Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

Τι σημαίνει η επίσκεψη Ερντογάν

Παρασκευή, 08 Δεκεμβρίου 2017

Κανείς από τους έγκυρους πολιτικούς σχολιαστές δεν μπορεί να εξηγήσει με κάποια σχετική σαφήνεια γιατί έγινε το ταξίδι του Ερντογάν στην Ελλάδα. Οι πιο έντιμοι το ομολογούν κιόλας. Γιατί τα ταξίδια συνήθως αφορούν στην αντιμετώπιση και επίλυση των πιο βασικών διμερών προβλημάτων. Μάλιστα στην περίπτωση της Τουρκίας επίσκεψη τούρκου ηγέτη έχει να γίνει 65 ολόκληρα χρόνια γιατί τα βασικά διμερή προβλήματα είναι όλα μεγάλα, άλυτα, διαρκώς συσσωρευόμενα και στην καλύτερη περίπτωση τελματωμένα.

Η κυβέρνηση, μέσω του διακομματικού ΕΣΡ αυτή τη φορά, και όχι μόνη της και αυτοπροσώπως όπως προηγουμένως, που είχε φάει την κατραπακιά από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προχωράει ολοταχώς στην τελική υποταγή του συνόλου του τηλεοπτικού τοπίου της χώρας μας στη φιλορώσικη κρατικο-ολιγαρχία. Ήδη με διάφορους τρόπους έχει καταφέρει να ελέγξει ένα μεγάλο ποσοστό του Τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Τώρα όμως πρόκειται για την τελική επίθεση.

 

Η γειτονική μας χώρα έχει όνομα που είναι το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και κατοικείται από ένα έθνος που λέγεται μακεδονικό

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Το θεατρικό διπλωματικό παιχνίδι, η νέα δόση από το σοβινιστικό δηλητήριο, και ο ρόλος των πραγματικών κομμουνιστών

  Το πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίστηκε από τη λεγόμενη «αυτοδιάλυση των συνιστωσών» και την «ιδρυτική πράξη» του ΣΥΡΙΖΑ σαν ενιαίου κόμματος, δηλαδή του κυβερνητικού διαδόχου

 

Το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ εί­ναι η ξε­τσί­πω­τη δου­λι­κό­τη­τα της στην που­τι­νι­κή Ρω­σί­α. Κε­ντρι­κό πρό­σω­πο αυ­τής της πο­λι­τι­κής εί­ναι ο υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών Ν. Κο­τζιάς, φί­λος του Ντού­γκιν, του θε­ω­ρη­τι­κού του ρώ­σι­κου νε­ο­χι­τλε­ρι­σμού και συμ­βού­λου του Πού­τιν.

 

Το ότι έχει συλληφθεί η επίσημη ηγεσία της συμμορίας και είναι στη φυλακή, αυτό είναι κάτι το πολύ καλό, και το έχει βγει στην επιφάνεια μεγάλος όγκος μπόχας από τη διεφθαρμένη λούμπεν φυσιογνωμία της αυτό είναι ακόμα καλύτερο. Όμως αυτά δεν πρέπει να καθησυχάσουν κανένα δημοκράτη όσο η συμμορία είναι νόμιμη σα ναζιστικό κόμμα,

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΟΛΑΚΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Με τον τραμπούκο Κασσελάκη χώνεται στη μεγαλοαστική τάξη για το πραξικόπημα στη Δικαιοσύνη και στον Τύπο, και με τους “αριστερούς” κρατάει τους μικροαστούς για το παραγωγικό σαμποτάζ και τα άλλα σοσιαλφαστικά κινήματα

Ακόμη και άνθρωποι με εμπειρία δεκαετιών από τα πολιτικά πράγματα στη χώρα, αλλά κι από εκείνα της εντός ή εκτός εισαγωγικών Αριστεράς, έχουν υποστεί πρωτοφανές πολιτικό σοκ από τον τρόπο με τον οποίο εγκαταστάθηκε ο “κομήτης” Κασσελάκης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και πολλοί απ’ αυτούς που αισθάνονταν βαθιά αποστροφή για το βίο και την πολιτεία του συγκεκριμένου αντιδραστικού κομματικού μορφώματος, ειδικά από το 2008 που στην ηγεσία του εγκαταστάθηκε (αρχικά σε δίδυμο με τον Αλαβάνο και λίγο αργότερα μόνος του) ο Τσίπρας, δεν μπορούσαν εύκολα να πιστέψουν ότι ένας σκοτεινός τύπος, για τον οποίο ελάχιστα ήταν γνωστά πριν θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία (και ελάχιστα, εδώ που τα λέμε, είναι γνωστά και σήμερα), κατέλαβε εξ εφόδου τη θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός, σε όλα του τα λίγα δημοσιογραφικά επιβεβαιωμένα χαρακτηριστικά, φαίνεται φαινομενικά να βρίσκεται στον αντίποδα όλων όσων -διακηρυκτικά- υποστηρίζει το κόμμα του οποίου ανέλαβε αρχηγός: έχει καταγγελθεί ότι είχε εγγραφεί επισήμως στις ΗΠΑ ως υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος την περίοδο 2015-2018,

Λίγες βδομάδες μετά τις ευρωεκλογές που έδειξαν πόσο δυνάμωσαν σε όλη την Ευρώπη οι φιλοπουτινικές δυνάμεις, αυτές στη δικιά μας χώρα εξαπέλυσαν μια ταυτόχρονη επίθεση από τα μέσα ενάντια στα δύο φιλοευρωπαϊκά ως προς την πλειοψηφία της βάσης τους κόμματα, κυρίως ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως ενάντια στη ΝΔ. Στη ΝΔ ήταν για να θυμίσουν ποιοι είναι τα πραγματικά αφεντικά της και να οδηγήσουν σε μια κατάσταση άμυνας τις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές τάσεις της που έχουν για αρχηγό τον διορισμένο από αυτά τα αφεντικά ψευτοφιλελεύθερο Μητσοτάκη. Όμως το κέντρο της επίθεσής τους ήταν ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όπου θέλουν κατ αρχήν να καθαιρέσουν τη σημερινή του ηγεσία η οποία σε ένα βαθμό τους αντιστέκεται και να εγκαταστήσουν μια εντελώς δικιά τους που θα μπορέσει να το διαλύσει πολιτικά, ενδεχόμενα και οργανωτικά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.  

 

Η εσωκομματική επίθεση στη ΝΔ δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη στο ΠΑΣΟΚ

 

Στη ΝΔ την επίθεση την εξαπέλυσαν συντονισμένα σε επίπεδο πολιτικής πλατφόρμας σαν ένας άνθρωπος οι δυο προηγούμενοι πρωθυπουργοί και στρατηγικοί αρχηγοί της Καραμανλής και Σαμαράς. Αυτοί εκφράσαν πρόσφατα σε δύο ομιλίες τους μπροστά σε μαζικό κομματικό ακροατήριο για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τη θέση τους υπέρ της Ρωσίας (ωμά ο Καραμανλής και κάπως πιο έμμεσα αλλά με σαφήνεια ο Σαμαράς) καθώς και την αντιευρωπαϊκή εσωτερική και βαλκανική πλατφόρμα τους σε κατεύθυνση ταυτισμένη με εκείνη του Ορμπάν. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς ανέπτυξε όλη την πουτινική πλατφόρμα υπέρ του νεοφεουδαρχικού φασιστικού «πολιτισμού», δηλαδή αυτού υπέρ «των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών» που σημαίνει στην ουσία την πάλη εναντίον της γυναικείας χειραφέτησης (και σήμερα παίρνει τη μορφή της καταδίκης της ομοφυλοφιλίας και ειδικά του γάμου των ομοφύλων) όπως και γενικότερα ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της θυσίας τάχα του ατόμου στο συλλογικό πατριωτικό καθήκον. Όμως ενώ οι Καραμανλής και Σαμαράς έβαλαν ζήτημα ανατροπής της επίσημης κεντρικής τόσο διεθνούς όσο και εσωτερικής γραμμής της ΝΔ, δεν έβαλαν ζήτημα άμεσης πτώσης από την αρχηγία του διορισμένου από τους ίδιους Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε τον ίδιο τον Μητσοτάκη τον ενόχλησε η πλατφόρμα των δύο πουτινικών αφού η απάντηση του Μαξίμου σε αυτήν την ανοιχτή πρόκληση ήταν, ότι «δεν σχολιάζει τοποθετήσεις πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ». Δηλαδή άφησε τη βάση και την πλατιά μάζα των ψηφοφόρων εντελώς ανοχύρωτη απέναντι στους θερμούς κλακαδόρους που καταχειροκροτούσαν τους δυο πραγματικούς πολιτικο-ιδεολογικούς αρχηγούς της ΝΔ σε όλη την διάρκεια των ομιλιών τους.

  

Και ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας έγιναν «άνευ όρων φίλοι της Αμερικής», επιδεικνύοντας μάλιστα τη νέα, υποτίθεται «στρατηγική» φιλία έως και «υποταγή» τους στην Ουάσινγκτον. Οι πιο πρόσφατες σχετικές παράτες είχαν αφορμή την αφιερωμένη στις ΗΠΑ 83η ΔΕΘ. Τη φιλία αυτή επιβεβαιώνει κάθε τόσο με διθυραμβικές δηλώσεις του ο ομπαμικός Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Πάιατ, ενώ τη θεωρεί βέβαιη και εντελώς ανυπόκριτη και το σύνολο της αντιπολίτευσης, τόσο «φιλοευρωπαϊκής» (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, Λεβέντης), όσο και σοσιαλφασιστικής και ναζιστικής (ναζί της ΧΑ, ψευτοΚΚΕ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Βελόπουλος, Κωνσταντοπούλου κλπ.)

 

Έχουμε κατ επανάληψη επισημάνει ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Τσίπρα καμώνεται πως κάνει διαπραγματεύσεις για να ελαφρύνει τα μνημονιακά μέτρα για το λαό, εκείνο που κάνει είναι να μετατρέπει τις διαπραγματεύσεις σε ένα από τα καλύτερα εργαλεία της με τα οποία καταστρέφει ανελέητα την παραγωγή της χώρας, οπότε τελικά και την καταναλωτική δυνατότητα του πληθυσμού της, μία καταστροφή που αποδίδει στην ΕΕ. Το πιο βασικό για την κυβέρνηση, είναι ότι έτσι συνεισφέρει αποφασιστικά στον κεντρικό πολιτικό στόχο του αφεντικού της, της πουτινικής Ρωσίας, που είναι η διάσπαση της Ευρώπης, ιδιαίτερα του σκληρού της πυρήνα που είναι η Ευρωζώνη.