Καταρχήν πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που συνέβη. Από όσα στοιχεία έχουμε, δηλαδή από την πρώτη δημοσιογραφική ανταπόκριση αμέσως μετά το ατύχημα για τις εχθρικές γενικά αντιδράσεις των επιβατών προς τον ελεγκτή, από τις ζωντανές τηλεοπτικές μαρτυρίες δύο συνεπιβατών του νεαρού και τις δύο πραγματογνωμοσύνες, αυτή στο τρόλεϊ και την ιατροδικαστική, φαίνεται ότι ο ελεγκτής συμπεριφέρθηκε σκαιά και προσβλητικά στο νεαρό ο οποίος πράγματι δεν πλήρωσε εισιτήριο, ούτε έδωσε ταυτότητα ενώ αρνήθηκε να ακολουθήσει τον ελεγκτή στο τμήμα. Όλα ωστόσο μαρτυράνε το κυριότερο: ότι ο ελεγκτής προσπάθησε να συλλάβει ουσιαστικά τον επιβάτη και ότι χειροδίκησε εναντίον του. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί το αναντίρρητο γεγονός ότι ο επιβάτης βρέθηκε με μώλωπες και χωρίς τη φανέλα του νεκρός στο πεζοδρόμιο. Επίσης, χαρακτηριστικό για το πόσο μένος έδειξαν ελεγκτής και οδηγός είναι ότι δεν βγήκαν ούτε εκείνες τις ώρες ούτε και αργότερα να κάνουν μια ζωντανή δήλωση συμπόνιας και ανθρωπιάς προς τον νεκρό νεαρό, ένα παιδί ουσιαστικά.
Το γεγονός ότι το κοινό έδειξε μια οργισμένη διάθεση απέναντι στον ελεγκτή και στον οδηγό πριν ακόμα έχει στη διάθεσή του όλα τα στοιχεία της υπόθεσης , το ότι πήρε στο κυνήγι ελεγκτές την επόμενη μέρα σε ένα συρμό μετρό και σε ένα λεωφορείο, και το ότι ο ΟΑΣΑ στα γρήγορα ανακάλεσε μια πρώτη ανακοίνωση του ενάντια στο θύμα και υπέρ του ελεγκτή δείχνει ότι ο κόσμος δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος με τη γενική συμπεριφορά των ελεγκτών και σε ένα βαθμό και των οδηγών. Αυτές όμως οι έντονες αντιδράσεις νομίζουμε ότι έδειξαν και κάτι ευρύτερο: ότι ο κόσμος είναι πολύ οργισμένος με την κρατική και πολιτική εξουσία για τα όλο και πιο μεγάλα οικονομικά βάσανα, που αντιμετωπίζει και που τον οδηγούν όλο και περισσότερο στην απόγνωση.
Αυτός είναι ο λόγος που προκάλεσαν μεγάλες και έντονες αντιδράσεις στο διαδίκτυο οι ελεεινές τοποθετήσεις των φιλελεύθερων και πολλών άλλων φίλων της τάξης ότι όλο το ζήτημα ήταν ότι ένας τζαμπατζής επιβάτης σκοτώθηκε από ατυχία στην προσπάθειά του να αποφύγει να πληρώσει το πρόστιμο. Από την άλλη οι αντιδράσεις του ευρύτερου επιβατικού κοινού, αλλά ιδιαίτερα των γονιών του θύματος έδειξαν ότι ο λαός δεν φέρθηκε έτσι με το νεκρό Θανάση Καναούτη επειδή ακολουθεί την τζαμπατζίδικη λογική τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοαναρχισμού. Ίσα ίσα δεν ακολούθησε και μάλιστα με επικεφαλής τους γονείς του νεκρού παλικαριού καταδίκασε τις απόπειρες του ΣΥΡΙΖΑ, να κάνει για μια ακόμα φορά πολιτικό κίνημα ρίχνοντας στο δρόμο τους «δεν πληρώνω» του μαζί με τους καψιμο-σπασιματίες ψευτοαναρχικούς του για να εκμεταλλευτούν και να λεηλατήσουν πολιτικά τον νεκρό.
Το ζήτημα είναι να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα και το πως πρέπει να σταθούμε απέναντι στο αιματηρό αυτό επεισόδιο και γενικά απέναντι στις προκλήσεις αυτού του είδους που αντιμετωπίζει σήμερα ο λαός μας.
Καταρχήν νομίζουμε ότι πρέπει να τιμωρηθούν οι ελεγκτής και ο οδηγός σαν υπεύθυνοι τουλάχιστον για βαριά αμέλεια για το θάνατο του νεαρού. Οι ελεγκτές είναι εργαζόμενοι, αλλά ο κάθε δημόσιος υπάλληλος με οποιαδήποτε εξουσία στο ελληνικό κράτος και ειδικά ο κάθε ελέγχων, είναι και ένας πιθανότατος καταπιεστής του λαού, γιατί αυτό το κράτος από τη γέννα του τον 19ο αιώνα είναι ξένο εν πολλοίς στο έθνος και εχθρικό στις μάζες επειδή η άγρια εξουσία του πάνω στο λαό δεν απαλύνθηκε από καμιά νικηφόρα δημοκρατική επανάσταση. Αυτή η δυνατότητα των υπαλλήλων έρχεται στην ουσία εκ των άνω: Για παράδειγμα στις συγκοινωνίες αποκαλύφθηκε ότι η ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες, εταιρεία που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση των λεωφορείων με τα τρόλεϊ) έχει δώσει εντολή στους ελεγκτές να μην αφήνουν τους επιβάτες χωρίς εισιτήριο ατιμώρητους, που σημαίνει πρακτικά δίχως να τους υποχρεώσουν με κάθε τρόπο να δώσουν στοιχεία ή να τους πάνε στο τμήμα. Επίσης έχει θεσπίσει τους λεγόμενους εθελοντές, που σημαίνει υπαλλήλους που πληρώνονται με ποσοστά πάνω στα πρόστιμα που εισπράττει η εταιρία. Αυτή η ιδιότητα τους κάνει από δημόσιους υπαλλήλους κυνηγούς κεφαλών και είναι οδηγία για εξευτελισμό, τραμπουκισμό, ακόμα και σύλληψη του παραβάτη. Εδώ μπαίνει το ερώτημα τι πρέπει να γίνει με τους τζαμπατζήδες. Πρέπει να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στους τζαμπατζήδες από πεποίθηση και σε αυτούς που δεν έχουν πραγματικά να πληρώσουν. Οι τελευταίοι κάποτε ήταν σχετικά λίγοι αλλά τώρα είναι μια πελώρια μάζα, που συντρίβεται από την ανεργία και δεν είναι σωστό μαζί με όλα τα μαρτύρια να περνάει και το μαρτύριο του εγκλεισμού της στο σπίτι. Η Ελλάδα του 2013 δεν μπορεί να ζει όπως πριν. Η φτωχολογιά ειδικά είναι σε κατάσταση απόγνωσης. Οι άνεργοι και οι πολύ φτωχοί μισθωτοί και συνταξιούχοι πρέπει σήμερα να έχουν στη διάθεσή τους πολύ φτηνή ή και δωρεάν δυνατότητα μετακίνησης στις αστικές συγκοινωνίες. Όσο δεν την έχουν, είναι δίκιο να αρνούνται να πληρώσουν το όλο και πιο ακριβό εισιτήριο.
Σε ότι αφοράει τους τζαμπατζήδες από πεποίθηση, τους ατομικιστές και εκμεταλλευτές του τύπου «δεν πληρώνω» που πιστεύουν ότι το κράτος, δηλαδή η υπόλοιπη κοινωνία τους χρωστάει τα πάντα, αυτοί πρέπει να υποχρεώνονται να πληρώσουν. Αν γενικά οι χρήστες αυτών των υπηρεσιών δεν πληρώνουν τότε οι υπηρεσίες μεταφορών θα σβήσουν. Ακόμα και στο σοσιαλισμό πάλι η κοινωνία πληρώνει σαν σύνολο όταν και σε όσο βαθμό είναι δωρεάν οι αστικές συγκοινωνίες, αλλά τότε οι χρήστες είναι σχεδόν όλοι προλετάριοι που έχουν ουσιαστικά προπληρώσει το εισιτήριο με κρατική αφαίρεση από το μισθό τους. Οι σαμποταριστές της ψευτοαριστεράς χρησιμοποιούσαν για χρόνια τους ατομικιστές τζαμπατζήδες για το παραγωγικό σαμποτάζ τους στις συγκοινωνίες. Χρησιμοποιούσαν και αυτούς που δεν πλήρωναν όχι από ατομικισμό αλλά γιατί πχ έβρισκαν πραγματικά πολύ ακριβό το εισιτήριο. Αλλά αυτός δεν ήταν λόγος να μην πληρώνουν καθόλου το εισιτήριο. Τώρα η ψευτοαριστερά κάνει λιγότερα κινήματα «δεν πληρώνω» όχι μόνο γιατί δεν πιάσανε αλλά γιατί τα ρωσοκινέζικα αφεντικά τους ετοιμάζονται να αγοράσουν όλα τα δημόσια μέσα παραγωγής, οπότε και τις συγκοινωνίες.
Αλλά ακόμα και στους πιο ατομικιστές τζαμπατζήδες δεν μπορεί κανείς ελεγκτής να επιτίθεται με τραμπουκισμούς, να τους συλλαμβάνει και να τους εξευτελίζει. Μάλιστα ειδικά οι κυνηγοί κεφαλών με ποσοστά πρέπει να καταργηθούν από σήμερα κιόλας. Υπάρχουν συστήματα να χτυπιέται το εισιτήριο με μπάρα στην είσοδο του λεωφορείου δίπλα στον οδηγό που κλείνει τη δίοδο σε όποιον δεν πληρώσει και υπάρχει πάντα η δυνατότητα του οδηγού ή ελεγκτή να ειδοποιεί την αστυνομία για να συλλάβει, όσο αυτό είναι δυνατό, εκείνον που αρνείται να πληρώσει πρόστιμο ή να δώσει τα στοιχεία του.
Τελικά αυτά τα ζητήματα τα λύνει η οργανωμένη ταξική πάλη. Η τραγωδία με τη χώρα μας σήμερα είναι ότι ο λαός, ιδιαίτερα ο φτωχός λαός, είναι εντελώς ανοργάνωτος . Τα συνδικάτα δεν είναι συνδικάτα των εργαζομένων αλλά των συνδικαλιστικών συμμοριών που κυριαρχούν λίγο πολύ σε κάθε χώρο δουλειάς, και πιο πολύ στα κλαδικά που την ηγεσία έχουν οι σοσιαλφασίστες του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι ούτε το ψευτοΚΚΕ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την τιμωρία του ελεγκτή που έγινε έστω από βαριά αμέλεια υπαίτιος για το θάνατο του νεαρού Θανάση Καναούτη. Λέγεται ότι αυτό οφείλεται στο ότι ο ελεγκτής ήταν του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως ότι και να ήταν, το συνδικάτο του ουσιαστικά τον κάλυψε και είναι γεγονός η ψευτοαριστερά έχει ισχυρές θέσεις σε αυτό το συνδικάτο. Γενικά κανένα συνδικάτο του κρατικού τομέα δεν έβαλε ποτέ σαν κεντρικό το ζήτημα της προστασίας και εξυπηρέτησης του πολίτη από τους υπαλλήλους. Γι αυτό τώρα που διώχνονται οι υπάλληλοι και ρίχνονται κτηνωδώς στην ανεργία δεν υπάρχει λαϊκή υποστήριξη σε αυτούς. Δηλαδή οι συνδικαλιστές του δημοσίου πάντα ζητούσαν περισσότερους μισθούς και λιγότερη δουλειά, ενώ τώρα αφήνουν τους υπαλλήλους να διώχνονται όχι για να καλυτερέψει το κράτος αλλά για να ελέγχουν οι ίδιοι καλύτερα την τρομοκρατημένη δημόσια υπαλληλία που θα απομείνει ή θα προσληφθεί από δω και μπρος.
Όλα λοιπόν πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή. Σε ότι αφορά τη συμπεριφορά του κράτους απέναντι στους πολίτες, είναι δουλειά των τελευταίων να την αλλάξουν οργανωμένοι σαν πελάτες –καταναλωτές των υπηρεσιών του δημοσίου. Αυτό ισχύει και για τους καταναλωτές των υπηρεσιών μεταφοράς. Πραγματικά ανεξάρτητα από το κράτος μαζικά κινήματα καταναλωτών δεν υπάρχουν σήμερα. Αυτά πρέπει να δημιουργηθούν δίπλα σε νέα πραγματικά ή δημοκρατικά αναζωογονημένα συνδικάτα των δημοσίων υπαλλήλων. Οι δημόσιοι υπάλληλοι με επικεφαλής τους γενικά πιο χαμηλόβαθμους και πιο δημοκράτες ανάμεσά τους πρέπει να ενωθούν με τους πολίτες- καταναλωτές , δηλαδή να ενώσουν το κίνημα τους για δημοκρατικά δικαιώματα, επιβίωση και σωστές αμοιβές με το κίνημα για σεβασμό και την εξυπηρέτηση των πολιτών-καταναλωτών. Έτσι θα βγει το κοινό παλλαϊκό κίνημα άμυνας στο φαιο-«κόκκινο» φασισμό και στην ανατολική κατοχή που απειλεί για τα καλά πια τη χώρα μας. Αυτό πρέπει να γίνει παντού αρχίζοντας από τα σχολεία και τα νοσοκομεία όπου το αντικείμενο της εργασίας των υπαλλήλων είναι ο ίδιος ο άνθρωπος και όπου εκπαιδευτές, μαθητές, γονείς και γιατροί, άρρωστοι και συγγενείς των αρρώστων πρέπει να ενώνονται στα πιο πλατιά και δεμένα μέτωπα πάλης ενάντια στις αντιδημοκρατικές νοοτροπίες και συνήθειες καθώς και στην αντιδραστική ξενόδουλη κομματοκρατία που κατά κανόνα διοικεί το ελληνικό κράτος σε όλους τους πόρους του.
Γι αυτό μόνο ζημιά κάνει το να ακινητοποιεί κανείς και να σπάει τα τρόλεϊ και τα λεωφορεία. Έτσι απλά βοηθάει τους εκμεταλλευτές είτε σαν αυταρχικό κράτος είτε σαν τζαμπατζήδες. Το σωστό είναι οι επιβάτες με επικεφαλής βασικά του άνεργους και τους πιο φτωχούς να ενώνονται και να υπερασπίζουν τα δικαιώματά τους. Και αυτό να το κάνουν μαζί με ότι είναι καλύτερο και δημοκρατικότερο από το κρατικό προσωπικό τους, και έτσι να διαπαιδαγωγείται σταδιακά η μεγάλη πλειοψηφία αυτού του προσωπικού ώστε να συμπεριφέρεται με ευγένεια και κατανόηση στο κοινό. Κάπως έτσι βλέπουμε να έρχεται ο προλεταριακός πολιτισμός. Αυτός μόνο μπορεί να πολεμήσει το φασισμό σε μια χώρα σαν τη δικιά μας, όπου ο αστικός πολιτισμός πρόκυψε από γέννα τόσο πολύ ανάπηρος ή και έλειψε εντελώς. Έτσι η χώρα μας από ουραγός των υπόλοιπων ευρωπαϊκών αστικών κρατών σήμερα σε επίπεδο δημοκρατίας και υλικής ανάπτυξης μπορεί μέσα από την τελευταία τραγωδία της, χάρη σε αυτήν και ενάντια σε αυτούς που την προκάλεσαν να μετατραπεί σε μέρος της πρωτοπορίας τους.
18/08/2013