Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στο συ­νέ­δριο Athens Natural Gas Forum της 30 του Ιού­νη 2014, η τότε βου­λευ­τίνα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ε. Ου­ζου­νί­δου, που συμ­με­τεί­χε στο ί­διο πά­νελ με τον ε­πι­κε­φα­λής της Socar στην Ελ­λά­δα-που την περίοδο εκείνη επρόκειτο να αγοράσει το ΔΕΣΦΑ-και με θέ­μα “οι δρό­μοι του φυ­σι­κού α­ε­ρί­ου και η στρα­τη­γική της Ελ­λά­δας” πα­ρου­σί­α του εκ­προ­σώ­που των Α­ζέ­ρων, α­νέ­φε­ρε ό­τι “ό­ταν ανα­λά­βει η κυ­βέρ­νη­ση ρι­ζο­σπα­στι­κής α­ρι­στε­ράς του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, οι συμ­βά­σεις τόσο του α­γω­γού TAP ό­σο και της πώ­λη­σης του ΔΕ­ΣΦΑ θα γί­νουν α­ντι­κεί­με­νο α­ναδια­πραγ­μά­τευ­σης και α­να­θε­ώ­ρη­σης, με στό­χο α­φε­νός να αλ­λά­ξουν οι ό­ροι διέλευ­σης του TAP α­πό την Ελ­λά­δα και α­φε­τέ­ρου να ε­πι­στρέ­ψει ο ΔΕ­ΣΦΑ υ­πό δη­μό­σιο έ­λεγ­χο” ((http://www.capital.gr/News.asp?id=2053852).

Η σφο­δρή ε­πέ­λα­ση του τζι­χα­ντι­κού σου­νι­τι­κού στρα­τού του “Ι­σλαμι­κού Κρά­τους στο Ι­ράκ και τη Συ­ρί­α” (ISIS) προς την ι­ρα­κι­νή πρω­τεύ­ου­σα ό­ξυ­νε πα­ρα­πέ­ρα τις ή­δη α­ντα­γω­νι­στι­κές σχέ­σεις α­νά­με­σα στις δύ­ο ση­μα­ντι­κό­τερες θρη­σκευ­τι­κές ι­σλα­μι­κές κοι­νό­τη­τες του Ι­ράκ, την πλειο­ψη­φι­κή σι­ι­τική και τη μειο­ψη­φι­κή σου­νι­τι­κή (και δευ­τε­ρευό­ντως α­νά­με­σα στην α­ρα­βι­κή και την κουρ­δι­κή ε­θνό­τη­τα).

Το ψευτοΚΚΕ πασχίζει πολύ για να δείξει ότι στέκεται υπεράνω των μεγάλων συγκρούσεων που κλονίζουν τον πλανήτη μας σήμερα, που η επίθεση της ρωσικής νεοχιτλερικής υπερδύναμης, η οποία πολιτικο-διπλωματικά είναι επικεφαλής του πολεμικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου, διεξάγεται τόσο ωμά και απροκάλυπτα. Στην πραγματικότητα η στάση αυτού του κόμματος – που γεννήθηκε από την βίαιη επέμβαση των ρώσων σοσιαλφασιστών στα εσωτερικά του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 – συνιστά στην πράξη τη μεγαλύτερη στρατηγική υποστήριξη των άνομων ρωσικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Μια πρόσφατη έρευνα της αντικαθεστωτικής ρωσικής εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα μελέτησε τη στάση των κομμάτων του ευρωκοινοβουλίου απέναντι σε μια σειρά αποφάσεις του που αφορούσαν το ρωσικό κράτος και βρήκε ότι τα κόμματα της ψευτοαριστεράς καθώς και εκείνα της κλασικής ακροδεξιάς ήταν εκείνα που περισσότερο υποστηρίζουν στην πράξη το καθεστώς του Κρεμλίνου. Στο φαιο-«κόκκινο» αυτό μέτωπο πρωτοστατεί το ψευτοΚΚΕ ενώ δε λείπει από κει και η ΣΥΡΙΖέικη μετάστασή του.

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

  ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΡ   Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι οι ηγήτες των 6 κοινοβουλευτικών κομμάτων μαζί με τη ναζιστική συμμορία θέλουν να υποδουλώσουν τη χώρα στο ρωσοκινέζικο άξονα, με μοχλό τις λεγόμενες «αναπτυξιακές» επενδύσεις αποικιακού χαρακτήρα τύπου Κόσκο.

  Φαί­νε­ται ό­τι η «νέ­α ε­πο­χή» στο ελ­λη­νι­κό πο­δό­σφαι­ρο, η οποί­α εί­ναι δε­μέ­νη «νύ­χι-κρέ­ας» με τις γε­νι­κό­τε­ρες ε­ξε­λί­ξεις στη χώ­ρα μας, ήρ­θε μια ώ­ρα αρ­χύ­τε­ρα στη Θεσ­σα­λο­νί­κη και ει­δι­κό­τε­ρα στο «νέ­ο» ΠΑ­ΟΚ του ρώ­σου που­τι­νι­κού ο­λι­γάρ­χη Ι­βάν Σαβ­βί­δη.

Ένα άρθρο της Wall Street Journal φαίνεται να ενισχύει τις αρχικές εκτιμήσεις μας ότι η «ανταρσία Πριγκόζιν» ήταν ένα από τα πολλά πραξικοπήματα που κατά καιρούς έχει σκηνοθετήσει η ΚαΓκεΜπε και ότι από μεν τακτική άποψη είχε σαν στόχο να επιτρέψει στον Πούτιν να συνεχίσει να δρα με τη Βάγκνερ στην Αφρική, ενώ στρατηγικά είχε σαν στόχο να ενισχύσει την εικόνα που από την πρώτη στιγμή του πολέμου στην Ουκρανία κατασκευάζει αυτός για τη Ρωσία, δηλαδή μιας υπερδύναμης και επιθετικής και σχετικά ανήμπορης να πετύχει τους στόχος της, ώστε να μπορεί και να απειλεί αλλά και να καθησυχάζει, να περικυκλώνει και να διασπάει τη Δύση. Το δεύτερο στόχο φαίνεται η «ανταρσία» να τον ικανοποιεί από την πρώτη στιγμή καθώς δεν έχουμε δει ως τώρα ούτε έναν από τους «έγκυρους αναλυτές» της ρώσικης πολιτικής σκηνής που να μην βλέπει τα «μεγάλα και πρωτοφανή ρήγματα» στο καθεστώς που φανέρωσε αυτή η «ανταρσία», ιδιαίτερα μετά την «εξευτελιστική» απόφαση του Πούτιν να συνδιαλλαγεί με τον «προδότη πραξικοπηματία» και να του εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή υποχώρηση στην υποτελή του Λευκορωσία.

  Για μια ακόμη φορά το διπλωματικό ενδιαφέρον των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών έχει επικεντρωθεί στο πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας.

 

Αντίθετα απ’ ό,τι γενικά πιστεύεται, ο γενοκτονικός τζιχαντισμός έχει ενισχύσει την παγκόσμια θέση της ρωσικής υπερδύναμης. Από τότε που ξεκίνησε τη μαζική δολοφονική του δράση παγκόσμια (σφαγή του Μανχάταν) ο ισλαμοφασισμός έχει δώσει στο Κρεμλίνο και τους κινέζο-ι­ρανούς συμμάχους του τον πολιτικό έλεγχο μιας σειράς χωρών, όπως είναι το Αφγανιστάν και το Ιράκ, φυσικά με την πολύτιμη επεμβατική βοήθεια της ιμπεριαλιστικής όσο και παρακμασμένης οπότε και ηλίθιας αμερι­κανικής υπερδύναμης. Σήμερα η ISIS μεταμφίεση μιας μικρής φράξιας του σουνιτικού ισλαμοφασισμού συνεχίζει να προσφέρει υπηρεσίες στο Κρεμλίνο.

 

Στην Ελ­λά­δα διά­φο­ροι αυ­το­προσ­διο­ρι­ζό­με­νοι ως α­ρι­στε­ροί, αλ­λά και α­νε­νη­μέ­ρω­τοι άν­θρω­ποι που πι­στεύ­ου­νε πολ­λές φο­ρές χω­ρίς πο­λύ βά­σα­νο ό­σα τους λέ­ει το κα­θε­στώς α­πό την τη­λε­ό­ρα­ση, έ­χου­νε α­να­γο­ρεύ­σει τη Ρω­σί­α σε “προ­πύρ­γιο του α­ντι­φα­σι­σμού” ε­πει­δή πο­λε­μά­ει τά­χα τους “Ου­κρα­νούς να­ζί”,