Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι προβοκάτσιες Τραμπ αρχίζουν να παίρνουν κατακλυσμιαία μορφή, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή αχίλλεια φτέρνα της Δύσης, δηλαδή το παγκόσμιο επίκεντρο της παραγωγής και ροών πετρελαίου, τη Μέση Ανατολή. Και φυσικά το αιώνιο «κέντρο» σε όλες τις ευρείας κλίμακας άδικες διεθνείς αντιπαραθέσεις και αλληλοφαγώματα, η πουτινική Ρωσία, είναι ήδη εκεί, καλά πλασαρισμένη,

Η δημοκρατική ανθρωπότητα ρίγησε ακούγοντας τον πουτινικό Τραμπ να εξισώνει ωμά τους λευκούς ρατσιστές – φασίστες με το αντίπαλο στρατόπεδο που τους αντιμετώπισε στο Σάρλοτσβιλ. Κι αυτή την εξίσωση την έκανε ακριβώς πάνω στο φόνο της αντιφασίστριας Χέδερ Χέγερ από τον ναζί δολοφόνο που έπεσε επάνω της με το αυτοκίνητό του, την ώρα των επεισοδίων.

Οι αποκαλύψεις για την ύπαρξη μιας καμπάνιας επηρεασμού του αμερικανικού λαού μέσω διαφημίσεων του facebook για λογαριασμό του Κρεμλίνου και πιο πολύ η αποκάλυψη ότι το τελευταίο μπορούσε να οργανώνει διαδηλώσεις λευκών ρατσιστών και να προκαλεί αντιδιαδηλώσεις αντιφασιστών μέσα σε περιφερειακές πολιτείες των ΗΠΑ, δίνει νέα διάσταση στην επέμβαση των νέων τσάρων στα εσωτερικά της ανταγωνιστικής τους αμερικανικής υπερδύναμης. Αυτό που είναι εκπληκτικό στην δεύτερη περίπτωση είναι το πόσο καλά η ρώσικη υπερδύναμη παρακολουθεί, μελετάει και αναλύει τις αντιθέσεις πολιτικές και κοινωνικές μέσα στις ΗΠΑ, ώστε να μπορεί να επεμβαίνει σε αυτές και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα και στους δύο πόλους κάθε τέτοιας αντίθεσης.

Όσο περνάνε οι μέρες αποδεικνύεται όλο και περισσότερο ότι ο Τραμπ είναι δύσκολο, κατά τη γνώμη μας είναι αδύνατο, να πάρει την προεδρία των ΗΠΑ. Αυτήν ακριβώς την πρόβλεψη είχαμε κάνει σε ένα άρθρο της Ν. Ανατολής για τις αμερικάνικες εκλογές http://www.oakke.gr/global/2013-02-16-19-24-24/item/645-) εκτιμώντας ότι ο Τραμπ κατέβηκε στις εκλογές από την αρχή σαν δημαγωγός προβοκάτορας για να δώσει στην Κλίντον την προεδρία.

Tα πλήγματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία δεν έχουν καμμιά σχέση με οποιαδήποτε απελευθέρωση του συριακού λαού ή έστω ελάφρυνση του ζυγού του από τις κατοχικές δυνάμεις της ρώσικης υπερδύναμης που με τη βοήθεια του κτηνώδους Ασσαντ και του επεκτατικού Ιράν ματοκυλούν και βασανίζουν εδώ και χρόνια τη μαρτυρική Συρία. Αντίθετα πρόκειται για μια ακόμα προβοκάτσια (*) του Τραμπ υπέρ της πουτινικής διπλωματικής μηχανής που τον έφερε στην εξουσία καθώς τα όποια πλήγματα που θα καταφέρει η υπό τον Τραμπ πολεμική αρμάδα στις δυνάμεις του Άσαντ έρχονται αφού έχει προηγούμενα καταπροδοθεί από τη Δύση και έχει εγκαταλειφθεί στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων και των προβοκατόρων φασιστών της Αλ Νούσρα η δημοκρατική και πατριωτική συριακή αντίσταση.

Με την άνοδο του φασίστα Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ η δημοκρατική ανθρωπότητα βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη αποκάλυψη που είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο σοκ. Η Ρωσία, που υποτίθεται είχε καταρρεύσει και διαλυθεί σαν υπερδύναμη το 1991, είναι τώρα αρκετά ισχυρή ώστε να εγκαταστήσει έναν άνθρωπό της στο ισχυρότερο πολιτικό πόστο της ισχυρότερης οικονομικά και στρατιωτικά δύναμης στον πλανήτη. Μάλιστα αυτό της το κατόρθωμα δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να το κρύψει, αφού μπορεί επίσημα να το αρνείται, όμως όταν μιλάει στους φίλους της δεν μπορεί να μην κοκορεύεται για την ταπεινωτική εξέλιξη που επέβαλε στην αμερικάνικη υπερδύναμη.

Κάθε ειρηνόφιλος άνθρωπος οφείλει να καταδικάσει την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή μιας λωρίδας εδάφους της Βόρειας Συρίας και να απαιτήσει την άμεση αποχώρηση και αυτού του ξένου στρατού από τη χώρα. Αυτό το λέμε παρόλο που υπάρχει πραγματικό ζήτημα άμυνας της Τουρκίας σαν χώρας από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του φασιστικού εθνοσοβινιστικού ΡΚΚ που εμφανιζόμενο σαν YPGέχει αποκτήσει ισχυρές στρατιωτικές θέσεις στη Βόρεια Συρία λειτουργώντας πραξικοπηματικά μέσα στον κουρδικό πληθυσμό αρχικά κάτω από την προστασία του Ασαντ, της Ρωσίας και τελευταία των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η πιο ουσιαστική απάντηση του ΡΚΚ στην τούρκικη επίθεση ήταν ο βομβαρδισμός του τουρκικού πληθυσμού με αποτέλεσμα το θάνατο 6 αμάχων. Για μας όμως τόσο γενικά αλλά και ειδικά στις δοσμένες συνθήκες ο μόνος παράγοντας που έχει δικαίωμα να τα βάλει με το ΡΚΚ και οποιονδήποτε άλλο εισβολέα της χώρας δεν είναι καμιά ξένη δύναμη αλλά ο συριακός λαός στα πλαίσια του συριακού δημοκρατικού κινήματος, παρόλα τα πλήγματα που αυτό έχει δεχθεί.

Αναδημοσιεύουμε εδώ άρθρο που δημοσιεύτηκε στους Financial Times πριν τις αμερικάνικες εκλογές, στις 16/10/2016 (των Michael Stott και Catherine Belton). Το άρθρο αποκαλύπτει τους βαθιούς δεσμούς του Τραμπ με τους νέους τσάρους του Κρεμλίνου που ξεκίνησαν ήδη από την εποχή του Γκορμπατσόφ (την οποία οι αρθρογράφοι αναφέρουν ως “σοβιετικά χρόνια”, όπως συνήθως τη χαρακτηρίζουν οι αστοί και οι ψευτοαριστεροί).

Οι ρώσικες διασυνδέσεις του Τραμπ

Δυναμώνουν οι πιέσεις στον Ντόναλντ Τραμπ αφότου οι ΗΠΑ επίσημα κατηγόρησαν την κυβέρνηση Πούτιν για ανάμιξη στις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη

ΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Η "ΑΓΡΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗ" ΤΟΥ ΓΕΛΤΣΙΝ

Οι δεσμοί του ρεπουμπλικάνου υποψηφίου με τη Ρωσία είναι ένα μίγμα επίδειξης, μπίζνες και μεγαλοστομίας που διαρκεί 30 χρόνια. Οι FT συγκέντρωσαν αυτόν τον κατάλογο μέσα από διάφορες πηγές, ανιχνεύοντας τη λατρεία του Τραμπ για τη Ρωσία από την αρχή της στη σοβιετική εποχή, έως την εποχή Πούτιν και την αμερικανική προεδρική καμπάνια.

Δημοσιεύουμε παρακάτω το πιο χαρακτηριστικό υποκεφάλαιο με τον υπότιτλο «φανταστικοί αμερικανοί» από ένα μεγάλο άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης που έχει γενικό τίτλο: «Η συνομωσία για να ανατραπεί μια εκλογή» (https://www.nytimes.com/interactive/2018/09/20/us/politics/russia-interference-election-trump-clinton.html, 20/9/2018) στο οποίο υπάρχει η πιο συγκεντρωμένη ως τώρα έκθεση της συνομωσίας με την οποία ο Ντ. Τραμπ, ένας άνθρωπος της πουτινικής Ρωσίας, κατέλαβε με ένα καλοοργανωμένο ρεσάλτο την προεδρία των ΗΠΑ.

Ο βασανιστικός θάνατος του 46χρονου Τζορτζ Φλόιντ κάτω από το γόνατο του ρατσιστή αστυνομικού Σόβιν και των συνεργών συναδέλφων του ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει όχι μόνο η οργή της μεγάλης μάζας των αφροαμερικανών ενάντια στην ιδιαίτερα βάναυση και άδικη αντιμετώπισή τους από την αστυνομική και δικαστική εξουσία, αλλά να σαρώσει όλη την Αμερική ένα πρωτοφανές στη μαζικότητά του γενικότερο δημοκρατικό αντιφασιστικό κίνημα.