephanGoetz, ο άνθρωπος που ελέγχει τη γερμανική εταιρεία που συμμετέχει στην κοινοπραξία του ΟΛΘ με 47%, είναι ένας έμπιστος συνεργάτης της ρώσικης κυβέρνησης.
Β) Η γαλλικών συμφερόντων Terminal Link SAS, είναι γαλλοκινέζικη εταιρεία θυγατρική γαλλικού ομίλου συνεταίρου της Κόσκο
Μέχρι και δύο μήνες πριν την υποβολή των προσφορών δύο εταιρείες ήταν γνωστό ότι συμμετέχουν στην κοινοπραξία που πήρε το λιμάνι, η DIEP και η Belterra του Σαββίδη, οι οποίες δεν είχαν καθόλου σχέση με διαχείριση λιμανιών και γι αυτό κινδύνευαν να μείνουν εκτός. Τότε, δύο μήνες πριν λήξει μία από τις πολλές καταληκτικές προθεσμίες του ΤΑΙΠΕΔ για την υποβολή των τελικών προσφορών εμφανίστηκε ξαφνικά μία από τις κορυφαίες διαχειρίστριες λιμανιών σε διεθνές επίπεδο, η γαλλική CMACGM, με μία γαλλοκινέζικη θυγατρική της την Terminal Link SASη οποία έλυσε αυτό το αξεπέραστο για ΤΑΙΠΕΔ και κυβέρνηση πρόβλημα για να δώσει το λιμάνι σε ρώσικα συμφέροντα, αφού έγινε το τρίτο μέλος της κοινοπραξίας. Αμέσως μόλις εξασφαλίστηκε η συμμετοχή της TerminalLinkSAS στην κοινοπραξία, το ΤΑΙΠΕΔ αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα ο διαγωνισμός των τριών χρόνων (από το 2014) με μία προ-ιστορία άλλων έξι χρόνων (από το 2008) να φθάσει στο τέλος του. Τότε η καταληκτική προθεσμία έγινε τόσο καταληκτική ώστε ενάντια σε κάθε έννοια καλόπιστης διεξαγωγής ενός διεθνούς διαγωνισμού, το ΤΑΙΠΕΔ απέρριψε το αίτημα για μία δίμηνη παράταση των τριών άλλων ενδιαφερόμενων που συμμετείχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή στο διαγωνισμό, της αραβικής DubaiPorts (μίας από τις μεγαλύτερες διαχειρίστριες λιμανιών), της γιαπωνέζικης Mitsui και της φιλιππινέζικης ICTS, ώστε να έχουν χρόνο να προετοιμαστούν μετά από αυτή τη σημαντική αλλαγή στα δεδομένα του τέταρτου υποψήφιου, κάνοντας νέες προτάσεις.
Η γαλλικών συμφερόντων TerminalLinkSAS ανήκει στη γαλλική CMACGM κατά 51%, και στην κινέζικη ChinaMerchantsHoldingsInternational κατά το σημαντικό ποσοστό του 49%. Η ChinaMerchantsHoldingsInternational είναι κρατική εταιρεία της Κίνας με έδρα το Χονγκ Κονγκ. Όμως με το 51% η γαλλική εταιρεία δεν κάνει ότι θέλει γιατί η μητρική της CMACGM συμμετέχει στη συμμαχία τακτικών γραμμών μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων Ocean Alliance, στην οποία συμμετέχει και η China Cosco Shipping (http://www.kathimerini.gr/907142/article/oikonomia/epixeirhseis/o-gallogermanos-ependyths-me-to-kineziko-dna). Χωρίς δηλαδή μια συμφωνία μέσα στη θυγατρική του γαλλικού 51% με το κινέζικο 49% κλονίζονται οι σχέσεις και στην ευρύτερη κινεζογαλλική συμμαχία σε επίπεδο μητρικών εταιρειών. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα της Καθημερινής σα διαχειρίστρια του λιμανιού η TerminalLink προορίζεται να εξυπηρετεί τον κινέζικο σχεδιασμό για μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων από την Ασία, έχουμε μία δεύτερη πύλη της Κίνας προς την Ευρώπη μετά τον Πειραιά.
Αλλά αυτό είναι ένα δευτερεύον έγκλημα μπροστά στο κύριο έγκλημα δηλαδή ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μετατρέπεται σε μία βάση για τη νεοχιτλερική Ρωσία που αποκτά ένα μεγάλο λιμάνι στο Αιγαίο με το οποίο παρακάμπτει τα Στενά και ελέγχει τους θαλάσσιους δρόμους των ανατολικών Βαλκανίων. Αυτό το έγκλημα το κρύβει τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι ηγεσίες της αντιπολίτευσης.