Όσο πιο ορμητικά προωθεί η ανερχόμενη νεοτσαρική Ρωσία τις πολιτικές και γεωστρατηγικές θέσεις της στην Ευρώπη τόσο πιο φιλόδοξες, λεπτές και αποτελεσματικές κάνει τις χειρουργικές της επεμβάσεις στον κατεξοχήν χώρο επιρροής της, στα Βαλκάνια, τα οποία γι αυτό το λόγο άλλωστε αποτελούν σήμερα, όπως και τον 19ο αιώνα το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Ο κύριος στόχος των χειρουργικών επεμβάσεων της Ρωσίας σε αυτό το υπογάστριο είναι για πολλές δεκαετίες τώρα ο έλεγχος ή έστω η εξουδετέρωση της ισχυρής και αρκετά ανεξάρτητης από τις δύο υπερδυνάμεις Τουρκίας, που είναι ο φύλακας των Στενών και του χερσαίου δρόμου της Ευρώπης προς τους υδρογονάνθρακες του Κόλπου.

 

Το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της νέ­ας κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-Α­ΝΕΛ εί­ναι η ξε­τσί­πω­τη δου­λι­κό­τη­τα της στην που­τι­νι­κή Ρω­σί­α. Κε­ντρι­κό πρό­σω­πο αυ­τής της πο­λι­τι­κής εί­ναι ο υ­πουρ­γός Ε­ξω­τε­ρι­κών Ν. Κο­τζιάς, φί­λος του Ντού­γκιν, του θε­ω­ρη­τι­κού του ρώ­σι­κου νε­ο­χι­τλε­ρι­σμού και συμ­βού­λου του Πού­τιν.

 Όχι στο φιλοναζιστικό πολιτικό καθεστώς.

Όχι στο φαιο-«κόκκινο» κράτος και παρακράτος.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ

 

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΟΛΑΚΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Με τον τραμπούκο Κασσελάκη χώνεται στη μεγαλοαστική τάξη για το πραξικόπημα στη Δικαιοσύνη και στον Τύπο, και με τους “αριστερούς” κρατάει τους μικροαστούς για το παραγωγικό σαμποτάζ και τα άλλα σοσιαλφαστικά κινήματα

Ακόμη και άνθρωποι με εμπειρία δεκαετιών από τα πολιτικά πράγματα στη χώρα, αλλά κι από εκείνα της εντός ή εκτός εισαγωγικών Αριστεράς, έχουν υποστεί πρωτοφανές πολιτικό σοκ από τον τρόπο με τον οποίο εγκαταστάθηκε ο “κομήτης” Κασσελάκης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και πολλοί απ’ αυτούς που αισθάνονταν βαθιά αποστροφή για το βίο και την πολιτεία του συγκεκριμένου αντιδραστικού κομματικού μορφώματος, ειδικά από το 2008 που στην ηγεσία του εγκαταστάθηκε (αρχικά σε δίδυμο με τον Αλαβάνο και λίγο αργότερα μόνος του) ο Τσίπρας, δεν μπορούσαν εύκολα να πιστέψουν ότι ένας σκοτεινός τύπος, για τον οποίο ελάχιστα ήταν γνωστά πριν θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία (και ελάχιστα, εδώ που τα λέμε, είναι γνωστά και σήμερα), κατέλαβε εξ εφόδου τη θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός, σε όλα του τα λίγα δημοσιογραφικά επιβεβαιωμένα χαρακτηριστικά, φαίνεται φαινομενικά να βρίσκεται στον αντίποδα όλων όσων -διακηρυκτικά- υποστηρίζει το κόμμα του οποίου ανέλαβε αρχηγός: έχει καταγγελθεί ότι είχε εγγραφεί επισήμως στις ΗΠΑ ως υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος την περίοδο 2015-2018,

  Σε άλλο άρθρο μας σε αυτό το φύλλο αναφερόμαστε στο πως το καθεστώς παγίδευσε τον Παπακωνσταντίνου σαν ένοχο για την πλαστογραφία της λίστας Λαγκάρντ. Με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως από τη δικαστική έρευνα αποκαλύπτεται σαν ένοχος πλαστογραφίας ο αγαπημένος εισαγγελέας του καθεστώτος, Διώτης, που

 

«ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ» ΕΝΟΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

 

Όσο περνάνε οι μέρες τόσο μαζεύονται νέα ανησυχητικά στοιχεία για το ότι το δικαστικό και πολιτικό καθεστώς δεν θέλουν να συντρίψουν την κτηνώδη συμμορία.

  Οι αντιδράσεις στην Ελλάδα για την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία απόδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι η το ελληνικό κράτος λειτουργεί σαν όργανο της ρώσικης διπλωματίας στην Ευρώπη, και ότι πρωταθλητές στη ρωσοδουλία είναι οι ηγεσίες των κομμάτων της ψευτοαριστεράς.

Γράφαμε στην αφίσα μας για το φασιστικό κράτος που στήνει η συμμορία Τσίπρα:

«Η μέ­θο­δος φα­σι­στι­κο­ποίη­σης του κρά­τους που α­κο­λου­θεί η συμ­μο­ρί­α Τσί­πρα εί­ναι τέ­τοια που να μην τη φέρ­νει σε α­νοι­χτή σύ­γκρου­ση με την ευ­ρωπα­ϊ­κή κοι­νή γνώ­μη,

   Να βαθύνουμε την στρατηγική μας ανάλυσή μέσα από τη λαθεμένη μας τακτική εκτίμηση για την προεδρική εκλογή    Τελικά η εκτίμηση μας, που τη δημοσιεύσαμε στην ιστοσελίδα μας στις 18/12 και τη διατυπώσαμε με κάθε επιφύλαξη , ότι το πολιτικό σύστημα κορυφής προτιμούσε τώρα εκλογή προέδρου της δημοκρατίας και κυβέρνηση Σαμαρά για ένα διάστημα και να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία λίγο αργότερα αποδείχτηκε λαθεμένη.

Οι φαιο-”κόκ­κι­νοι” σα­μπο­τα­ρι­στές ε­πι­τί­θε­νται σε ό­λα τα μέ­τω­πα της πο­λι­τι­κής και οι­κο­νο­μι­κής ζω­ής.  Το πιο βα­σι­κό εί­ναι η φα­σι­στι­κο­ποί­η­ση της πο­λι­τι­κής  ε­ξου­σί­ας  που σαν κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λί­τευ­ση, ε­νω­μέ­νες