Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Φτάνει με το θέατρο που σκοτώνει

Φτάνει με το θέατρο που σκοτώνει

 

Κάτω οι απατεώνες, μπαταχτσήδες και πράκτορες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης

 

Άλ­λη μια θε­α­τρι­κή πα­ρά­στα­ση δό­θη­κε στη Βου­λή με τη συ­ζή­τη­ση της πρό­τα­σης μομ­φής. Πολ­λοί το κα­τά­λα­βαν αυ­τό για την πρό­τα­ση μομ­φής του ΣΥΡΙ­ΖΑ για­τί ού­τε η υ­πο­τι­θέ­με­νη α­φορ­μή της, η ει­σβο­λή των ΜΑΤ στην ΕΡ­Τ,
ού­τε ο στό­χος της, η πτώ­ση ή έ­στω η πο­λι­τι­κή φθο­ρά της κυ­βέρ­νη­σης δεν ε­πι­τεύχθη­κε. Φαι­νο­με­νι­κά έ­χα­σε κα­τά κρά­τος ο Τσί­πρας. Ό­μως κα­νείς δεν έ­δω­σε μια πει­στι­κή ε­ξή­γη­ση για­τί χρειά­στη­κε αυ­τή η μομ­φή.

 

Η ε­ξή­γη­ση δεν εί­ναι εύ­κο­λα ο­ρα­τή για­τί και αυ­τή η πα­ρά­στα­ση, ό­πως κά­θε άλ­λη “κρί­σι­μη” κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ή ε­ξω­κοι­νο­βου­λε­τι­κή, δό­θη­κε τα τε­λευταί­α χρό­νια για τις α­νά­γκες α­πο­κλει­στι­κά της ε­ξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής. Συ­γκε­κρι­μέ­να έ­πρε­πε να εμ­φα­νι­στεί η κυ­βέρ­νη­ση στα μάτια των δα­νει­στών ότι α­πει­λεί­ται με πτώ­ση α­πό το δή­θεν α­πό­λυ­το κα­κό, που εί­ναι για την ΕΖ οι ΣΥΡΙ­ΖΑ - Α­ΝΕΛ, ώ­στε να υ­πο­χω­ρή­σουν  οι δα­νει­στές στο βα­σι­κό πα­νε­θνι­κό αί­τη­μα που εί­ναι το κού­ρε­μα του χρέ­ους, και βα­θύ­τε­ρα η συ­νέ­χι­ση της ελ­λη­νι­κής ακή­ρυ­χτης χρε­ωκο­πί­ας με τη χώ­ρα να πα­ρα­μέ­νει ε­ντός του Ευ­ρώ.

 

Το κού­ρε­μα, τα νέ­α δά­νεια και οι κά­θε λο­γής ε­λα­φρύν­σεις, ό­πως διαρκώς το­νί­ζου­με, δεν σώ­νουν την Ελ­λά­δα ό­σο το σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής συ­νεχί­ζε­ται α­πό σύσ­σω­μο το δια­κομ­μα­τι­κό κο­ρυ­φής -κυ­βέρ­νη­σης και α­ντι­πο­λί­τευσης- των ρω­σό­δου­λων, ο­πό­τε η χώ­ρα υ­πο­χρε­ω­τι­κά θα βυ­θί­ζε­ται ό­λο και βαθύ­τε­ρα στην ά­βυσ­σο. Δεν πά­νε να γε­μί­ζουν κά­θε τό­σο τα τα­μεί­α του κρά­τους με δά­νεια και χα­ρί­σμα­τα χρέ­ους. Ό­σο η βιο­μη­χα­νί­α κα­τα­στρέ­φε­ται σε ι­στο­ρι­κό βαθ­μό μέ­σα α­πό την ε­ντε­λώς τε­χνη­τή αύ­ξηση της τι­μής της ε­νέρ­γειας και την υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση, ό­σο ε­μπο­δί­ζο­νται ό­λες οι με­γά­λες βιο­μη­χα­νι­κές και του­ρι­στι­κές ε­πεν­δύ­σεις με τα ί­δια νο­μο­θε­τι­κά, φο­ρο­λο­γι­κά, γρα­φειο­κρα­τι­κά και οι­κο­λο­γι­κά προ­σχή­μα­τα, α­κό­μα και με ε­γκλη­μα­τι­κούς ε­μπρη­σμούς (Sprider), και  α­γο­ρά­ζο­νται τα πά­ντα α­πό μια χού­φτα κο­μπρα­δό­ρους ο­λι­γάρ­χες και ρω­σοκι­νέ­ζους μο­νο­πω­λι­στές η χώ­ρα θα λιώ­νει και οι φό­ροι και οι μι­σθοί και οι συ­ντά­ξεις θα πέ­φτουν. Ό­ταν οι σα­μπο­τα­ρι­στές λέ­νε ό­τι ο λα­ός δεν α­ντέ­χει άλλο λέ­νε τη μι­σή α­λή­θεια. Ο λα­ός δεν μπο­ρεί να ζή­σει με α­ξιο­πρέ­πεια και σαν σύγ­χρο­νος λα­ός. Αλ­λά αν οι πα­ρα­γω­γι­κές του δυ­νά­μεις κα­τα­στρα­φούν και υ­πάρ­χουν μό­νο οι α­να­το­λι­κοί δου­λο­κτή­τες να τον εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται σε λί­γες βιο­μη­χα­νι­κές ρε­ζέρ­βες, δη­λα­δή αν ζή­σει σαν α­να­το­λι­κός σκλά­βος, τό­τε δεν θα υ­πάρ­χει κά­τω ό­ριο που μπο­ρεί κα­νείς σή­με­ρα να φα­ντα­στεί ού­τε για τις συ­ντά­ξεις, ού­τε για τους μι­σθούς, ού­τε για την πε­ρί­θαλ­ψη ού­τε για τί­πο­τα.  Μό­νο μια ε­ξέ­γερ­ση ε­νά­ντια στους ρω­σό­δου­λους σα­μπο­τα­ρι­στές και ορ­γα­νωτές της πεί­νας μπο­ρεί να τα α­να­τρέ­ψει αυ­τά, αλ­λά αυτή προ­ϋ­πο­θέ­τει τη συντρι­βή ό­λου αυ­τού του φαιο-”κόκ­κι­νου” πο­λι­τι­κού και κυ­ρί­ως συν­δι­κα­λι­στικού ο­χε­τού που δε­σμέ­υει ι­δε­ο­λο­γι­κά και ορ­γα­νω­τι­κά την ερ­γα­τι­κή τά­ξη και τη φτω­χο­λο­γιά.

 

 

 

Αυ­τό που θέ­λουν σή­με­ρα οι σα­μπο­τα­ρι­στές εί­ναι μια διαρ­κή α­κή­ρυχτη ελ­λη­νι­κή χρε­ω­κο­πί­α και νέ­α κου­ρέ­μα­τα του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους για­τί αυ­τά  ι­σο­δυ­να­μούν σή­με­ρα με βα­θειά υ­πο­νό­μευ­ση της ευ­ρω­πα­ϊ­κής οι­κο­νο­μι­κής και πο­λι­τι­κής συ­νο­χής α­φού  στρέ­φουν τη Γερ­μα­νί­α ε­νάντια στις χώ­ρες του ευ­ρω­πα­ϊ­κού Νό­του και την ί­δια τη Γερ­μα­νί­α τη δια­σπούν ε­σωτε­ρι­κά. Αυ­τό εί­ναι που θέ­λει σή­με­ρα η Ρω­σί­α, η Κί­να, η φι­λι­κή προς αυ­τές προ­ε­δρί­α Ο­μπά­μα και κα­τά συ­νέ­πεια το ΔΝΤ που η­γε­μο­νεύ­ε­ται α­πό ό­λους αυ­τούς. Γι αυ­τό ό­λες αυ­τές οι δυ­νά­μεις έ­χουν κά­νει το ελ­λη­νι­κό χρέ­ος κε­ντρι­κή ευ­ρω­πα­ϊ­κή και παγκό­σμια υ­πό­θε­ση και την ευ­θύ­νη για την α­στα­μά­τη­τη αύ­ξη­ση του την α­πο­δίδουν ό­λο  και πιο έ­ντο­να στους δα­νει­στές, κυ­ρί­ως στη Γερ­μα­νί­α και ό­χι στους έλ­λη­νες σα­μπο­τα­ρι­στές. 

 

Μέ­ρος της διαρ­κώς ο­ξυ­νό­με­νης πα­γκό­σμιας μά­χης για το ελ­λη­νι­κό κού­ρε­μα εί­ναι η φαι­νο­με­νι­κή ε­δώ και με­ρι­κούς μή­νες κυ­βερ­νη­τι­κή “α­ντί­στα­ση” στα δη­μο­σιο­νο­μι­κά μέ­τρα που ε­πι­βά­λει η τρό­ι­κα. Ε­πί­ση­μα αυ­τά τα δύ­ο δεν συ­σχε­τί­ζο­νται αλ­λά ου­σια­στι­κά ό­ταν η κυ­βέρ­νη­ση λέει “δεν παίρ­νω νέ­α μέ­τρα” εν­νο­εί ό­τι “αν δεν μου χα­ρί­σε­τε χρέ­ος, ο­πό­τε και το­κο­χρε­ο­λύ­σια, δεν θα μπο­ρώ να μειώ­σω το δη­μο­σιο­νο­μι­κό βά­ρος ο­πό­τε θα πά­ρω νέ­α μέ­τρα ο­πό­τε θα πέ­σω για πο­λι­τι­κούς λό­γους”. Γι αυ­τό κά­νει τό­ση φα­σα­ρί­α με το δή­θεν πρω­τογε­νές πλε­ό­νασμα. Λέ­ει δη­λα­δή ό­τι “αρ­κεί να μην με βα­ραί­νει ό­λο το πα­λιό χρέ­ος και ε­γώ δεν θα πα­ρά­γω και­νούρ­γιο, ο­πό­τε δε θα χρειά­ζο­νται τα μέ­τρα  που ζη­τά­ει η τρό­ι­κα που θα με σκο­τώ­σουν πο­λι­τι­κά”. Α­να­φε­ρό­μα­στε σε δή­θεν δημο­σιο­νο­μι­κό πλε­ό­να­σμα για­τί οι φό­ροι που ο­δη­γούν σε αυ­τό το πλε­ό­να­σμα δεν ο­φεί­λο­νται σε φο­ρο­λό­γη­ση νέ­ου προ­ϊ­ό­ντος αλ­λά σε ε­ξα­φά­νι­ση πα­ρα­γω­γι­κού κε­φά­λαιου. Ό­ταν για πα­ρά­δειγ­μα το κρά­τος μα­ζεύ­ει πολ­λά δις σε μια χρονιά  α­πό την υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση των ι­διο­κτη­τών των α­κι­νή­των, ξο­δεύ­ει λε­φτά κατα­θέ­σε­ων των ι­διο­κτη­τών, δη­λα­δή σπα­τα­λά­ει τρα­πε­ζι­κό ρευ­στό που θα μπο­ρού­σε να πά­ει στην πα­ρα­γω­γή, να με­τα­τρα­πεί σε νέ­α α­ξία που έ­να τμή­μα της θα γί­νει  νέ­α φο­ρο­λο­γη­τέ­α ύ­λη. Ε­φό­σον το κε­φά­λαιο κα­τα­στρέ­φε­ται και ο μελ­λο­ντι­κός φό­ρος, που πα­ρά­γε­ται α­πό αυ­τό πε­θαί­νει. Αυ­τό ι­σχύ­ει α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο με την υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση της βιο­μη­χα­νί­ας που κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λίτευ­ση την ο­δη­γούν σε κλεί­σι­μο δη­λα­δή σε κα­τα­στρο­φή και του ζω­ντα­νού (του ερ­γα­τι­κού δυ­να­μι­κού) και του πά­γιου της κε­φά­λαιου.  

 

 

 

Η “α­ντί­στα­ση” στα μέ­τρα δεν α­φο­ρά λοι­πόν τα μέ­τρα σαν τέ­τοια, ού­τε τις α­ντο­χές του λα­ού, ό­πως δια­τεί­νο­νται οι σα­μπο­τα­ρι­στές πα­ρα­γω­γοί της ανερ­γί­ας, της πεί­νας και του χρέ­ους. Α­φο­ρά μό­νο την πο­λι­τι­κή δια­κή­ρυ­ξη  του “πέ­φτω α­πό τα μέ­σα αν δεν με βο­η­θή­σε­τε απ έξω μειώ­νο­ντας το χρέ­ος”. Γι αυ­τό αυ­τή η “α­ντί­στα­ση” εί­ναι συν­δυα­σμέ­νη και κα­τάλ­λη­λα κα­τα­νε­μη­μέ­νη: Η αντι­πο­λί­τευ­ση λέ­ει ό­χι στην κυ­βέρ­νη­ση για να μπο­ρεί  η κυ­βέρ­νη­ση να λέ­ει όχι στην Γερ­μα­νί­α, χω­ρίς η Γερ­μα­νί­α να αι­σθά­νε­ται ό­τι η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση της είναι ε­χθρι­κή. Μό­νο έ­τσι η Γερ­μα­νί­α τα­λα­ντεύ­ε­ται και μπο­ρεί  να υ­ποκύ­ψει τε­λι­κά στις ελ­λη­νι­κές πιέ­σεις. Αλ­λά αν μπο­ρεί να υ­πο­κύ­ψει εί­ναι γιατί έ­χει α­δυνα­τί­σει πο­λύ πο­λι­τι­κά. Μά­λι­στα η Γερ­μα­νί­α λό­γω κυ­ρί­ως του ελλη­νι­κού ά­λυ­του προ­βλή­μα­τος χρέ­ους, που εμ­φα­νί­ζε­ται σαν εκ­δή­λω­ση της α­ποτυ­χί­ας της γερ­μα­νι­κής πο­λι­τι­κής μεί­ω­σης του δη­μο­σιο­νο­μι­κού ελ­λείμ­μα­τος για ό­λες τις χώ­ρες του ευ­ρω­πα­ϊ­κού Νό­του, δεν μπο­ρεί ακό­μα  να σχη­μα­τίσει κυ­βέρ­νη­ση. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά η α­δυ­να­μί­α αυ­τή ο­φεί­λε­ται στην η­γε­σί­α του σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού κόμ­μα­τος που ζη­τά­ει α­πό τη Μέρ­κελ να διώ­ξει τον Σό­ι­μπλε δη­λα­δή τον αρ­χι­τέ­κτο­να ό­λης της οι­κο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής σύ­γκλι­σης της ΕΖ. Ε­πί­σης οι Η­ΠΑ ω­μά ε­πιτίθε­νται πια στη Γερ­μα­νί­α για την ελ­λη­νι­κή λιτό­τη­τα και τη λι­τό­τη­τα ό­λου του Νό­του. Ταυ­τό­χρο­να ο Ντρά­γκι, πρό­ε­δρος της Ε­ΚΤ  ε­πι­τέ­θη­κε προ­χθές για πρώ­τη φο­ρά α­νοι­χτά στη γραμ­μή Σό­ι­μπλε που θέλει πε­ριο­ρι­σμό της πι­στω­τι­κής ε­πέ­κτα­σης της Ε­ΚΤ. Η Ε­ΚΤ υ­πό τον Ντράγκι προ­ω­θεί την πι­στω­τι­κή ε­νί­σχυ­ση στις χώ­ρες του ευ­ρω­πα­ϊ­κού Νό­του μέ­σω της διά­θε­σης χει­μάρ­ρων κε­φα­λαί­ων στις συ­στη­μι­κές ευ­ρω­πα­ϊ­κές τρά­πε­ζες που με τη σει­ρά τους α­γο­ρά­ζουν κρα­τι­κά ο­μό­λο­γα των χω­ρών τους. Αυ­τή εί­ναι μια άλλη, ή­πια και ά­τυ­πη μορ­φή  έκ­δο­σης ευρω­ο­μο­λό­γων, που α­πο­τε­λούν τον ε­φιάλτη της Γερ­μα­νί­ας και τη χα­ρά των ρω­σό­δου­λων μπα­τα­χτζή­δων που κυ­βερ­νά­νε τη χώ­ρα μας.  

 

Στα πα­ρα­πά­νω στοι­χεί­α συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται και το γε­γο­νός ό­τι η Ιτα­λί­α υ­πό τη ρω­σό­φι­λη κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά του Λέ­τα συ­γκρο­τεί με την Ελ­λά­δα έ­να “α­ντι-λι­τό­τη­τα” μέ­τω­πο του Νό­του κα­θώς και ό­τι έρ­χε­ται το Γε­νά­ρη η προ­ε­δρία της Ελ­λά­δας στην ΕΖ και τον Ιού­νη αυ­τή της Ιτα­λί­ας. Α­πό αυ­τά κα­τα­λα­βαί­νει κα­νείς για­τί τώ­ρα οι ε­πι­στή­μο­νες, διε­θνούς ε­πι­πέ­δου μπα­τα­χτζή­δες που μας διοι­κούν αρ­χί­ζουν με κα­θη­συ­χα­στι­κές φρα­σού­λες αλ­λά στα­θε­ρά να ο­ξύ­νουν τις σχέ­σεις με μια Τρό­ι­κα που εί­ναι φυ­σι­κό να εί­ναι ό­λο και πιο δια­σπα­σμέ­νη στο ε­σω­τε­ρι­κό της. Για­τί το ΔΝΤ μέ­σα της θέ­λει δυ­νά­μω­μα των χειρό­τε­ρων μέ­τρων  ώ­στε να υ­πο­χρε­ω­θεί η ΕΖ να προ­χω­ρή­σει σε κού­ρε­μα, η Κο­μι­σιόν έ­χει τη γερ­μα­νι­κή θέ­ση, (αν και αυ­τήν την προ­βο­κά­ρει ό­σο μπο­ρεί ο Ο­λι Ρεν), ε­νώ η Ε­ΚΤ εί­ναι φυ­σι­κό να έ­χει τη θέ­ση Ντρά­γκι που συγ­γε­νεύ­ει με αυ­τήν του ΔΝΤ. Γι αυ­τό η κυ­βέρ­νη­ση διαρ­ρέ­ει τα πε­ρί σύ­γκρου­σης ε­ντός της τρό­ι­κας και η τρό­ι­κα α­πο­φεύ­γει α­κό­μα και να τη δια­ψεύ­δει. Αυ­τό δεν ση­μαί­νει ότι το ΔΝΤ δεν θέ­λει ε­πι­βο­λή νέ­ων μέ­τρων. Α­ντί­θε­τα θέ­λει να ε­πι­βά­λει τα πιο α­ντι­δη­μο­φι­λή μέ­τρα για να διευ­κο­λύ­νει την πο­λι­τι­κή άρ­νη­ση της Ελ­λά­δας να τα πραγ­μα­το­ποι­ή­σει ώ­στε να στρι­μώ­χνε­ται η Γερ­μα­νί­α. 

 

 

 

Έ­τσι ε­ξη­γού­νται πολ­λά μυ­στή­ρια ό­πως πχ για­τί κρα­τά­ει τό­σο πο­λύ η α­περ­γί­α των διοι­κη­τι­κών στα Πα­νε­πι­στή­μια χω­ρίς ο συ­νή­θως σού­περ­μαν Σαμα­ράς να τους ε­πι­στρα­τεύ­ει ό­πως τις ε­πο­χες που κά­νει ε­πί­δει­ξη ι­σχύ­ος στην ΕΖ. Τώ­ρα χρειά­ζε­ται μια ε­πί­δει­ξη α­δυ­να­μί­ας α­πέναντι στην α­ντι­πο­λίτευ­ση γα να τρο­μο­κρα­τή­σει τους δα­νει­στές. Το ε­ρώ­τη­μα για­τι έ­δει­ξε πυγ­μή στην ΕΡ­Τ νο­μί­ζου­με ό­τι α­πα­ντιέ­ται με το ό­τι η ΕΡ­Τ δεν χρειά­στη­κε κα­μιά αλη­θι­νή πυγ­μή για να κλεί­σει, για­τί την εί­χαν κα­τα­που­λή­σει και την εί­χαν κάνει ζό­μπι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και το ψευ­τοΚ­ΚΕ. Περισ­σό­τε­ρο η ει­βο­λή των ΜΑΤ στην ΕΡΤ  χρη­σί­μευ­σε σαν πρό­σχη­μα στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για να κά­νει τη μομ­φή. Ό­μως μπαί­νει ε­δώ το ε­ξής ε­ρώ­τη­μα: Α­φού η μομ­φή έ­γι­νε για να εμ­φα­νι­στεί στα μά­τια της ΕΖ σε κίν­δυ­νο ο Σα­μα­ράς, πως έ­γι­νε και ο Τσί­πρας έ­χα­σε πο­λι­τι­κά; Ο Τσί­πρας έχα­σε πο­λι­τι­κά στο ε­σω­τε­ρι­κό, αλ­λά ο βα­σι­κός στό­χος του, αυ­τός σε σχέ­ση με το ε­ξω­τε­ρι­κό ε­πι­τεύ­χθη­κε. Ε­πι­τεύ­χθη­κε χά­ρη στην α­πο­στα­σί­α της Τζά­κρη  που μεί­ω­σε κι άλ­λο τη μι­κρή, φαι­νο­με­νι­κά εύ­θραυ­στη κυ­βερ­νη­τι­κή πλειο­ψη­φί­α στη Βου­λή. Ε­πί­σης ε­πι­τεύ­χθη­κε με τις ο­ξύ­τα­τες στη μορ­φή αλ­λά κού­φιες προ­σω­πι­κές ε­πι­θέ­σεις με­τα­ξύ Σα­μα­ρά- Βε­νι­ζέ­λου- Τσί­πρα. Αυ­τές έ­χουν και μια άλ­λη ε­σω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή χρη­σι­μό­τη­τα: Κά­νουν σπου­δαί­ους τους αρ­χη­γούς και ά­χρη­στα τα κόμ­μα­τα. Αυ­τό εί­ναι ση­μα­ντι­κό για κόμ­μα­τα σαν τη ΝΔ, το ΠΑ­ΣΟΚ και τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­που οι αρ­χη­γοί εί­ναι σί­γου­ροι ως πρά­κτο­ρες, αλ­λά τα κόμμα­τα εί­ναι αρ­κε­τά α­νε­ξέ­λε­γκτα.

 

 

 

Την άλ­λη μέ­ρα ε­πί­σης με­τά τη νί­κη στη Βου­λή για να μην υ­πάρ­χει καμιά αμ­φι­βο­λί­α έ­ξω πό­σο α­δύ­να­μο έ­χει γί­νει το ΠΑ­ΣΟΚ, έ­γι­νε και μια α­νταρ­σιού­λα πα­σό­κων που ξαφ­νι­κά σκέ­φτη­καν να αμ­φι­σβη­τή­σουν με­τω­πι­κά, αλ­λά αρ­κετά κα­θυ­στε­ρη­μέ­να με αυ­τήν την έ­ντα­ση, το φο­ρολογι­κό για τα α­κί­νη­τα. Γράφου­με γι αυ­τό το ζή­τη­μα διε­ξο­δι­κά σε άλ­λο άρ­θρο αυ­τού του φύλ­λου της Νέ­ας Α­να­το­λής. Ε­δώ α­πλά λέ­με ό­τι η α­νταρ­σιού­λα αυ­τή ε­πί της ου­σί­ας δεν αμ­φι­σβη­τεί την τρό­ι­κα, και ού­τε κα­τά διά­νοια την κυ­βέρ­νη­ση, αλ­λά προ­σπα­θεί να πνί­ξει την α­λη­θι­νή και δί­και­η α­ντί­θε­ση αρ­κε­τών βου­λευ­τών της ΝΔ ε­νά­ντια στη δή­μευ­ση της α­κρι­βής α­στι­κής οι­κο­πε­δι­κής γης, υ­πέρ των νέ­ων ρω­σο­κι­νέ­ζων α­φε­ντι­κών, προ­βά­λο­ντας μια ρύθ­μι­ση α­κό­μα πιο δη­μευ­τι­κή ε­να­ντί­ον τους, υ­πέρ τά­χα των φτω­χών ι­διο­κτη­τών. Αν αυ­τό το τε­λευ­ταί­ο το εν­νο­ού­σαν θα πάλευαν να πέ­σει ο αυ­θαί­ρε­τος και πα­ρά­λο­γος στό­χος των 3,2 δις για τη φο­ρο­λο­γία και θα ζη­τού­σαν να φο­ρο­λο­γη­θεί πε­ρισ­σό­τε­ρο η με­γά­λη γαιοκτη­σί­α της υ­παί­θρου. Ε­κτός α­πό αυ­τές τις στη­μέ­νες κό­ντρες, υ­πάρ­χουν και γνή­σιες ό­πως αυ­τή με τις δί­καια ορ­γι­σμέ­νες κα­θα­ρί­στριες του υ­πουρ­γεί­ου οι­κο­νο­μι­κών που α­πο­λύ­ο­νται για να α­ντι­κα­τα­στα­θούν α­πό ε­ται­ρεί­ες δου­λο­κτη­τών. Ό­μως και αυ­τές, διευ­κο­λύν­θη­καν α­πό την α­στυ­νο­μί­α να πλη­σιά­σουν τους τροι­κανούς για να δεί­ξουν αυ­τήν την ορ­γή. 

 

 

 

Ό­λα υ­πη­ρε­τούν ε­δώ και και­ρό, ι­διαί­τε­ρα α­πό δω και μπρος το με­γά­λο σκο­πό, την α­στα­μά­τη­τη αιμ­μορ­ρα­γί­α, την οι­κο­νο­μι­κή συρ­ρί­κνω­ση και την α­πόλυ­τη ε­ξά­ντλη­ση του λα­ού μας α­πό την κυ­βέρνη­ση και την α­ντι­πο­λί­τευ­ση. Αυτοί θέ­λουν το λα­ό μας να μπει σε πραγ­μα­τι­κή αν­θρω­πι­στι­κή κρί­ση για να γίνει έ­νας τέ­λειος διε­θνής ζη­τιά­νος και μα­ζί έ­νας ε­ξα­θλιω­μέ­νος προ­λε­τά­ριος που να μι­σεί τις πιο δη­μο­κρα­τι­κές χώ­ρες και τους λα­ούς τους σαν υ­πεύ­θυνους της δυ­στυ­χί­ας του και να υ­πη­ρε­τεί σαν εί­λω­τας τις πιο φα­σι­στι­κές χώρες που έ­χει γνωρί­σει η ε­πο­χή του ι­μπε­ρια­λι­σμού.  

 

Δεν πρέ­πει να α­φή­σου­με αυ­τά τα φαιο-”κόκ­κι­να” τέ­ρα­τα, αυ­τούς τους προ­βο­κά­το­ρες να ο­δη­γή­σουν το λα­ό μας σε αυ­τήν την κα­τά­στα­ση. Πρέ­πει να κάνουμε φα­νε­ρή στο λα­ό την α­νά­γκη μιας ε­ξέ­γερ­σης, που ση­μαί­νει να κά­νου­με φα­νε­ρό τον κύ­ριο ε­χθρό, τον κύ­ριο υ­πεύ­θυ­νο της δυ­στυ­χί­ας του. Για να το πε­τύ­χου­με αυ­τό πρέ­πει να δυ­να­μώ­σου­με τη φω­νή μας. Πρέ­πει να δυ­να­μώ­σου­με πιο γρή­γο­ρα την Ο­ΑΚ­ΚΕ και να με­τα­τρέ­ψου­με σύ­ντο­μα την α­πο­τυ­χη­μέ­νη μα­κρόχρο­νη προ­σπά­θειά τους να μας α­πο­μο­νώ­σουν σε δι­κιά τους α­πο­μό­νω­ση α­ξιο­ποιώ­ντας δύ­ο πράγμα­τα: α. ό­τι εί­ναι ό­λοι τους φθαρ­μέ­νοι α­πό τις πολ­λές πα­λιές γνω­στές κα­θε­στω­τι­κές βρω­μιές τους και δη­μα­γω­γί­ες τους και β. ό­τι η δικιά μας πο­λιτι­κή γραμ­μή ε­πι­βε­βαιώ­νε­ται κα­θη­με­ρι­νά μέ­σα σ’ αυ­τό το σκο­τάδι και λά­μπει. Εν­νο­εί­ται ό­τι δεν θα πε­τύ­χου­με μια ου­σιώ­δη α­να­τρο­πή της σημε­ρι­νής κα­τά­στα­σης ό­σο η χώ­ρα αρ­γο­πε­θαί­νει μέ­νο­ντας μέ­σα στην ΕΖ, ο­πό­τε οι δυ­τι­κοί μον­πω­λι­στές ει­σπρά­τουν την ορ­γή του ελ­ληνι­κού λα­ού συ­μπε­ριφε­ρό­με­νοι σαν εκ­βια­στές και α­ποι­κιο­κρά­τες κα­λύ­πτο­ντας πο­λι­τι­κά και εξω­ρα­ΐ­ζο­ντας τους α­λη­θι­νούς με­γά­λους α­ποι­κιο­κρά­τες και εκ­βια­στές. Πρέ­πει να βγού­με ε­πει­γό­ντως α­πό την ΕΖ με δια­πραγ­μά­τευ­ση, ό­σο πιο συ­ναι­νε­τι­κά γί­νε­ται και με με­τα­βα­τι­κά μέτρα στή­ρι­ξης για να ζή­σου­με και ε­μείς σαν χώ­ρα και η ΕΖ σαν ε­λεύ­θε­ρη δη­μο­κρα­τι­κή έ­νω­ση χω­ρών. Το βα­σι­κό εί­ναι ό­τι η χώ­ρα μας πρέ­πει να στη­ρι­χθεί στα πό­δια της και οι ε­χθροί της να βγουν στο ξέ­φω­το.

 

 

 

 


ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « ΝΕΚΡΟΙ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ Ή ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΚΑΙ ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΕΜΦΥΛΙΟΙ Και η Τρόικα μέσω Ρεν στο κόλπο της δήμευσης »
επιστροφή στην κορυφή