Αύριο Τετάρτη 24 Αυγούστου είναι η ημέρα γιορτασμού της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας. Αυτή τη μέρα γίνονται συγκεντρώσεις σε όλη την Ευρώπη σε υποστήριξη του ηρωικού αγώνα του ουκρανικού λαού ενάντια στη ρώσικη νεοχιτλερική εισβολή και κατοχή. Στην Αθήνα η συγκέντρωση θα γίνει στην Πλατεία Συντάγματος στις επτά το απόγευμα. Η ΟΑΚΚΕ ανταποκρινόμενη στο ανοιχτό κάλεσμα της ουκρανικής κοινότητας στηρίζει αυτή τη συγκέντρωση και θα συμμετέχει. Αυτή τη στιγμή έχει πελώρια σημασία να δοθεί όχι μόνο ένας χαιρετισμός στο λαό που υπερασπίζεται με το αίμα του τις πύλες της Ευρώπης από τους νεοχιτλερικούς, αλλά και μια απάντηση στον ενεργειακό στραγγαλισμό που αυτοί επιβάλλουν στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες για να αδυνατίσουν τη συμπαράσταση των λαών τους στον ουκρανικό αγώνα ρίχνοντας τους στη φτώχεια, στην ανεργία και στην πολιτική διάσπαση μέσω των φασιστών και σοσιαλφασιστών φίλων τους σε κάθε χώρα.

Η ουκρανική κοινότητα διοργανώνει την Κυριακή 7/1 στις τέσσερις το απόγευμα κινητοποίηση διαμαρτυρίας για το μπαράζ των ρώσικων βομβαρδισμών σε πόλεις της Ουκρανίας από τις 29/12. Θα γίνει συγκέντρωση στο σταθμό του μετρό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια θα ακολουθήσει πορεία προς το Σύνταγμα.

Η ΟΑΚΚΕ θα σταθεί στο πλευρό της και καλεί κάθε δημοκράτη και πατριώτη αντιφασίστα να σταθεί και αυτή τη φορά στο πλευρό του μαχόμενου ουκρανικού λαού και μάλιστα να σταθεί ακόμα πιο πολύ για τρεις παραπάνω αλληλένδετους λόγους:

Χάρη στην πρόσφατη αντεπίθεση των ουκρανικών στρατευμάτων στο βόρειο μέτωπο και την απελευθέρωση της περιοχής γύρω απ’ το Κίεβο, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας ορισμένων από τα πιο στυγερά ναζιστικά εγκλήματα που διαπράττουν αυτή τη στιγμή τα ρωσικά στρατεύματα κατοχής στην Ουκρανία. Η πόλη Μπούτσα, που τελούσε υπό ρωσική κατοχή από τις 27/2 ως τη 31/3, είναι ίσως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πεδία διάπραξης τέτοιων εγκλημάτων, όπως είναι μαζικές σφαγές, βιασμοί και βασανιστήρια αμάχων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ρωσικός στρατός ανάγκαζε τους κατοίκους να μένουν κρυμμένοι στα υπόγειά τους χωρίς θέρμανση ή ηλεκτρικό για βδομάδες ολόκληρες πυροβολώντας αδιακρίτως όσους τολμούσαν να ξεμυτίσουν σε αναζήτηση τροφής, νερού κτλ. Οι κατακτητές αρνούνταν να παράσχουν ιατρική φροντίδα στους τραυματισμένους πολίτες, έμπαιναν στα σπίτια για έρευνα ανακρίνοντας τους κατοίκους, καταστρέφοντας περιουσίες και λεηλατώντας ακόμα και τα ρούχα τους, έπαιρναν ομήρους παιδιά για να τα χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινες ασπίδες. Στην περιοχή βρέθηκαν ομαδικοί τάφοι ενώ το μέτρο της κτηνωδίας δίνεται απ’ το γεγονός ότι τα κατοχικά στρατεύματα δεν έκρυψαν όλα τα τεκμήρια των φρικαλεοτήτων τους παρότι είχαν και χρόνο άπλετο και όλη την εξουσία στην πόλη. Έτσι άφησαν να κείτονται στους δρόμους της για καιρό ένα σωρό πτώματα με δεμένα χέρια ή πόδια, πυροβολημένα στον κρόταφο ή πατημένα από τανκς, σωροί που βρίσκονταν εκεί κατά την απελευθέρωσή της. Ορισμένα πτώματα είχαν ακόμα δίπλα τους καθημερινά αντικείμενα όπως σακούλες για ψώνια. Αναφέρθηκαν ακόμα μισό-απανθρακωμένα γυμνά πτώματα γυναικών σε σεντόνια, πτώματα βιασμένων γυναικών που οι καταχτητές φαίνεται ότι επιχείρησαν να κάψουν ενώ σε ένα υπόγειο βρέθηκαν ακρωτηριασμένα πτώματα ανδρών, γυναικών και παιδιών που σε ορισμένα είχαν αφαιρεθεί τα αυτιά και τα δόντια (https://en.wikipedia.org/wiki/Bucha_massacre).

Την ώρα που οι νέοι τσάροι του Κρεμλίνου και τα φαιο-«κόκκινα» παπαγαλάκια τους σε κάθε χώρα προπαγανδίζουν τη θέση της λεγόμενης περικύκλωσης της Ρωσίας από τη Δύση, η τελευταία (και κυρίως η Ευρώπη) μόλις τώρα έχει αρχίσει να ξυπνάει από το λήθαργό της για να ανακαλύψει με τρόμο ότι είναι oυσιαστικά άοπλη απέναντι στον «περικυκλωμένο» αντίπαλό της.

Το σύνολο της ελληνικής ψευτοαριστεράς έχει σταθεί με αυταπάρνηση στο πλευρό του αφεντικού της, Πούτιν, στο διαμελισμό της Ουκρανίας. Όταν πιέζονται, κνίτες και συριζαίοι δικαιολογούν τη στάση τους με τη συμμετοχή ανοιχτών φιλοναζιστών και ναζιστών σε καίριες κρατικές θέσεις στη νέα εξουσία του Κιέβου. Αυτή τη συμμετοχή την έχουμε ανοιχτά καταγγείλει πριν ακόμα από την ανατροπή του ρώσου χαφιέ Γιανουκόβιτς (τότε καταγγέλλαμε τη συμμετοχή των ναζήδων με καίριο ρόλο στο κίνημα της Μεϊντάν και τη συμμετοχή του ναζιστικού Σβόμποντα με ηγεμονική θέση στο μέτωπο της αντιπολίτευσης).

Έγινε με επιτυχία την Κυριακή 29/5 η εκδήλωση της ΟΑΚΚΕ για την Ουκρανία και τη στάση της Αριστεράς απέναντι στο φασιστικό Άξονα Ρωσίας – Κίνας.

Στην ομιλία του ο σ. Ηλίας Ζαφειρόπουλος απάντησε ζωντανά και διεξοδικά στα πιο βασικά επιχειρήματα του σοσιαλφασισμού, εκείνα δηλαδή κυρίως που εμποδίζουν το λαό μας και τους λαούς του κόσμου να ταχθούν αποφασιστικά στο πλευρό του ουκρανικού λαού ενάντια στους νεοχιτλερικούς εισβολείς.

Η ατμόσφαιρα της εκδήλωσης είχε τη θέρμη και την ήρεμη ένταση που αντιστοιχούσε στο θέμα της, ενώ ο αριθμός των συγκεντρωμένων ήταν όσος περίπου εκείνος της διαδήλωσης στη ρώσικη πρεσβεία, δηλαδή πολύ ικανοποιητικός αφού πια η βία στην Ουκρανία αρχίζει να σκεπάζεται από τα βάσανα της ακρίβειας που φέρνει ο κρυμμένος ενεργειακός στραγγαλισμός του Πούτιν, οπότε δυναμώνει και η ανάλογη αντεπίθεση του σοσιαλφασισμού και όλα αυτά στη χώρα της πιο ύπουλης κυριαρχίας των ρωσόφιλων. Η κυριαρχία αυτή φανερώθηκε για μια ακόμα φορά με το γεγονός ότι κανένα από τα ΜΜΕ ή μεγάλη διαδικτυακή πύλη δεν ανέφερε την εκδήλωση παρά την ανακοίνωση που στείλαμε. Τα πιο σημαντικά για μας είναι ωστόσο δύο πράγματα:

-Το πρώτο είναι η πιο μαζική από κάθε προηγούμενη φορά υποστήριξη μιας εκδήλωσης της ΟΑΚΚΕ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρόλο που στην τωρινή φάση, αυτή η υποστήριξη δεν έσπασε το φράγμα του καθεστωτικού πολιτικού αποκλεισμού της ΟΑΚΚΕ ώστε να μεταφραστεί και σε πολύ μεγαλύτερη ζωντανή παρουσία.

-Το δεύτερο όμως και πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι αυτό το φράγμα το έσπασαν με την ζωντανή παρουσία τους κάποιοι νέοι φίλοι της οργάνωσης που θέλουν να βοηθήσουν και πρακτικά στην πάλη της.

Σε κάθε περίπτωση από τις 24 του Φλεβάρη που τα στρατεύματα της Ρωσίας εισέβαλαν στην Ουκρανία, ο κόσμος έχει μπει σε μια νέα εποχή, οι συνειδήσεις αλλάζουν αφάνταστα γρήγορα, η ψευτοαριστερά ζει υπόκωφες αμφισβητήσεις στις γραμμές της και η ΟΑΚΚΕ έχει μπει για πρώτη φορά στο ραντάρ των πραγματικών επαναστατών. Αυτοί χαρακτηρίζονται ακριβώς από το ότι δεν διστάζουν να αναζητούν την αλήθεια μέσα από τα γεγονότα όσο σκληρή κι αν είναι και οσοδήποτε αναιδής απέναντι στις καθεστωτικές «επαναστατικές» αυθεντίες.

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Όλη η επιχειρηματολογία του «Ριζοσπάστη», των μ-λ και των τροτσκιστών όταν καταγγέλλουν τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ουκρανών ενάντια στους Ρώσους εισβολείς σαν ιμπεριαλιστικό, στηρίζεται στο επιχείρημα ότι στο πλευρό της Ουκρανίας βρίσκονται πολιτικο-οικονομικά και εν μέρει στρατιωτικά οι δυτικοί ιμπεριαλιστές. Aν ο πόλεμος που διεξάγουν οι ρώσοι ιμπεριαλιστές στην Ουκρανία δεν ήταν εντελώς αποκρουστικός και ξεδιάντροπα άδικος σε όλα του, αν δηλαδή δεν επρόκειτο για την απρόκλητη εισβολή μιας στρατιωτικής υπερδύναμης σε μια πολύ μικρότερη της οποίας βομβαρδίζει και ισοπεδώνει τις πόλεις γιατί κατά τη γνώμη της δεν αποτελεί ούτε χώρα, ούτε έθνος, τότε οι παραπάνω δεν θα δίσταζαν να τον υποστηρίξουν αρκεί και μόνο που η ισοπεδούμενη χώρα θα είχε σαν σύμμαχό της τις ΗΠΑ. Όμως κάτω από την παγκόσμια κατακραυγή για τον θύτη, δηλαδή τον επιτιθέμενο ιμπεριαλισμό πάνε στο γνωστό τέχνασμα της εξομοίωσης του με το θύμα, τη μη ιμπεριαλιστική Ουκρανία με το επιχείρημα ότι αυτή δεν έχει αυθύπαρκτο δικαίωμα στην ανεξάρτητη και ακέραια ύπαρξη αλλά είναι στην ουσία ένα εξάρτημα όργανο ενός άλλου, και γι αυτούς χειρότερου ιμπεριαλισμού, οπότε ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός, δηλαδή άδικος και για τις δυο πλευρές του. Έτσι φωνάζουν στην πιο επαναστατική εκδοχή το «όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών» και στην πιο «ρεφορμιστική» το «ειρήνη». Εννοείται ότι σε αυτό το «ούτε-ούτε» τους ο τόνος δεν πέφτει στην Ρωσία αλλά στην Ουκρανία, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.

Το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας ανακοίνωσε στις 14/4/2022 ότι υιοθέτησε Διακήρυξη με την οποία καταγγέλλει τη Γενοκτονία που διαπράττεται από τη Ρωσία στην Ουκρανία (1).Το κείμενο δημοσιεύεται στα Αγγλικά στην επίσημη σελίδα του Κοινοβουλίου (2). Τη διακήρυξη αυτή την ακολούθησαν και άλλες ανάλογες από κοινοβούλια δημοκρατικών χωρών όπως αυτά της Λετονίας, της Εσθονίας και πρόσφατα του Καναδά. Είχε προηγηθεί έκκληση της Βουλής της Λιθουανίας προς τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει τα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας ως γενοκτονία του ουκρανικού έθνους στις 12/4, ενώ παραμένει ανοιχτή η έρευνα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ο γενικός εισαγγελέας του ΔΠΔ είχε δηλώσει μετά από επίσκεψη στην Μπούτσα στις 13/4 ότι η «Ουκρανία είναι σκηνή εγκλήματος»).

Μπορεί η ελληνική πολιτική ηγεσία να καταγγέλλει με έμφαση την αναθεωρητική στάση της Τουρκίας – έγινε αναθεωρητική μετά τα 2020 όταν οι ρωσόφιλοι ενίσχυσαν τη θέση τους μέσα σε αυτήν εξαιτίας της προβοκατόρικης αντιτουρκικής πολιτικής των ελλήνων ρωσόφιλων- και να ζητά τη διπλωματική-στρατιωτική απομόνωσή της από τη Δύση, αλλά η συνολικότερη στάση της προδίδει τις πραγματικές προθέσεις της. Όχι μόνο γιατί η ίδια αυτή ηγεσία έχει αντιταχθεί σε κάθε σοβαρή προσπάθεια επίλυσης των χρόνιων διαφορών, αλλά και γιατί επιχειρεί τεχνηέντως να αμβλύνει τις αντιστάσεις των δυτικών κρατών απέναντι στην επιθετικότητα της Νο.1 αναθεωρητικής δύναμης στον πλανήτη που είναι η νεοχιτλερική Ρωσία, η χώρα που επιτίθεται και προσαρτά ανοιχτά εδάφη άλλων κρατών αρνούμενη μάλιστα τον εθνικό τους χαρακτήρα, όπως κάνει τώρα στην Ουκρανία.

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των συλλόγων της ουκρανικής κοινότητας, εκατοντάδες ουκρανοί συγκεντρώθηκαν την Κυριακή 7/1 στο μετρό του Πανεπιστημίου για να κάνουν πορεία προς την πλατεία Συντάγματος. Εκεί παρατάχθηκαν στο πάνω μέρος της με σημαίες, πανώ και πλακάτ με συνθήματα και εκπρόσωποί τους μίλησαν στους συγκεντρωμένους και στο λαό της Αθήνας για να καταγγείλουν τη ναζιστική επίθεση της Ρωσίας ενάντια στην Ουκρανία που συνεχίζεται με μεγάλη σφοδρότητα ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες. Στη διάρκεια της πορείας και μετά στη συγκέντρωση φωνάχτηκαν τα σύνθηματα: «Ρώσοι, φασίστες, δολοφόνοι», «Κάτω τα χέρια από την Ουκρανία» «Πούτιν, φασίστα, δολοφόνε», «Έξω η Ρωσία από την Ουκρανία», «Όπλα για τη νίκη στην Ουκρανία», «Η Ουκρανία ποτέ δεν θα λυγίσει, για όλη την Ευρώπη θα νικήσει».