Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

Το φαιο”κόκ­κι­νο” μέ­τω­πο ε­νί­σχυ­σε τις θέ­σεις του στις δη­μο­τι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές ε­κλο­γές, κυ­ρί­ως με την ε­κλο­γή Δού­ρου στην πε­ρι­φέ­ρεια Αττι­κής, την ε­πι­κρά­τη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε Κε­ρα­τσί­νι, Πέ­ρα­μα, και την ε­πι­κρά­τη­ση στον Πει­ραιά του συν­δυα­σμού των Μα­ρι­νά­κη - Μώραλη, που εί­χαν τη δρα­στήρια υ­πο­στή­ρι­ξη της Δού­ρου. Στα α­πο­τε­λέ­σμα­τα αυ­τά βο­ή­θη­σαν σε με­γά­λο βαθ­μό οι να­ζι­στές της “Χρ. Αυ­γής” τους ο­ποί­ους ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κά­λε­σε σε μέ­τω­πο στον β΄ γύ­ρο.

Οι φαιο-”κόκ­κι­νοι” σα­μπο­τα­ρι­στές ε­πι­τί­θε­νται σε ό­λα τα μέ­τω­πα της πο­λι­τι­κής και οι­κο­νο­μι­κής ζω­ής.  Το πιο βα­σι­κό εί­ναι η φα­σι­στι­κο­ποί­η­ση της πο­λι­τι­κής  ε­ξου­σί­ας  που σαν κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λί­τευ­ση, ε­νω­μέ­νες