Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΡ   Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι οι ηγήτες των 6 κοινοβουλευτικών κομμάτων μαζί με τη ναζιστική συμμορία θέλουν να υποδουλώσουν τη χώρα στο ρωσοκινέζικο άξονα, με μοχλό τις λεγόμενες «αναπτυξιακές» επενδύσεις αποικιακού χαρακτήρα τύπου Κόσκο.

Οι αυ­ξή­σεις του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος τα τέσ­σε­ρα τε­λευ­ταί­α χρό­νια στη βιο­μη­χα­νί­α ξε­πέ­ρα­σαν το 60%. Αν στο κό­στος της ε­νέρ­γειας προ­στε­θεί και η αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας τό­τε σε πολ­λές βιο­μη­χα­νί­ες

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που διαθέτει σήμερα η ρωσικήνεοναζιστική υπερδύναμηαπέναντι στην Ευρώπη, την οποία ετοιμάζεται να καταβροχθίσει, είναι η ηλιθιότητα και η χοντροπετσιάτης κυρίαρχης τάξης της δεύτερης.Η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη, βυθισμένη στη μεταφυσική και τον ιδεαλισμό καθώς είναι, αδυνατεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που βάζει μπροστά στις ευρωπαϊκές χώρεςη απειλή ενός ολοκληρωτικού πολέμου που ετοιμάζεται να εξαπολύσει εναντίον τους ο ρωσοκινεζικόςνεοχιτλερικόςάξονας. Η ίδια αυτή τάξη πιστεύει ακόμα ότι η Ρωσία είναι μια ξεπεσμένη πρώην υπερδύναμη και δεν έχει καταλάβει ότι ο δήθεν αδύναμος τραμπούκος,που υποτίθεται ότι κατέρρευσε στα 1991, περικυκλώνει ολοένα και στενότερα την Ευρώπηχρησιμοποιώνταςπέρα από την ωμή βία και άλλες προωθημένες μεθόδους πολιτικής και οικονομικής ιμπεριαλιστικής επέκτασης όπως είναι ο οικονομικός εκβιασμός, η εξαγορά, η αντι-αποικιακήκαι αντι-ιμπεριαλιστική δημαγωγία κτλ. Στο ζήτημα της ενέργειας π.χ. έχουν παρθεί μια σειρά πολιτικές αποφάσεις που υπονομεύουν στα σοβαρά την ασφάλεια και την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ σαν ανεξάρτητης και κυρίαρχης οντότητας.  

Έπρεπε τα ρωσικά στρατεύματα να εισβάλουν μαζικά στην Ουκρανία και να πολιορκήσουν με μεσαιωνικό τρόπο όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της για να συνειδητοποιήσει η ευρωπαϊκή φιλελεύθερη αστική τάξη τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες η ενεργειακή εξάρτησή τους από το μεγαλορώσο εισβολέα.

Δυόμιση μήνες μετά τις 24 του Φλεβάρη οπότε ξεκίνησε η μεγαλύτερη και πιο ωμή εισβολή σε μια ευρωπαϊκή χώρα από μια άλλη μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο αρχίζουν να διακρίνονται αχνά, κυρίως μέσα από τα γεγονότα και λιγότερο μέσα από τις δικές της διακηρύξεις, οι ευρύτερες στοχεύσεις της πουτινικής Ρωσίας, που η ίδια θέλει να συσκοτίζει και να πνίγει στην αμφιβολία. Παίρνοντας υπόψη μας το μακροπρόθεσμο, καλά μελετημένο, γεμάτο θεαματικές προσποιήσεις και κυρίως παγκόσμιο τρόπο με τον οποίο δρα πάντα αυτή η πιο πολιτική από τις δύο υπερδυνάμεις, εκτιμάμε ότι η κτηνώδης εισβολή της στην Ουκρανία ενώ αποτελεί την αρχή του προετοιμαζόμενου κατακτητικού της πολέμου ενάντια στην Ευρώπη, είναι ταυτόχρονα και ένα μέσο, ένας πρόσχημα, για την επιτάχυνση του μεσοπρόθεσμου πολιτικού στόχου της που είναι το κλείσιμο των στροφίγγων του φυσικού αέριου, οπότε η ενεργειακή πολιορκία και η πολιτική διάσπαση της Ευρώπης.

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

Το κύ­ριο  ε­πι­χεί­ρη­μα των αν­θρώ­πων της Ρω­σί­ας που εμ­φα­νί­ζο­νται σαν  «ευ­ρω­παί­οι», «πα­τριώ­τες» ή και «ε­θνι­κι­στές»  για να που­λη­θεί η ΔΕΠΑ –ΔΕ­ΣΦΑ στη Ρω­σί­α

Στη σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στο κλείσιμο όλων των λιγνιτικών ηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ δήθεν στα πλαίσια της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Μάλιστα, δεσμεύτηκε να τις κλείσει το αργότερο ως το 2028, όταν ο προηγούμενος πρωθυπουργός, που άφησε έργο σε κλεισίματα, ο Τσίπρας είχε αφήσει ένα περιθώριο για να κλείσουν μέχρι το 2030, ενώ άφηνε να ζήσει το 17% της ηλεκτρικής παραγωγής από τα λιγνιτικά.

Δε χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς οι­κο­νο­μο­λό­γος, ού­τε ευ­φυ­ής οι­κο­νομι­κός α­να­λυ­τής, ού­τε να έ­χει με­λε­τή­σει το «Κε­φά­λαιο» του Μάρ­ξ, για να κα­ταλα­βαί­νει ό­τι χω­ρίς πα­ρα­γω­γή δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει πλού­τος για να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη μιας κοι­νω­νί­ας. Γιαυ­τό και η α­ρι­στερά των με­γά­λων κοι­νω­νικών ε­πα­να­στά­σε­ων του πε­ρα­σμέ­νου αιώ­να, ό­πως και οι πρώ­τες σο­σια­λι­στι­κές κοι­νω­νί­ες και οι λα­ϊ­κές δη­μο­κρα­τί­ες, το πρώ­το πράγ­μα που φρό­ντι­ζαν μό­λις έ­παιρ­ναν την ε­ξου­σί­α ή­ταν την υ­λι­κή πα­ρα­γω­γή.

 

Ο βάρ­βα­ρος δια­με­λι­σμός της Ου­κρα­νί­ας α­πό τους νέ­ους χί­τλερ του Κρεμ­λί­νου έ­χει α­νη­συ­χή­σει σο­βα­ρά μια σει­ρά χώ­ρες της βό­ρειας Ευ­ρώ­πης, και ι­διαί­τε­ρα τις χώ­ρες της Βαλ­τι­κής που θε­ω­ρού­νται σαν ο ε­πό­με­νος πι­θα­νός στό­χος της ε­πε­κτα­τι­κής αυ­τής πο­ρεί­ας.