Επίσημη σελίδα ΟΑΚΚΕ

 Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΕ ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ EΡΤ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΔΙΑΚΑΝΑΛΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΑΚΚΕ ΣΤΙΣ 26 ΜΑΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2024

   

 

ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ

Νέα Ανατολή αρ.φ.559 (εδώ μπορείτε να βρείτε τα φύλλα από φ.486-Μάρτης 2013-και νεώτερα)

  Που μπορείτε να βρείτε την έντυπη έκδοση της Νέας Ανατολής

1pag559

 

crisis russia

Άρθρα Αναφοράς

OAKKE WEB TV

Εκδόσες Μεγάλη Πορεία

ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

http://www.antinazi.gr/ 

www.antinazi.gr

ΑΝΤΙ ΝΑΖΙ

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ: ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΦΑΙΟ-”ΚΟΚΚΙΝΩΝ” ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ

Η ρωσική συμμορία κορυφής με τα 7 κεφάλια Η ρωσική συμμορία κορυφής με τα 7 κεφάλια
Οι φαιο-”κόκ­κι­νοι” σα­μπο­τα­ρι­στές ε­πι­τί­θε­νται σε ό­λα τα μέ­τω­πα της πο­λι­τι­κής και οι­κο­νο­μι­κής ζω­ής.  Το πιο βα­σι­κό εί­ναι η φα­σι­στι­κο­ποί­η­ση της πο­λι­τι­κής  ε­ξου­σί­ας  που σαν κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πο­λί­τευ­ση, ε­νω­μέ­νες
στην ου­σί­α, και ε­λέγ­χο­ντας τα μι­σο­χρε­ω­κο­πη­μέ­να κανά­λια μιας χού­φτας ολι­γαρ­χών, έ­χουν σύ­ρει για τα κα­λά και τη δι­καιο­σύ­νη στο φα­σι­σμό και τώ­ρα πια σέρ­νουν και την υ­πό­λοι­πη κοι­νω­νί­α. Τώ­ρα η ου­σί­α της πο­λι­τι­κής εί­ναι σε δύ­ο ε­πί­πε­δα.
 
Α­πό τη μί­α εί­ναι οι ε­πι­λε­κτι­κές εκ­κα­θα­ρί­σεις των δυ­τι­κό­φι­λων και ντό­πιων πο­λι­τι­κών που α­πο­φα­σί­ζο­νται δια­κομ­μα­τι­κά α­πό τη ρώ­σι­κη συμ­μορί­α κο­ρυ­φής με τα 7 κε­φά­λια,  και διεκ­πε­ραιώ­νο­νται στις ε­ξε­τα­στι­κές ε­πι­τρο­πές της Βου­λής και στα δι­κα­στή­ρια α­φού προ­η­γού­μενα τα θύ­μα­τα έ­χουν για και­ρό κα­λά στο­χο­ποι­η­θεί α­πό τα ΜΜΕ του πο­λι­τι­κού κα­θε­στώ­τος. 
Α­πό την άλ­λη εί­ναι η ω­μή πα­ρα­κρα­τι­κή βί­α που έ­χει δύ­ο αλ­λη­λο­συ­μπλη­ρού­με­να ε­ξει­δι­κευ­μέ­να α­πο­σπά­σμα­τα που λει­τουρ­γούν κά­τω α­πό το ί­διο πο­λι­τι­κό κέ­ντρο. Το έ­να εί­ναι το α­νοι­χτό να­ζι­στι­κό και ρα­τσι­στι­κό α­πό­σπασμα της Χρ. Αυ­γής, που οι­κο­δο­μεί το νέ­ο κτη­νώ­δες ρατσι­στι­κό, α­νοι­χτά α­ντι­λα­ϊ­κό και α­ντι­δη­μο­κρα­τι­κό κρά­τος  του φα­σι­σμού και της υ­πο­τέ­λειας στους νέ­ους, α­να­το­λι­κούς χί­τλερ και το άλ­λο εί­ναι το πο­λυ­πρό­σω­πο αλ­λά στην ουσί­α του ε­νω­μέ­νο α­πό­σπα­σμα του σο­σιαλ­φα­σι­σμού που έ­χει α­να­λά­βει να τσα­κίσει τις α­ντι­στά­σεις των τμη­μά­των της α­στι­κής τά­ξης και του ι­μπε­ρια­λισμού που βρί­σκουν στο δρό­μο τους οι α­να­το­λι­κοί χί­τλερ δη­λα­δή τα νέ­α α­φε­ντι­κά της χώ­ρας.
 
Αυ­τές τις εκ­δη­λώ­σεις του φα­σι­σμού στα δύ­ο ε­πί­πε­δα τις βλέ­που­με πλέ­ον κα­θη­με­ρι­νά.
 
Στο πρώ­το ε­πί­πε­δο, αυ­τό της φα­σι­στι­κής κά­θαρ­σης:
Τι κι αν ο αρ­μό­διος υ­πουρ­γός οι­κο­νο­μι­κών Βε­νι­ζέ­λος κρά­τη­σε έ­να χρό­νο τη λί­στα Λα­γκάρ­ντ στο συρ­τά­ρι του, τι κι αν ο Πα­παν­δρέ­ου ή­ταν ο πρω­θυπουρ­γός ό­σο την έ­κρυ­βαν και οι δύ­ο υ­πουρ­γοί του οι­κο­νο­μι­κών, τι κι αν ο υ­πεύ­θυ­νος του ΣΔΟ­Ε πρώ­ην κνί­της Διώ­της εί­πε ψέμα­τα ό­τι δεν την εί­δε και δεν την πεί­ρα­ξε και ψέ­μα­τα ό­τι δεν έ­πρε­πε να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί, τι κι αν δεν βρέ­θη­κε ί­χνος μαύ­ρου χρή­μα­τος στις κα­τα­θέ­σεις των συγ­γε­νών του Πα­πα­κων­στα­ντί­νου, τι δη­λα­δή κι αν κα­ταρ­ρί­φθη­κε το βα­σι­κό κί­νη­τρο του τε­λευ­ταί­ου για την υ­ποτι­θέ­με­νη συ­γκά­λυ­ψη της λί­στας. Αυ­τός που έ­πρε­πε να δι­κα­στεί, να δια­πο­μπευ­θεί και εν­δε­χό­με­να να τι­μω­ρη­θεί ή­ταν ο δυ­τι­κό­φι­λος Πα­πα­κων­στα­ντί­νου και ό­λοι οι άλ­λοι έ­πρε­πε να βγουν εξ ο­ρι­σμού και προ­κα­τα­βο­λι­κά α­θώ­οι. Το ί­διο και χειρό­τε­ρο με τον Πα­πα­γε­ωρ­γό­που­λο. Τι κι αν έ­νας κλέ­φτης τα­μί­ας ή­ταν ο μό­νος μάρ­τυ­ρας ε­να­ντί­ον του, τι κι αν μια σει­ρά α­νώ­τε­ροι εντε­ταλ­μέ­νοι ά­με­σοι ε­λε­γκτές του κλέ­φτη α­θω­ώ­θη­καν, τι κι αν σε έ­να δή­μο με μέ­σο χρο­νιά­τι­κο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό 400 εκ. Ευ­ρώ το να κλα­πούν κα­τά μέ­σο ό­ρο 1,8 εκ Ευ­ρώ το χρό­νο, δη­λα­δή πο­σο­στό 0,004% δεν ση­μαί­νει με τί­πο­τα ευ­θύ­νη του πο­λι­τικού της ντό­πιας α­στι­κής τά­ξης δη­μάρ­χου. Ή­ταν αυ­τός που έ­πρε­πε ό­χι α­πλά να κα­τα­δι­κα­στεί αλ­λά να κα­τα­δι­κα­στεί χω­ρίς α­να­γνώ­ρι­ση του πρό­τε­ρου έ­ντι­μου βί­ου που θα α­να­γνω­ρι­ζό­ταν σε κά­θε διε­θνή πρω­τα­θλη­τή της χώ­ρας και να φά­ει ι­σό­βια ό­πως ι­σό­βια έ­πρε­πε να φά­ει και ο γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας του δήμου που το μό­νο έ­γκλη­μά του ή­ταν ό­τι ή­ταν το δε­ξί χέ­ρι του πρώ­του. 
Αυ­τή ό­λη τη βί­α και την α­δι­κί­α, α­κό­μα και τα ί­δια τα θύ­μα­τα της την α­ντι­λαμ­βά­νο­νται σαν ι­κα­νο­ποί­η­ση α­πό τα δι­κα­στή­ρια των σκο­τει­νών δια­θέσε­ων του λα­ού που α­πο­ζη­τά αί­μα πο­λι­τι­κών για την τρα­γω­δί­α που ζει. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τώ­ρα α­πλά έ­χει κο­ρυ­φω­θεί έ­να φαινό­με­νο που άρ­χι­σε και γι­γα­ντώ­θη­κε στην ε­πο­χή της ευ­μά­ρειας με τα κλο­πι­μαί­α και τα δα­νει­κά. 
 
Ε­δώ και 25 χρό­νια η πο­λι­τι­κή ζω­ή διε­ξά­γε­ται μέ­σα α­πό ε­ντε­λώς ε­πι­λεγμέ­να σκάν­δα­λα, και μά­λι­στα συ­νή­θως α­νύ­παρ­κτα σε μια χώ­ρα ό­που οι κρα­τικοί κλε­πτο­κρά­τες α­κό­μα και τώ­ρα ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο ι­σχυ­ρο­ποιού­νται, και ό­που τα ά­πει­ρα μι­κρο­με­σαί­α κρα­τι­κά λα­μό­για μένουν στη θέ­ση τους α­κόμα και ό­ταν ε­ντε­λώς α­πο­κα­λυ­φθούν και ό­ταν ό­λη η κοι­νω­νί­α και ό­λες οι τρό­ικες ε­πι­μέ­νουν ό­τι πρέ­πει να α­πο­λυ­θούν α­πό το δη­μό­σιο. Η ε­πι­λε­κτι­κή πο­λι­τική εκ­κα­θά­ρι­ση μέ­σα α­πό τα σκάν­δα­λα εί­ναι το ψω­μο­τύ­ρι των φα­σι­σμών γιατί μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή ζω­ή δεν διε­ξά­γε­ται γύ­ρω α­πό α­νοι­χτές στο λα­ό πο­λιτι­κές δια­μά­χες δη­λα­δή σε ζη­τή­μα­τα πο­λι­τι­κής γραμ­μής ό­που ό­λοι μπο­ρούν να έ­χουν μια ά­πο­ψη, αλ­λά διε­ξά­γε­ται γύ­ρω α­πό α­στυ­νο­μι­κά και λο­γι­στι­κά στοιχεί­α, πά­μπολ­λες δι­κα­στικές κα­τα­θέ­σεις και νο­μι­κές πε­ρι­πλο­κές κά­θε εί­δους. Το βα­σι­κό σε αυ­τές τις κα­θάρ­σεις εί­ναι ό­τι η φα­σι­στι­κή κρα­τι­κή βί­α με την ευ­ρύ­τε­ρη έν­νοια (βί­α ε­κτε­λε­στι­κή, νο­μο­θε­τι­κή, δι­κα­στι­κή και βί­α των ΜΜΕ) α­ντι­κα­θι­στά την πο­λι­τι­κή κομ­μα­τι­κή α­ντι­πα­ρά­θε­ση. Αυ­τού του εί­δους η κά­θαρ­ση εί­ναι μια άλ­λη μέ­θο­δος πο­λι­τι­κής δο­λο­φο­νί­ας των πο­λι­τι­κών α­ντι­πά­λων του φα­σι­σμού, μό­νο που α­ντί για φυ­σι­κή εί­ναι η­θι­κή. 
Μέ­σα σε τέ­τοιες συν­θή­κες εί­ναι ε­πό­με­νο η καθ αυ­τή πα­ρά­νο­μη, η ποινι­κού τύ­που βί­α που α­σκούν στους δη­μο­κρά­τες οι φα­σί­στες και οι σο­σιαλ­φασί­στες να εί­ναι ε­ντε­λώς νό­μι­μη. Τι λοι­πόν κι αν εί­δαν το να­ζι-Κα­σι­διά­ρη  δύ­ο αυ­τό­πτες μάρ­τυ­ρες, (το έ­να ή­ταν θύ­μα της επίθε­σης της συμ­μο­ρί­ας του), να μπαί­νει σε έ­να α­μά­ξι που εί­χαν κα­τα­γρά­ψει τον α­ριθ­μό του και πράγ­μα­τι του α­νή­κε, τι κι αν οι μάρ­τυ­ρες που έ­δω­σαν άλ­λο­θι στον αρ­χι­να­ζι­στή ή­ταν κά­ποιοι της δου­λειάς του -αν τολ­μού­σαν ας κά­να­νε κι αλ­λιώς-, τι κι αν η συμ­μορι­τι­κή βί­α εί­ναι το σή­μα κα­τα­τε­θέν του κόμ­μα­τος στο ο­ποί­ο α­νή­κε αλ­λά σήμα κα­τα­τε­θέν και του ί­διου ό­ταν έ­δερ­νε γυ­ναί­κες μπροστά σε ό­λη την Ελ­λάδα, ο τρα­μπού­κος ή­ταν ε­ντε­λώς α­θώ­ος α­νά­με­σα στα άλ­λα και για­τί, ό­πως εί­πε ο ει­σαγ­γε­λέ­ας μπο­ρεί οι μάρ­τυ­ρες να τον στό­χευ­σαν για την πο­λι­τι­κή του δράση, κοι­νώς να του την έ­στη­σαν. 
 
Α­πό την άλ­λη με­ριά η σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή έ­νο­πλη συμ­μο­ρί­α που χτύπη­σε και ου­σια­στι­κά βα­σά­νι­σε με ψυ­χο­λο­γι­κό βα­σα­νι­στή­ριο τους ερ­γα­ζό­μενους στις Σκου­ριές της Χαλ­κι­δι­κής με­τε­τρά­πη α­πό το κα­θε­στώς, και μά­λι­στα α­πό το πρώ­το σή­με­ρα κα­θε­στω­τι­κό κόμ­μα τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πρα­κτι­κά σε ε­ξε­γερ­μένο λα­ό. Για­τί σαν ε­ξε­γερ­μέ­νο λα­ό την α­ντι­με­τώ­πι­σε στην πρά­ξη το α­ντι-χρυσός, πο­λι­τι­κά συ­ρι­ζέ­ι­κο, κί­νη­μα της Ιε­ρισ­σού κα­τά της ε­πέν­δυ­σης, α­φού  προστά­τε­ψε τη συμ­μο­ρί­α α­πό την α­στυ­νο­μί­α η ο­ποί­α α­μέ­σως ο­ρί­στη­κε και α­ντι­μετω­πί­στη­κε σαν η α­στυ­νομί­α των κα­το­χι­κών δυ­τι­κών δυ­νά­με­ων. Αλ­λά και ο ί­διος ο ει­σαγ­γε­λέ­ας της Θεσ­σα­λο­νί­κης α­να­γνώ­ρι­σε έμ­με­σα σαν α­ντί­στα­ση τη συμ­μο­ρί­α α­φού κά­λε­σε το α­ντι-χρυ­σός κί­νη­μα της Ιε­ρισ­σού και την ε­ται­ρί­α του χρυ­σού, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τον Μπό­μπο­λα, να συ­ζη­τή­σουν υ­πό τη με­σολά­βη­ση του μέ­τρα για την ε­κτό­νω­ση της κρί­σης. Τους μό­νους που δεν κά­λε­σε ο ει­σαγ­γε­λέ­ας εί­ναι τους με­ταλ­λω­ρύ­χους που έ­κα­ναν το μα­ζι­κό­τε­ρο κί­νη­μα στη Χαλ­κι­δι­κή και που ή­ταν τα κυ­ρί­ως θύ­μα­τα της ε­πί­θε­σης της συμ­μο­ρί­ας. Από ό­τι μας εί­πα­νε οι με­ταλ­λω­ρύ­χοι στην πρά­ξη η ε­ται­ρεί­α κα­θυ­στε­ρεί  την ετοι­μα­σί­α της εξόρυ­ξης, ε­νώ βγαί­νο­ντας α­πό τη συ­νά­ντη­ση με τον ει­σαγ­γελέ­α οι κά­τοι­κοι της Ιε­ρισ­σού ή­ταν ευ­χα­ρι­στη­μέ­νοι.  Στο πο­λι­τι­κό ε­πί­πε­δο το ί­διο το κά­λε­σμα για ε­κτό­νω­ση εί­ναι δι­καί­ω­ση των τρα­μπού­κων. Βέ­βαια και ε­μείς εί­μα­στε υ­πέρ της α­πο­χώ­ρη­σης της α­στυ­νο­μί­ας ό­μως όχι ε­πει­δή είμα­στε υ­πέρ των τρα­μπού­κων, αλ­λά ε­πει­δή ό­σο η κυ­βέρ­νη­ση δεν υ­πο­στη­ρί­ζει πολι­τι­κά την ε­πέν­δυ­ση δη­λα­δή δεν δια­φω­τί­ζει με τους ε­πι­στή­μο­νες το λα­ό, το α­ντι-χρυ­σός κί­νη­μα της Ιε­ρισ­σού και ο λα­ός γε­νι­κό­τε­ρα θα εί­ναι με τους τρα­μπού­κους.
Αυ­τό που μπερδεύ­ει τον κό­σμο εί­ναι ό­τι στην ε­πι­φά­νεια φαί­νε­ται σαν οι δύ­ο φα­σι­σμοί, ο να­ζι­στι­κός και  ο σο­σιαλ­φα­σι­στι­κός να εί­ναι α­ντίπα­λοι. Στην ου­σί­α δεν εί­ναι κα­θό­λου. Εί­ναι σε κά­ποιο βαθ­μό α­ντί­θε­τοι στη βάση τους ό­που η πιο ρα­τσι­στι­κή και α­ντι­δρα­στι­κή εί­ναι η να­ζι­στι­κή βά­ση, όμως στην κο­ρυ­φή και στην πο­λι­τι­κή γραμ­μή οι δύ­ο φα­σι­σμοί εί­ναι στο ί­διο με­τε­ρί­ζι. Και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ο α­ναρ­χο­φα­σι­σμός (α­ναρ­χι­σμός στην μορ­φή φα­σι­σμός στην πρά­ξη) υ­πο­στη­ρι­κτής των “πυ­ρή­νων της φω­τιάς”, και η “Χρ. Αυ­γή” εί­ναι  φα­να­τι­κά ε­νά­ντια στην ε­πέν­δυ­ση και σε ό­λες τις με­γά­λες δυ­τι­κές ε­πεν­δύσεις για τους ί­διους λό­γους, ό­πως εί­ναι και υ­πέρ της κά­θε φα­σι­στι­κής κά­θαρσης. Δεν εί­ναι τυ­χαί­ο ό­τι ει­δι­κά οι “πυ­ρή­νες” θε­ω­ρούν τον ε­θνι­κο­σο­σια­λισμό σαν θε­τι­κή α­ντι­συ­στη­μι­κή δύ­να­μη αρ­κεί ό­πως λέ­νε στην α­να­τρι­χια­στική προ­κή­ρυ­ξή τους του 2010 να εί­ναι πραγ­μα­τι­κά ε­νά­ντιος στο σύ­στη­μα ό­πως είναι ο να­ζι­στής Κα­λέ­τζης και ό­χι ό­πως εί­ναι η κα­θε­στω­τι­κή “Χρ. Αυ­γή”. 
Μά­λι­στα στην υ­πό­θε­ση της Χαλ­κι­δι­κής φαί­νε­ται πως ε­νώ­νε­ται και πως οι­κο­δο­μεί­ται η σύν­δε­ση της πο­λι­τι­κής-κομ­μα­τι­κής και της δι­κα­στι­κής φα­σι­στι­κής βί­ας με την πα­ρα­κρα­τι­κή, ό­ταν οι κά­τοι­κοι της Ιε­ρισ­σού σή­κω­σαν πα­νώ στην εκ­πο­μπή του σο­σιαλ­φα­σί­στα Λα­ζό­που­λου, το ο­ποί­ο ζη­τού­σε τη φυ­λά­κι­ση του βα­σι­κού το­πι­κού πο­λι­τι­κού υ­πε­ρα­σπι­στή της ε­πέν­δυ­σης, του Πά­χτα. Ζη­τού­σαν τη φυ­λά­κι­ση του Πά­χτα για το σκάν­δα­λο της με­τα­βί­βα­σης των ο­ρυ­χεί­ων φτη­νά στον Μπό­μπο­λα το 2003 α­πό σύσ­σω­μη την κυ­βέρ­νη­ση και την κοινο­βου­λευ­τι­κή ο­μά­δα του ΠΑ­ΣΟΚ του Ση­μί­τη. Εί­ναι τρο­με­ρό να ζη­τά­νε οι φί­λοι του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ  την κα­τα­δί­κη του Πά­χτα που υ­πέ­γρα­ψε μια με­τα­βί­βα­ση πραγ­ματι­κά σχε­δόν τζά­μπα αλ­λά στις συν­θή­κες της α­κό­μα πιο σκαν­δα­λώ­δους α­πα­γό­ρευ­σης της με­ταλ­λευ­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας α­πό το ΣτΕ και να μην κα­τη­γο­ρούν τον ί­διο τον Μπό­μπο­λα και τις κυ­βερ­νή­σεις που ε­πέ­τρε­ψαν στον Μπό­μπο­λα να τσε­πώ­σει μι­σό δις Ευ­ρώ α­πό τη με­τα­βί­βα­ση στους κα­να­δούς και μά­λι­στα με α­βα­ντα­δό­ρο τον ΣΥΝ-ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.
 
Η χώ­ρα έ­χει μπει σε πε­ρί­ο­δο φα­σι­σμού, α­πλά αυ­τός ο φαιο-”κόκ­κι­νος” σο­σιαλ-φα­σι­σμός δεν φαί­νε­ται στο λα­ό σαν τέ­τοιος για­τί χτυ­πά­ει σε αυ­τή τη γε­νι­κή φά­ση τα α­ντί­πα­λά του τμή­μα­τα της α­στι­κής τά­ξης και τού­το ε­πειδή ο λα­ός δεν έ­χει δι­κά του μα­ζι­κά πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα και έ­τσι δεν βλέ­πει κα­νέ­ναν άλ­λον ε­χθρό πέ­ρα α­πό αυ­τόν που του δεί­χνει ο σο­σιαλ-φα­σι­σμός, δη­λαδή την Ευ­ρώ­πη και τους φι­λο­ευ­ρω­παί­ους α­στούς πο­λι­τι­κούς. Αυ­τοί βέ­βαια εύκο­λα και δί­καια ε­πι­σύ­ρουν την ορ­γή του για­τί αυ­τοί υ­πο­γρά­φουν α­νοι­χτά την πεί­να του χω­ρίς να νοιά­ζο­νται να ε­ξη­γή­σουν ποιος την προ­κα­λεί. Ό­μως τη με­γά­λη πείνα τη φέρ­νουν οι κρυμ­μέ­νοι σα­μπο­τα­ρι­στές της πα­ρα­γω­γής που εί­ναι οι ί­διοι που η­γού­νται των α­γώ­νων ε­νά­ντια στους πι­στω­τές. Ό­σο ό­μως και ό­πο­τε ο λα­ός στέ­κε­ται α­πέ­να­ντι στο σο­σιαλ­φα­σι­σμό, έ­στω και χω­ρίς πλήρη συ­νεί­δη­ση, τό­τε ο σο­σιαλ­φα­σι­σμός τον χτυ­πά­ει, ό­πως έ­γι­νε με την ε­πί­θεση στις Σκου­ριές. Ο σο­σιαλ-φα­σι­σμός αρ­χί­ζει α­πό την α­ντί­πα­λη με­ρί­δα της αστι­κής τά­ξης και συμ­μα­χεί με τμή­μα­τα του λα­ού για να τη χτυ­πή­σει. Στό­χος του εί­ναι να πά­ρει το κρά­τος στα χέ­ρια του, αλ­λά ό­ταν το πά­ρει τό­τε θα χτυ­πήσει με δύ­να­μη το λα­ό για­τί πά­ντα ο λα­ός και κυ­ρί­ως ο λα­ός ξε­ση­κώ­νε­ται τόσο έ­ντο­να και ορ­μη­τι­κά ε­νά­ντια στους α­νοι­χτούς κα­τα­πιε­στές του.
Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι η ώ­ρα της μα­ζι­κής α­ντι­φα­σι­στι­κής α­ντί­στα­σης δεν εί­ναι μα­κριά, ι­διαί­τε­ρα α­πό την ώ­ρα που έ­χει συ­γκρο­τη­θεί ο κλα­σι­κός α­ντιλα­ϊ­κός α­ντι­δη­μο­κρα­τι­κός πό­λος του φα­σι­σμού που εί­ναι ο φαιός φα­σι­σμός χι­τλε­ρι­κού τύ­που.  Οι να­ζή­δες της “Χρ. Αυ­γής” είναι προ­ο­ρι­σμέ­νοι να συ­σπει­ρώ­σουν πρώ­τοι το μί­σος της δη­μο­κρα­τί­ας και της προ­ό­δου που εί­ναι σε ύ­πνω­ση ό­χι α­πό α­δια­φο­ρί­α αλ­λά για­τί δεν ξέ­ρει ποιον ε­χθρό να χτυ­πή­σει πρώτον. Δεν α­γα­πά­ει τους φαιο-”κόκ­κι­νους” φα­σί­στες αλ­λά α­πό την άλ­λη δεν θέ­λει να πά­ει με τους φι­λε­λεύ­θε­ρους που τον πει­νά­νε. Το ψεύ­τι­κο αυ­τό δί­λημ­μα το λύ­νει η Ο­ΑΚ­ΚΕ. Η δι­κιά της πο­λι­τι­κο-οι­κο­νο­μι­κή α­νά­λυ­ση και γραμ­μή εί­ναι αυ­τή που θα α­πε­λευ­θε­ρώ­σει τη σκέ­ψη του λα­ού. Το ζή­τη­μα εί­ναι αυ­τή γραμ­μή να γί­νει πλα­τειά γνω­στή στο λα­ό.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΙΣΟΒΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΟΝ Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟ ΣΥΡΙΖΑ: Ανοιχτά με τους ΑΝΕΛ, μουλωχτά με τους ναζήδες - Το φαιο-«κόκκινο» μέτωπο συγκροτείται γοργά »
επιστροφή στην κορυφή