Στα μέ­σα Μά­η ανα­μέ­νε­ται να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί το τα­ξί­δι του Σα­μα­ρά στο Πε­κί­νο για τη σύ­να­ψη ση­μα­ντι­κών συμ­φω­νιών με τους Κι­νέ­ζους. Η ημε­ρο­μη­νί­α έχει ήδη φι­ξα­ρι­στεί και, όπως γρά­φει η εφη­με­ρί­δα Κε­φά­λαιο στις 27/4, η ση­μειο­λο­γί­α της έγκει­ται στο ότι «ο Έλλη­νας πρω­θυ­πουρ­γός θα εί­ναι από τους πρώ­τους Ευ­ρω­παί­ους ηγέ­τες που θα συ­να­ντη­θούν με τη νέ­α ηγε­σί­α του ΚΚΚ

 

Η  υ­ψη­λή φο­ρο­λο­γί­α εί­ναι έ­να μέ­σο που χρη­σι­μο­ποιεί το ρω­σό­δου­λο κα­θε­στώς για το σα­μπο­τά­ρι­σμα της πα­ρα­γω­γής. Στη συ­νέ­χεια μέ­σα α­πό τον δου­λι­κό του Τύ­πο φορ­τώ­νει την ευ­θύ­νη γιαυ­τό στα μνη­μό­νια που το ί­διο με την πο­λι­τι­κή του προ­κά­λε­σε και υ­πέ­γρα­ψε. Ο­ρι­σμέ­νες φο­ρές ό­μως τα ί­δια τα στε­λέ­χη της Ε­Ε έρ­χο­νται να α­πο­κα­λύ­ψουν αυ­τά τα ψέ­μα­τα.

   Έ­νας βα­σι­κός πα­ρά­γο­ντας πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ εί­ναι και η δι­καστι­κή γρα­φειο­κρα­τί­α σε συ­νερ­γα­σί­α με τα κόμ­μα­τα και τα κι­νή­μα­τα των σα­μποτα­ρι­στών, και εν­νο­εί­ται με την πο­λι­τι­κή κά­λυ­ψη και τις ε­πεμ­βά­σεις των κυβερ­νη­τι­κών η­γε­τών-σμποτα­ρι­στών. Χω­ρίς αυ­τές τις κα­λύ­ψεις και τις ε­πεμβά­σεις μό­νοι τους οι δι­κα­στές, σα­μπο­τα­ρι­στές δεν θα μπο­ρού­σαν να κά­νουν τέ­τοια ζη­μιά στις πεν­δύ­σεις.

 

Η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου έγκρινε ως κατεπείγουσα και δημοσίευσε στο ΦΕΚ την πρόσληψη 2.338 υπαλλήλων με 8μηνες συμβάσεις για τις ανασκαφές σε ορυχεία της ΔΕΗ για αρχαία, που θα τους πληρώνει η ΔΕΗ τη στιγμή που βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας.

 

Έ­να πο­λύ συ­χνό φαι­νό­με­νο των τε­λευ­ταί­ων μη­νών στη χώ­ρα μας εί­ναι οι θριαμ­βο­λο­γί­ες της κυ­βέρ­νη­σης για ε­πί­τευ­ξη πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σματος. Πα­ρό­λες ό­μως τις ια­χές θριάμ­βου, εί­ναι κοι­νή η δια­πί­στω­ση του ελ­λη­νικού λα­ού ό­τι οι συν­θή­κες δια­βί­ω­σής του μέ­ρα τη μέ­ρα χει­ρο­τε­ρεύ­ουν πα­ρά βελ­τιώ­νο­νται,

Δημοσεύουμε εδώ το κείμενο αφίσας της ΟΑΚΚΕ που κολλήθηκε ήδη σε γειτονιές του Πειραιά. Πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές αφίσες της ΟΑΚΚΕ γιατί για πρώτη φορά αντιμετωπίζεται με τέτοια σαφήνεια ένα βασικό πλοκάμι του νεοχιτλερικού άξονα στη χώρα, δηλαδή όχι έμμεσα σαν πολιτικό πρακτορείο ή σαν ιδεολογικός μηχανισμός αλλά άμεσα σαν κρατικό μονοπωλιακό και μάλιστα σαν αποικιοκρατικό κεφάλαιο μπροστά στο οποίο γονατίζει δουλικά όλη η αστική τάξη και ο αντεπαναστατικός μικροαστισμός