Πράγματι με αποφάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-το καλοκαίρι του 2016 ο αρχισαμποταριστής Σκουρλέτης αλλάζει τους όρους του διαγωνισμού- και με τις γνωστές σαμποταριστικές μεθόδους του καθεστώτος (Νέα Ανατολή, α.φ. 507) οι Αζέροι εγκαταλείπουν την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ και παραμένουν μόνο στη συμμετοχή τους στον αγωγό ΤΑΡ ο οποίος σχεδιάστηκε για να μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Η κατασκευή του αγωγού ήταν μια απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σκοπό έχει την λιγότερη εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο. Έτσι ο ΔΕΣΦΑ παρέμεινε κρατικός για λίγο, μέχρι που στις 20 Ιουλίου του 2018 ανακοινώθηκε η πώλησή του 66% στην κοινοπραξία «SENFLUGA Energy Infrastructure Holdings S.A.» των εταιρειών Snam S.p.A., Enagás Internacional S.L.U. και Fluxys S.A. έναντι συνολικού τιμήματος 535 εκατ. ευρώ. Οι παραπάνω τρεις ευρωπαϊκές εταιρείες καθόλου τυχαία είναι και μέτοχοι στον ΤΑΡ με ποσοστά Snam 20%, Fluxys 19%, Enagás 16%, και ελέγχουν ουσιαστικά τον ΤΑΡ.
Πως έγινε και στη χώρα που αγοράζουν οι ρωσοκινέζοι ιμπεριαλιστές τα βασικά της οικονομικά γάγγλια για ένα κομμάτι ψωμί, τώρα να αγοράζουν ευρωπαίοι μονοπωλιστές; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι στην ηγεσία των εν λόγω εταιρειών βρίσκονται φιλορώσοι οι οποίοι και θα αλλάξουν το χαρακτήρα του ΤΑΡ. Αυτό πιστεύουμε είναι το κλειδί για την εξαγορά από του ΔΕΣΦΑ από το ελληνικό κράτος και μάλιστα σε, αναλογικά με τις δυνατότητες κερδοφορίας του, σε χαμηλό τίμημα.
Πιο συγκεκριμένα: «Από το βήμα του συνεδρίου European Gas ο αναπληρωτής πρόεδρος της Gazprom τόνισε ότι η εταιρεία του διαθέτει υποδομές για την παραγωγή επιπλέον 100 δισ. κ.μ. αερίου τον χρόνο, ποσότητα που μπορεί να διοχετευθεί στην Ευρώπη, αλλά όχι και τις απαραίτητες υποδομές για τη μεταφορά του στις ευρωπαϊκές χώρες που το έχουν ανάγκη. Το αέριο αυτό θα μπορούσε να φτάσει στην Ευρώπη μέσω του TAP, είπε ο Αλεξάντερ Μεντβέντεφ και διευκρίνισε ότι η εταιρεία του θα μπορούσε να αξιοποιήσει τη χωρητικότητα των 10 δισ. κ.μ. αερίου που προσφέρει η δεύτερη φάση ΤAP» (http://www.kathimerini.gr/31-1-2017). Δύο ημέρες αργότερα, μέτοχοι του TAP με δηλώσεις τους, που αναφέρθηκαν από το αζέρικο πρακτορείο trand.az, «… άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας τέτοιας συνεργασίας. Εκπρόσωπος της Enagas, σχολιάζοντας τις δηλώσεις της Gazprom σημείωσε ότι «αν ένας προμηθευτής ζητήσει μεταφορική δυνατότητα στον TAP στη δευτερογενή αγορά ή στο open season και είναι σύμφωνος με το ρυθμιστικό πλαίσιο, τότε ο ΤAP θα προσφέρει χωρητικότητα και υπηρεσίες». Στο θέμα τοποθετήθηκε και ο αντιπρόεδρος της ιταλικής Snam, Φεντερίκο Ερμόλι, δηλώνοντας ότι η χωρητικότητα του TAP μπορεί να επεκταθεί και να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά ρωσικού αερίου στην Ευρώπη. «Πρόκειται για πολύ καλή ιδέα», ήταν εξάλλου το σχόλιο του διευθύνοντος συμβούλου της βελγικής Fluxys, Πασκάλ ντε Μπακ» (στο ίδιο). Πιο αποκαλυπτικός ήταν ο επικεφαλής Διεθνών Δραστηριοτήτων της ιταλικής Snam Ερμόλι σε συνέντευξή του στην Καθημερινή της 23-2-2018. Εκεί ανακοινώνει τη στρατηγική της Snam για την ανάπτυξη του ΔΕΣΦΑ σε περίπτωση που η κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει) κερδίσει τον διαγωνισμό. Ερώτηση της εφημερίδας: «Αν κερδίσετε τον διαγωνισμό, τι σκοπεύετε να πράξετε έτσι ώστε να παρέχει ο ΔΕΣΦΑ οικονομικά ανταγωνιστικές υπηρεσίες προς τους χρήστες και να αναπτυχθεί η ελληνική αγορά φυσικού αερίου; – Κατά την άποψή μας, ο καλύτερος τρόπος για να έχει ένα σύστημα φυσικού αερίου πιο ανταγωνιστικό κόστος είναι η περαιτέρω ανάπτυξη των υποδομών. Πιο συγκεκριμένα, νέες διασυνδέσεις με πηγές προμήθειας αερίου για διαφοροποίηση στην προμήθεια και διασυνδέσεις με άλλα δίκτυα για την ανάπτυξη διαμετακόμισης, αλλά και καλύτερη ενσωμάτωση του συστήματος στην Ευρώπη και στην περιοχή της Μεσογείου». Και συνεχίζει παρακάτω για το τι εννοεί όταν λέει για διαφοροποίηση στην προμήθεια. «– Η Snam σκοπεύει να ανοίξει κεντρικά γραφεία στην Αθήνα, απ’ όπου θα διευθύνει τις στρατηγικής σημασίας αναπτυξιακές δραστηριότητές της στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, μια περιοχή με σημαντικές ευκαιρίες για το φυσικό αέριο από την Κασπία, τη Ρωσία και πιθανότατα από το Ισραήλ, την Κύπρο και τον Λίβανο». Οι μόνοι υπαρκτοί πάροχοι αυτή τη στιγμή φυσικού αερίου είναι η Ρωσία και το αέριο από την Κασπία και κατά συνέπεια η οποιαδήποτε ανάπτυξη της αγοράς του φυσικού αερίου δεν μπορεί να αφορά άλλο από την παραπάνω ανάπτυξη με ρωσικό φυσικό αέριο. Αυτό φαίνεται εξ άλλου, όπως γράψαμε και πριν, ότι ενώ ο ΤΑΡ σχεδιάστηκε για να μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο, οι βασικοί του μέτοχοι σκοπεύουν να του αλλάξουν το σχεδιασμό. Αντί δηλαδή η Ευρώπη να απεξαρτηθεί ή τουλάχιστον να έχει και άλλες εναλλακτικές πηγές τροφοδοσίας με αέριο, θα εξαρτηθεί ακόμη πιο πολύ.
Αυτήν την πολιτική, δηλαδή την παραπέρα εξάρτηση της χώρας μας και της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο θα εξυπηρετήσουν οι αγοραστές ενός ακόμη ελληνικού εθνικού πόρου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Κυριολεκτικά οι ρωσόδουλοι σαμποταριστές ξεπούλησαν το ΔΕΣΦΑ. Και τον ξεπούλησαν, γιατί αυτός αποτελεί μια κατεξοχήν κερδοφόρα επιχείρηση. Σύμφωνα με τους δημοσιευμένους ισολογισμούς του από το 2011 μέχρι και το 2017 τα καθαρά κέρδη (τα κέρδη δηλαδή που απομένουν μετά την πληρωμή των φόρων) ανέρχονται στα 279 εκατ. ευρώ, ενώ «σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, τα ταμειακά διαθέσιμα και ισοδύναμα της εταιρείας στις 31 Δεκεμβρίου του 2017 ήταν 227,77 εκατ. ευρώ»( http://www.capital.gr/8-4-2018). Τα καθαρά κέρδη για το 2017 ήταν 85,6 εκατ. ευρώ. Αυτό θα πει πως το ελληνικό κράτος θα εισέπραττε το αντίτιμο της πώλησης σε περίπου 4 με 5 χρόνια από σήμερα.
Και ενώ θα περίμενε κανείς να εισρεύσει μισό δις ευρώ στη χώρα από τους αγοραστές-επενδυτές, στο τέλος του Αυγούστου η Εθνική τράπεζα ανακοινώνει «η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. ολοκλήρωσε επιτυχώς την δόμησης, έγκριση και συμβασιοποίηση διμερούς κοινού ομολογιακού δανείου εξαγοράς ύψους 350 εκατ. ευρώ, με αποκλειστική, πλήρη ανάληψη αυτού από την Εθνική Τράπεζα, προς την Κοινοπραξία των Ευρωπαϊκών κολοσσών Snam (60%), Enagás (20%) και Fluxys (20%)»(http://www.capital.gr/30-8-2018). Δηλαδή τους δανείσαμε για να μας αγοράσουν!
Μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές έγκλημα, κανένα κόμμα, καμιά δήθεν αριστερή οργάνωση δεν μίλησε και δεν διαμαρτυρήθηκε.
Μόνο πράκτορες αποικιοκρατών μπορούν να συμπεριφέρονται έτσι απέναντι στη χώρα τους.
Το πιο πάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο φ. 535 της Νέας Ανατολής