Οι άνθρωποι πρώτα τρώνε και μετά κάνουν οτιδήποτε άλλο. Στο βαθμό λοιπόν που μια κυβέρνηση υπονομεύει αυτόν τον πρώτο όρο ύπαρξης του λαού που την έστειλε στην εξουσία σημαίνει ότι συνειδητά τον χτυπάει.
Αυτό το χτύπημα το δίνει συνειδητά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την ανοχή ή και τη βοήθεια όλων ανεξαίρετα των κοινοβουλευτικών κομμάτων καθώς και με τη βοήθεια του ψευτοαριστερού δήθεν επαναστατικού στολίσκου των ηγεσιών των μικρών κομμάτων που μιλούν στο όνομα του μαρξισμού και της αριστεράς και τις οποίες εδώ και χρόνια αντιπαλεύει η ΟΑΚΚΕ.
Αναφερόμαστε για μια ακόμα φορά και δίνουμε διαρκώς νέα στοιχεία γι αυτό το χτύπημα, δηλαδή για το σαμποτάζ που όλοι αυτοί εκτελούν χρόνια τώρα, αλλά με ιδιαίτερη ένταση μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Η δήθεν απελευθέρωση του κλάδου παροχής αερίου πρόσχημα για το τσάκισμα της βιομηχανίας
Ενώ το δεύτερο μνημόνιο πρόβλεπε μείωση κατά 20% της τιμής του φυσικού αερίου για τη βιομηχανία, στις «διαπραγματεύσεις» του τρίτου μνημονίου η κυβέρνηση δέχτηκε αύξηση στην τιμή του κατά 20%, που επιβάλλει σήμερα, με αύξηση του τέλους διανομής από 1 ευρώ σε 4 ευρώ. Εκτός όμως από αυτή την αύξηση σχεδιάζει και μια δεύτερη για να εισπράξουν η Εταιρεία Παροχής Αερίου Θεσσαλίας και η ΕΠΑ Θεσσαλονίκης 284 εκατ ευρώ συνολικά από τη βιομηχανία και τους οικιακούς καταναλωτές. Στις δύο αυτές ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης συμμετέχει η ιταλική ΕΝΙ με 49% έχοντας και τη διοίκηση και η κρατική ΔΕΠΑ με 51% στην οποία ΔΕΠΑ συμμετέχουν τα ΕΛΠΕ με 35%.
Οι δύο ΕΠΑ ανακοίνωσαν ότι τα 284 εκατ περιλαμβάνουν «...μεταξύ άλλων, την αναπόσβεστη αξία επενδύσεων (συνολικού ύψους άνω των 284 εκ. € έως το 2014 για την ΕΠΑ Θεσσαλονίκης Α.Ε. & την ΕΠΑ Θεσσαλίας Α.Ε.), το κεφάλαιο κίνησης, τις νέες επενδύσεις, το μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίου, λειτουργικά κόστη, αποσβέσεις και ενδεχόμενες επιχορηγήσεις». Η κυβέρνηση δηλαδή σχεδιάζει να επιβάλλει στους καταναλωτές αερίου την άμεση πληρωμή των υπόλοιπων από το 2014 και μετά αποσβέσεων του επενδυμένου κεφαλαίου των ΕΠΑ, μέχρι το τέλος της σύμβασής τους, ώστε αυτές να λειτουργούν από δω και πέρα χωρίς καθόλου κόστος κεφαλαίου, έχοντας μόνο καθαρά κέρδη!
Η εξήγηση που δίνει η κυβέρνηση είναι ότι αυτό το επιβάλλει η ΕΕ στα πλαίσια της πολιτικής της για την απελευθέρωση της αγοράς παροχής φυσικού αερίου. Οι συμβάσεις του κράτους, λέει η κυβέρνηση, με τις εταιρείες παροχής αερίου από το 2001, προέβλεπαν περίοδο εκμετάλλευσης 30 χρόνων οπότε εφαρμόζοντας σήμερα την ευρωπαϊκή πολιτική της απελευθέρωσης καταργούμε τις συμβάσεις με τις ΕΠΑ, τους πληρώνουμε 284 εκατ, τις αποσβέσεις δηλαδή από το 2014 μέχρι το τέλος της τριακονταετίας, και έτσι τις ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης τις καταργούμε ως μονοπώλια και συνεχίζουν τις εργασίες τους στην παροχή αερίου! Η σύμβαση με τις ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης δεν λύνεται και να προκηρυχτεί νέος διαγωνισμός για την παροχή αερίου. Συνεχίζουν αποζημιωμένες την παροχή με τις παλιές τιμές του αερίου, πριν την αποζημίωση, και η μονοπωλιακή τους θέση ισχυροποιείται. Απελευθέρωση θέλετε απελευθέρωση θα έχετε απαντούν οι ξενόδουλοι σοσιαλφασίστες που κυβερνούν τη χώρα.
Όμως για να εξασφαλίσουν ακόμα περισσότερο ακριβό φυσικό αέριο, ως σαμποταριστές, για τις βιομηχανίες δίνουν προνομιακό δικαίωμα συμμετοχής των ΕΠΑ στις δημοπρασίες αγοράς αερίου από την ΔΕΠΑ στις οποίες δημοπρασίες συμμετέχουν μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες για να εξασφαλίσουν μικρότερες τιμές, όχι για την αύξηση των κερδών τους όπως λένε οι σαμποταριστές, αλλά για την επιβίωσή τους. Γιατί για την επιβίωση αυτών των βιομηχανιών μιλάμε σήμερα που η Ελλάδα έχει την πιο ακριβή βιομηχανική ενέργεια στην Ευρώπη, και επομένως για την επιβίωση των εργατών που είναι δεμένες με αυτές.
Η κρατική ΔΕΠΑ δηλαδή, που συμμετέχει με 51% στις ΕΠΑ δημοπρατεί αέριο και βάζει τις ΕΠΑ δηλαδή τον εαυτό της να ανταγωνίζεται τις βιομηχανίες στη δημοπρασία, να τους στερεί δηλαδή το δικαίωμα για φτηνό αέριο. Αυτό το λένε ευρωπαϊκή πολιτική και απελευθέρωση από το κρατικό μονοπώλιο.
Πριν υποχρεωθούν από την ΕΕ οι ντόπιοι πουτινικοί να ξεκινήσουν τις δημοπρασίες φυσικού αερίου οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που έκρυβαν περισσότερο τη ρωσοδουλία τους, στερούσαν κάθε δικαίωμα αγοράς φυσικού αερίου των βιομηχανιών από το εξωτερικό για να τις κλείνουν. Έτσι απαγόρευαν στα λιπάσματα Καβάλας να αγοράσουν από αλλού φτηνό φυσικό αέριο για να μην μπορούν να ξεπληρώσουν ποτέ τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΗ, και για να μπορούν αυτές με την δικαιολογία των χρεών να αναστέλλουν τη λειτουργία τους. Την ίδια περίοδο που ανέστελλαν τη λειτουργία των λιπασμάτων επιτροπές ρώσων κρατικοολιγαρχών περιόδευαν στο εργοστάσιο για να το αγοράσουν εκτιμώντας την αξία του και τον πραγματικά στρατηγικό ρόλο του στη γεωργία αλλά και τις δυνατότητες εκμετάλλευσης της άδειας ηλεκτροπαραγωγής που έχει.
Δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς η γνωστή φράση του Έγκελς ότι όσες περισσότερες παραγωγικές δυνάμεις παίρνει το κράτος κάτω από το έλεγχο του, τόσο περισσότερο καταπιέζει τους πολίτες για να καταλάβει ότι το κρατικό μονοπώλιο είναι το πιο εκμεταλλευτικό και μάλιστα ότι πρόκειται για την πιο φασίζουσα μορφή του μονοπωλίου ακόμα και σε κάπως παλιές αστικές δημοκρατίες. Εδώ στην υπό μισοκατοχή χώρα μας πρόκειται για την ωμή βία πάνω στους οικιακούς καταναλωτές και στη βιομηχανία που η καταστροφή της από την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου, ως πρώτη ύλη, αλλά και της ηλεκτρικής ενέργειας φέρνει μεγαλύτερη καταστροφή στους εργαζόμενους ακόμα και από την αύξηση των οικιακών τιμολογίων.
Καταρρέει το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, μειώνονται και οι εξαγωγές λόγω της οργανωμένης προβοκατόρικης επιβολής των capital controls
Δυό πολύ σημαντικοί δείχτες της υγείας του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών, που η κατάστασή τους φανερώνει το αν η χώρα αυξάνει η μειώνει το χρέος της, είναι το ναυτιλιακό συνάλλαγμα και οι εξαγωγές. Και οι δύο αυτοί δείκτες επιδεινώθηκαν σαν αποτέλεσμα των κεφαλαιακών ελέγχων (capital controls) που με καλά μελετημένο σχέδιο εφάρμοσε ο Τσίπρας. (Έχουμε γράψει πολλά για αυτό.).
Όσον αφορά το ναυτιλιακό συνάλλαγμα στις αρχές του έτους εμφάνιζε αυξητική τάση, λόγω της αύξησης των ναύλων παγκοσμίως. Μετά όμως την επιβολή των capitals control η εικόνα έγινε τραγική. Αναλυτικότερα, τον Αύγουστο το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισήλθε στη χώρα μας ανήλθε στα μόλις 570,7 εκατ. ευρώ έναντι 1.069,8 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2014 και 1.022,9 εκατ. ευρώ το 2013. Επίσης τον προηγούμενο μήνα (τον Ιούλιο) το ναυτιλιακό συνάλλαγμα ανήλθε στα 470,7 εκατ. ευρώ έναντι 1.172,1 εκατ. ευρώ τον ίδιο μήνα του 2014 και 1.096,9 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο του 2013. Την ίδια στιγμή οι ναυτιλιακές εταιρείες φεύγουν από τη χώρα ή ανοίγουν λογαριασμούς σε τρίτες χώρες, αποστερώντας έτσι τη χώρα από συνάλλαγμα και αυξάνοντας τις ανάγκες δανεισμού της.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι εξαγωγές σαν αποτέλεσμα των κεφαλαιακών ελέγχων. Σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ), τον περασμένο Σεπτέμβριο, τρίτο μήνα μήνα εφαρμογής capital controls, η συνολική αξία των εξαγωγών εμφανίζεται μειωμένη κατά 13% (στα 2,01 δισ. ευρώ από τα 2,31 δισ. ευρώ του Σεπτεμβρίου του 2014), ενώ πλέον εξανεμίζεται σχεδόν και η όποια αύξηση καταγράφονταν στην αξία των εξαγωγών, μετά την εξαίρεση των πετρελαιοειδών (+1,9% ή μόλις +27,3 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι).
Ως αποτέλεσμα των επιδόσεων του Σεπτεμβρίου, στο εννεάμηνο του έτους, προκύπτει μείωση της τάξης του 4,4% στη συνολική αξία των εξαγωγών (στα 19,27 δισ. ευρώ από 20,15 δισ. ευρώ) ή απώλειες της τάξης των 880 εκατ. ευρώ. Ήδη φαίνονται οι μεσομακροπρόθεσμες συνέπειες της επιβολής κεφαλαιακών ελέγχων. Δηλαδή δυσκολίες προμήθειας και εξασφάλισης πρώτων υλών, οι οποίες μεταφράζονται σε μειωμένη παραγωγή και μειωμένες εξαγωγές, ενώ συνεχίζεται με έντονους ρυθμούς η φυγή ελληνικών επιχειρήσεων, που αναζητούν τραπεζική υποστήριξη και ρευστότητα στις γειτονικές, αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης.
Σαμποτάζ στο συναυλιακό τουρισμό
Αν και γεωγραφικά, σύμφωνα με τους ειδικούς, η Ελλάδα διαθέτει το πλέον “εύφορο έδαφος” για μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, «η πραγματικότητα είναι ότι παραγωγοί και ατζέντηδες, σταδιακά σβήνουν το όνομά μας από τις λίστες των παγκόσμιων μουσικών δρώμενων. Τα τελευταία έξι χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης και των capital controls, ο συναυλιακός και πολιτισμικός τουρισμός στην Ελλάδα μειώνεται εντυπωσιακά» (www.lifo.gr, 12-10). Και ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι μεγάλες συναυλίες στην Ελλάδα προσέλκυαν συναυλιακό τουρισμό από όλη τη νοτιοανατολική Ευρώπη, οι ροές τείνουν πλέον να αντιστραφούν και οι Έλληνες φιλόμουσοι να ταξιδεύουν σε γειτονικές χώρες για να απολαύσουν την μουσική επιλογή τους. Το βασικότερο πρόβλημα είναι τα capital controls, αφού έχοντας ήδη χαθεί η εμπιστοσύνη και με την πολιτική ανασφάλεια, όλοι ζητούν μπροστά τα χρήματά τους και φυσικά δεν μπορούν να τους δοθούν. Εκτός από το υψηλό κόστος διαμονής και μετακίνησης το εισιτήριο είναι πανάκριβο γιατί είναι φορτωμένο με φόρους.
Ταυτόχρονα και ενώ στις γειτονικές χώρες ο ΦΠΑ είναι από 3%-6,5% στη χώρα μας είναι 23% ενώ υπάρχουν και ένα σωρό άλλοι φόροι.
Τα σαμποτάζ δηλαδή της παραγωγής στερεί όχι μόνο έσοδα για το κράτος, δουλειές για τους ανθρώπους που διοργανώνουν συναυλίες αλλά στερεί σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους τη διασκέδασή τους.
ΕΔΙΩΞΑΝ την επένδυση της Tesla
Η Tesla είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Το 2012 στελέχη της επισκέφτηκαν τη χώρα μας για να εξετάσουν τη δημιουργία της ευρωπαϊκής γραμμής παραγωγής της εταιρείας. Ωστόσο στις επαφές που επιχείρησε να κάνει η Tesla με την τότε κυβέρνηση «συνάντησε απροθυμία και χλιαρή ανταπόκριση, με αποτέλεσμα η αντιπροσωπεία να αποχωρήσει άπρακτη και να επιλεγεί η Ολλανδία για την εγκατάσταση του εργοστασίου. Μεταξύ άλλων, οι Αμερικανοί είχαν διαπιστώσει τότε ότι οι αδειοδοτήσεις, ιδιαίτερα οι περιβαλλοντικές εγκρίσεις θα καθυστερούσαν με αποτέλεσμα να επιλέξουν τελικά μια πιο φιλική στις επενδύσεις χώρα όπως η Ολλανδία. Και δικαιώθηκαν: οι αδειοδοτήσεις για το εργοστάσιο του Tilburg βγήκαν μέσα σε λίγους μήνες, με αποτέλεσμα η μονάδα να είναι έτοιμη το 2013» (http://www.capital.gr/story/3074333). Η Tesla δεν επέλεξε την Ολλανδία για το χαμηλό της εργατικό κόστος, αφού εκεί οι μισθοί είναι υψηλότεροι από τους ελληνικούς, αλλά για την ταχύτητα στις αδειοδοτήσεις και τις εγκρίσεις, το σταθερό φορολογικό περιβάλλον.