Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

H δολοφονία του Σουλεϊμανί είναι μια πελώρια κλιμάκωση στη σταθερή πολιτική της προεδρίας Τραμπ να διευκολύνει την πουτινική Ρωσία να κερδίζει καταρρακτωδώς τη μια μετά την άλλη τις πιο πολύτιμες πολιτικοστρατιωτικές θέσεις σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή.

Τον Ιού­λη του 1994 η ε­βρα­ϊ­κή κοι­νό­τη­τα του Μπουέ­νος Ά­ι­ρες δέχτη­κε μί­α με­γά­λης κλί­μα­κας δο­λο­φο­νι­κή ε­πί­θε­ση που στοί­χι­σε τη ζω­ή σε 85 ά­τομα τραυ­μα­τί­ζο­ντας ε­κα­το­ντά­δες άλ­λα. Πολ­λά χρό­νια αρ­γό­τε­ρα η ει­σαγ­γε­λί­α της Αρ­γε­ντι­νής κα­τη­γό­ρη­σε για την ε­πί­θε­ση τη Χεζ­μπο­λάχ και το ι­σλα­μο­φα­σιστι­κό Ι­ράν σα χρη­μα­το­δό­τη της και πέ­τυχε την έκ­δο­ση διε­θνούς ε­ντάλ­ματος σύλ­λη­ψης για 6 ά­το­μα.

 

ISIS και Χαμάς στην υπηρεσία των ρώσων εισβολέων και διαμελιστών της Ουκρανίας

Λίγα πολιτικά καθεστώτα στον κόσμο καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τόσο καθολικό και τόσο έντονο μίσος από τις μάζες που εξουσιάζουν όσο το φασιστικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης. Το νέο στοιχείο που δείχνει πως το έδαφος τρίζει σοβαρά κάτω από τα πόδια αυτού του αιμοσταγούς τέρατος δεν είναι οι μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους – αυτό συνέβαινε και σε μια σειρά άλλες λαϊκές εξεγέρσεις – αλλά το κάψιμο των χιτζάμπ και το κόψιμο των μαλλιών των γυναικών, συμβολικές κινήσεις που δείχνουν ωστόσο πως οι ιρανικές δημοκρατικές μάζες κινούνται προς την κατεύθυνση του να τραβήξουν την πάλη με το καθεστώς των μουλάδων στα άκρα. Γιατί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης γίνεται ακόμα πιο αφόρητη η πολιτική επιβολή του μεσαιωνικού κλήρου πάνω στην κοινωνία, ιδιαίτερα η κοινωνική περιθωριοποίηση και η πλήρης απώλεια ανθρώπινης αξιοπρέπειας για τη γυναίκα, ο ασφυκτικός έλεγχος στη συμπεριφορά και την εμφάνισή της, κάτι που οδήγησε στην πρόσφατη δολοφονία της νεαρής Μασχά Αμινί από την αστυνομία ηθών.

Με μεγάλη επιτυχία έγινε χθες στο ξενοδοχείο Αρίων η συγκέντρωση-συζήτηση που διοργάνωσε η ιρανική κοινότητα και οι αντιφασίστες συμπαραστάτες. Οι βασικοί ομιλητές, η ιρανή δημοσιογράφος Ναζία Ματανί, ο ιρανός μεταφραστής ελληνικής λογοτεχνίας Ριμπουάρ Κομπαντί και ο γραμματέας της ΚΕ της ΟΑΚΚΕ Ηλίας Ζαφειρόπουλος ανέπτυξαν ο καθένας μια διαφορετική πλευρά του κεντρικού θέματος της συγκέντρωσης. Η πρώτη ομιλήτρια μίλησε για την κατάσταση των γυναικών στο Ιράν, την εξέγερση και την κτηνώδη καθεστωτική βία. Ο δεύτερος ομιλητής μίλησε για την απογοητευτική αντιμετώπιση που είχε ο αγώνας των ιρανών στην Ελλάδα από τον επίσημο πολιτικό κόσμο και ειδικά την αριστερά. Ο τρίτος ομιλητής προσπάθησε κυρίως να εξηγήσει το ζήτημα αυτό με παγκόσμιους και τοπικούς όρους ενώ ανέδειξε τη σημασία της ενότητας της ιρανικής δημοκρατικής εξέγερσης και του ουκρανικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Έχουν περάσει ήδη τρεισήμισι μήνες από τη δολοφονία της Μαχσά Αμινί από το ιρανικό καθεστώς που πυροδότησε την εξέγερση του ιρανικού λαού για δημοκρατία με επικεφαλής τις γυναίκες. Το Δεκέμβρη το καθεστώς ξεκίνησε την πιο ωμή τρομοκρατία μετά τους 500 θανάτους διαδηλωτών και τις 18000 συλλήψεις και άρχισε να καταδικάζει και να κρεμάει τους διαδηλωτές που συνέλαβε. Η κτηνωδία του καθεστώτος των μουλάδων έχει προκαλέσει ένα παγκόσμιο κύμα συμπαράστασης σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και παγκόσμια. Στην Ελλάδα οι Ιρανοί πρόσφυγες ξεκίνησαν μία σειρά κινητοποιήσεις αλληλεγγύης, αλλά συνάντησαν μπροστά τους το τείχος της απομόνωσης και από την επίσημη κυβέρνηση, και από την αντιπολίτευση, και από το λεγόμενο «κινηματικό χώρο». Στο πλευρό της ιρανικής κοινότητας στάθηκε αποφασιστικά η ΟΑΚΚΕ και τα μέλη της σαν απλοί αντιφασίστες διοργανώνουν δίπλα στην κοινότητα συγκέντρωση-συζήτηση στις 8 Γενάρη.

 

Έ­νας α­πό τους πρώ­τους καρ­πούς της προ­βο­κά­τσιας που α­κού­ει στο όνο­μα ISIS υ­πήρ­ξε η προ­σέγ­γι­ση Η­ΠΑ-Ι­ράν, που ε­πι­σφρα­γί­στη­κε με τη συμ­φω­νί­α της 14 Ιού­λη για το πυ­ρη­νι­κό πρό­γραμ­μα της Τε­χε­ρά­νης υ­πο­γε­γραμ­μέ­νης στη Βιέννη α­πό τους υ­πουρ­γούς ε­ξω­τε­ρι­κών του Ι­ράν, των 5 μό­νι­μων με­λών του Συμβου­λί­ου Α­σφα­λεί­ας του Ο­Η­Ε (Η­ΠΑ, Ρω­σί­α, Κί­να, Αγ­γλί­α, Γαλ­λί­α) μα­ζί και της Γερμα­νί­ας, κα­θώς και την α­ντι­πρό­σω­πο ε­ξω­τε­ρι­κών υ­πο­θέ­σε­ων της Ε­Ε.

Σε μια κρίσιμη στιγμή για την αντίσταση της Ουκρανίας στους ρώσους εισβολείς, προωθήθηκε πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να αναγνωριστεί η Ρωσία ως κράτος – χορηγός της τρομοκρατίας η οποία θα μπει σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια του που συνεδριάζει 21-24 Νοέμβρη. Μπροστά στην κρίσιμη ψηφοφορία και για την υποστήριξη αυτής της πρότασης ο σύλλογος των Ουκρανίδων Γυναικών στην Ελλάδα κάλεσε σε πορεία από το Πανεπιστήμιο στο Σύνταγμα και συγκέντρωση στην πλατεία το Σαββάτο στις 19/11. Ταυτόχρονα κάλεσε τους ιρανούς πρόσφυγες στην Ελλάδα που κάθε Σάββατο απόγευμα στο Σύνταγμα διοργανώνουν τις δικές τους εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην εξέγερση του ιρανικού λαού ενάντια στο φασιστικό καθεστώς των μουλάδων και σύμμαχο των νεοχιτλερικών του Κρεμλίνου να βαδίσουν από κοινού.

Έτσι έγινε η κοινή διαδήλωση της 19/11 που ήταν μία πολύ σημαντική έκφραση και μία άμεση συνέπεια της μοιραίας σύγκλισης των δύο αγώνων που απόκτησαν κοινό εχθρό. Ήταν μία συγκλονιστική και μαζική κινητοποίηση, με παλμό και μαχητικά συνθήματα που φώναζαν συχνά μαζί ουκρανοί και ιρανοί.

Η ΟΑΚΚΕ ήταν εκεί. Δίπλα στους ιρανούς και τους ουκρανούς στάθηκαν σύντροφοι με πλακάτ με συνθήματα υποστήριξης των δύο κινημάτων (“Hitler Putin Hands Off Ukraine”, «Ειρήνη=Καμία Εδαφική Παραχώρηση στον Εισβολέα», “Down with Iranian Ismalofascists”, “Πούτιν, Ξι, Καμενεί θα έχετε το τέλος όλων των ναζί”). Στη διάρκεια της συγκέντρωσης φώναξαν το σύνθημα «Λευτεριά στην Ουκρανία-Στο Ιράν Δημοκρατία» που αποτύπωνε το πνεύμα της ενότητας αυτών των δύο σπουδαίων αγώνων.

Ενώ είχε γραφτεί το παρακάτω κείμενο και λίγο πριν δημοσιευτεί έγινε η παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας διάλυση της τελευταίας συνόδου των G7 από τον αμερικανό πρόεδρο. Όχι τυχαία λίγο πριν οι υπόλοιποι έξι, που είναι οι αρχηγοί των μεγαλύτερων δεύτερης γραμμής ιμπεριαλιστικών χωρών του β κόσμου (Ευρώπη, Ιαπωνία, Καναδάς), είχαν καταψηφίσει την πρόταση του Τραμπ να συμμετάσχει ξανά στους G7 και η Ρωσία,